The Gospel of James or The Protevangelion is a second-century infancy gospel telling of the miraculous conception of the Virgin Mary, her upbringing and marriage to Joseph, the journey of the couple to Bethlehem, the birth of Jesus, and events immediately following.

1. პროტევანგელიონი
თავი 1
1 ისრაელის თორმეტი ტომის ისტორიაში ვკითხულობთ,
რომ იყო ვიღაც პიროვნება, სახელად იოაკიმე, რომელიც იყო
ძალიან მდიდარი, ორმაგი შესაწირავი შესწირა უფალ
ღმერთს და მიიღო გადაწყვეტილება: ჩემი ქონება იქნება
მთელი ხალხის სასარგებლოდ. , და რომ ვიპოვო წყალობა
უფალი ღმერთისაგან ჩემი ცოდვების მიტევებისთვის.
2 მაგრამ უფლის დიდ დღესასწაულზე, როცა ისრაელის
ძეებმა შესწირეს თავიანთი ძღვენი და იოაკიმეც შესწირა მას,
რუბენ მღვდელმთავარი დაუპირისპირდა მას და თქვა, რომ
შენთვის ნებადართული არ არის შენი ძღვენის შეთავაზება,
რადგან არ გაქვს. წარმოიშვა რაიმე საკითხი ისრაელში.
3 ამ დროს იოაკიმე ძალიან შეშფოთებული წავიდა თორმეტი
ტომის აღრიცხვაზე, რათა ენახა, იყო თუ არა ის ერთადერთი
ადამიანი, რომელსაც არავითარი პრობლემა არ გაუჩნდა.
4 მაგრამ გამოკითხვის შემდეგ აღმოაჩინა, რომ ყველა
მართალმა აღზარდა შთამომავლობა ისრაელში:
5 და გაიხსენა პატრიარქი აბრაამი, რომ ღმერთმა სიცოცხლის
ბოლოს მისცა მას თავისი ძე ისაკი; რომელზედაც იგი ძალიან
შეწუხებული იყო და ცოლს არ ენახა:
6 მაგრამ გავიდა უდაბნოში და იქ გაშალა თავისი კარავი და
იმარხულა ორმოცი დღე და ორმოცი ღამე და უთხრა თავის
თავს:
7 მე არ ჩავალ არც საჭმელად და არც დასალევად, სანამ
უფალი, ჩემი ღმერთი არ შემომხედავს, არამედ ლოცვა იქნება
ჩემი ხორცი და სასმელი.
თავი 2
1 ამასობაში მისი ცოლი ანა შეწუხდა და დაბნეული იყო
ორმაგი გამო და თქვა, რომ ვიგლოვობ როგორც ქვრივობას,
ასევე ჩემს უნაყოფობას.
2 მიუახლოვდა უფლის დიდებულ დღესასწაულს და თქვა
იუდიტმა, მისმა მხევალმა: როდემდე უნდა ატკინო შენი
სული? ახლა მოვიდა უფლის დღესასწაული, როცა
აკრძალულია ვინმესთვის გლოვა.
3 ამიტომ, აიღეთ ეს კაპიუშონი, რომელიც აჩუქა მას, ვინც
ასეთ ნივთებს აკეთებს, რადგან არ ვარგა, რომ მე, მსახური
ვარ, ჩავიცვა ის, მაგრამ ეს კარგად უხდება თქვენს უფრო
დიდ ხასიათს.
4 მაგრამ ანამ მიუგო: წადი ჩემგან, მე არ მიჩვეული ვარ ასეთ
რამეებს; გარდა ამისა, უფალმა დიდად დამიმდაბლა.
5 მეშინია, რომ ვინმემ არაკეთილსინდისიერმა ადამიანმა
მოგცა ეს და შენ მოხვედი ჩემი ცოდვით დამბინძურებლად.
6 მიუგო ჯუდიტმა მისმა მოახლემ: რა ბოროტებას გისურვებ,
როცა არ მომისმენ?
7 ვერ გისურვებ იმაზე დიდ წყევლას, ვიდრე შენ ხარ, იმით,
რომ ღმერთმა დაკეტა შენი საშვილოსნო, რათა არ გახდე
დედა ისრაელში.
8 ამ დროს ანა ძალზე შეწუხდა და საქორწინო სამოსი ეცვა და
შუადღის სამ საათზე წავიდა თავის ბაღში სასეირნოდ.
9 მან დაინახა დაფნის ხე, დაჯდა მის ქვეშ და ლოცულობდა
უფალს და თქვა:
10 ღმერთო ჩემო მამათა, აკურთხე მე და შეხედე ჩემს
ლოცვას, როგორც შენ აკურთხე სარას საშვილოსნო და აჩუქე
მას ვაჟი ისააკი.
თავი 3
1 და როცა ზეცისკენ იყურებოდა, დაინახა ბეღურის ბუდე
დაფნაში,
2 და გლოვობდა საკუთარ თავში, თქვა: ვაიმე, ვინ შვა? და რა
საშვილოსნო გამიჩნდა, რომ ასე დაწყევლილი ვიყო
ისრაელიანთა წინაშე და მლანძღონ და დამცინოდნენ ჩემი
ღმერთის ტაძარში: ვაიმე, რას შევადარებ?
3 მე არ ვარ შედარებული დედამიწის მხეცებთან, რადგან
დედამიწის მხეცები ნაყოფიერნი არიან შენს წინაშე, უფალო!
ვაიმე, რას შევადარო?
4 მე არ ვარ შედარება სასტიკ ცხოველებთან, რადგან უხეში
ცხოველებიც ნაყოფიერნი არიან შენს წინაშე, უფალო! ვაიმე,
რითი ვარ შედარებადი?
5 მე ვერ შევადარებ ამ წყლებს, რადგან წყალიც ნაყოფიერია
შენს წინაშე, უფალო! ვაიმე, რას შევადარო?
