1. SEJARAH PERKEMBANGAN ILMU LINGUISTIK
Zaman Yunani dan Zaman Rom.

2. ZAMAN YUNANI
 Ahli falsafahYunani mula meneliti bahasa sejak 500 SM.
 Bahasa merupakan sesuatu yang melambangkan tamadun yang
tinggi dan dapat menerangkan kejadian alam
berasaskan kajian etimologi.
 Bahasa dianggap suci dan wujud semulajadi. Ini telah
menimbulkan beberapa persoalan:
 Mengapa bahasa manusia tidaksama?
 Bagaimana wujudnya bahasa?
 Bagaimanakah hubungan antara kata dengan benda/perkara yang dilambangkan?
 Mengapakah sesuatu itu dinamakan itu dan dinamakan ini

3.  Golongan analogis dan naturalis yang disebut PHUSEI
mengatakan bahawa bahasa berada di luar pengaruh manusia,
iaitu ciptaan Tuhan, bersifat semulajadi, regular dan logik.
 Golongan anomalis atau konvensenis yang disebut THESEI
mengatakan pula bahawa bahasa bukan natural, wujud secara
konvensyen, tidak seragam dengan pelbagai kelainan.
 Plato dalam dialognya CRYSTALUS mempersoalkan perihal
hubungan lambang dengan acuannya, iaitu benda dengan nama
benda, sama ada bersifat tabii atau kesepakatan,
walaupunSocrates pernah mengatakan bahawa lambang perlu
sesuai dengan acuannya.

4.  Plato juga mengatakan bahawa kesimbolikan bunyi memang
wujud. Contoh yang diberi ialah bunyi [ r ] menunjukkan gerak,
manakala bunyi [ l ] menunjukkan kehalusan dan kelancaran.
 Bagi Plato, ayat ialah logos yang berupa rentetan kata
 yang mempunya iidea yang tuntas. Logos terbahagi dua,
iaituonoma (kata nama) dan Rhema (kata kerja).
 Aristotle telah memisahkan kata kepada tiga jenis, iaitu
onoma(kata nama), rhema(kata kerja) dan Syndesmoi
(kata hubung).
 Aristotle jugamengakui wujudnya sistem kala, disamping
Memperkenalkan konsep neutral, iaitu hubungan antara lambang
dengan acuan bersifat konvensional.

5.  Puak Stoik kemudiannya beranggapan bahawa bahasa
mencerminkan benda yang sesuai dengan kudratnya. Mereka
membahagikan kata kepada empat, iaitu nomen (kata nama),
verbum (kata kerja), syndesmoi (kata hubung), dan arthron
(kata sandang).
 Kemudian kaum Alexandrian memperluaskan kelas kata kepada
lapan, iaitu onoma (katanama), rhema (kata kerja),
metosche (partikel),arthron (kata sandang),antonymia (kata
ganti), prothesis (kata depan),epirrhema (kata keterangan), dan
syndesmoi (katahubung).
 Semua kajian berasaskan teks kuno. Antaranya ialah syair suci
Homeros yang berjudul Iliad and Odyssey. Syair ini menjadi buku
pegangan orang Yunani Kuno.

6. ZAMAN ROMAWI
 Wujud tatabahasa yang agak lengkap oleh cendekiawan Romawi.
Tatabahasa ini merupakan pengubahsuaian daripada karya
Yunani.
 Tatabahasa Latin telah dicipta mengikut model Yunani.
Ini bermakna, pengkodifikasian pemikiran, motif dan
konsep tatabahasa Yunani telah dilakukan.
 Pengaruh bahasaYunani telah dibawa oleh Crates dari
Mallos, yang kemudiannya diperkembang oleh ahli tatabahasa
Romawi yang terkenal seperti Appplonius Discollus, M. Terrentius
Varro, Priscia dan Donatus.
 Pada zaman Romawi, kelas kata telah ditambah, daripada lapan
menjadi sembilan, iaitu
tambahan numeralia (kata bilangan)

7.  Kebudayaan Hellenisme yang berasaskan ajaran Stoik juga
berkembang. Kumpulan Stoik membezakan tiga aspek
primer bahasa, iaitu:
 Senainon: tanda dan simbol
 Semainomenon ataul ekton: makna
 Pragma atau tungchanon : hal luaran, situasi.
 M. Terrentius Varro dianggap ahli tatabahasa Romawi yang
paling tulen dalam bahasa Latin.

8.  Melalui bukunya yang terkenal, De Lingua Latina, telah
merumuskan:
 Bahasa itu seragam secara semula jadi.
 Bentuk fleksi dan terbitan mempengaruhi bunyi dan makna.
 Penggunaan kategori morfologi, sintaksis dan etimologi
 Priscia melalui karyanya Institutiones Grammatikae telah
membahagikan kelas kata kepada lapan, iaitu nomen, verbum,
participium, pronomen,adverbiu, praepositio, interjectio dan
conjunctio.
 Karyanya ini dianggap baku hinggi kini, dan dianggap
sebagai kajian tatabahasa Romawi yang representatif.
 Selain fonologi, aspek yang turut dikaji ialah morfologi dan
sintaksis