4. Η ΔΙΆΡΡΗΞΗ
Αυτό καταντάει γελοίο.
Έχει λιγότερο από μήνα σ’ αυτό το σπίτι και το έχουν
διαρρήξει τέσσερις φορές. Την πρώτη φορά έκλεισε τα μάτια
του και προσευχήθηκε να μην ανέβουν στον επάνω όροφο.
Τους άκουγε να κουβεντιάζουν αποκάτω, να γελάνε συζη-
τώντας ποια απ’ τα υπάρχοντά του ήταν μεγαλύτερης αξίας.
Έσπρωχναν και έσερναν, κάτι έσπασε στο πάτωμα, κι αυτός
προσευχόταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι χωρίς καν να πιστεύει
στον Θεό που ζητούσε να τον προστατεύσει. Έφυγαν παίρνο-
ντας μόνο το ασημένιο κουτάλι της γιαγιάς του. Είπε σε όλους
για το κουτάλι, αλλά ο κόσμος έλεγε ότι ήταν τυχερός που τη
σκαπούλαρε τόσο εύκολα.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά. Τη δεύτερη φορά ήταν στην
αυλή και μάζευε φύλλα. Έκανε θόρυβο –που θα έπρεπε να
είναι αποτρεπτικός παράγοντας μα δεν ήταν– και ανασήκω-
σαν τη σίτα από το τελάρο της και σκαρφάλωσαν μέσα από
το παράθυρο. Τους έβαλε τις φωνές την ώρα που διέσχιζαν το
σαλόνι. Τότε εκείνοι χαμογέλασαν και χαιρέτησαν, κι αυτός
τους κυνήγησε, κραδαίνοντας την τσουγκράνα του. Θα τους
την είχε πετάξει, μόνο που αν το έκανε θα έσπαγε τα καινού-
ρια γυαλιστερά του πράγματα.
5. 5 ΓΙΟΎΜΝΑ ΚΑΣΆΜΠ
Την τρίτη φορά βρισκόταν στην τουαλέτα. Τραβούσε το
ρολό με το χαρτί υγείας όταν άκουσε να τρίζουν οι σανίδες
του πατώματος στον αποκάτω όροφο. Έκλεισε τα μάτια του,
προσευχήθηκε ξανά και έσφιξε τη γροθιά του. Ήταν άραγε το
σπίτι του η επιλογή του μήνα; Μήπως μαζεύτηκε το σινάφι και
αντάλλαξε απόψεις ποιο είναι το καλύτερο μέρος για διάρρηξη;
Όταν είπε στη διευθύντριά του ότι του είχαν ανοίξει το σπίτι
τρεις φορές –μια φορά την εβδομάδα– εκείνη είχε ρουθουνίσει.
«Δεν νοείται διάρρηξη αν δεν υπάρχει έστω παραβίαση1
».
Πώς θα της φαινόταν αν περιφερόταν κόσμος στο σπίτι
της όσο εκείνη ήταν στο κρεβάτι, στην αυλή, στην τουαλέτα;
Πώς θα της φαινόταν αν έκλεβαν το ασημένιο κουτάλι της για-
γιάς της;
Και τώρα αυτή η τέταρτη φορά. Ανέκδοτο. Μα την αλήθεια.
Η πρώην του είπε: «Αυτά παθαίνεις όταν έχεις το πιο
φανταχτερό σπίτι στην πόλη».
Διάρρηξη νούμερο τέσσερα και ετοιμαζόταν να πάρει το
τσάι του. Ήταν το ίδιο παρεάκι, μπήκαν μέσα και τον χαιρέτη-
σαν. «Ωραίο το σπιτάκι σου!»
«Θα ήθελα να πιω το τσάι μου με την ησυχία μου, αν δεν
σας πειράζει».
«Τι πίνεις;»
Και έτσι απλά, κάθισαν σαν να τους είχαν προσκαλέσει και
ήταν φυσικό κι επόμενο να βγάλουν φλιτζάνια, να τραβήξουν
τις καρέκλες του και να σερβιριστούν λίγο τσάι. Όπως επίσης
και να φάνε τα μπισκότα του, προτού τον αποχαιρετήσουν.
Όπως έφευγαν, το μόνο που σκεφτόταν ήταν ότι δεν
τέλειωσε με δαύτους και πως θα έπρεπε να είχε κάνει μια προ-
σπάθεια να τους διώξει.
1. Στο πρωτότυπο αντιπαραθέτει τον όρο Breaking and entering (ελλ.
διάρρηξη) με το ρήμα break (ελλ. σπάω).
6. Η ΠΡΌΚΛΗΣΗ
Ήταν μια πρόκληση. Τόσα ανόητα πράγματα ξεκινούν ως
πρόκληση.
Εκείνο το μεγάλο σπίτι στον λόφο… Μπες μέσα και ρίξε μια
ματιά τριγύρω.
Υποτίθεται πως θα ήταν μόνος του αλλά ήθελαν να έρθουν
κι οι άλλοι.
Ας πάω να ρίξω μια ματιά.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν σαν τσούρμο, προσπαθώντας να
μαντέψουν τι θα βρουν μέσα.
Πάω στοίχημα ότι έχει στοίβες με χρήματα κάτω απ’το κρε-
βάτι του.
Πιστεύω πως έχει σκελετούς και μωρά σε βάζα.
Άκουσα ότι υπάρχουν τόσο πολλά πράγματα που μόλις και
μετά βίας περπατάς μέσα.
Δεν το είπε, αλλά πίστευε πως το σπίτι του καινούριου
ήταν πέρα ως πέρα φυσιολογικό. Θα έβρισκαν βαρετά έπιπλα
με βαρετές φωτογραφίες σε κάθε τοίχο και πιθανόν μια τηλεό-
ραση που θα ήταν εκατό ετών.
Την πρώτη φορά πήγαν απλώς για να ρίξουν μια ματιά.
Μην πάρετε τίποτα. Δεν θέλουμε να βρούμε τον μπελά μας.
Άνοιγαν συρτάρια και ντουλάπια, και ο Τζιμ έσπασε κατά
