1. Τρόποι καλλιέργειας
σιταριού, βαμβακιού,
λαδιού και κρασιού

2. Τρόποι Καλλιέργειας
Από τα μέσα Απριλίου περίπου ανάλογα με
τις καιρικές συνθήκες ετοιμάζονται τα
σπορεία . Σηκώνουμε πρώτα το έδαφος
στους 20 - 30 cm και σε φάρδος 1 m και
ρίχνουμε θειάφι που το ενσωματώνουμε με
το έδαφος . Βάζουμε ένα στρώμα άμμου και
κατόπιν από επάνω ένα στρώμα από μίγμα
κοπριάς και τύρφης . Ρίχνουμε ομοιόμορφα
ύστερα το σπόρο της τομάτας προσέχοντας
να μη πέσει πυκνός αλλά ούτε αρής . Η
εργασία αυτή θέλει ιδιαίτερη προσοχή γιατί
τυχόν πυκνή σπορά θα μας δημιουργήσει
πρόβλημα ( αδύνατα φυτά και ψηλά φυτά )
όπως και αραιή σπορά θα μας δώσει κοντά
φυτά .Ένα μέτρο μεγέθους για μια καλή
σπορά είναι ένα κουτί εμπορίου για 120 m.
Μετά από 40 ημέρες περίπου πάντοτε
ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες τα φυτά
μας είναι έτοιμα για μεταφύτευση .

3. • Μετά την καλοκαιρινή
καλλιέργεια έχουμε
σπείρει στο χωράφι μας
βίκο για να τον
ενσωματώσουμε
αργότερα τον Μάρτιο στο
έδαφος αφήνοντας έτσι
στο έδαφος άζωτο και
πλούσια βιομάζα . Αφού
ετοιμάσουμε λοιπόν το
χωράφι μεταφυτεύουμε
τα φυτά σε απόσταση
σειρά από σειρά 1 m
φυτό από φυτό 30 cm και
ένα γρήγορο πότισμα
είναι αναγκαίο για να
πιάσουν τα φυτά .

4. •
Συνήθως ανάλογα με τις καιρικές
συνθήκες 4 - 5 ποτίσματα είναι αρκετά
έως την συγκομιδή . Στο μικροκλίμα της
περιοχής μας και με αυτές τις ημερομηνίες
φύτευσης έχουμε ωρίμανση και πρώτη
συγκομιδή περίπου στις 1 - 15 Αυγούστου
. Όσο αφορά την καλλιεργητική φροντίδα
το πολύ ένα με δύο τσαπίσματα στις
πρώτες βδομάδες είναι αρκετά . Μετά
απλώνει το φυτό της τοματιάς και
σκεπάζει το έδαφος κρατώντας την
υγρασία του . Συνήθως ανάμεσα στις
σειρές λίγο πριν την συγκομιδή βγαίνει
γλιστρίδα που μας δίνει πλούσια
εδαφοκάλυψη και για τον λόγω αυτό την
αφήνουμε και δεν την ξεβοτανίζουμε .
Περίπου τέσσερεις με πέντε φορές
περνάμε και μαζεύουμε την παραγωγή η
οποία κυμαίνεται από 3,5 - 5,5 τόνους ανά
στρέμμα . Αρκετές φορές κάνουμε χρήση
τσουκνιδόζουμου ως διαφυλλικού
αζωτούχου λιπάσματος αλλά και ως
απωθητικού για τις αφίδες .

5. • Το παντζάρι μας
φροντίζουμε να γίνεται η
συγκομιδή του γύρω
στα τέλη Μαΐου με
αρχές Ιουλίου γιατί τότε
είναι η εποχή που τα
παντζάρια είναι ποιο
γλυκά και ποιοτικά .
Όσο αφορά τα πιπέρια
Φλωρίνης η συγκομιδή
τους πραγματοποιείται
μετά τα μέσα
Σεπτεμβρίου αφού
αποκτήσουν με τα
πρώτα κρύα
κατακόκκινο χρώμα.

