4. 4
Co mówić może dziecku moja próba zatrzymania go?
- Że go nie kocham;
- Że nie rozumiem;
- Że odmawiając robię mu krzywdę;
- Że jestem niedobrym rodzicem;
- Że nie można mi ufać;
- Że - może pójść do (drugiego rodzica, babci...) kogoś
innego;
- Że to tylko sprawa długości negocjacji
i zmęczenia rodzica;
- Że brak mi wiary w jego możliwości...
- Że musi zwiększyć eskalację i siłę działań...
- Że - może się rozpłakać? Wtedy zmiękną...
5. 5
Boję się więc zatrzymać dziecko:
Bo ktoś inny pomyśli, że brak mi kompetencji;
Bo dziecko nie będzie mnie lubiło;
Bo gdy zatrzymuję, znaczy że krzywdzę...
Bo boję się jego złości... Płaczu... Buntu...
Bo ktoś stwierdzi, że krzyczę;
Bo boję się że moje zatrzymanie będzie
przemocą…
Że będzie za takie uznane...
6. 6
Boimy się nazwać to, co czujemy więc...
Więc stosujemy strategie:
Szantażu;
Rezygnacji;
Pozornego działania;
Krzyku;
Walki...
Kary…
TYMI SŁOWAMI WŁAŚNIE DEFINIUJEMY PRZEMOC...
7. 7
KARANIE:
• jest potrzebą i zwyczajem dorosłego;
• wcale nie jest związane z daną sytuacją;
• ma na celu rozładowanie emocji
dorosłego...
• DZIECKO JEDNAK DO TEGO NIE SŁUŻY...
• NIKT DO TEGO SŁUŻYĆ NIE POWINIEN...
8. 8
PO TO BY POMÓC JEST
OPIEKUŃCZE DZIAŁANIE SIŁY…
I - lecząca OBECNOŚĆ...
9. 9
Jedna z pułapek dzieciństwa polega na tym,
że nie trzeba rozumieć, żeby czuć…
Kiedy rozum zdolny jest pojąć,
co się wydarzyło,
rany w sercu są już zbyt głębokie…
Carlos R. Zafon…
10. 10
Jak zauważył Bowlby...
reakcja opiekuna, jego odpowiedź -
jako sygnał dwustronności relacji, ma ogromne znaczenie
dla rozwoju uczuć przywiązaniowych dziecka.
(uzyskanie bezpieczeństwa).
11. 11
Nie było Cię dotąd tak dużo jakbyś tego chciał/-a?
Więc... Od zaraz, od dziś – zacznij
BYĆ RAZEM z Twoim Dzieckiem.
8-9 rok życia DZIECKA to niemal ostatni moment -
by zacząć BYĆ PRZY NIM
BYĆ NAPRAWDĘ.....
12. 12
POMOCNE DZIAŁANIA RODZICA;
• ODROCZENIE W CZASIE;
• SPOJRZENIE W PRZYSZŁOŚĆ;
• SZACUNEK;
• RESPEKT I KONSEKWENCJE...
• ZWIĘKSZANIE POLA DZIAŁANIA RODZICA;
13. 13
Dobre zdania:
1. Pozwól mi się nad tym zastanowić;
2. Chciałbym to przemyśleć...
3. Możemy o tym porozmawiać (niekoniecznie w tej chwili)
4. Jestem za ciebie odpowiedzialny więc dziś
muszę ci odmówić...
2.
14. 14
Autorytet oparty na obecności
Koncepcja Nowego Autorytetu,
(Arist von Schlippe i Haim Omer)
mówi o autorytecie opartym na obecności
(w jęz. Niem. Dosłownie: na więzi).
Jego podstawą jest takie doświadczenie dziecka, które mówi:
15. 15
JESTEŚ OBECNY = JESTEM BEZPIECZNY...
Jestem z tobą na dobre i na złe, nie zrobisz niczego, co
sprawiłoby, że przestanę być twoim rodzicem.
Ponieważ jednak jako rodzic jestem za ciebie
odpowiedzialny, wymagam byś przestrzegał określonych
granic.” Całą postawą rodzic sygnalizuje dziecku:
Jestem tutaj. Stoję tu. Jestem blisko.
17. 17
„Tak między nami mówiąc, kiedy będziesz naprawdę, będziesz
wyglądał inaczej niż teraz: oklapną Ci uszy, wybiją ci się stawy,
utracisz futerko i oczy – jednym słowem – będziesz bardzo
brzydki... Ale to wszystko nie ma znaczenia.
Albowiem jeżeli jesteś naprawdę – nie możesz być brzydki –
chyba tylko w oczach dorosłych,
którzy nic z tego nie rozumieją...”
K. Wójtowicz, Notki.
18. 18
LITERATURA
1. K. Wnęk – Joniec. Nie przydeptuj małych skrzydeł… wyd. nowe; Wyd.
Oświatowe, Kraków, 2009, 2013.
2. Martin Herbert. Co wolno dziecku – Rozsądne ustalanie granic; GWP 2008;
3. Armin Krenz. Zobaczcie, co potrafię. PAX 2003.
4. Ross Campbell Sztuka akceptacji - Vocatio.
5.
19. Kontakt
ul. Mydlarska 4
30-703 Kraków
Biura
ul. Wiśniowa 36 m. 2
02-520 Warszawa
ul. Iwana Pawłowa 1/1
53-604 Wrocław
ul. Kościuszki 31a/8
10-503 Olsztyn
sekretariat@ud.edu.pl
www.uniwersytetdzieci.pl
Dziękuję za uważność i uwagę...
Katarzyna Wnęk – Joniec
katarzyna.joniec@gmail.com
tel. 502.725.169