6 მე არ ვარ შედარებული ზღვის ტალღებთან; რამეთუ ესენი
არიან მშვიდად თუ მოძრაობენ მათში მყოფი თევზებით,
დიდება შენ, უფალო! ვაიმე, რას შევადარო?
7 მე არ ვარ შედარება მიწასთან, რადგან მიწა გამოაქვს თავის
ნაყოფს და გადიდებს შენ, უფალო!
თავი 4
1 მაშინ უფლის ანგელოზი დადგა მასთან და უთხრა: ანა, ანა,
შეისმინა უფალმა შენი ლოცვა; დაორსულდები და გააჩენ და
შენს შთამომავლობაზე იქნება ლაპარაკი მთელ მსოფლიოში.
2 და ანამ უპასუხა: ცოცხალია უფალი, ჩემი ღმერთი, რასაც
გამოვიყვან, კაცი იქნება თუ ქალი, მივუძღვნი მას უფალს,
ჩემს ღმერთს, და ემსახურება მას წმინდა საქმეებში, მთელი
სიცოცხლის განმავლობაში.
3 და აჰა, გამოჩნდა ორი ანგელოზი და უთხრეს მას: აჰა,
იოაკიმე შენი ქმარი მოდის თავის მწყემსებთან ერთად.
4 რადგან უფლის ანგელოზიც ჩამოვიდა მასთან და უთხრა:
უფალმა ღმერთმა შეისმინა შენი ლოცვა, იჩქარე და წადი
აქედან, რადგან აჰა, ანა, შენი ცოლი დაორსულდება.
5 და ჩავიდა იოაკიმე და დაუძახა თავის მწყემსებს და თქვა,
მომიტანეთ აქ ათი უმწიკვლო და უნაკლო ბატკანი და ისინი
იქნებიან უფალისთვის, ჩემი ღმერთისთვის.
6 და მომიტანეთ თორმეტი ხბო უმანკო, და თორმეტი ხბო
მღვდლებისა და უხუცესებისთვის იქნება.
7 მომიტანეთ მეც ასი თხა და ასი თხა იქნება მთელი
ხალხისთვის.
8 და ჩავიდა იოაკიმე მწყემსებთან ერთად, ანა დადგა
ჭიშკართან და დაინახა იოაკიმე მწყემსებთან ერთად
მომავალი.
9 გაიქცა, კისერზე ჩამოკიდა და თქვა: ახლა ვიცი, რომ
უფალმა დიდად მაკურთხა.
10 რადგან, აჰა, მე, რომელიც ქვრივი ვიყავი, აღარ ვარ ქვრივი
და მე, რომელიც უნაყოფო ვიყავი, დავორსულდები.
თავი 5
1 და დარჩა იოაკიმე პირველ დღეს თავის სახლში, მაგრამ
ხვალ მიიტანა თავისი შესაწირავი და თქვა:
2 თუ უფალი შემიწყნარებს, გამოაჩინოს თეფში, რომელიც
მღვდლის შუბლზეა 1.
3 და გაიხედა თეფშზე, რომელიც მღვდელს ეცვა, და დაინახა,
და აჰა, მასში ცოდვა არ აღმოჩნდა.
4 და თქვა იოაკიმემ: ახლა ვიცი, რომ უფალი შემიწყალებს და
ყველა ცოდვა მომიხსნა.
5 და გამართლებული ჩამოვიდა უფლის ტაძრიდან და
წავიდა თავის სახლში.
6 და როცა ცხრა თვე შესრულდა ანას, გამოყვანა და უთხრა
ბებიაქალს: რა მოვიყვანე?

2. 7 და უთხრა მას, გოგონა.
8 მაშინ ანამ თქვა: უფალმა განადიდა ჩემი სული დღეს; და
დააწვინა საწოლში.
9 და როცა დასრულდა მისი განწმენდის დღეები, ძუძუთი
მისცა ბავშვს და უწოდა მას მარიამი.
თავი 6
1 და ბავშვი დღითიდღე ძლიერდებოდა, ასე რომ, როცა ცხრა
თვის იყო, დედამ მიწაზე დააწვინა, რათა სცადა დგომა თუ
არა; ცხრა ნაბიჯი რომ გაიარა, ისევ დედის კალთაში მივიდა.
2 დედამისმა დაიჭირა იგი და უთხრა: ცოცხალია უფალი,
ჩემი ღმერთი, აღარ იარო ამ ქვეყანაზე, სანამ უფლის ტაძარში
არ შეგიყვან.
3 ამიტომ მან თავისი პალატა წმინდა ადგილად აქცია და
არაფერი უწმიდესი და უწმინდური არ დაუშვა მასთან
მიახლოებაზე, მაგრამ მიიწვია ისრაელის რამდენიმე უბიწო
ქალიშვილები და განზე გაიყვანეს.
4 როდესაც ბავშვი ერთი წლის გახდა, იოაკიმემ დიდი ქეიფი
მოაწყო და მოიწვია მღვდლები, მწიგნობრები, უხუცესები და
მთელი ისრაელის ხალხი;
5 და იოაკიმემ შესწირა გოგონა მღვდელმთავრებს, აკურთხეს
იგი და უთხრეს: აკურთხოს ეს გოგონა ჩვენი მამა-პაპის
ღმერთმა და დაარქვა სახელი ცნობილი და მარადიული
ყველა თაობაში. და მთელმა ხალხმა უპასუხა: ასე იყოს, ამინ.
6 შემდეგ იოაკიმემ მეორედ შესწირა იგი მღვდლებს, მათ
აკურთხეს იგი და უთხრეს: უზენაესო ღმერთო, მიხედე ამ
გოგონას და აკურთხე იგი მარადიული კურთხევით.
