1. Samodzielność kontra zależność –
kiedy rodzic może się wycofać?

2. Co to jest okres latencji?
Jak najlepiej zrozumieć
potrzeby dzieci aby
wspierać ich rozwój i
samodzielność?
2

3. Co charakteryzuje ten okres rozwoju?
względna stabilizacja,
socjalizacja grupowa,
zdobywanie wiedzy,
rozwój fizyczny.
3

4. Jakim jestem rodzicem?
Możliwe postawy wychowawcze
Przykładowe postawy
wychowawcze przyjmowane przez
rodziców względem dzieci w
młodszym wieku szkolnym:
 wycofanie (scedowanie
wychowania na szkołę),
 kontrola,
 nadmierne wymagania
i oczekiwania,
 wspieranie i „podążanie za”
możliwościami dziecka.
4

5. Jakie jest moje dziecko?
Co wzmacnia wiarę w siebie?
 Poważne traktowanie dziecka,
 Uważne wysłuchanie go kiedy się
do nas zwraca,
 Dotrzymywanie słowa
i składanych przez rodziców
obietnic,
 Okazywanie zainteresowania
sprawami, z którymi się do nas
zwraca,
 Dostrzeganie potencjału
i zachęcanie dziecka do rozwijania
go,
 „Odpuszczenie”, gdy nasze
oczekiwania względem dziecka są
rozbieżne z jego aktualnymi
możliwościami poznawczymi,
emocjonalnymi i fizycznymi.
5

6. Chińska czy włoska matka?
Jak odróżnić własne potrzeby od potrzeb dziecka?
Ignorowanie potrzeb i możliwości dziecka – chińska
matka wychowuje tygrysa.
Świadome stawianie wysokich wymagań w wychowaniu często przynosi
efekty w postaci wymiernych osiągnięć dziecka. Jednakże istnieją też
nieświadome procesy mające wpływ na to jakimi jesteśmy rodzicami
i jakie są nasze dzieci.
Rodzice nieświadomie próbują zaspokoić niektóre swoje potrzeby
poprzez dziecko, Wtedy dziecko stara się intuicyjnie dostosować do
pokładanych w nim oczekiwań i nieświadomie podejmuje
przeznaczoną mu funkcję.
Stara się nie zawodzić pokładanych w nim świadomie i nieświadomie
oczekiwań. Dostraja się i dostosowuje do wyobrażonego,
oczekiwanego obrazu, często kosztem rozwoju własnego
autentycznego potencjału.
6

7. Kiedy posłać dziecko na kolonie?
Jak reagować kiedy dziecko nie chce jechać na
kolonię/zieloną szkołę/obóz?
1. Wysłuchaj dziecko szanując jego prawo
do obaw, lęku niepokoju,
2. Podsumuj punkt widzenia dziecka
i nazwij jego uczucia,
3. Wyraź własne uczucia i swoje stanowisko,
4. Zachęć dziecko do wyrażenia jego uczuć i potrzeb,
5. Poszukajcie wspólnego stanowiska zaczynając od
nazwania i zapisania wszystkich pomysłów,
6. Wspólnie zadecydujcie, które pomysły i rozwiązania
mogą pomóc w zmniejszeniu niepokoju i podjęciu
wyzwania jakim jest wyjazd bez rodziców.
7

8. Konflikt w klasie.
Czy interweniować w szkole rozmawiając z nauczycielem?
Dziecko skarży się na trudną sytuację w klasie
(dokuczanie, bójka itp.)
Sytuacje tego typu są wpisane w normalny rozwój, od reakcji rodziców
zależy czy wesprzemy rozwój i samodzielność dziecka, czy też
utwierdzimy je w przekonaniu, że jest bezradne i tylko dorosły może
rozwiązać problem.
Zachęta do samodzielnego rozwiązania sytuacji z zastosowaniem
techniki 6 kroków.
Samodzielne rozwiązanie problemu buduje w dziecku poczucie
kompetencji społecznych i wiarę we własne możliwości.
Interwencja - rozmowa z nauczycielem lub rodzicami skonfliktowanych
dzieci często osłabia pozycję dziecka w klasie.
Dzieci czasem się kłócą – rozróżniajmy agresję od przemocy.
8

9. Podążajmy za…
…naszymi rosnącymi dziećmi 
9

10. Polecana literatura:
1. Doris Brett, Opowiadania dla Twojego (nieco starszego) dziecka,
Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 1998,
2. Adel Faber, Elanie Mazlish, Jak mówić, żeby dzieci się uczyły, Media
Rodzina 1996,
3. Jasper Juul, Agresja - nowe tabu, MiND 2013,
4. Alice Miller, Dramat udanego dziecka, Media Rodzina 2007,
5. Katarzyna Starowicz, Jarosław Starowicz, Śmiało przez życie, DIFIN
2008.
10

11. Dziękuję!
mgr Katarzyna Starowicz
Kontakt
ul. Rękawka 3/2
30-535 Kraków
Biura
ul. Wiśniowa 36 m. 2
02-520 Warszawa
sekretariat@ud.edu.pl
www.uniwersytetdzieci.pl
ul. Iwana Pawłowa 1/1
53-604 Wrocław
ul. Kościuszki 31a/8
10-503 Olsztyn

12. Wykład został zrealizowany
dzięki pomocy finansowej przyznanej przez:
12