Σύντομη και περιεκτική αναφορά στον σπουδαιότερο ορθόδοξο ναό, που φέρει τις μνήμες της χριστιανοσύνης και του Βυζαντίου. Γίνεται προσπάθεια να καταγραφούν τα τεχνικά στοιχεία και εν μέρει τα καλλιτεχνικά.
Σύντομη και περιεκτική αναφορά στον σπουδαιότερο ορθόδοξο ναό, που φέρει τις μνήμες της χριστιανοσύνης και του Βυζαντίου. Γίνεται προσπάθεια να καταγραφούν τα τεχνικά στοιχεία και εν μέρει τα καλλιτεχνικά.
Μοναστήρια της Αττικής,καταφύγια μνήμης και αγάπηςIliana Kouvatsou
Περιήγηση στα βυζαντινά μοναστήρια της Αττικής, αυστηρά στα πλαίσια του ιστού της πόλης της Αθήνας. Η ιστορία τους, η θέση τους και το ιδιαίτερο στοιχείο κάθε μονής.
Παρουσίαση Εκκλησιών - Μνημείων της Θεσσαλονίκης για τους μαθητές του 2ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης. Μία εικονική βόλτα στην Παναγία των Χαλκέων, την Ιερά Μονή Αγίας Θεοδώρας, την Αγία Σοφία και την Κατακόμβη του Ιωάννη του Προδρόμου
Aristophanes was an ancient Athenian poet and playwright born in 445 BC who wrote 46 comedies, 11 of which survive. He is considered one of the most important representatives of ancient Athenian comedy. His play "Birds" was presented in 414 BC and dealt with the establishment of an ideal society of birds, as well as the inevitable failure of such a society. Some of his other important works included "The Wasps" and "Peace." The plot of "Birds" involves two Athenian men who seek to establish a city of birds in the sky to escape human troubles, and they eventually succeed in building the city of "Nephelococcygia," but it faces issues with gods seeking
Ancient Greek theater actors and chorus members wore masks during performances. The masks originated from Dionysian cult rituals but served important purposes in drama by allowing actors to take on different characters rather than playing as themselves. The masks were constructed of fabric soaked in plaster and painted with facial features. Men's masks were typically dark colored while women's were lighter. Satyr masks had goat-like features. Masks in comedies exaggerated facial expressions to provoke laughter from audiences.
1. Οι εκκλησίες του Μυστρά - Μητρόπολη
Στον Μυστρά δεσπόζουν 7 σημαντικές εκκλησίες:
Ο Άγιος Δημήτριος (Μητρόπολη)
Η Ευαγγελίστρια
Οι Άγιοι Θεόδωροι
Η Παναγία η Οδηγήτρια (Αφεντικό)
Η Αγία Σοφία
Η Περίβλεπτος
Η Παντάνασσα (γυναικείο μοναστήρι)
Οι εκκλησίες αυτές υπήρξαν καθολικά μοναστηριών. Γενικά οι εκκλησίες του Μυστρά αποτελούσαν χώρο μάθησης
της βυζαντινής αρχιτεκτονικής, ζωγραφικής, αγιογραφίας και χωροταξικής μελέτης της εποχής λίγο πριν την
αναγέννηση. Σήμερα, μόνο η Παντάνασσα λειτουργεί ως μοναστήρι.
Μητρόπολη (Άγιος Δημήτριος)
Στην Κάτω Πόλη βρίσκεται
η Μητρόπολη, αφιερωμένη
στον Άγιο Δημήτριο.
Πρόκειται για συγκρότημα
κτηρίων. Αποτελεί τον
παλαιότερο ναό του λόφου,
που ήταν το θρησκευτικό
κέντρο της πόλης. Ιδρύθηκε
μετά το 1262, όταν ο
Μυστράς πέρασε από τους
Φράγκους στους
Βυζαντινούς και άρχισε ο
εποικισμός του λόφου.
Στην αρχική του μορφή ήταν
τρίκλιτη βασιλική με
νάρθηκα στα δυτικά. Τα έτη
1291-1292, προστέθηκε το κωδωνοστάσιο. Την τελική της μορφή πήρε η εκκλησία τον 15ο αιώνα, προστέθηκαν τα
υπερώα, και ο όροφος μετατράπηκε σε σταυροειδή εγγεγραμμένο πεντάτρουλο ναό. Με πρότυπο, δηλαδή, τους
ναούς της Οδηγήτριας και της Παντάνασσας, το μνημείο διαμορφώθηκε σύμφωνα με τον λεγόμενο «μικτό» ή
«τύπο του Μυστρά», που στο ισόγειο είναι τρίκλιτη βασιλική και στον όροφο σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός.
Ο δεσπότης και οι άρχοντες παρακολουθούσαν τη Θεία Λειτουργία από τα υπερώα, όπως επέβαλλε το
αυτοκρατορικό τυπικό της Κωνσταντινούπολης, το οποίο επικράτησε και στον Μυστρά, από το 1349, όταν ιδρύθηκε
το δεσποτάτο.
2. Η κατασκευή είναι ιδιαίτερα επιμελημένη. Στο εσωτερικό του
ναού, αξιόλογος είναι ο γλυπτός διάκοσμος. Από αυτόν
ξεχωρίζουν τα δύο προσκυνητάρια στους πεσσούς του ιερού,
το τέμπλο, και κυρίως η πλάκα με τον ανάγλυφο δικέφαλο
αετό των Παλαιολόγων στο δάπεδο, κάτω από τον τρούλο,
καθώς σύμφωνα με την παράδοση, στο σημείο αυτό
στέφθηκε ο τελευταίος αυτοκράτορας του
Βυζαντίου, Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, το 1449.
Το συγκρότημα της Μητρόπολης συμπληρώνουν το πυργόμορφο καμπαναριό, η στοά με τους πεσσούς και τις
καμάρες, μια δεύτερη στοά, καθώς και η όμορφη βόρεια αυλή με τα τόξα και τα διώροφα κτήρια.