7 ამის შემდეგ დედამ აიყვანა იგი, მისცა მკერდი და უმღერა
უფალს შემდეგი სიმღერა.
8 მე ვუმღერებ ახალ სიმღერას უფალს, ჩემს ღმერთს, რადგან
მან მესტუმრა და მომაშორა ჩემი მტრების შეურაცხყოფა და
მომცა მისი სიმართლის ნაყოფი, რათა ახლავე ეთქვა
რეუბენის ძეებს. , რომ ანა სწოვს.
9 შემდეგ მან დაასვენა ბავშვი იმ ოთახში, რომელიც აკურთხა,
და გავიდა და ემსახურებოდა მათ.
10 და როცა დასრულდა დღესასწაული, წავიდნენ
გახარებული და ადიდებდნენ ისრაელის ღმერთს.
თავი 7
1 მაგრამ გოგონა გაიზარდა და როდესაც ის ორი წლის იყო,
იოაკიმემ უთხრა ანას: მივიყვანოთ იგი უფლის ტაძარში,
რათა შევასრულოთ ჩვენი აღთქმა, რომელიც აღვუთქვით
უფალ ღმერთს, რომ არ იყოს იგი. ჩვენზე გაბრაზებული და
ჩვენი შეთავაზება მიუღებელია.
2 მაგრამ ანამ თქვა: მოდი დაველოდოთ მესამე წელს, რომ არ
დაკარგოს მამის გაცნობა. თქვა იოაკიმემ: მოდი,
დაველოდოთ.
3 და როცა ბავშვი სამი წლის გახდა, იოაკიმემ თქვა:
მოვიწვიოთ ებრაელთა ასულები, რომლებიც უბიწოები
არიან, აიღონ თითო ლამპარი და აანთონ, რათა ბავშვი უკან
აღარ დაბრუნდეს. მისი გონება უფლის ტაძრის წინააღმდეგ
იყოს მიმართული.
4 და ისინი ასე მოიქცნენ, სანამ უფლის ტაძარში ამაღლდნენ.
მღვდელმთავარმა მიიღო იგი, აკურთხა და უთხრა: მარიამ,
უფალმა ღმერთმა განადიდა შენი სახელი ყველა თაობას, და
უკუნითი უკუნისამდე უჩვენებს უფალი თავის გამოსყიდვას
ისრაელიანებს.
5 და დააყენა იგი სამსხვერპლოს მესამე საფეხურზე და
უფალმა მისცა მას მადლი და იცეკვა თავისი ფეხებით და
შეიყვარა ის ისრაელის მთელ სახლს.
თავი 8
1 და წავიდნენ მისი მშობლები გაკვირვებული და
ადიდებდნენ ღმერთს, რადგან გოგონა მათთან არ
დაბრუნებულა.
2 მაგრამ მარიამი დარჩა ტაძარში, როგორც იქ განათლებული
მტრედი და იღებდა საკვებს ანგელოზის ხელიდან.
3 და როცა იგი თორმეტი წლის იყო, შეიკრიბნენ მღვდლები
კრებაზე და უთხრეს: აჰა, მარიამი თორმეტი წლისაა; რა
ვუყოთ მას, იმის შიშით, რომ უფლის, ჩვენი ღმერთის,
წმინდა ადგილი არ შეიბილწოს?
4 მიუგეს მღვდლებმა ზაქარიას მღვდელმთავარს: დგახარ
უფლის სამსხვერპლოსთან და შედიხარ წმიდა ადგილას და
თხოვდები მის შესახებ და რასაც უფალი გამოგიცხადებს,
გააკეთე.
5 მაშინ მღვდელმთავარი შევიდა წმიდათა წმიდაში და
წაართვა სამსჯავროს სამკერდე 1 ლოცვა მის შესახებ;
6 და აჰა, უფლის ანგელოზი მივიდა მასთან და უთხრა:
ზაქარია, ზაქარია, გამოდი და შეკრიბე ყველა ქვრივი ხალხში
და თითოეულმა მოიტანოს თავისი კვერთხი და ის, ვისი
მეშვეობითაც უფალი აჩვენოს ნიშანი იქნება მარიამის ქმარი.
7 და გავიდნენ მღაღადებლები მთელ იუდეაში, გაისმა
უფლის საყვირი და მთელი ხალხი გაიქცა და შეიკრიბა.
8 იოსებმაც გადააგდო ლუქი და გამოვიდა მათ შესახვედრად;
და როცა შეხვდნენ, მივიდნენ მღვდელმთავრთან და აიღეს
თითოეულმა თავისი კვერთხი.
9 მას შემდეგ, რაც მღვდელმთავარმა მიიღო მათი კვერთხი,
შევიდა ტაძარში სალოცავად;
10 და როცა დაასრულა ლოცვა, აიღო კვერთხები და
გამოვიდა და დაარიგა ისინი და არ იყო სასწაული მათზე.
11 უკანასკნელი ჯოხი აიღო იოსებმა და აჰა, მტრედი
გამოვიდა კვერთხიდან და დაფრინდა იოსების თავზე.
12 მღვდელმთავარმა თქვა: იოსებ, შენ ხარ რჩეული უფლის
ღვთისმშობლის წასაყვანად და მის შესანახად.
13 მაგრამ იოსებმა უარი თქვა და თქვა: მე მოხუცი ვარ და
მყავს შვილები, მაგრამ ის ახალგაზრდაა და მეშინია, რომ
სასაცილოდ არ გამოვჩნდე ისრაელში.
14 მაშინ უპასუხა მღვდელმთავარმა: იოსებ, გეშინოდეს
უფლის, შენი ღმერთის, და გაიხსენე, როგორ მოექცა ღმერთი
დათანს, კორახსა და აბირამს, როგორ გაიხსნა დედამიწა და
შთანთქა ისინი, მათი წინააღმდეგობის გამო.
