Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Ειδικευομένων Ιατρών Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού Αθήνα, 23 Μαρτίου 2017

1. Πυρηνική Ιατρική
Θεραπευτικές Εφαρμογές
Γεώργιος Αγγελίδης
Τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής | Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μ.Τ.Σ

2. Ραδιοϊσοτοπικές Θεραπείες
Βιολογικές Επιδράσεις
 Εξαρτώνται από τον τύπο της ακτινοβολίας που εκπέμπεται από τα ραδιοϊσότοπα
Θεραπευτικές Εφαρμογές
Βραχεία διείσδυση διαμέσου των ιστών
◦ Σωματίδια α ή β
Απελευθέρωση ενέργειας πλησίον του στόχου
• Ογκολογικοί ασθενείς
• Άλλες θεραπευτικές εφαρμογές
Απεικονιστικές Μελέτες
Σημαντική διείσδυση διαμέσου των ιστών
◦ Ακτινοβολία γ

3. Ραδιοϊσοτοπικές Θεραπείες στην Ογκολογία
Μορφές Θεραπείας του Καρκίνου
 Χειρουργική
 Χημειοθεραπεία
 Ακτινοθεραπεία
 Στοχευμένες θεραπείες
Ραδιοϊσοτοπικές Θεραπείες
Χορήγηση ραδιοφαρμάκων
◦ Ίαση
◦ Έλεγχος νόσου / συμπτωμάτων
Συστηματική θεραπεία
Στοχευμένη θεραπεία (κύτταρα-στόχοι)

4. Ραδιοφάρμακα
Βασικά Χαρακτηριστικά
 Μόρια με υψηλή συγγένεια προς τον όγκο (αντιγόνα, κυτταρικοί υποδοχείς)
 Επίδραση ακτινοβολίας απευθείας επί του πρωτοπαθούς όγκου ή των μεταστατικών εστιών
 Βλάβες DNA (νεοπλασματικά κύτταρα vs. υγιείς ιστοί)
1. Επίδραση μόνο επί των νεοπλασματικών κυττάρων –
μέγιστη δόση
2. Επίδραση στο σύνολο των νεοπλασματικών κυττάρων
(ανεξαρτήτως εντόπισης)
3. Προστασία υγιών ιστών
4. Υψηλή αποτελεσματικότητα

5. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
Οστικό Άλγος
Σύνηθες σύμπτωμα μεταστατικής νόσου (≈30% pts, 60-90% σε νόσο τελικού σταδίου)
Αναλγητικές Θεραπείες
 Αναλγητικά / διφωσφονικά φάρμακα
 Εξωτερική Ακτινοθεραπεία
 Ορμονικοί χειρισμοί

6. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
Ραδιοϊσοτοπικές Θεραπείες
Οστικό άλγος που επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς και δεν ελέγχεται
επαρκώς από την κοινή αναλγητική αγωγή
Αποτυχία των αναλγητικών και διφωσφονικών φαρμάκων, των ορμονικών χειρισμών και της
χημειοθεραπείας
Πλεονεκτήματα
 Δυνατότητα αντιμετώπισης πολλαπλών εστιών
 Εύκολη εφαρμογή
 Δυνατότητα επανάληψης της θεραπείας
 Δυνατότητα συνδυασμού με άλλες μορφές αναλγητικής θεραπείας
Υψηλότερη αποτελεσματικότητα με εφαρμογή σε πρωιμότερο στάδιο

7. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
89Sr-chloride
 Εκπομπή σωματιδίων β
 Δόση: 150 MBq (IV)
 Χρόνος φυσικού υποδιπλασιασμού: 50,5 d
153Sm-lexidronam
 Εκπομπή σωματιδίων β
 Δόση: 37 MBq/kg (IV)
 Χρόνος φυσικού υποδιπλασιασμού: 1,9 d

8. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
Αναλγητικό Αποτέλεσμα
Μείωση του άλγους είναι σπάνια εντός της 1ης w από την εφαρμογή της θεραπείας
Είναι πιθανότερη κατά τη 2η w και αναμένεται να συμβεί έως και 4 w ή αργότερα (αναλόγως
του χρόνου υποδιπλασιασμού)
Οι ασθενείς πρέπει να συνεχίζουν την προηγούμενη αναλγητική αγωγή έως ότου προκύψει το
αναλγητικό αποτέλεσμα
Serafini et al.
Palliation of pain associated with metastatic bone cancer using samarium-153
lexidronam: a double-blind placebo-controlled clinical trial
J Clin Oncol. 1998 Apr;16(4):1574-81

9. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
Ενδείξεις Ραδιοϊσοτοπικών Θεραπειών
 Οστεοβλαστικές μεταστάσεις ή μικτές μεταστατικές βλάβες από καρκινώματα του προστάτη
ή του μαστού (καθιερωμένες ενδείξεις)
 Νόσος που παρουσιάζεται με οστεοβλαστικές εστίες
(ανάδειξη εστιών αυξημένης πρόσληψης σε σπινθηρογράφημα οστών)
Επιλογή Κατάλληλου Ραδιοφαρμάκου
 Χαρακτηριστικά ραδιοϊσοτόπου
 Κατάσταση μυελού οστών

10. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
Απόλυτες Αντενδείξεις Ραδιοϊσοτοπικών Θεραπειών
 Κύηση
 Θηλασμός
Σχετικές Αντενδείξεις Ραδιοϊσοτοπικών Θεραπειών
 Χαμηλά επίπεδα κυττάρων αίματος
 Συμμετοχή του μυελού των οστών
 Επηρεασμένη νεφρική λειτουργία

11. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
Σχετικές Αντενδείξεις Ραδιοϊσοτοπικών Θεραπειών
Αιμοσφαιρίνη <90 g/L
Λευκοκύτταρα <3.5×10⁹ / L
Αιμοπετάλια <100×10⁹ / L
• Χαμηλότερα επίπεδα μπορεί να γίνουν ανεκτά εφόσον
ελέγχεται η πιθανότητα ΔΕΠ
Η συμμετοχή του μυελού των οστών δεν αποτελεί αντένδειξη
εφόσον δεν αναμένεται η εκδήλωση σοβαρής μυελοτοξικότητας
Ουρία >180 μmol/L
Κρεατινίνη <30 ml/min
• Διαταραχές της νεφρικής λειτουργίας αυξάνουν τον κίνδυνο
μυελοτοξικότητας (μείωση της κάθαρσης του ραδιοφαρμάκου
από το πλάσμα)

12. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
Παρενέργειες Ραδιοϊσοτοπικών Θεραπειών
 Αρχική επιδείνωση του οστικού άλγους (Flare φαινόμενο)
≈10% των ασθενών, συνήθως εντός 72 h από τη χορήγηση
 Αιματολογική τοξικότητα
Συχνότερη παρενέργεια των ραδιοϊσοτοπικών θεραπειών
Παροδικός χαρακτήρας (πλήρης ή μερική υποχώρηση εντός των επομένων 3 μηνών)
Μείωση των επιπέδων λευκοκυττάρων και αιμοπεταλίων στο περιφερικό αίμα
Χαμηλότερα επίπεδα: 3–5 w (153Sm) ή 12–16 w (89Sr)
Συσχέτιση της εμφάνισης τοξικότητας σταδίου 3 ή 4 με προηγούμενη μυελοτοξική θεραπεία
ή νοσήματα του μυελού των οστών

13. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
Προετοιμασία Ασθενούς
 Πρόσφατο (εντός 4 w) σπινθηρογράφημα οστών όπου να
αναδεικνύεται αυξημένη οστεοβλαστική δραστηριότητα στις
εντοπίσεις του οστικού άλγους
 Πλήρης εργαστηριακός έλεγχος (αιματολογικό / βιοχημικό
profile) τουλάχιστον 7 d πριν την ημέρα της χορήγησης
 Καλή ενυδάτωση
 Εισαγωγή ουροκαθετήρα σε ασθενείς με ακράτεια ούρων

