Recommended
More Related Content
What's hot
Similar to การป้องกันโรคเอดส์ (Hiv)
Similar to การป้องกันโรคเอดส์ (Hiv) (20)
Recently uploaded
Recently uploaded (10)
การป้องกันโรคเอดส์ (Hiv)
- 2. ต้องยอมรับว่า หนึ่งในโรคติดต่อที่คนรู้จัก ความน่ากลัวของมันเป็นอย่างดี ก็คือ โรคเอดส์ และรู้กันดีว่า " โรคเอดส์ " เป็นโรคร้ายแรงที่ยังไม่มีตัว ยาใดมารักษาให้หายขาดได้ อีกทั้งยังพบผู้ติดเชื้อ เอดส์ เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
- 6. โรคเอดส์ หรือ โรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง (AIDS : Acquired Immune Deficiency Syndrome) เกิดจากการติดเชื้อไวรัสมีชื่อ ว่า ฮิวแมนอิมมิวโนเดฟีเซียนซีไวรัส (Human Immunodeficiency Virus :HIV) หรือเรียกย่อๆ ว่า เชื้อเอชไอวี โดยเชื้อเอชไอวีจะเข้าไปทาลาย เซลล์เม็ดเลือดขาวที่มีหน้าที่สร้างภูมิคุ้มกันโรค ทาให้ผู้ป่วยที่ติดเชื้อมีภูมิคุ้มกัน ต่าลง จนร่างกายไม่สามารถต้านทานเชื้อโรคได้อีก โรคต่างๆ(หรือเรียกอีกนัย หนึ่งว่า โรคฉวยโอกาส) จึงเข้ามาซ้าเติมได้ง่าย เช่น วัณโรค ปอดบวม ติดเชื้อ ในระบบโลหิต เชื้อรา ฯลฯ และทาให้ผู้ป่วย เสียชีวิตในที่สุด
- 8. 1.การร่วมเพศกับผู้ติดเชื้อเอดส์ โดยไม่ใช่ถุงยางอนามัย ทั้งชายกับชาย หญิง กับหญิง หรือชายกับหญิง จะเป็นช่องทางธรรมชาติหรือไม่ธรรมชาติก็ตาม ล้วนมี โอกาสเสี่ยงต่อการติด โรคเอดส์ทั้งนั้น ซึ่งมีข้อมูลจากกองระบาดวิทยาระบุว่า ร้อย ละ 83 ของผู้ติดเชื้อเอดส์ รับเชื้อมาจากการมีเพศสัมพันธ์
- 9. 2.การรับเชื้อทางเลือด โอกาสติดเชื้อ เอดส์ พบได้2 กรณี คือ - ใช้เข็มฉีดยา หรือกระบอกฉีดยา ร่วมกับผู้ติดเชื้อ เอดส์ มักพบในกลุ่ม ผู้ใช้สารเสพติดชนิดฉีดเข้าเส้น
- 10. - รับเลือดมาจากการผ่าตัด หรือเพื่อรักษาโรคเลือดบางชนิด แต่ปัจจุบันเลือด ที่ได้รับการบริจาคมา จะถูกนาไปตรวจหาเชื้อเอดส์ก่อน จึงมีความปลอดภัยเกือบ 100%
- 11. 3.ติดต่อผ่านทางแม่สู่ลูก เกิดจากแม่ที่มีเชื้อเอดส์และถ่ายทอดให้ทารก ในขณะตั้งครรภ์ ขณะคลอด และภายหลังคลอด ปัจจุบันมีวิธีป้องกันการแพร่เชื้อเอดส์จากแม่สู่ลูก โดยการทานยาต้านไวรัสในช่วงตั้งครรภ์ จะสามารถ ลดโอกาสเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอดส์เหลือเพียงร้อยละ 8 แต่ยังคงมีความเสี่ยงอยู่ ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือการ ตรวจเลือดก่อนแต่งงาน