15 ახლა კი, იოსებ, გეშინოდეს ღმერთის, რომ მსგავსი რამ არ
მოხდეს შენს ოჯახში.
16 შეშინებულმა იოსებმა წაიყვანა იგი თავის სახლში და
უთხრა იოსებმა მარიამს: აჰა, წაგიყვანე უფლის ტაძრიდან და
ახლა დაგტოვებ ჩემს სახლში; უნდა გავიხსენო ჩემი
სამშენებლო ვაჭრობა. უფალი იყოს შენთან.
თავი 9
1 და იყო მღვდელთა კრებაზე ითქვა: მოდით, ტაძარს ახალი
ფარდა გავუკეთოთ.
2 და თქვა მღვდელმთავარმა: მომიწოდე დავითის ტომის
შვიდი უბიწო ქალწული.
3 და წავიდნენ მსახურები და შეიყვანეს ისინი უფლის
ტაძარში, და მღვდელმთავარმა უთხრა მათ, დაყარეთ
წილისყრა ჩემს წინაშე, ვინ დაატრიალებს ოქროს ძაფს, ვინ
ლურჯს, ვინ ალისფერს, ვინ თეთრს. და ვინ არის ნამდვილი
მეწამული.
4 მაშინ მღვდელმთავარმა შეიცნო მარიამი, რომ იგი
დავითის ტომიდან იყო; და დაუძახა მას და ნამდვილი
მეწამული დაეცა მის დასატრიალებლად და წავიდა თავის
სახლში.

3. 5 მაგრამ იმ დროიდან ზაქარია მღვდელმთავარი დუმდა და
სამუელი თავის ოთახში მოათავსეს, სანამ ზაქარია კვლავ
ლაპარაკობდა.
6 მაგრამ მარიამმა აიღო ნამდვილი მეწამული და
დატრიალდა.
7 მან აიღო ქოთანი და გამოვიდა წყლის ამოსაღებად და
მოესმა ხმა, რომელიც ეუბნებოდა მას: გამარჯობა, მადლით
სავსე, 1 უფალი შენთანაა; კურთხეული ხარ ქალთა შორის.
8 მან მიმოიხედა მარჯვნივ და მარცხნივ (დაენახა), საიდან
მოვიდა ეს ხმა, შემდეგ კანკალი შევიდა მის სახლში და
დადო წყლის ქოთანი, აიღო იასამნისფერი და დაჯდა თავის
ადგილზე მის დასამუშავებლად. .
9 და აჰა, უფლის ანგელოზი დადგა მის გვერდით და უთხრა:
ნუ გეშინია, მარიამ, რამეთუ იპოვე წყალობა ღვთის წინაშე;
10 რაც მოისმინა, საკუთარ თავთან მსჯელობდა, რას
ნიშნავდა ასეთი მისალმება.
11 და უთხრა მას ანგელოზმა: უფალი შენთანაა და
დაორსულდები.
12 მან უპასუხა: რა! დავორსულდე ცოცხალ ღმერთზე და
გავაჩინო, როგორც ყველა სხვა ქალი?
13 მაგრამ ანგელოზმა მიუბრუნდა, უპასუხა: ასე კი არ არის,
მარიამ, არამედ სულიწმიდა მოვა შენზე და უზენაესის ძალა
დაფარავს შენ;
14 ამიტომ ის, რაც შენგან დაიბადება, წმინდა იქნება და
იწოდება ცოცხალი ღმერთის ძედ, და დაარქმევ მის სახელს
იესო; რადგან ის იხსნის თავის ხალხს მათი ცოდვებისგან.
15 და აჰა, შენი ბიძაშვილი ელიზაბეთი, მასაც შეეძინა ვაჟი
სიბერეში.
16 და ეს არის მეექვსე თვე მასთან, რომელსაც უნაყოფო ერქვა;
რადგან ღმერთთან შეუძლებელი არაფერია.
17 და მარიამმა თქვა: აჰა, უფლის მხევალი; შენი
სიტყვისამებრ იყოს მე.
18 და როცა შეასრულა თავისი მეწამული, მიიტანა იგი
მღვდელმთავარს, და მღვდელმთავარმა აკურთხა იგი და
უთხრა: მარიამ, უფალმა ღმერთმა განადიდა შენი სახელი და
კურთხეული იქნები ქვეყნიერების საუკუნეებში. .
19 მაშინ სიხარულით აღვსილი მარიამი წავიდა თავის
ბიძაშვილთან ელისაბედთან და დააკაკუნა კარზე.
20 ეს რომ გაიგო ელიზაბეთმა, გაიქცა, გაუხსნა, აკურთხა იგი
და უთხრა: საიდან მომივიდა ეს, რომ ჩემი უფლის დედა
მოვიდეს ჩემთან?
21 აჰა! როგორც კი შენს მისალმების ხმამ ყურამდე მიაღწია,
ჩემში მყოფმა გადმოხტა და დაგლოცა.
22 მაგრამ მარიამმა, რადგან არ იცოდა ყველა ის საიდუმლო,
რაც მას მთავარანგელოზმა გაბრიელმა უთხრა, ზეცისკენ
აღაპყრო თვალები და თქვა: უფალო! რა ვარ მე, რომ
დედამიწის ყველა თაობა დალოცვილს მიწოდებდეს?
23 მაგრამ ხედავდა, რომ ყოველდღიურად იზრდებოდა და
ეშინოდა, წავიდა სახლში და დაიმალა ისრაელის ძეებს; და
იყო თოთხმეტი წლის, როცა ეს ყველაფერი მოხდა.
თავი 10
1 და როცა მოვიდა მისი მეექვსე თვე, იოსები დაბრუნდა
თავისი სახლების აშენებიდან, სადაც მისი ვაჭრობა იყო, და
სახლში შესვლისას იპოვა ღვთისმშობელი გაზრდილი.