6. • Στο τρίτο κομμάτι της
δουλειάς μας που είναι η
προώθηση των
προϊόντων που
παράγουμε επιλέξαμε
ένα μεγάλο κομμάτι που
αφορά την διανομή του
στα καταστήματα αυτή
να γίνεται από εμάς τους
ίδιους πετυχαίνοντας να
΄ έχουμε με τον τρόπο
αυτό την αμεσότητα με
τον καταναλωτή.
Δημιουργώντας μια
σχέση εμπιστοσύνης
μεταξύ μας. Από την
στιγμή που έχει κιόλας
την δυνατότητα να μας
επισκευθεί και στο
εργαστήριο άλλα και στα
κτήματα.

7. • Το μυστικό που
θεωρούμε λοιπόν που
έχει η αποδοχή των
προϊόντων μας είναι
πως σε όλα τα στάδια
από το σπορείο έως
την τοποθέτησή του
στο ράφι του
καταστήματος
ελέγχεται .Πάνω απ
όλα όμως είναι η
αγάπη και το μεράκι γι
αυτό που κάνουμε.

8. • Γιορτές γεωργικές «ΑΡΟΤΟΙ » της
αρχαιότητας που πραγματοποιούνταν
ανάμεσα στην Ακρόπολη και το Θησείο
(Ηφαιστείον) σε τρεις διαφορετικές
εποχές. Πρώτος « επί Σκύρω » σε
ανάμνηση της πρώτης σποράς .
Ετελείτο την άνοιξη μεταξύ Αθήνας και
Ελευσίνας . Ο δεύτερος ετελείτο στην
Ραρία ( πεδιάδα κοντά στην Ελευσίνα ).
Ο τρίτος Αροτος που λεγόταν « βουζύγιο
» ετελείτο στους πρόποδες της
Ακροπόλεως στη βόρεια πλευρά της
μεταξύ του Ηφαιστείου και του πύργου
των ανέμων , κοντά στο ναό της
Δήμητρας Χλόης και της Γης
Κουροτρόφου. Εκεί για πρώτη φορά
σύμφωνα με τις Αττικές παραδόσεις
ζεύχθηκαν βόδια, καλλιεργήθηκε η γη
και σπάρθηκε σιτάρι . Κατά την διάρκεια
του « βουζυγίου » εκεί γινόταν σπορά
του σίτου που προοριζόταν για την
λατρεία της Αθηνάς και του Πολιέως
Διός .

9. Παραγωγή κρασιού
• Το κρασί είναι ένα αλκοολούχο ποτό
προϊόν
της ζύμωσης των σταφυλιών ή του
χυμού τους (μούστος). Ποτά
παρεμφερή του κρασιού παράγονται
επίσης από άλλα φρούτα ή άνθη ή
σπόρους, αλλά η λέξη κρασί από
μόνη της σημαίνει πάντα κρασί από
σταφύλια.
• Το κρασί είναι ιδιαίτερου
ενδιαφέροντος για διάφορους
λόγους. Είναι αφενός ένα δημοφιλές
ποτό που συνοδεύει και ενισχύει ένα
ευρύ φάσμα ευρωπαϊκών και
μεσογειακών γεύσεων, από τις πιο
απλές και παραδοσιακές ως τις πιο
σύνθετες και αφετέρου αποτελεί
σημαντικό γεωργικό προϊόν που
αντικατοπτρίζει την ποικιλία του
εδάφους και το κλίμα ενός τόπου. Το
κρασί χρησιμοποιείται επίσης σε
θρησκευτικές τελετές σε πολλούς
πολιτισμούς ενώ το εμπόριο κρασιού
είναι ιστορικής σπουδαιότητας για
πολλές περιοχές.