- 12. นอกจากนี้ โรคเอดส์ ยังสามารถติดต่อผ่านทางอื่นได้ แต่โอกาสมีน้อยมาก เช่น การใช้ของมีคมร่วมกับผู้ติดเชื้อเอดส์ โดยไม่ทาความสะอาด, การเจาะหูโดย การใช้เข็มเจาะหูร่วมกับผู้ติดเชื้อเอดส์,การสักผิวหนัง หรือสักคิ้ว เป็นต้น ซึ่งวิธี ดังกล่าวเป็นการติดต่อโดยการสัมผัสกับเลือด หรือน้าเหลืองโดยตรง แต่โอกาส ติด โรคเอดส์ ด้วยวิธีนี้ต้องมีแผลเปิด และปริมาณเลือดหรือน้าเหลืองที่เข้าไปใน ร่างกายต้องมีจานวนมาก
- 14. 1.ปริมาณเชื้อเอดส์ที่ได้รับ หากได้รับเชื้อเอดส์มาก โอกาสติด โรคเอดส์ ก็จะ สูงขึ้นไปด้วย โดยเชื้อเอดส์ จะพบมากที่สุดในเลือด รองลงมาคือ น้าอสุจิ และน้า ในช่องคลอด 2.หากมีบาดแผล จะทาให้เชื้อเอดส์เข้าสู่บาดแผล และทาให้ติด โรคเอดส์ ได้ง่าย ขึ้น 3.จานวนครั้งของการสัมผัส หากสัมผัสเชื้อโรคบ่อย ก็มีโอกาสจะติดเชื้อมากขึ้น ไปด้วย 4.การติดเชื้ออื่นๆ เช่น แผลริมอ่อน แผลเริม ทาให้มีเม็ดเลือดขาวอยู่ที่แผลจานวน มาก จึงรับเชื้อเอดส์ได้ง่าย และเป็นหนทางให้เชื้อเอดส์เข้าสู่แผลได้เร็วขึ้น 5.สุขภาพของผู้รับเชื้อ หากสุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง ในขณะนั้น ก็ย่อมมีโอกาส ที่จะรับเชื้อได้ง่ายขึ้น
- 16. 1.ระยะไม่ปรากฎอาการ (Asymptomatic stage) หรือระยะติด เชื้อโดยไม่มีอาการ ในระยะนี้ผู้ติดเชื้อจะไม่แสดงอาการผิดปกติใดๆ ออกมา จึงดู เหมือนคนมีสุขภาพแข็งแรงเหมือนคนปกติ แต่อาจจะเจ็บป่วยเล็กๆ น้อยๆจาก ระยะแรกเข้าสู่ระยะต่อไปโดยเฉลี่ยใช้เวลาประมาณ 7-8 ปี แต่บางคนอาจไม่มี อาการนานถึง 10 ปี จึงทาให้ผู้ติดเชื้อสามารถแพร่เชื้อต่อไปให้กับบุคคลอื่นได้ เนื่องจากส่วนใหญ่ไม่ทราบว่าตนเองติดเชื้อ
- 17. 2.ระยะมีอาการสัมพันธ์กับเอดส์ (Aids Related Complex หรือ ARC) หรือระยะเริ่มปรากฎอาการ (Symptomatic HIV Infection) ในระยะนี้จะตรวจพบผลเลือดบวก และมีอาการผิดปกติเกิดขึ้นในเห็น เช่นต่อม น้าเหลืองโตหลายแห่งติดต่อกันนานกว่า 3 เดือน, มีเชื้อราในปากบริเวณกระพุ้ง แก้ม และเพดานปาก, เป็นงูสวัด หรือแผลเริมชนิดลุกลาม และมีอาการเรื้อรังนานเกิน 1 เดือน โดยไม่ทราบสาเหตุ เช่น มีไข้ท้องเสีย ผิวหนังอักเสบ น้าหนักลด เป็นต้น ระยะ นี้อาจเป็นอยู่นานเป็นปีก่อนจะกลายเป็นเอดส์ระยะเต็มขึ้น ต่อไป
