Φύλλα Εργασίας Ξενοφώντα Α Λυκείου

1. [1]
Ξενοφῶντος, Ἑλληνικά, Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. §16-23
[16] τοιούτων δὲ ὄντων Θηραμένης εἶπεν
ἐν ἐκκλησίᾳ ὅτι εἰ βούλονται αὐτὸν πέμψαι
παρὰ Λύσανδρον, εἰδὼς ἥξει Λακεδαιμονίους
πότερον ἀντέχουσι περὶ τῶν τειχῶν
βουλόμενοι ἐξανδραποδίσασθαι τὴν πόλιν
ἢ πίστεως ἕνεκα.
πεμφθεὶς δὲ διέτριβε παρὰ Λυσάνδρῳ
τρεῖς μῆνας καὶ πλείω, ἐπιτηρῶν
ὁπότε Ἀθηναῖοι ἔμελλον ὁμολογήσειν
ὅ τι τις λέγοι διὰ τὸ ἐπιλελοιπέναι τὸν σῖτον
ἅπαντα.
[17] ἐπεὶ δὲ ἧκε τετάρτῳ μηνί, ἀπήγγειλεν
ἐν ἐκκλησίᾳ ὅτι αὐτὸν Λύσανδρος τέως μὲν
κατέχοι, εἶτα κελεύοι εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι·
οὐ γὰρ εἶναι κύριος ὧν ἐρωτῷτο ὑπ' αὐτοῦ,
ἀλλὰ τοὺς ἐφόρους. μετὰ ταῦτα ᾑρέθη
πρεσβευτὴς αὐτοκράτωρ εἰς Λακεδαίμονα
δέκατος αὐτός.
[18] Λύσανδρος δὲ ἔπεμψεν τοῖς ἐφόροις
μετ' ἄλλων Λακεδαιμονίων Ἀριστοτέλην,
φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα, ἀγγελοῦντα
ὅτι ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνους εἶναι
κυρίους εἰρήνης καὶ πολέμου.
Ενώ εκεί βρίσκονταν τα πράγματα, ο
Θηραμένης είπε
στη συνέλευση ότι, αν θελήσουν να τον
στείλουν
στο Λύσανδρο, θα γυρίσει ξέροντας
για ποιο λόγο οι Λακεδαιμόνιοι
επιμένουν στο ζήτημα των τειχών,
το κάνουν δηλαδή με σκοπό να υποδουλώσουν
την πόλη
ή για να έχουν κάποια εγγύηση.
Αφού στάλθηκε, έμεινε κοντά στο Λύσανδρο
περισσότερο από τρεις μήνες, περιμένοντας
πότε οι Αθηναίοι θα αποφάσιζαν να δεχτούν
ό,τι τους πρότειναν, αφού θα τους τελείωναν
εντελώς τα τρόφιμα.
Αφού, λοιπόν, γύρισε τον τέταρτο μήνα,
ανάφερε
στη συνέλευση ότι τάχα ο Λύσανδρος
τον κρατούσε ως τότε δέσμιο και ότι τώρα τον
συμβουλεύει να πάει στη Σπάρτη.
Γιατί, δεν ήταν ο ίδιος αρμόδιος να απαντήσει
στις ερωτήσεις του,
αλλά οι έφοροι. Ύστερα απ' αυτό εκλέχτηκε
ως πρέσβης με απεριόριστες αρμοδιότητες να
πάει στη Σπάρτη
μαζί μ' άλλους εννιά.
Στο μεταξύ ο Λύσανδρος έστειλε στους
εφόρους
μαζί με άλλους Λακεδαιμονίους τον
Αριστοτέλη,
που ήταν Αθηναίος εξόριστος, για να τους
ειδοποιήσει
ότι είπε στο Θηραμένη ότι αυτοί μόνο
είχαν εξουσία να αποφασίζουν για ειρήνη ή για
πόλεμο.
γεν. απόλ. χρον. μτχ.κατηγορ.
τῶν πραγμάτων: ενν. Υπ.
ρ
εμπρ. τόπου τελ. απρ./Α.ρ.ρ Α. απρ.
εμπρ. κατευθ. πρόσωπο ρτροπ. μτχ. Αντ. μτχ.
πλαγ. ερωτ. ρ εμπρ. αναφοράς
αιτιολ. μτχ. Αντ. μτχ./τελ. απρμφ. Αντ. απρμφ.
εμπρ. αιτίας
χρον. μτχ. ρ εμπρ. πλησίον
αιτ. χρόνου τροπ. μτχ.
πλαγ. ερωτ. Υ.ρ. Αντ. ρ./τελ. απρμφ.ρ.
εμπρ. αιτίας/ εναρθρ. απρμφ. Υ. απρμφ.Υ. ρ.
κατηγ. προσδ.
δ. χρον. προτ. ρ.
δοτ. χρ. ρ.
εμπρ. τόπου δ. ειδική
ρ.
Υ. ρ.
Αντ. ρ.