2 სახეზე დაარტყა და თქვა: რა სახით შევხედო უფალს, ჩემს
ღმერთს? ან რა ვთქვა ამ ახალგაზრდა ქალზე?
3 რადგან მე მივიღე იგი ქალწული უფლის, ჩემი ღმერთის
ტაძრიდან და ასეთი არ შემინახავს!
4 ვინ მომატყუა ასე? ვინ ჩაიდინა ეს ბოროტება ჩემს სახლში
და გამოაცდინა ღვთისმშობელი ჩემგან, შებილწა იგი?
5 განა ზუსტად არ არის ჩემში დასრულებული ადამის
ისტორია?
6 რადგან მისი დიდების მომენტში მოვიდა გველი და იპოვა
ევა მარტო და აცდუნა იგი.
7 ზუსტად მას შემდეგ რაც დამემართა.
8 მაშინ ადგა იოსები მიწიდან, დაუძახა მას და უთხრა: ო, შენ,
ვინც ასე მოწყალე ღმერთმა, რატომ გააკეთე ეს?
9 რატომ დაამდაბლე ასე შენი სული, რომელიც წმიდათა
წმიდაში იყო განათლებული და შენი საკვები ანგელოზების
ხელიდან მიიღო?
10 მაგრამ მან ცრემლების დინებით უპასუხა: მე
უდანაშაულო ვარ და არავინ ვიცნობ.
11 მაშინ თქვა იოსებმა: როგორ ხდება, რომ ორსულად ხარ?
12 მარიამმა მიუგო: ცოცხალია უფალი, ჩემი ღმერთი, არ
ვიცი, რა გზით.
13 მაშინ იოსები ძლიერ შეშინდა და წავიდა მისგან და
ფიქრობდა, რა უნდა გაეკეთებინა მასთან; და ის ასე
ფიქრობდა საკუთარ თავთან:
14 თუ დავმალავ მის დანაშაულს, დამნაშავედ ვიქნები
უფლის კანონით;
15 და თუ აღმოვაჩინე იგი ისრაელის ძეებთან, მეშინია, რომ
ანგელოზის მიერ ორსულად არ დარჩეს, უდანაშაულო
ადამიანის სიცოცხლეს გამცემს.
16 მაშ, რა ვქნა? მე მას პირადად გავათავისუფლებ.
17 მაშინ დადგა მას ღამე, როცა აჰა, უფლის ანგელოზი
გამოეცხადა სიზმარში და უთხრა:
18 ნუ შეგეშინდებათ იმ ახალგაზრდა ქალის წაყვანის,
რადგან ის, რაც მასშია, სულიწმიდისაა; .
19 და ის გააჩენს ძეს და დაარქმევ მას სახელს იესო, რადგან
ის იხსნის თავის ხალხს ცოდვებისგან.
20 მაშინ ადგა იოსები ძილიდან და ადიდებდა ისრაელის
ღმერთს, რომელმაც გამოავლინა მას ასეთი წყალობა და
გადაარჩინა ქალწული.
თავი 11
1 მივიდა ანას მწიგნობარი და უთხრა იოსებს: რატომ არ
გინახავთ დაბრუნების შემდეგ?
2 და უპასუხა იოსებმა: რადგან დაღლილი ვიყავი ჩემი
მოგზაურობის შემდეგ და დავისვენე პირველ დღეს.
3 მაგრამ ანამ შემობრუნებულმა დაინახა ღვთისმშობელი
დიდი, ორშვილიანი.
4 და წავიდა მღვდელთან და უთხრა: იოსები, რომელსაც ასე
ენდობოდი, დამნაშავეა ცნობილი დანაშაულისთვის, რომ
შებილწა ღვთისმშობელი, რომელიც მიიღო უფლის
ტაძრიდან და პირადად დაქორწინდა. მისი, არ აღმოაჩინა ეს
ისრაელის შვილებისთვის.
5 მაშინ მღვდელმა თქვა: ეს გააკეთა იოსებმა?
6 მიუგო ანამ: შენს რომელიმე მსახურს თუ გაუგზავნი, ნახავ,
რომ ორსულადაა.
7 წავიდნენ მსახურები და იპოვეს, როგორც მან თქვა.
8 ამის შემდეგ იგი და იოსები განსაცდელზე მიიყვანეს და
მღვდელმა უთხრა მას: მარიამ, რა ჩაიდინე?
9 რატომ დაამცირე შენი სული და დაივიწყე შენი ღმერთი,
როცა ხედავ, რომ წმიდათა წმიდაში აღიზარდე და
ანგელოზთა ხელიდან იღებ საზრდოს და გსმენია მათი
სიმღერები?
10 რატომ გააკეთე ეს?
11 რაზეც მან ცრემლების დინებით უპასუხა: ცოცხალია
უფალი, ჩემი ღმერთი, მე უდანაშაულო ვარ მის წინაშე,
რადგან არავინ ვიცნობ.
12 მაშინ მღვდელმა უთხრა იოსებს: რატომ გააკეთე ეს?
13 და უპასუხა იოსებმა: ცოცხალია უფალი ჩემი ღმერთი, მე
არ ვზრუნავ მასზე.
14 მაგრამ მღვდელმა თქვა: ნუ ცრუობ, არამედ გამოაცხადე
სიმართლე; შენ პირადად დაქორწინდი მასზე და არ
გამოავლინე ეს ისრაელის ძეებს და დაიმდაბლე ღვთის

4. ძლევამოსილი ხელის ქვეშ, რათა კურთხეული ყოფილიყო
შენი შთამომავლობა.
15 და იოსები დუმდა.
16 მაშინ მღვდელმა უთხრა იოსებს: შენ უნდა აღადგინო
უფლის ღვთისმშობლის ტაძარი, რომელიც იქიდან წაიღე.