- 18. 3.ระยะเอดส์เต็มขั้น (Full Blown AIDS) หรือ ระยะ โรคเอดส์ ใน ระยะนี้ภูมิคุ้มกันของร่างกายจะถูกทาลายลงไปมาก ทาให้เป็นโรคต่างๆ ได้ง่าย หรือที่เรียกว่า "โรคติดเชื้อฉวยโอกาส"ซึ่งมีหลายชนิด แล้วแต่ว่าจะติดเชื้อชนิดใด และเกิดที่ส่วนใดของร่างกาย หากเป็นวัณโรคที่ปอด จะมีอาการไข้เรื้อรัง ไอเป็น เลือด ถ้าเป็นเยื่อหุ้มสมองอักเสบจากเชื้อ Cryptococcus จะมีอาการปวดศรีษะอย่างรุนแรง คอแข็ง คลื่นไส้อาเจียน หากเป็นโรคเอดส์ของระบบ ประสาทก็จะมีอาการความจาเสื่อม ซึมเศร้า แขนขาอ่อน แรงเป็นต้น ส่วนใหญ่เมื่อผู้เป็นเอดส์เข้าสู่ระยะสุดท้ายนี้ แล้วโดยทั่วไปจะมีชีวิตอยู่ได้เพียง 1-2 ปี
- 20. 1. เมื่อมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่ไม่ใช่สามีหรือภรรยาของตัวเอง ต้องใช้ถุงยาง อนามัยเสมอ ฝ่ายชายจะมีเพศสัมพันธ์กับใครต้องใช้ถุงยางอนามัยให้เป็นนิสัยโดย ไม่มีข้อยกเว้น ฝ่ายหญิงจะมีเพศสัมพันธ์กับชายใดต้องให้ฝ่ายชายใช้ถุงยางอนามัย ทุกครั้งโดยไม่มีข้อยกเว้น ถ้าฝ่ายชายไม่ยอมใช้ต้องปฏิเสธการมีเพศสัมพันธ์โดย เด็ดขาด รวมทั้งการมีเพศสัมพันธ์ทางปากและทางทวารหนักด้วยก็ต้องใช้ถุงยาง อนามัยทุกครั้งเช่นกัน
- 21. 2. ฝ่ายชายไม่ควรใช้ปากกับอวัยวะเพศหญิงที่ไม่ใช่ภรรยา เพราะอาจมีเชื่อ ไวรัสในน้าเมือกจากช่องคลอดของฝ่ายหญิง ซึ่งถ้าเข้าปากฝ่ายชายแล้วอาจทาให้ ฝ่ายชายติดเชื่อได้ เคยมีรายงานการติดเชื่อโดยวิธีนี้แล้ว ถึงแม้จะไม่มากเท่าการติด เชื้อจากน้าอสุจิของฝ่ายชายก็ตาม
- 22. 3.หลีกเลี่ยงการจูบปากกับคนที่ไม่รู้จัก หรือไม่ทราบว่าเป็นพาหะนาเชื้อ หรือไม่ ถึงแม้ว่าในน้าลายจะมีโอกาสน้อย ที่จะมีเชื้อไวรัสเอชไอวี แต่ก็ไม่ปลอดภัย ร้อยเปอร์เซ็นต์ ถ้าบังเอิญมีแผลภายในช่อง ปากก็อาจเป็นทางเข้าของเชื้อไวรัสได้
- 24. 5. หลีกเลี่ยงการสักตามผิวหนัง การเจาะส่วนต่างๆของร่างกาย เพราะบาง แห่งอาจรักษาความสะอาดของเครื่องมือไม่ดีพอ
- 25. 6. บุคคลากรทางการแพทย์ ถ้าเกิดอุบัติเหตุเข็มตา ต้องรีบแจ้งหน่วยที่ดูแล ทางการติดเชื้อเพื่อรับยาต้านไวรัสอย่างทันท่วงที วิธีนี้สามารถป้องกันการติดเชื้อ ได้มาก
