2. DEFINISI KEBOLEHPERCAYAAN
• Kebolehpercayaan merujuk kepada kestabilan
dan ketekalan dalaman ujian atau alat ukur
dalam mengukur sesuatu konsep atau aspek.
• Kebolehpercayaan sesuatu ujian merujuk kepada
ketekalan, ketepatan dan kebolehbergantungan
ujian berkenaan.
• Hal ini bermaksud sesuatu ujian yang boleh
dipercayai akan menghasilkan maklumat yang
tekal
3. CARA MENINGKATKAN
KEBOLEHPERCAYAAN
• Berikut adalah cara bagaimana GURU boleh meningkatkan
kebolehpercayaan sesuatu ujian yang dibina.
a. Arahan hendaklah jelas dan tepat.
b. Pernyataan soalan mestilah jelas dan tepat.
c. Soalan hendaklah seragam (homogen).
d. Situasi dan masa ujian dijalankan hendaklah piawai, serupa
dan terkawal.
e. Elak kebimbangan pelajar semasa mereka menjawab soalan
4. Mehrens dan Lehmann (1991)
menyenaraikan lima jenis
kebolehpercayaan dan
juga kaedah menentukan
indeksnya.
5. JENIS KEBOLEHPERCAYAAN
UKURAN KESTABILAN
( Measure of Stability)
UKURAN KETEKALAN
DALAMAN
( Measure of Internal
Consistency)
UKURAN BENTUK SETARA
(Measure of Equivalence)
KEBOLEHPERCAYAAN
PEMERIKSA
( Scorer Reliability)
UKURAN KESETARAAN &
KESTABILAN
( Measure of Equivalence and
Stability)
6. UKURAN KESTABILAN
• Ukuran Kestabilan, iaitu “anggaran
kebolehpercayaan uji semula”
• Boleh dikira dengan memberikan ujian yang
sama sekali lagi kepada kumpulan pelajar
yang sama selepas ujian pertama
dilaksanakan.
• Seterusnya, mengira semula persamaan/
perbezaan antara skor yang diperoleh
setiap pelajar.
7. UJIAN KESETARAAN
• Ukuran Kesetaraan dikira dengan
memberikan dua (2) ujian yang berbeza
tapi setara (kesamaan dari segi kandungan,
Jadual Spesifikasi Ujian, format soalan dan
arahan menjawab serta min dan varians
skor) kepada kumpulan pelajar dan hari
yang sama.
• Seterusnya, mengira persamaan /
perbezaan skor yang diperoleh setiap
pelajar.
8. • Ukuran Kesetaraan ini akan menggambarkan tahap
keyakinan kepada kita untuk membuat penilaian skor
yang akan diperoleh pelajar, sekiranya mereka
diberi ujian yang terdiri daripada item-item lain
yang setara dengan item-item ujian yang telah
diberikan.
• Ujian yang setara ini penting sekiranya seseorang
penyelidik enggan menggunakan soalan yang sama
sebagai ujian-pra dan ujian-pos (untuk mengelak
daripada pelajar menghafal jawapan).
• Dalam hal ini, dua ujian yang setara boleh digunakan,
satu sebagai ujian-pra dan satu lagi sebagai ujian-
pos. Selain itu, ujian yang setara juga boleh
digunakan untuk menguji dua kumpulan pelajar yang
berbeza pada berlainan masa.
9. UKURAN KESETARAAN DAN
KESTABILAN
• Bagi menilai ketekalanan pencapaian seseorang
pelajar dalam jangka masa yang panjang dengan
menggunakan ujian yang berbeza.
• Kaedah yang sesuai untuk membuat pengukuran ini
ialah dengan melaksanakan ujian kedua yang setara
dengan ujian pertama (Ukuran Kesetaraan) pada
suatu masa yang lain (Ukuran Kestabilan).
• Indeks kebolehpercayaan ini boleh ditentukan oleh
persamaan/ perbezaan skor yang diperoleh setiap
pelajar, iaitu skor ujian pertama dan skor ujian
kedua yang dilaksanakan kemudian.
10. UJIAN KETEKALAN DALAMAN
• Berbeza daripada ketiga-tiga ukuran ketekalan yang
dijelaskan sebelum ini, Ukuran Ketekalan Dalaman
boleh ditentukan dengan menggunakan sekali ujian
sahaja.
• Salah satu daripada kaedah yang digunakan untuk
mengukur ketekalan dalaman ialah dengan
memecahkan ujian kepada separuh-separuh (split-
half), iaitu separuh pertama dan separuh kedua.
• Ukuran Ketekalan Dalaman Belah-Dua ini dapat
menggambarkan kesetaraan dalaman ujian, iaitu
antara separuh pertama dengan separuh kedua
sesuatu ujian.
11. KEBOLEHPERCAYAAN PEMERIKSA
• Kebolehpercayaan pemeriksa bermaksud
ketekalan ukuran/skor yang diberikan oleh
dua atau lebih pemeriksa apabila
memeriksa kertas jawapan yang sama.
• Kebolehpercayaan ini tidak diperlukan bagi
ujian berbentuk objektif, kerana jawapan
kepada setiap soalan dalam ujian bentuk ini
adalah sama, iaitu perbezaan skor antara
pemeriksa tidak wujud (biasanya jawapan
diperiksa oleh komputer sahaja).
13. 1. PANJANG UJIAN
• Semakin panjang ujian maka semakin
tepat skornya kerana semakin kurang
pergantungan kepada tekaan atau
kebetulan.
• Ujian yang banyak itemnya itu selalunya
lebih stabil kerana guru akan berpeluang
untuk menyoalnya beberapa kali.
14. 2. KEHOMOGENAN KUMPULAN
• Menurut Kamus Dewan Bahasa dan
Pustaka, homogen ini terdiri daripada
bahagian-bahagian atau unsur-unsur
yang sama jenisnya.
• Bergantung pada sifat kumpulan yang
mengambil subjek sama ada
homogeneous atau heterogenous.
15. • Kebolehpercayaan akan meningkat apabila
ketidakseragaman bertambah.
• Kumpulan yang lebih heterogenus, indeks
kebolehpercayaan yang lebih tinggi.
• Kumpulan yang lebih homogenus pula
mempunyai indeks kebolehpercayaan yang
lebih rendah.
16. 3. KESUKARAN ITEM
• Item-item mudah membolehkan kebanyakan
calon untuk menjawab dengan baik dan skornya
juga hampir.
• Item-item yang sukar pula menyebabkan skor
pelajar agak berbeza atau heterogenus.
• Ujian yang susah boleh meningkatkan indeks
kebolehpercayaan.
17. 4.OBJEKTIVITI JAWAPAN/ JENIS ITEM
• Jawapan yang lebih bersifat objektif
mempunyai indeks kebolehpercayaan yang
lebih tinggi kerana semua responnya adalah
tepat.
• Jawapan yang lebih subjektif mempunyai
indeks kebolehpercayaan yang lebih rendah.
• Penilaian seseorang mungkin berubah
mengikut masa dan keadaan.