17 მაგრამ ის მწარედ ატირდა და მღვდელმა დაუმატა:
„დაგისვამთ ორივეს უფლის წყალს, 1 რომელიც
განსაცდელადაა და თქვენი დანაშაული გამოცხადდება
თქვენს წინაშე.
18 მაშინ მღვდელმა აიღო წყალი, დაალევინა იოსები და
გაგზავნა მთიან ადგილას.
19 და ის მშვენივრად დაბრუნდა და მთელ ხალხს უკვირდა,
რომ მისი დანაშაული არ იქნა აღმოჩენილი.
20 თქვა მღვდელმა: რაკი უფალმა არ გამოავლინა თქვენი
ცოდვები, არც მე გგმობ.
21 ამიტომ გაუშვა ისინი.
22 და აიყვანა იოსებმა მარიამი და წავიდა თავის სახლში,
ხარობდა და ადიდებდა ისრაელის ღმერთს.
თავი 12
1 და იყო ასე, რომ გამოვიდა ბრძანება იმპერატორ
ავგუსტუსისგან, რომ ყველა ებრაელი უნდა დაებეზღებინათ,
რომლებიც იყვნენ ბეთლემიდან იუდეაში:
2 და თქვა იოსებმა: მე ვიზრუნებ ჩემი შვილების
გადასახადზე, მაგრამ რა ვუყო ამ ახალგაზრდა ქალს?
3 მრცხვენია მისი ცოლის დაბეგვრა; და თუ გადავიხადე,
როგორც ჩემი ქალიშვილი, მთელმა ისრაელმა იცის, რომ ის
ჩემი ქალიშვილი არ არის.
4 როცა მოვა უფლის დანიშვნის ჟამი, მოიქცეს ისე, როგორც
მას კარგად მოეჩვენება.
5 და შემოიჭყიტა ვირი და დააყენა მასზე, ხოლო იოსები და
სიმონი გაჰყვნენ მას და მივიდნენ ბეთლემში სამი მილის
მანძილზე.
6 მაშინ მობრუნებულმა იოსებმა დაინახა მარიამი სევდიანი
და თქვა თავის თავში: იქნებ მას სტკივა ის, რაც მასშია.
7 მაგრამ როცა კვლავ შემობრუნდა, დაინახა, როგორ
იცინოდა და უთხრა:
8 მარიამ, როგორ ხდება, რომ შენს სახეში ხან მწუხარებას
ვხედავ, ხან კი სიცილსა და სიხარულს?
9 მარიამმა მიუგო მას: მე ვხედავ ორ ადამიანს ჩემი
თვალებით, ერთი ტირის და გლოვობს, მეორე კი იცინის და
ხარობს.
10 და კვლავ გავიდა გზაზე და მარიამმა უთხრა იოსებს:
ჩამომიყვანე ვირიდან, რადგან ის, რაც ჩემშია, აიძულებს
გამოვიდეს.
11 მაგრამ იოსებმა მიუგო: სად წაგიყვანო? რადგან ადგილი
უდაბნოა.
12 მაშინ მარიამმა კვლავ უთხრა იოსებს: ჩამომიყვანე,
რადგან ჩემში მყოფი ძლიერად მაპყრობს მე.
13 და იოსებმა ჩამოიყვანა იგი.
14 და იპოვა იქ გამოქვაბული და შეუშვა მასში.
თავი 13
1 და დატოვა იგი და მისი ვაჟები გამოქვაბულში, იოსები
წავიდა ებრაელი ბებიაქალი მოსაძებნად სოფელ ბეთლემში.
2 მაგრამ როცა მივდიოდი, თქვა იოსებმა, ავიხედე ჰაერში და
დავინახე გაოგნებული ღრუბლები და ფრენის შუაგულში
გაჩერებული ცის ფრინველები.
3 და დავიხედე ქვემოდან დედამიწისკენ და დავინახე
გაშლილი სუფრა და მშრომელი ხალხი ისხდნენ მის
ირგვლივ, მაგრამ მათი ხელები მაგიდაზე იყო და ისინი არ
მოძრაობდნენ საჭმელად.
4 ვისაც ხორცი ჰქონდა პირში, არ ჭამდა.
5 მათ, ვინც ხელები აწიეს თავზე, უკან არ დაიხიეს.
6 და მათ, ვინც მათ პირამდე აწიეს, არაფერი ჩადეს;
7 მაგრამ ყველა მათი სახე ზევით იყო მიპყრობილი.
8 და დავინახე, რომ ცხვრები დაიშალნენ, და მაინც ცხვრები
ჩერდებოდნენ.
9 და მწყემსმა ასწია ხელი მათ დასარტყმელად და ხელი
აიღო.
10 და მე გავიხედე მდინარეს და დავინახე ბავშვები,
რომლებსაც პირები ჰქონდათ წყალთან ახლოს და ეხებოდნენ
მას, მაგრამ ისინი არ სვამდნენ.
თავი 14
1 მაშინ დავინახე ქალი, რომელიც ჩამოდიოდა მთებიდან და
მითხრა: სად მიდიხარ, კაცო?
2 მე ვუთხარი მას: მივდივარ ებრაელი ბებიაქალი
სათხოვნელად.
3 მან მიპასუხა: სად არის მშობიარობის ქალი?
4 და მე ვუპასუხე: გამოქვაბულში, და ის ჩემთან არის
დაქორწინებული.
5 მაშინ თქვა ბებიაქალმა: შენი ცოლი არაა?
6 უპასუხა იოსებმა: ეს არის მარიამი, რომელიც განისწავლა
წმიდათა წმიდაში, უფლის სახლში და დაეცა ჩემს წილს და
ჩემი ცოლი არ არის, არამედ სულიწმიდით დაორსულდა.
7 ბებიაქალმა თქვა: მართალია?