- 26. 7. ปัจจุบันวัคซีนป้องกันโรคเอดส์ยังอยู่ในระยะของการศึกษาวิจัย ยังไม่มี การผลิตออกมาใช้ในวงกว้าง ในระยะใกล้ๆนี้จึงไม่สามารถใช้วัคซีนในการ ป้องกันได้
- 27. 8. ต้องเตือนตนเองไว้เสมอว่า เราไม่สามารถรู้ ว่าใครติดเชื้อไวรัสเอสไอวีจากการดูลักษณะ ภายนอก คนที่ดูภายนอกสวยงามหรือหล่อ เหลาสะอาดสะอ้านเพียงใดก็ไม่สามารถไว้ใจ ได้ว่า เขาหรือเธอจะไม่ใช่พาหะนาโรคมาสู่เรา ต้องป้องกันไว้เสมอ
- 28. 9. ก่อนแต่งงานกับใคร ต้องตรวจแล้วของผู้ที่จะมาแต่งงานกับเราก่อนเสมอ ทั้งหญิงและชายว่า มีเชื้อโรคอะไรหรือเป็นพาหะของโรคใด ทั้งนี้ไม่เฉพาะโรค เอดส์แต่รวมถึง โรคซิฟิลิส และโรคไวรัสตับอักเสบด้วย
- 30. ถ้าทราบอยู่แล้วว่าติดเชื่อเอสไอวีแต่ยังไม่มีอาการ ควรรีบไปพบแพทย์เพื่อ รับยาต้านไวรัสตามนัดโดยสม่าเสมอ อย่าให้ขาดยาโดยเด็ดขาด เพราะเชื้อจะเกิด ดื้อยา และยาที่เคยใช้ได้ผล จะไม่ได้ผลอีกต่อไป ถ้ามีอาการผิดปกติจากเดิม เกิดขึ้น เช่น น้าหนักลดอย่างรวดเร็ว อ่อนเพีย เบื่ออาหาร ต่อมน้าเหลืองโตหลาย แห่งทั่วตัว มีไข้เรื้อรัง ท้องเสียเรื้อรัง มีฝ้าขาวที่ลิ้น มีผื่นหรือเชื้อราตามผิวหนัง มี โรคงูสวัด ขาอ่อนแรง หรืออาการชัก อาการเหล่านี้เป็นอาการของโรคเอดส์ ควร ไปพบแพทย์ทันที
- 31. ข้อควรปฏิบัติหากได้รับเชื้อเอดส์ ผู้ที่เป็น โรคเอดส์ สามารถดาเนินชีวิตได้ตามปกติ และควรดูแลสุขภาพให้ดี ไม่ควรวิตกกังวล เพราะหากไม่มีโรคแทรกซ้อนจะสามารถมีชีวิตยืนยาวไปได้อีก หลายปี โดยมีข้อปฏิบัติคือ
- 34. 3.หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์ หรือหากมีเพศสัมพันธ์ ควรใช้ถุงยาง อนามัยทุกครั้ง เพื่อป้องกันการรับเชื้อ หรือแพร่เชื้อเอดส์
- 36. 5. หากเป็นหญิง ไม่ควรตั้งครรภ์ เพราะเชื้อเอดส์สามารถถ่ายทอดสู่ ลูกได้ถึง 30%
- 37. 6. ทาจิตใจให้สงบ ไม่เครียด ไม่กังวล รวมทั้งอาจฝึกสมาธิ
- 40. จัดทาโดย 1.นางสาวกัญญารัตน์ อ่วมเพ็ชร์ รหัสนักศึกษา 580038 2.นางสาวศิริพรรณ ทองสาย รหัสนักศึกษา 580040 3.นางสาวเพชรรัตน์ มาตรนอก รหัสนักศึกษา 580101 4.นางสาวสาวิกา ประจันบาล รหัสนักศึกษา 580135 5.นางสาวธันวาภรณ์ สมวงศ์ รหัสนักศึกษา 580138 6.นางสาวสุชาวดี สุธาอัด รหัสนักศึกษา 580139 7.นางสาวสุรีรัตน์ เวชพุดซา รหัสนักศึกษา 580146 นักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะวิทยาศาสตร์สุขภาพ สาขา พยาบาลศาสตร์