14. Επώδυνες Οστικές Μεταστάσεις
Παρακολούθηση Ασθενών
 Καλή ενυδάτωση
 Έλεγχος για τη διαπίστωση πιθανής αιματολογικής τοξικότητας:
6 w (153Sm), 12-16 w (89Sr)
Προφυλάξεις & Ακτινοπροστασία
 Αποφυγή μη απαραίτητης έκθεσης συγγενών / κοινού
 Εξωτερικοί ασθενείς: παραμονή στο Τμήμα Πυρηνικής Ιατρικής για 4–6 h
 Προσοχή για την αποφυγή ραδιομόλυνσης μέσω των ούρων
◦ 89Sr: 2–3 d, 153Sm: 8–12 h
◦ Αυξημένα μέτρα υγιεινής, συχνή – προσεκτική αλλαγή των συλλεκτών ούρων
◦ Παραμονή ουροκαθετήρα: 89Sr 4 d, 153Sm 24 h
 Αποφυγή κύησης για τουλάχιστον 6 m (153Sm) ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (89Sr)

15. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Υπερθυρεοειδισμός
 Νόσος Graves (τοξική διάχυτη βρογχοκήλη)
 Νόσος Plummer, τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη
 Μονήρης υπερλειτουργικός όζος θυρεοειδούς
 Υποξεία θυρεοειδίτιδα de Quervain
 Αφανής (silent) θυρεοειδίτιδα αυτοάνοσης αρχής
Κυριότερες Μορφές Θεραπείας
 Φαρμακευτική αγωγή (αντιθυρεοειδικά φάρμακα)
 Χειρουργική αντιμετώπιση
 131Ι

16. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Θεραπεία με 131Ι σε Ασθενείς με Υπερθυρεοειδισμό
 Νόσος Graves (τοξική διάχυτη βρογχοκήλη)
 Νόσος Plummer, τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη
 Μονήρης υπερλειτουργικός όζος θυρεοειδούς (θεραπεία 1ης γραμμής)
Συνιστάται ιδιαίτερα στις εξής περιπτώσεις:
 Αδυναμία χειρουργικής αντιμετώπισης για ιατρικούς λόγους
 Ασθενείς με ήπια ή μέτρια πιεστικά φαινόμενα
 Ασθενείς με βρογχοκήλη μεγάλου μεγέθους
 Επιθυμία του ασθενούς να μην υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση

17. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Συχνότητα Εφαρμογής Θεραπείας με 131Ι
 Στις Ηνωμένες Πολιτείες τo 69% των ενδοκρινολόγων επιλέγουν το 131Ι ως θεραπεία 1ης
γραμμής έναντι των αντιθυρεοειδικών φαρμάκων σε ενήλικες ασθενείς με νόσο Graves
Μη ανταπόκριση στη φαρμακευτική αγωγή:
 Χειρουργική αντιμετώπιση: 43%
 2ος κύκλος φαρμακευτικής αγωγής: 32%
 Θεραπεία με 131Ι: 25%
Ευρωπαϊκές Χώρες
• Φαρμακευτική αγωγή: 84%
• Θυρεοειδεκτομή: 10%
• 131Ι: 6%
Ακόμα σπανιότερα σε γυναίκες
Σχεδόν ποτέ σε παιδιά

18. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Μη Τοξική Βρογχοκήλη
 Θεραπευτικές στρατηγικές (χαμηλή υποψία κακοήθειας): προσεκτική παρακολούθηση,
χειρουργική αντιμετώπιση, αγωγή με λεβοθυροξίνη, θεραπεία με 131Ι
Σκοποί Θεραπείας με 131Ι
 Μείωση θυρεοειδικού παρεγχύματος => περιορισμός τοπικών πιεστικών φαινομένων
 Αισθητικοί λόγοι
Υποτροπή Βρογχοκήλης μετά από Χειρουργική Αντιμετώπιση
 Θεραπεία με 131Ι: πλεονεκτεί έναντι της αγωγής με λεβοθυροξίνη

19. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Ιώδιο 131
Μετάπτωση στο σταθερό ξένο-131 (131Xe) με ταυτόχρονη εκπομπή γ- και β- ακτινοβολίας
β-max: 0,807 MeV
β-avg: 0,192 MeV
γ-ακτινοβολία: 364 KeV (80-723 KeV)
Μέσος εύρος κίνησης σωματιδίων β εντός των ιστών: ≈0,4 mm (max: 3 mm)
Ραδιοβιολογικά Αποτελέσματα
 Άμεσες δράσεις (απευθείας βλάβες DNA)
 Έμμεσες δράσεις (ελεύθερες ρίζες επιδρούν σε κρίσιμα μακρομόρια)

20. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Καθορισμός Δόσης για την Εφαρμογή Θεραπείας με 131Ι
Fixed dose vs. υπολογισμός βάσει του uptake
 3.7-5.5 MBq ανά gr ιστού με διόρθωση για το uptake (24h)
 Τοξική / Μη τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη: 100-150 Gy
 Αυτόνομοι όζοι: 300-400 Gy
 Νόσος Graves: 150 Gy / πλήρης εξάλειψη: 200-300 Gy
 200-800 MBq (πλειοψηφία ασθενών: 400-600 MBq)
Τρόποι Χορήγησης 131Ι
 Per os (κάψουλα, υγρή μορφή)
 IV

21. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Ενδείξεις Ραδιοϊσοτοπικής Θεραπείας με 131Ι
 Νόσος Graves
 Τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη
 Μονήρης υπερλειτουργικός όζος θυρεοειδούς
 Μη τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη
 Υποτροπή βρογχοκήλης
 Εξάλειψη θυρεοειδικού υπολείμματος (ablation) μετά από χειρουργική αντιμετώπιση σε
ασθενείς με οφθαλμοπάθεια (κατά τη μη ενεργό φάση της κογχοπάθειας)
Στόχος αποτελεί οι ασθενείς να καταστούν ευθυρεοειδικοί ή υποθυρεοειδικοί
◦ Μακροχρόνια, η επιδίωξη ευθυρεοειδικών επιπέδων οδηγεί σε μη ικανοποιητικά
ποσοστά επιτυχίας (<70%)
◦ Χορήγηση δόσης που οδηγεί σε ablation (πιθανώς λήψη 2ης κάψουλας 131Ι) αυξάνει
σημαντικά τα ποσοστά επιτυχίας (96%), ακόμα και σε βρογχοκήλη >40 gr

22. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Παρενέργειες Θεραπείας με 131Ι
 Ασθενείς με μεγάλη βρογχοκήλη: τοπικό οίδημα (≈ 1w) / δύσπνοια
 Σιαλαδενίτιδα
 Αύξηση επιπέδων free T3 / free T4 (≈7-10 d)
 Καρδιακές αρρυθμίες
 Θυρεοειδική κρίση
 Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα (1% των ασθενών)
 Επιβάρυνση οφθαλμοπάθειας σε νόσο Graves
Υποθυρεοειδισμός
Βασική παρενέργεια, συχνότερη σε ασθενείς με νόσο Graves (σπάνια σε μονήρεις όζους)
Follow-up καθόλη τη διάρκεια της ζωής
Χορήγηση λεβοθυροξίνης σε ασθενείς με ↑TSH, υποκλινικό υποθυρεοειδισμό

23. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Προετοιμασία Ασθενούς
 Εργαστηριακές εξετάσεις (free T3, free T4, TSH, TPO, TSI titres)
 Σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς με 99mTc
 Εκτίμηση πρόσληψης (uptake) ραδιενεργού ιωδίου στις 24 h (>20%)
 Σπινθηρογράφημα με 131Ι (24h)
 Τarget volume (υπερηχογράφημα θυρεοειδούς)
Βιοψία δια λεπτής βελόνης (FNAB)
 Όζοι με ύποπτα υπερηχοτομογραφικά / σπινθηρογραφικά ευρήματα
Ανασυνδυασμένη ανθρώπειος TSH
 Ασθενείς με μη τοξική βρογχοκήλη
 Αύξηση προσλαμβανόμενης δόσης / ομοιογένειας κατανομής της δόσης στον θυρεοειδή

24. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Πρόσθετα Σημεία
Εφαρμογή Θεραπείας ως Εσωτερικοί Ασθενείς
 Ηλικιωμένοι – καρδιακή ανεπάρκεια
 Σοβαρή δύσπνοια (πίεση επί της τραχείας)
 Βρογχοκήλη μεγάλου μεγέθους
 Μη ελεγχόμενος υπερθυρεοειδισμός
Εισαγωγή Ουροκαθετήρα
 Ασθενείς με ακράτεια ούρων για την πρόληψη ραδιομόλυνσης

25. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Διακοπή Φαρμάκων για την Εφαρμογή Θεραπείας με 131Ι
Αντιθυρεοειδικά Φάρμακα
 Μεθιμαζόλη, καρβιμαζόλη: 2 d
 Προπυλ-θειοουρακίλη: τουλάχιστον 2-3 w
 Αύξηση αποτελεσματικότητας ραδιοϊσοτοπικής θεραπείας
Σκευάσματα που περιέχουν ιώδιο
 Αμιωδαρόνη: ≈6 m
 Σκιαγραφικά μέσα

26. Καλοήθη Νοσήματα Θυρεοειδούς Αδένα
Παρακολούθηση Ασθενών
 Έλεγχος θυρεοειδικής λειτουργίας: εκτίμηση αποτελεσματικότητας θεραπείας
 Έγκαιρη αναγνώριση της εμφάνισης υποθυρεοειδισμού / υπερθυρεοειδισμού
◦ Πρώτες μετρήσεις free T4, TSH μετά από 4 w από την εφαρμογή της θεραπείας
◦ Εντός 2-3 w σε ασθενείς που έχουν λάβει αντιθυρεοειδικά ή εμφανίζουν υψηλό
κίνδυνο οφθαλμοπάθειας
◦ Ετήσιες εξετάσεις (τουλάχιστον μέτρηση TSH) για την υπόλοιπη ζωή του ασθενούς
 Επανέναρξη αγωγής με αντιθυρεοειδικά μετά 3-5 d (όχι σε νέους ασθενείς ή ασθενείς με
ήπιο υποθυρεοειδισμό)
 Επανάληψη θεραπείας μετά από 6-12 m επί μη υποχώρησης του υπερθυρεοειδισμού
Προφυλάξεις & Ακτινοπροστασία
 Καλή ενυδάτωση
 Αποφυγή μη απαραίτητης έκθεσης συγγενών / κοινού
 Αποφυγή κύησης για 4 m μετά τη θεραπεία

27. Ραδιοϊσοτοπική Αρθροϋμενόλυση
Σκοπός
Τοπική αντιμετώπιση χρόνιας, επίμονης ή υποτροπιάζουσας υμενίτιδας ή υδράρθρου μίας
άθρωσης, με συνοδό καταστροφή του παθολογικού αρθρικού υμένα
 Διακοπή φλεγμονής
 Περιορισμός άλγους (μετά από 14-30 d)
 Πρόληψη παραμόρφωσης – επιδείνωσης της άρθρωσης
 Βελτίωση λειτουργικότητας και κινητικότητας
Άλγος που επηρεάζει την κινητικότητα του ασθενούς
Προηγείται ≥1 ενδοαρθρική έγχυση γλυκοκορτικοειδούς
Μπορεί να συνδυασθεί με μακροχρόνια συστηματική αγωγή
Ενδοαρθρική χορήγηση του ραδιοφαρμάκου

28. Ραδιοϊσοτοπική Αρθροϋμενόλυση
Ενδείξεις
 Ρευματοειδής αρθρίτιδα (μη ανταπόκριση μετά από 6 m πλήρους συντηρητικής αγωγής)
 Οροαρνητικές αρθρίτιδες (π.χ. αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, ψωριασική αρθρίτιδα)
 Αιμορροφιλικές αρθρίτιδες
 Ενεργός οστεοαρθρίτιδα με συνυπάρχουσα υμενίτιδα
 Λαχνοοζώδης υμενίτιδα
 Αμυλοειδική αρθρίτιδα
 Χονδρασβέστωση
Αντενδείξεις
 Κύηση
 Θηλασμός
Δεν εφαρμόζεται σε παιδιά και εφήβους (σχετική αντένδειξη)