8 მან მიუგო: მოდი და ნახე.
9 და წავიდა ბებიაქალი მასთან და დადგა გამოქვაბულში.
10 მაშინ ნათელი ღრუბელი დაჩრდილა გამოქვაბულს და
ბებიაქალმა თქვა: დღეს ჩემი სული გადიდებულია, რადგან
ჩემმა თვალებმა იხილეს საოცარი რამ და ხსნა გამოვიდა
ისრაელისთვის.
11 მაგრამ უეცრად ღრუბელი გახდა დიდი სინათლე
გამოქვაბულში, ისე რომ მათ თვალებმა ვერ აიტანა.
12 მაგრამ სინათლე თანდათან მცირდებოდა, სანამ ჩვილი
გამოჩნდა და არ შესწოვდა თავისი დედის მარიამის ძუძუს.
13 მაშინ ბებიაქალმა შესძახა და თქვა: რა დიდებული დღეა
ეს, როცა ჩემმა თვალებმა იხილეს ეს არაჩვეულებრივი
სანახაობა!
14 გამოვიდა ბებიაქალი გამოქვაბულიდან და სალომე
შეხვდა მას.
15 და უთხრა მას ბებიაქალმა: სალომე, სალომე, გეტყვი
ყველაზე საკვირველს, რაც ვნახე.
16 ქალწული შვა, რაც ბუნების საწინააღმდეგოა.
17 რაზეც სალომემ უპასუხა: როგორც ცოცხალია უფალი,
ჩემი ღმერთი, თუ არ მივიღებ ამ საქმის კონკრეტულ
მტკიცებულებას, არ დავიჯერებ, რომ ქალწული გაჩნდა.
18 მაშინ შევიდა სალომე და ბებიაქალმა თქვა: მარიამ,
გამოიჩინე თავი, რადგან დიდი კამათია შენზე.
19 და სალომემ კმაყოფილება მიიღო.
20 მაგრამ მისი ხელი გამხმარი იყო და მწარედ კვნესოდა.
21 და თქვა: ვაი მე, ჩემი ურჯულოების გამო; რამეთუ
გამოვიცდი ცოცხალ ღმრთისაჲ და ჴელი ჴელი ჴელი არს არს.
22 მაშინ სალომემ ევედრებოდა უფალს და თქვა: ღმერთო
მამათა ჩემო, გამიხსენე მე, რადგან მე ვარ აბრაამის, ისაკისა
და იაკობის შთამომავლები.
23 ნუ მაქცევ შეურაცხყოფად ისრაელიანთა შორის, არამედ
აღადგინე ჩემი მშობლებს ჯანსაღი.
24 რადგან შენ კარგად იცი, უფალო, რომ მე აღვასრულე
მრავალი ქველმოქმედება შენი სახელით და მივიღე ჩემი
ჯილდო შენგან.
25 ამაზე უფლის ანგელოზი დადგა სალომესთან და თქვა:
უფალმა ღმერთმა შეისმინა შენი ლოცვა, გაუწოდე ხელი
ბავშვს და წაიყვანე და ამ გზით გამოჯანმრთელდები.
26 დიდი სიხარულით აღსავსე სალომე მივიდა ბავშვთან და
უთხრა: შევეხები მას.

5. 27 და განიზრახა თაყვანი ეცა მისთვის, რადგან თქვა: ეს არის
დიდი მეფე ისრაელში დაბადებული.
28 და მაშინვე განიკურნა სალომე.
29 მაშინ ბებიაქალი გამოქვაბულიდან გამოვიდა ღვთისგან
მოწონებული.
30 და აჰა! ხმა მოესმა სალომეს: ნუ ეტყვი იმ უცნაურობას,
რაც გინახავს, სანამ ბავშვი იერუსალიმში არ მოვა.
31 სალომეც წავიდა ღვთისგან მოწონებული.
თავი 15
1 მაშინ იოსები წასასვლელად ემზადებოდა, რადგან
ბეთლემში დიდი არეულობა იყო აღმოსავლეთიდან
ზოგიერთი ბრძენის მოსვლის გამო,
2 ვინ თქვა: სად დაიბადა იუდეველთა მეფე? რამეთუ ვნახეთ
მისი ვარსკვლავი აღმოსავლეთით და მოვედით მის
თაყვანისცემად.
3 ჰეროდემ ეს რომ გაიგო, ძლიერ შეწუხდა და გაგზავნა
მოციქულები ბრძენკაცებთან და მღვდლებთან და
გამოეკითხა ისინი ქალაქის დარბაზში.
4 და ჰრქუა მათ: სად დაგიწერიათ ქრისტე მეფის შესახებ, ან
სად უნდა დაიბადოს იგი?
5 მაშინ უთხრეს მას: იუდეის ბეთლემში; რადგან ასე წერია:
და შენ ბეთლემი იუდას ქვეყანაში, არ ხარ უმცირესი იუდას
მთავრებს შორის, რადგან შენგან გამოვა მმართველი,
რომელიც განაგებს ჩემს ხალხს ისრაელს.
6 და გაგზავნა მღვდელმთავრები, გამოიკითხა კაცები
მერიაში და ჰრქუა მათ: რა ნიშანი იხილეთ შობილ მეფეზე?
7 მათ უპასუხეს მას: ჩვენ დავინახეთ ცის ვარსკვლავებს
შორის, რომელიც ანათებდა არაჩვეულებრივ დიდ
ვარსკვლავს და ისე ანათებდა ყველა სხვა ვარსკვლავს, რომ
არ ჩანდნენ, და ჩვენ ვიცოდით, რომ დიდი მეფე დაიბადა
ისრაელში, და ამიტომ ჩვენ მოვედით მის თაყვანისცემად.
