Ημέρες και Έργα Προσφυγιάς - 6ο Δ.Σ.Αρτέμιδος - etwinning

1. Ηλίας Βενέζης
6ο Δ.Σ. ΑΡΤΕΜΙΔOΣ,
MAΘΗΤΕΣ: Ν.Σ.,Ταξιάρχης Κατσαμπάρης,
Νικήτας Τριβυζαδάκης, Μπάμπης Γώγος
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ:Άντζελα Φλώρου
Μηνάς Θεοδωρακάκος

2. Μυθιστορήματα :Το νούμερο 31328
• Το νούμερο 31328 είναι το πρώτο μυθιστόρημα
του λογοτέχνη Ηλία Βενέζη, το οποίο
πρωτοδημοσιεύτηκε το 1924 σε συνέχειες αλλά
όχι ολοκληρωμένο από τον Φεβρουάριο έως
τον Ιούνιο του 1924, ως επιφυλλίδα στην
εφημερίδα της Μυτιλήνης Καμπάνα, την οποία
εξέδιδε και διεύθυνε ο Στράτης Μυριβήλης, και
αφορά την εμπειρία του συγγραφέα από την
αιχμαλωσία του και την σκλαβιά στα εργατικά
τάγματα της Τουρκίας, αμέσως μετά
την Μικρασιατική καταστροφή. Το βιβλίο το
αφιέρωσε ο συγγραφέας στη μητέρα του «και
σε όλες τις τυραγνισμένες μητέρες του κόσμου».

3. Μυθιστορήματα : Η Αιολική γη
• Η Αιολική γη θεωρείται ένα από τα
σημαντικότερα, αν όχι το
σημαντικότερο, έργο του Ηλία Βενέζη.
Εκδόθηκε για πρώτη φορά στις 14
Δεκεμβρίου 1943 από τις εκδόσεις
«Άλφα», με την καλλιτεχνική εκδοτική
επιμέλεια του Γιάννη Σκαζίκη, σε
3.500 κοινά αντίτυπα και 400
πολυτελείας. Η συγγραφή του όμως
είχε αρχίσει μερικά χρόνια πριν και
συγκεκριμένα γύρω στο 1938.

4. Μυθιστορήματα: Γαλήνη
• Το μυθιστόρημα Γαλήνη του Έλληνα συγγραφέα Ηλία Βενέζη
εκδόθηκε το 1937. Σε αυτό ο συγγραφέας αναλαμβάνει να αποδώσει
την προσπάθεια των Ελλήνων της Μικράς Ασίας που έφθασαν
πρόσφυγες στην Ελλάδα να ριζώσουν σο μυθιστόρημα αρχίζει με την
επική πορεία ενός πλήθους εξαντλημένων και απογοητευμένων
ανθρώπων, Μικρασιατών προσφύγων του 1922, που κατευθύνονται
προς κάποια έρημη ακτή της Αττικής, την οποία θα προσπαθήσουν
να μεταβάλουν σε κατοικήσιμο χώρο.
• Στο κεντρο του έργου τοποθετείται η οικογένεια του γιατρού Βέννου,
η τύχη της οποίας συμβολίζει σε κάποιο βαθμό και την τύχη όλων
των προσφύγων, με καθένα από τα μέλη της να αντιπροσωπεύει και
μία ομάδα τους.
• Βασικός πυρήνας της αφήγησης είναι οι περιπέτειες δυο οικογενειών
του γιατρού Δημήτρη Βένη, και του απλού αγρότη Φώτη Γλάρου,
προσφύγων από την Παλαιά Φώκαια της Μικράς Ασίας, που
εγκαταστάθηκαν μαζί με άλλους Φωκιανούς το Φθινόπωρο του 1924
στην παραλία της Αναβύσσου. τη νέα τους πατρίδα.

5. Ηλίας Βενέζης η ζωή του μετά τον
πόλεμο
• Το 1923ο Ηλίας Βενέζης απελευθερώθηκε από τα
Τάγματα Εργασίας και επέστρεψε στη Μυτιλήνη. Εκεί
υπήρχε αξιόλογη λογοτεχνική κίνηση με πρωτεργάτη τον
Στρατή Μυριβήλη. Αυτός μάλιστα τον παρακίνησε να
καταγράψει την αιχμαλωσία του και έλεγε χαρακτηριστικά
ότι "του έμαθε πώς να κρατάει το μολύβι στο χέρι".
• Το Νούμερο 31328 δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1924
στην εφημερίδα Καμπάνα της Μυτιλήνης, διευθυντής της
οποίας ήταν ο Μυριβήλης. Το 1939 ο Βενέζης μοιράστηκε
μαζί με τον Μυριβήλη το πρώτο στην ιστορία Κρατικό
Βραβείο Πεζογραφίας. Το 1956 ήταν και οι δυο υποψήφιοι
για την έδρα Λογοτεχνίας στην Ακαδημία Αθηνών, όπου
και εκλέχτηκε ο Βενέζης.

6. Ηλίας Βενέζης η ζωή του μετά τον
πόλεμο
• Διώχθηκε για τις πολιτικές του ιδέες, από τη
δικτατορία του Μεταξά και κατά τη διάρκεια
της Κατοχής συνελήφθη με την κατηγορία ότι
είχε μιλήσει για ελευθερία, σε συγκέντρωση
του προσωπικού της τράπεζας της Ελλάδος
μέσα στο κεντρικό κτίριο, με αφορμή την
επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Φυλακίστηκε
στο "Μπλοκ C" των φυλακών Αβέρωφ και η
εκτέλεσή του απετράπη έπειτα από
αντιδράσεις του πνευματικού κόσμου.

7. Ηλίας Βενέζης η ζωή του μετά τον
πόλεμο
• Το έργο του γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία
στην Ελλάδα με συνεχείς επανεκδόσεις και
στο εξωτερικό με πολλές μεταφράσεις. Ήταν
εξαιρετικά δημοφιλής λογοτέχνης στην εποχή
του, με εκπομπή στο ραδιόφωνο και ιδρυτικό
μέλος της Ομάδας των Δώδεκα, που με το
ομώνυμο βραβείο της ανέδειξε το
μεταπολεμικό μυθιστόρημα.

8. Ηλίας Βενέζης η ζωή του μετά τον
πόλεμο
• Πέθανε στην Αθήνα στις 3 Αυγούστου 1973.
Κηδεύτηκε και τάφηκε στη Μήθυμνα
(Μόλυβο) της Λέσβου απέναντι από τη
μικρασιατική του πατρίδα. Σύμφωνα με τη
θέλησή του, ο τάφος του είναι ανώνυμος με
μόνη επιγραφή τη λέξη ΓΑΛΗΝΗ.

9. Ηλίας Βενέζης
6ο Δ.Σ. ΑΡΤΕΜΙΔOΣ,
MAΘΗΤΕΣ: Ν.Σ.,Ταξιάρχης Κατσαμπάρης,
Νικήτας Τριβυζαδάκης, Μπάμπης Γώγος
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ:Άντζελα Φλώρου
Μηνάς Θεοδωρακάκος