1. PERINGKAT-PERINGKAT PENGAJARAN MEMBACA
2.0 PERINGKAT-PERINGKAT PENGAJARAN MEMBACA
2.1 PENDEKATAN DALAM PENGAJARAN MEMBACA AWALAN
Terdapat dua paradigma utama dalam disiplin linguistik iaitu mentalis dan
behaviourist. Dua paradigma ini telah menghasilkan pendekatan pengajaran
yang berlainan samada dari segi prinsip mahupun perkaedahan. Golongan
behavioris menggunakan pendekatan pengajaran yang berasaskan prinsip
pembelajaran sintesis atau membina. Di antara kaedah-kaedah yang
menggunakan pendekatan ini ialah kaedah abjad, kaedah fonik, kaedah
pandang dan sebut.
2.2 KAEDAH ABJAD
Kaedah ini merupakan kaedah klasik dan digemari oleh ramai guru yang
mengajar membaca di peringkat permulaan. Untuk pengenalan abjad guru
akan memperkenalkan kesemua 26 huruf dan murid diajar nama huruf secara
teratur dalam abjad a sehinggalah z . Rancangan pelajaran harian bermula
dengan a hingga z. kemudian latihan menulis dan pengecaman abjad
dilaksanakan dan murid perlu menghafal setiap lambang abjad. Setelah murid
menghafal nama abjad, bunyi-bunyi huruf akan diajar kepada murid. Murid
diajar dengan huruf kecil dahulu dan diikuti dengan huruf besar. Kemudian
latihan menulis huruf kecil dan huruf besar serta latihan memadankan huruf
kecil dan huruf besar
Murid diperkenalkan dengan permulaan perkataan bermula dengan sesuatu
bunyi huruf vokal seperti ayam, adik, api dan awan. Seterusnya murid pula
diajar permulaan perkataan dengan huruf konsonan seperti bola, buku, batu
2. dan besi. Ini adalah sebagai usaha untuk memperkenalkan kepada murid
hubungan antara bunyi huruf dan perkataan.
2.2.1 PENGABUNGAN BUNYI VOKAL DAN KONSONAN
Setelah murid menguasai bunyi huruf dan hubungan antara bunyi huruf
dan perkataan, murid diajar membentuk dan membaca suku kata contohnya
(ba be bi bo bu , ca ce ci co cu hingga za ze ze zi zo zu. Kemudian murid
diajar membentuk perkataan mudah dan murid diajar mencantumkan suku
kata dengan sukukata seperti bu bu, ba ba. Seterusnya murid akan diajar
kemahiran mengeja perkataan-perkataan mudah seperti baju, saya, bola.
Kebaikan kaedah ini ialah memberi peneguhan kepada pengenalan abjad.
Manakala kelemahannya pula ialah sebenarnya kanak-kanak tidak perlu
mengenali semua abjad untuk diajar membaca. Jika mereka telah mengenali
vokal dan sebahagian konsonan yang kerap digunakan mereka telah boleh
membaca
2.3 KAEDAH FONETIK
Kaedah fonik berasaskan teori bahawa belajar membaca melibatkan
kebolehan mengenal kod (lambang), hubungan antara bunyi dan lambang
yang dilihat. Kaedah fonik ini menekankan kepada setiap bunyi-bunyi abjad
yang terdapat dalam bahasa. Setiap abjad mempunyai bunyi-bunyi tertentu
dan ada juga abjad yang mempunyai lebih daripada satu bunyi terutama
dalam bahasa Inggeris. Kanak-kanak didedahkan dengan bunyi-bunyi vokal
dan konsonan seperti:-
A = aaaa E = e’h
E = eh I = iiiii O = oooo
3. U = uuuu
B = beh
C = ceh
D = deh F = feh G = geh H = heh
J = jeh
K = keh L = el M = em N = en P = peh
Q = qeh R = rer S = sss T = the V = vev W = weh
Y = yeh
Z = zez
Sambil mengajar bunyi abjad boleh juga diajar secara permulaan bunyi
perkataan seperti huruf “a” adik, abang, api dan lain-lain. Cara pengajaran
Fonik menggunakan ialah dengan mencantumkan vokal dengan konsonan
untuk membentuk perkataan. Mulakan dengan perkataan yang pendek dan
mudah dahulu serta mulakan dengan huruf vokal. Seterusnya permulaan
perkataan,akhiran perkataan,pertengahan perkataan dan baru dimasukkan ng,
ny, kh, dan sy.