ρ. Α. ρ./τελ. απρμφ.
ἔλεγε Λύσανδρος … Α. ρ./ειδ. απρμ.
κατηγ. δ. αναφ.ρ.Α.ρ. εμπρ. ποιητ. αιτ.
Υ. εἶναι – ενν. κυρίους: κατηγ. ρ./ενν. υπ. Θηραμένηςεμπρ. χρον.
κατηγ. επιρρ. κατηγ. τρόπου
επιρρ. κατηγ. τάξης-σειράς κατ. προσδ.
ρ.Υ.ρ. Αντ. ρ./εμμ.
Αντ. ρ./αμ.εμπρ. συνοδείας
αναφ. μτχ./παράθεσηκατηγ. τελ. μτχ.
δ. ειδική ρ. Αντ. ρ./εμμ.
Αντ. ρ./αμ./ειδ.
απρμφ.Υ. απρφ.
κατηγ. γεν. αντικ.

2. [2]
[19] Θηραμένης δὲ καὶ οἱ ἄλλοι πρέσβεις
ἐπεὶ ἦσαν ἐν Σελλασίᾳ, ἐρωτώμενοι δὲ
ἐπὶ τίνι λόγῳ ἥκοιεν εἶπον
ὅτι αὐτοκράτορες περὶ εἰρήνης,
μετὰ ταῦτα οἱ ἔφοροι καλεῖν ἐκέλευον αὐτούς.
ἐπεὶ δ' ἧκον, ἐκκλησίαν ἐποίησαν,
ἐν ᾗ ἀντέλεγον Κορίνθιοι καὶ Θηβαῖοι μάλιστα,
πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τῶν Ἑλλήνων,
μὴ σπένδεσθαι Ἀθηναίοις, ἀλλ' ἐξαιρεῖν.
[20] Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐκ ἔφασαν
ἀνδραποδιεῖν πόλιν Ἑλληνίδα
εἰργασμένην μέγα ἀγαθὸν
ἐν τοῖς μεγίστοις κινδύνοις γενομένοις τῇ
Ἑλλάδι,
ἀλλ' ἐποιοῦντο εἰρήνην ἐφ' ᾧ
(τοὺς Ἀθηναίους) καθελόντας τά τε μακρὰ τείχη
καὶ τὸν Πειραιᾶ
καὶ παραδόντας τὰς ναῦς πλὴν δώδεκα
καὶ καθέντας τοὺς φυγάδας
νομίζοντας τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν καὶ φίλον
Λακεδαιμονίοις ἕπεσθαι καὶ κατὰ γῆν
καὶ κατὰ θάλατταν ὅποι ἂν ἡγῶνται.
[21] Θηραμένης δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεις
ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τὰς Ἀθήνας.
εἰσιόντας δ' αὐτοὺς περιεχεῖτο
ὄχλος πολύς, φοβούμενοι μὴ ἄπρακτοι ἥκοιεν·
οὐ γὰρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν
Ο Θηραμένης με τους υπόλοιπους πρέσβεις
όταν έφτασαν στη Σελλασία , όταν τους
ρώτησαν
για ποιο λόγο είχαν έλθει, αποκρίθηκαν
ότι ήρθαν απόλυτα πληρεξούσιοι για την
ειρήνη,
τότε οι έφοροι πρόσταξαν να τους φωνάξουν.
Κι όταν ήρθαν, συγκάλεσαν συνέλευση,
όπου αντιδρούσαν κυρίως οι Κορίνθιοι και οι
Θηβαίοι
αλλά και πολλοί άλλοι Έλληνες (προτείνοντας)
να μην κάνουν συνθήκη με τους Αθηναίους
αλλά να τους αφανίσουν.
Οι Λακεδαιμόνιοι, όμως, δε συμφωνούσαν
να υποδουλώσουν πόλη ελληνική,
που είχε προσφέρει μέγιστες υπηρεσίες
τον καιρό του μεγαλύτερου κινδύνου που είχε
απειλήσει ποτέ την Ελλάδα,
αλλά δέχονταν να γίνει ειρήνη με τον όρο
οι Αθηναίοι αφού γκρεμίσουν τα Μακρά Τείχη
και τα τείχη του Πειραιά,
και αφού παραδώσουν όλα τους τα πλοία
εκτός από δώδεκα,
και αφού φέρουν πίσω τους εξόριστους,
έχοντας τους ίδιους εχθρούς και φίλους με
τους
Λακεδαιμόνιους να εκστρατεύσουν μαζί τους
στη στεριά
και τη θάλασσα, όπου τυχόν τους οδηγούν
αυτοί.
Ο Θηραμένης και οι άλλοι πρέσβεις
μετέφεραν αυτές τις προτάσεις στην Αθήνα.
Καθώς έμπαιναν στην πόλη, τους περικύκλωσε
πλήθος κόσμου, φοβούμενοι μήπως γύρισαν
άπρακτοι.
Γιατί, δε σήκωνε άλλη αναβολή,
Υ.ρ.