8 მაშინ ჰეროდემ უთხრა მათ: წადით და გულმოდგინედ
გამოიკვლიეთ; და თუ იპოვით ბავშვს, კვლავ მომიტანეთ,
რომ მეც მივიდე და თაყვანი ვცემ მას.
9 ასე გამოვიდნენ ბრძენკაცები და აჰა, ვარსკვლავი, რომელიც
მათ აღმოსავლეთში ნახეს, მიდიოდა მათ წინ, სანამ არ
მოვიდა და დადგა გამოქვაბულზე, სადაც ბავშვი იყო
მარიამთან, თავის დედასთან.
10 მაშინ გამოიტანეს შვრია თავიანთი საგანძურიდან და
შესთავაზეს მას ოქრო, საკმეველი და მურა.
11 სიზმარში ანგელოზმა გააფრთხილა, რომ არ
დაბრუნებულიყვნენ ჰეროდესთან იუდეის გავლით, სხვა
გზით წავიდნენ თავიანთ ქვეყანაში.
თავი 16
1 მაშინ ჰეროდემ დაინახა, რომ ბრძენთაგან დასცინოდნენ და
ძალიან განრისხდა, უბრძანა რამდენიმე კაცს წასულიყვნენ
და მოეკლათ ბეთლემში მყოფი ყველა ბავშვი, ორი წლის და
უმცროსი.
2 მაგრამ მარიამმა გაიგო, რომ ბავშვები უნდა დაეხოცათ,
დიდი შიშის ქვეშ მყოფმა წაიყვანა ბავშვი, შეახვია კვერთხში
და ჩაასვენა ხარების ბაგაში, რადგან სასტუმროში ადგილი არ
იყო მათთვის.
3 ელიზაბეთმაც, როცა გაიგო, რომ მისი ვაჟი იოანე ძებნას
აპირებდნენ, წაიყვანა იგი და ავიდა მთებზე და ირგვლივ
ეძება ადგილი მის დასამალად;
4 და არ იყო საიდუმლო ადგილი.
5 მაშინ კვნესა მან თავის თავში და თქვა: უფლის მთო, მიიღე
დედა შვილთან ერთად.
6 რადგან ელიზაბეთმა ვერ ასვლა.
7 და მყისვე გაიყო მთა და მიიღო ისინი.
8 და გამოეცხადა მათ უფლის ანგელოზი, რათა დაეცვა ისინი.
9 ჰეროდემ იოანე გამოიკვლია და მსახურები გაუგზავნა
ზაქარიას, როცა ის სამსხვერპლოზე მსახურობდა, და უთხრა:
სად დამალე შენი ძე?
10 მან მიუგო მათ: მე ვარ ღვთის მსახური და მსახური
სამსხვერპლოზე; როგორ უნდა გავიგო სად არის ჩემი შვილი?
11 დაბრუნდნენ მსახურები და უთხრეს ჰეროდეს მთელი;
რაზეც განრისხდა და თქვა: განა მისი მსგავსი ვაჟი არ არის
ისრაელში მეფე?
12 კვლავ გაგზავნა თავისი მსახურები ზაქარიასთან და
უთხრა: სიმართლე გვითხარი, სად არის შენი ვაჟი, რადგან
იცი, რომ შენი სული ჩემს ხელშია.
13 წავიდნენ მსახურები და უთხრეს ეს ყველაფერი:
14 ხოლო ზაქარიამ მიუგო მათ: მე ღვთის მოწამე ვარ და თუ
ჩემი სისხლი დაიღვარა, უფალი მიიღებს ჩემს სულს.
15 გარდა ამისა, იცოდეთ, რომ უდანაშაულო სისხლს ღვრით.
16 მაგრამ ზაქარია მოკლეს ტაძრისა და საკურთხევლის
შესასვლელთან და ტიხრის გარშემო;
17 მაგრამ ისრაელიანებმა არ იცოდნენ, როდის მოკლეს.
18 მაშინ მისალმების ჟამს მღვდლები შევიდნენ ტაძარში,
მაგრამ ზაქარია ჩვეულებისამებრ არ შეხვდა მათ და არ
აკურთხა ისინი;
19 მაგრამ ისინი კვლავ ელოდნენ მის მისალმებას;
20 და როცა ნახეს, რომ დიდი ხანი არ ყოფილა, ერთ-ერთი
მათგანი გაბედა წმინდა ადგილას, სადაც იყო სამსხვერპლო,
და დაინახა მიწაზე დაყრილი სისხლი ჩამქრალი;
21 როცა, აჰა, ზეციდან გაისმა ხმა: ზაქარია მოკლულია და
მისი სისხლი არ წაიშლება, სანამ არ მოვა მისი სისხლის
შურისძიება.
22 ეს რომ გაიგო, შეშინდა, გამოვიდა და უთხრა მღვდლებს,
რაც ნახა და მოისმინა; და ყველანი შევიდნენ და დაინახეს
ფაქტი.
23 მაშინ ყვიროდა ტაძრის სახურავები და ზემოდან
ქვემოდან გაიჭედა.
24 და ვერ იპოვეს ცხედარი, მაგრამ მხოლოდ სისხლი იყო
ქვასავით გამაგრებული.
25 და წავიდნენ და უთხრეს ხალხს, რომ ზაქარია მოკლეს და
ისრაელის ყველა ტომმა გაიგო, და გლოვობდნენ მასზე და
იგლოვდნენ სამი დღე.
26 მაშინ მღვდლებმა ერთად მოილაპარაკეს ერთ ადამიანზე,
რომელიც მის ნაცვლად იყო.
27 სიმეონმა და სხვა მღვდლებმა წილი გადაყარეს და
სიმეონს წილისყრა დაეცა.
28 ვინაიდან იგი სულიწმიდის მიერ იყო დარწმუნებული,
რომ არ უნდა მომკვდარიყო, სანამ არ იხილა ქრისტე
ხორციელად მოსული.