29. Ραδιοϊσοτοπική Αρθροϋμενόλυση
90Y
 Εκπομπή σωματιδίων β
 Χρόνος φυσικού υποδιπλασιασμού: 2.7 d
 Δόση: 185–222 MBq
 Μεγάλες αρθρώσεις (γόνατο)
186Re
 Εκπομπή σωματιδίων β, ακτινοβολία γ (9%)
 Χρόνος φυσικού υποδιπλασιασμού: 3.7 d
 Δόση αναλόγως της άρθρωσης, <370 MBq
 Μεσαίες αρθρώσεις (ώμος, αγκώνας, ΠΧΚ, ισχίο, ΠΔΚ)
169Er
 Εκπομπή σωματιδίων β
 Χρόνος φυσικού υποδιπλασιασμού: 9.4 d
 Δόση αναλόγως της άρθρωσης, <750 MBq
 Μικρές αρορώσεων (ΜΚΦ, ΜΤΦ, φαλαγγο-φαλαγγικές)

30. Ραδιοϊσοτοπική Αρθροϋμενόλυση
Προετοιμασία Ασθενούς
 Σπινθηρογραφική αξιολόγηση (ενεργός φλεγμονή, μαλακοί ιστοί)
 Μαγνητική τομογραφία πάσχουσας άρθρωσης
 Αξιολόγηση αρθρικού υμένα (US)
 Εισαγωγή ουροκαθετήρα σε ασθενή με ακράτεια ούρων

31. Ραδιοϊσοτοπική Αρθροϋμενόλυση
Παρακολούθηση Ασθενών
 Παροδική ενίσχυση της σοβαρότητας της υμενίτιδα (πρώιμη παρενέργεια)
 Επανεκτίμηση στις 6-8 w (κλινική εξέταση, US, MRI), 3-6 m και 12 m μετά τη θεραπεία
 Δυνατότητα επανάληψης της θεραπείας (6 m) επί μη ανταπόκρισης
 Ραδιονέκρωση (σπάνια απώτερη επιπλοκή)
Προφυλάξεις & Ακτινοπροστασία
 Ακινητοποίηση της άρθρωσης για 48 h
 Αποφυγή μη απαραίτητης έκθεσης συγγενών / δημόσιοι χώροι
 Αποφυγή της ραδιομόλυνσης με τα ούρα (2 d)
◦ Αυστηρή τήρηση κανόνων υγιεινής
◦ Συχνή – προσεκτική αλλαγή των συλλεκτών ούρων σε ασθενείς με ουροκαθετήρα
 Αποφυγή κύησης για τουλάχιστον 4 m

32. Καρκίνος Προστάτη & Οστικές Μεταστάσεις
Radium-223
 Ενσωμάτωση στα οστά, απέκκριση στο έντερο
 Μιμείται το ασβέστιο στοχεύοντας επιλεκτικά τα οστά (ιδίως θέσεις οστικών μεταστάσεων)
 Σύμπλοκα με υδροξυαπατίτη

33. Καρκίνος Προστάτη & Οστικές Μεταστάσεις
Μηχανισμοί Δράσης
 Θραύσεις διπλής έλικας DNA καρκινικών κυττάρων
 Επιπρόσθετες αντιδράσεις στο μικροπεριβάλλον του όγκου (συμπεριλαμβανομένων των
οστεοβλαστών και οστεοκλαστών) συνεισφέρουν στην in vivo αποτελεσματικότητα
Ενδείξεις
 Ανθεκτικός στον ευνουχισμό καρκίνος προστάτη με συμπτωματικές οστικές μεταστάσεις
(απουσία σπλαγχνικών μεταστάσεων)

34. Καρκίνος Προστάτη & Οστικές Μεταστάσεις
223Ra
 Εκπομπή σωματιδίων α
 Μικρότερο εύρος
 Χαμηλότερη έκθεση μυελού των οστών
 Ανακούφιση από το οστικό άλγος
 Βελτίωση συνολικής επιβίωσης
89Sr / 153Sm
 Εκπομπή σωματιδίων β
 Μεγαλύτερο εύρος
 Υψηλότερη έκθεση μυελού των οστών
 Μόνο αναλγητικό αποτέλεσμα

35. Radium-223 Phase III ALSYMPCA Trial
Διπλή-τυφλή - Tυχαιοποιημένη - Φάσης III - Πολυκεντρική Μελέτη
 Μείωση κατά 30% του κινδύνου θανάτου
 Βελτίωση της ποιότητας ζωής
 Ανακούφιση από το οστικό άλγος
20
0
40
60
80
100
Survival,%
Months Since Randomization
0 9 15 24 30 3936332721181263