Υ.ρ.
δ. χρον. ρ.
εμπρ. τόπου χρ. μτχ.
δ. πλαγ. ερ. εμπρ. αιτ. ρ. ρ.
δ. ειδ.
ρήμα ενν. «ἥκοιεν»
επιρρ. κατηγ. τρόπου εμπρ. σκοπού
εμπρ. χρον. Υ.ρ. ρ.Α. ρ./τελ. απρ Α. απρφ.
δ. χρον. ρ.Α. ρ.
δ. αναφ. εμπρ. χρον. ρ. Υ.ρ. Υ.ρ.
Υ.ρ. Υ.ρ. γεν. διαιρ.
Α. ρ./ειδ. απρ Α. ρ./τελ. απρ
Α. ρ./ειδ. απρ
ρ.Υ.ρ.
Α. απρ. επιθ. πρ.
αναφ. μτχ. Α. μτχ.
εμπρ. καταστ. αναφ. μτχ. δοτ. προσ. κτητ.
ρ. Α. ρ.
δ. συμπερασμ. απαρμ.
εμπρ. όρου-προϋπόθεσης -συμφωνίας
Υ. μετχ. χρον. μτχ. Α. μτχ.
Α. μτχ.
χρον. μτχ. Α. μτχ.
εμπρ. εξαιρ.
χρον. μτχ. Α. μτχ.
τροπ. μτχ. Α. μτχ. κατηγ. αντικειμ.
απρμ σε θέση ρ.Α. απαρ. εμπρ. τόπου
δ. αναφ. υποθ.
ρ.
Υ. ρ. εμπρ. συνοδ.
Α. ρ. εμπρ. τόπ.
χρον. μτχ. Υ. μτχ. /Α. ρ. ρ.
Υ. ρ. αιτιολ. μτχ.
δ. ενδοιαστ.
ρ.επιρρ. κατ. τρόπου
ρ. απρ. Υ. ρ./τελ. απαρ.

3. [3]
διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῷ.
[22] τῇ δὲ ὑστεραίᾳ οἱ πρέσβεις ἀπήγγελλον
ἐφ' οἷς οἱ Λακεδαιμόνιοι ποιοῖντο τὴν εἰρήνην·
προηγόρει δὲ αὐτῶν Θηραμένης,
λέγων ὡς χρὴ πείθεσθαι Λακεδαιμονίοις
καὶ τὰ τείχη περιαιρεῖν.
ἀντειπόντων δέ τινων αὐτῷ,
πολὺ δὲ πλειόνων συνεπαινεσάντων,
ἔδοξε δέχεσθαι τὴν εἰρήνην.
[23] μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρός τε
κατέπλει εἰς τὸν Πειραιᾶ καὶ οἱ φυγάδες κατῇσαν
καὶ κατέσκαπτον τὰ τείχη
ὑπ' αὐλητρίδων πολλῇ προθυμίᾳ,
νομίζοντες ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἄρχειν
τῆς ἐλευθερίας τῇ Ἑλλάδι.
επειδή είχαν πεθάνει πολλοί από την πείνα.
Την άλλη μέρα οι πρέσβεις ανάφεραν
με ποιους όρους οι Λακεδαιμόνιοι δέχονταν την
ειρήνη.
Για λογαριασμό όλων μιλούσε ο Θηραμένης,
λέγοντας ότι έπρεπε να πεισθούν στους
Λακεδαιμονίους
και να γκρεμίσουν τα Τείχη.
Καθώς μερικοί έφεραν αντίρρηση σε αυτό,
όμως η μεγάλη πλειοψηφία το επικρότησε,
αποφάσισαν να δεχτούν την ειρήνη.
Μετά απ' αυτά ο Λύσανδρος
κατέπλευσε στον Πειραιά, οι εξόριστοι
γύρισαν,
και γκρέμιζαν τα Τείχη
κάτω από τους ήχους των αυλητρίδων με
πολλή όρεξη,
θεωρώντας ότι κείνη τη μέρα άρχιζε
η ελευθερία της Ελλάδας.
γεν. περιεχ δοτ. αιτιας
δοτ. χρον. ρ.Υ. ρ.
πλαγ. ερ. Υ. ρ. Α. ρ.ρ.
ρ. Α. ρ. Υ. ρ.
τροπ. μτχ.
δ. ειδική
ρ. απρ. Υ. ρ./τελ. απαρ. Α. απαρ.
Υ. ρ./τελ. απαρ.
Α. απαρ.
χρον. μτχ./γεν. απολυτ Υ. μτχ. Α. μτχ.
χρον. μτχ./γεν. απολυτ
ρ.
ρ. απρ. Α. απαρ.
εμπρ. χρόν.
εμπρ. κατεύθυνσ ρ.Υ. ρ.
ρ. Α. ρ.
δ. τρόπουεμπρ. τρόπου
αιτιολ. μτχ. Α. μτχ./ειδικό απαρΥ. απαρ.
Α. απαρ. δ. προσ. χαρ.