Diantara kebaikan kaedah fonik ialah jika kanak-kanak telah menguasai
kesemua bunyi abjad, mereka akan boleh membaca dalam apa jua bahasa.
Bagi kaedah fonik juga kanak-kanak tidak akan tersangkut di peringkat
sukukata tertutup kerana bagi membaca sesuatu ayat mereka harus terus
membunyikan perkataan sehingga selesai satu perkataan.
Sebaliknya, kanak-kanak yang diajar membaca berdasarkan kaedah abjad,
4. terutamanya di sekolah-sekolah, atau berdasarkan kaedah pandang dan
sebut , biasanya di tadika-tadika, mereka tidak dapat membaca dalam bahasa
Inggeris langsung. Walaupun menggunakan huruf-huruf roman yang sama,
mereka tidak dapat menggunakan kemahiran membaca dalam bahasa
malaysia untuk membaca dalam bahasa Inggeris hanya kerana kaedah
mengeja atau suku kata tidak serasi langsung untuk bahasa Inggeris. Apa
yang dapat dilihat di sekolah-sekolah, mereka terpaksa menghafal-hafal
perkataan inggeris dari segi ejaan dan sebutannya. Banyak manalah yang
mampu dihafal oleh kanak-anak apatah lagi untuk mengingat maksudnya pula.
Dalam kaedah ini kanak-kanak diajar mengenal symbol iaitu huruf, hanya
mereka tidak diajar nama huruf tersebut tetapi hanya bunyi yang dikaitkan
dengan simbol tersebut. Kanak-kanak memang mengenal huruf cuma bukan
nama huruf tersebut. Nama huruf hanya diajar setelah mereka pandai
membaca sahaja.
2.4 KAEDAH PANDANG DAN SEBUT
Kaedah pandang dan sebut datang dalam keadaan ramai kanak-kanak
tidak boleh membaca dengan menggunakan kaedah abjad . Berpadanan
dengan namanya, kaedah ini meminta kanak-kanak menghafal pola-pola
sukukata yang ada dalam bahasa Malaysia. Uniknya bahasa Malaysia adalah
kerana pola-pola sukukatanya jelas dan pola-pola sukukata yang ada dalam
bahasa malaysia ada lebih daripada 1000 pola-pola untuk dihafal. Mengikut
5. kajian, jumlah 2000 ke 3000 adalah satu jumlah yang masih boleh diterima
hafal oleh anak kecil kita.
Sama dengan kaedah mengeja, kaedah pandang dan sebut juga tidak
termasuk antara kaedah-kaedah yang digunakan untuk mengajar kanak-
kanak membaca bahasa Inggeris. Sebabnya bahasa Inggeris tidak
mempunyai sukukata yang jelas. Kaedah pandang dan sebut tidak
memerlukan kanak-kanak untuk mengeja atau membatangkan ejaan. Kanak-
kanak hanya perlu mengecam dan menghafal tulisan dan gabungan bunyi
dua, tiga atau empat huruf lalu menyebut terus contohnya:-
• ba bi bu be bo (untuk 2 huruf )
• ban bin bun ben bon (untuk 3 huruf)
• bang bing bung beng bong (untuk 4 huruf)
Kaedah ini adalah lebih mudah untuk mengajar kanak-kanak
menggunakan kad-kad imbasan seperti cara yang diperkenalkan oleh Glen
Doman. Pola-pola sukukata ditulis di atas kad-kad imbasan dan diimbaskan
kepada kanak-kanak. Setiap perkataan ditulis di atas kad-kad manila yang
dipotong kecil dan diimbaskan kepada kanak-kanak dengan cepat.
Rasionalnya,kanak-kanak dikatakan mempunyai ingatan foto“photographic
memory “. Sebab itulah, ia hanya perlu diimbas dan setiap perkataan yang
diimbaskan akan disimpan di dalam ingatan dan dikeluarkan bila masanya
tiba.