10. Παραγωγή σιταριού
• Το σιτάρι ή στάρι ή σίτος είναι
ένα φυτό που καλλιεργείται σε όλο τον
κόσμο. Είναι το δεύτερο παγκοσμίως σε
συγκομιδή δημητριακό, μετά
τον αραβόσιτο, με τρίτο το ρύζι.
Ο καρπός του σίτου είναι μια βασική
τροφή, που χρησιμοποιείται στην
παρασκευή αλευριού, ζωοτροφών και
ως πρώτη ύλη στην παρασκευή
αλκοολούχων ποτών και καυσίμων. Ο
φλοιός του μπορεί να αποσπαστεί από
τον καρπό και να αλεστεί, δίνοντας το
λεγόμενο πίτουρο. Ο σίτος καλλιεργείται
επίσης για τη βοσκή των ζώων, καθώς
και για το άχυρο, τον κορμό του φυτού,
που χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή ή
υλικό κατασκευών. Το σιτάρι, όπως και
τα άλλα δημητριακά, η βρώμη, η σίκαλη,
το κριθάρι, περιέχουν μίαπρωτεΐνη,
τη γλουτένη, στην οποία πολλοί
άνθρωποι είναι δυσανεκτικοί (αλλεργικοί
κατά κάποιο τρόπο), εκδηλώνοντας τη
λεγόμενη κοιλιοκάκη, ένα είδος
εντεροπάθειας.

11. Παραγωγή βαμβακιού
• Tο βαμβάκι ανήκει στην τάξη
των Μαλαχωδών και στην οικογένεια
των Μαλαχοειδών. Ιθαγενές των
τροπικών περιοχών της Αφρικής και
της Ασίας είναι γνωστό από τα
πανάρχαια χρόνια και καλλιεργείται
για τις ίνες του.
• Σε ανασκαφές που έγιναν
στην Ινδία βρέθηκαν υπολείμματα
υφασμάτων από βαμβάκι που
υπολογίζονται γύρω στο 3000 π.Χ.
Στην Ελλάδα πρωτοήρθε από την
Ασία κατά την εποχή του Μεγάλου
Αλεξάνδρου γύρω στο 325 π.Χ. Η
καλλιέργειά του στη συνέχεια
εξαπλώθηκε στις άλλες ευρωπαϊκές
χώρες της Μεσογείου. Τα χρόνια
εκείνα το βαμβάκι αναφερόταν ως
δέντρο, γεγονός που αποδεικνύει ότι
καλλιεργούσαν δενδροειδείς
ποικιλίες βαμβακιού. Η καλλιέργεια
του βαμβακιού στην Ελλάδα
αναφέρεται από τον Παυσανία το 2
μ.Χ. αιώνα με την ονομασία
‘’βύσσος’’. Η καλλιέργεια του
επεκτάθηκε σε μεγάλη κλίμακα γύρω
στο 550 μ.Χ.

12. Παραγωγή λαδιού
• Ελαιόλαδο ή λάδι ονομάζεται στα
Ελληνικά το λάδι που προέρχεται από
τους καρπούς της ελιάς.
• Το ελαιόλαδο είναι βασικό στοιχείο
της μεσογειακής διατροφής και
θεωρείται προϊόν υγιεινής διατροφής
λόγω της περιεκτικότητάς του
σεμονοακόρεστα λιπαρά. Είναι το
έλαιο των καρπών της ελιάς. Εξάγεται
με έκθλιψη των ελιών, οι οποίες
πρέπει να συλλέγονται πριν από την
τελική τους ωρίμανση, όταν δηλαδή
έχουν χρώμα πράσινο-μελιτζανί,
καθώς η ποιότητα του λαδιού τους
είναι πολύ καλύτερη από αυτήν του
λαδιού που εξάγεται από τους τελείως
Ευχαριστώ
ώριμους
καρπούς[εκκρεμεί παραπομπή]. Οι για την
ελιές συλλέγονται με τα χέρια ή, όταν
είναι τελείως ώριμες, με τίναγμα του
δέντρου. Αποθηκεύονται σε ξύλινα προσοχή
δοχεία ή σε σωρούς, σε καλά
αεριζόμενους χώρους για να
αποφευχθεί η ζύμωση.
σας