36. Καρκίνος Προστάτη & Οστικές Μεταστάσεις
Εφαρμογή Θεραπείας με 223Ra
 Δόση: 50 ΚBq/kg
 Μεσοδιαστήματα 4 w για 6 χορηγήσεις
 IV
Δεν απαιτείται αναπροσαρμογή της δόσης σε:
 Ασθενείς με ηπατική δυσλειτουργία
 Ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία
 Ηλικιωμένοι ασθενείς

37. Καρκίνος Προστάτη & Οστικές Μεταστάσεις
Καταστολή Μυελού των Οστών
 Έχει αναφερθεί καταστολή μυελού των οστών σε ασθενείς υπό αγωγή
 Απαιτείται αιματολογικός έλεγχος των ασθενών κατά την έναρξη και πριν από κάθε δόση
Έναρξη Αγωγής
Αιμοσφαιρίνη: >100 g/L
Ουδετερόφιλα: >1,5 x 10⁹ / L
Αιμοπετάλια: >100 x 10⁹ / L
Επόμενες Δόσεις
Ουδετερόφιλα: >1,0 x 10⁹ / L
Αιμοπετάλια: >50 x 10⁹ / L
Σε περίπτωση που δεν υπάρχει επαναφορά σε αυτές τις
τιμές εντός 6w από την τελευταία χορήγηση, η συνέχιση της
αγωγής γίνεται μόνο μετά από προσεκτική αξιολόγηση της
σχέσης οφέλους / κινδύνου

38. Καρκίνος Προστάτη & Οστικές Μεταστάσεις
Ανεπιθύμητες Ενέργειες Θεραπείας με 223Ra
 Θρομβοπενία
 Διάρροια
 Πυρετός
 Ναυτία
 Ουδετεροπενία
 Λευκοπενία
 Πανκυτταροπενία
 Αντιδράσεις της θέσης έγχυσης
 Λεμφοπενία
Πολύ συχνές
Συχνές
Σπάνιες

39. Καρκίνος Θυρεοειδούς Αδένα
Διαφοροποιημένος Καρκίνος Θυρεοειδούς
 Θεραπεία με 131Ι
Ablation
 Εξάλειψη θυρεοειδικού υπολείμματος μετά από θυρεοειδεκτομή
 Αύξηση ευαισθησίας και ειδικότητας των follow-up μεθόδων
Χορήγηση 131Ι με Θεραπευτικό ή Παρηγορικό Σκοπό
 Αδυναμία χειρουργικής αντιμετώπισης (μικροσκοπική νόσος, μεταστάσεις)
 Υποτροπιάζουσα νόσος

40. Νευροενδοκρινείς Όγκοι
Ραδιοφάρμακα
 Συστηματική χορήγηση ραδιοσημασμένων πεπτιδίων που συνδέονται με υψηλή συγγένεια
με υποδοχείς που υπερκφράζονται στους ΝΕΤ (υποδοχείς σωματοστατίνης)
90Y-DOTATOC – octreotide
177Lu-DOTATATE – octreotide
177Lu-DOTAº,Tyr³ – octreotate
 Αδυναμία χειρουργικής αντιμετώπισης / μεταστατικά νεοπλάσματα
 Μερική ή πλήρης ανταπόκριση στο 30% των ασθενών
 Αύξηση επιβίωσης
 Βελτίωση ποιότητας ζωής

41. Ηπατικές Βλάβες
Ραδιοφάρμακα
 Αύξηση της εφαρμογής του ραδιοεμβολισμού με 90Y- μικρόσφαιρες
 Ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε μεγάλες σειρές ασθενών με ηπατοκυτταρικό καρκίνο
(ειδικά επί θρόμβωσης της πυλαίας φλέβας)
 Aπουσία τυχαιοποιημένων μελετών
 Αποσκοπεί στην εφαρμογή της μέγιστης δόσης στον όγκο με τη μεγαλύτερη δυνατή
προστασία του παρακειμένου υγιούς ιστού

42. Σας Ευχαριστώ Πολύ !