2. Το παιδί κοιτούσε τη γιαγιά του που έγραφε ένα γράμμα. Κάποια στιγμή τη
ρώτησε:
– Γράφεις μια ιστορία που συνέβη σε εμάς; Και μήπως είναι μια ιστορία για μένα;
Η γιαγιά σταμάτησε να γράφει, χαμογέλασε και είπε στον εγγονό της:
– Όντως γράφω για σένα. Ωστόσο, αυτό που είναι πιο σημαντικό κι από τις λέξεις
είναι το μολύβι που χρησιμοποιώ. Θα ήθελα, όταν μεγαλώσεις, να γίνεις σαν κι
αυτό.
3. Το παιδί, περίεργο, κοίταξε το μολύβι και δεν είδε τίποτα το
ιδιαίτερο.
– Αφού είναι το ίδιο με όλα τα μολύβια που έχω δει στη ζωή
μου!
– Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο τον οποίο βλέπεις τα
πράγματα, του είπε η γιαγιά. Κοίταξέ το με
προσοχή. Όλοι ξέρουμε ότι το μολύβι είναι πολύ
χρήσιμο. Μπορεί κανείς να γράψει με αυτό
σπουδαία πράγματα ή να ζωγραφίσει υπέροχα
σχέδια Ωστόσο πότε-πότε πρέπει να
σταματάμε να γράφουμε και να
χρησιμοποιούμε την ξύστρα. Αυτό κάνει
το μολύβι να υποφέρει λίγο, αλλά στο
τέλος είναι πιο μυτερό και γράφει
πάλι πολύ ωραία. Έτσι κι εσύ
μάθε να υπομένεις ορισμένες
δοκιμασίες. Η ζωή είναι γεμάτη
επώδυνες εμπειρίες και
προκλήσεις, αλλά μέσα
από αυτές τις εμπειρίες
γινόμαστε καλύτεροι
άνθρωποι και
μεγαλώνουμε.
4. Επίσης για δες. Το μολύβι μας επιτρέπει πάντα να
χρησιμοποιούμε γόμα για να σβήνουμε τα λάθη. Και στη ζωή
πρέπει να προσπαθούμε να διορθώνουμε τα λάθη μας.Το να
διορθώνεις κάτι που έκανες δεν είναι κακό.Αν
μαθαίνουμε από τα λάθη μας, δεν είναι πλέον λάθη.
Είναι μαθήματα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε
για να είμαστε καλύτεροι και πιο δίκαιοι την επόμενη
φορά.
5. Στην πραγματικότητα αυτό που έχει στην ουσία σημασία στο
μολύβι δεν είναι το ξύλο ή το εξωτερικό του σχήμα, αλλά ο γραφίτης
που περιέχει. Έτσι κι εμείς οι άνθρωποι πρέπει
να φροντίζουμε πάντα αυτό που συμβαίνει
μέσα μας. Να αναλύεις τα συναισθήματα
και τις σκέψεις σου, να γνωρίζεις
καλύτερα τον εαυτό σου, να αντιμετωπίζεις
και να εκφράζεις τα συναισθήματά σου
με υγεία, να αντιμετωπίζεις το άγχος,
να είσαι δημιουργικό, να φροντίζεις
τις σχέσεις σου με τους ανθρώπους
του περιβάλλοντός σου, να
ζητάς την υποστήριξη και
τη βοήθεια που χρειάζεσαι.
6. Τέλος το μολύβι αφήνει πάντα ένα σημάδι. Έτσι κι εμείς
οι άνθρωποι, ακριβώς όπως το μολύβι, αφήνουμε το
σημάδι μας, γράφουμε τη δική μας ιστορία.
Να προσπαθείς να έχεις επίγνωση της
κάθε σου πράξης και να μη σταματήσεις
ποτέ να γράφεις
τη δική σου ιστορία.
Γίνε λοιπόν
μολύβι!!!
7. Διασκευή από κείμενο Του Paolo Coelho, που δημοσιεύθηκε πριν χρόνια
στο περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