Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Wciąż pojawiają się twory szlakopodobne, których autorzy standardy znakowania zastępują własnymi impresjami, wykonując swoje szlaki byle jak i byle taniej. Oto kolejny przykład, jak można zarżnąć dobry pomysł na udostępnienie ladnego skrawka Polski
Planowana trasa rowerowa nr 380 ma połączyć Stare Gliwice z rezerwatem przyrody „Las Dąbrowa” i Brzezinką, którędy przebiega istniejąca już trasa nr 395. Trasa w całości prowadzi istniejącymi ulicami i drogami, z których niektóre wymagają modernizacji.
Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany końcowy odcinek tej trasy wzdłuż ul. Kozielskiej i ul. Wyczółkowskiego. Droga dla rowerów a ma nawierzchnię ze żwiru i 2 niezbyt starannie wykonane przejazdy dla rowerzystów przez ul. Gaudiego i ul. Wyczółkowskiego. Pierwsza wersja projektu trasy nr 395a została wykonana równolegle z projektem trasy nr 395, a jego aktualizacja nastąpiła w 2008 r., lecz projekt ten nigdy nie został zrealizowany.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 3 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale byłą uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze. Drogi tłuczniowe są mocno zdewastowane i na kilku odcinkach nie nadają się do jazdy rowerem, a drogi dla rowerów również wymagają remontu lub modernizacji. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania - nieco lepiej oznakowany jest początkowy odcinek, wspólny z trasą nr 15. Tablic informacyjnych i drogowskazów na tej trasie nigdy nie było.
Miasto od 2014 r. udaje, że wykonuje projekt modernizacji tej trasy, ale projektant poinformował, że dokumentacja dotyczy czegoś zupełnie innego i jest niezgodne z koncepcją infrastruktury rowerowej, wykonanej dla Miasta w 2013 r. przez Inkom Katowice.
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
Obwodowa trasa Rowerowa to nie to, o co chodzi rowerzystom, nigdy tym czymś nie będzie i nigdy tego nie zastąpi. Podręczniki i instrukcje mówią wyraźnie, jakie cechy powinna mieć trasa rowerowa. Audyt wylicza większość zauważonych mankamentów, ale też zauważa nieliczne zalety omawianej trasy.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 17 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale była uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze, zwłaszcza na skrzyżowaniu z DTŚ-ką i na ul. Toszeckiej, gdzie zlikwidowano pasy ruchu dla rowerów. Przewidywana zmiana przebiegu nigdy nie została zakończona. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania. Najbardziej zaniedbany jest odcinek z Czechowic do Pyskowic, który biegnie drogą nr 901. Oba miasta miały wykonać niezbędną dokumentację, ale Gliwice zrezygnowały po rozstrzygnięciu przetargu, a Pyskowice nie uzgodniły gotowej dokumentacji wykonanej przez firmę Fojud z Poznania.
Trasa nr 33 została umieszczona w koncepcji głównych tras rowerowych dla GZM jako połączenie Gliwic z Tychami. Wykorzystuje wcześniejszą koncepcję trasy nr 371 z Gliwic przez Chudów do Mikołowa. Jest oznakowana w granicach Gminy Gierałtowice jeszcze pod starym numerem. Od poprzedniego audytu w 2012 r. wiele się zmieniło. Przede wszystkim powstała droga dla rowerów wzdłuż ul. Bojkowskiej, a w budowie jest substandardowy odcinek drogi dla rowerów od stacji wąskotorówki. Trasa te jest uczęszczana przez rowerzystów, mimo braków w infrastrukturze rowerowej. Potrzebne są dalsze działanie inwestycyjne i remontowe, żeby można było oznakować w całości gliwicki odcinek tej trasy.
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Wciąż pojawiają się twory szlakopodobne, których autorzy standardy znakowania zastępują własnymi impresjami, wykonując swoje szlaki byle jak i byle taniej. Oto kolejny przykład, jak można zarżnąć dobry pomysł na udostępnienie ladnego skrawka Polski
Planowana trasa rowerowa nr 380 ma połączyć Stare Gliwice z rezerwatem przyrody „Las Dąbrowa” i Brzezinką, którędy przebiega istniejąca już trasa nr 395. Trasa w całości prowadzi istniejącymi ulicami i drogami, z których niektóre wymagają modernizacji.
Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany końcowy odcinek tej trasy wzdłuż ul. Kozielskiej i ul. Wyczółkowskiego. Droga dla rowerów a ma nawierzchnię ze żwiru i 2 niezbyt starannie wykonane przejazdy dla rowerzystów przez ul. Gaudiego i ul. Wyczółkowskiego. Pierwsza wersja projektu trasy nr 395a została wykonana równolegle z projektem trasy nr 395, a jego aktualizacja nastąpiła w 2008 r., lecz projekt ten nigdy nie został zrealizowany.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 3 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale byłą uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze. Drogi tłuczniowe są mocno zdewastowane i na kilku odcinkach nie nadają się do jazdy rowerem, a drogi dla rowerów również wymagają remontu lub modernizacji. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania - nieco lepiej oznakowany jest początkowy odcinek, wspólny z trasą nr 15. Tablic informacyjnych i drogowskazów na tej trasie nigdy nie było.
Miasto od 2014 r. udaje, że wykonuje projekt modernizacji tej trasy, ale projektant poinformował, że dokumentacja dotyczy czegoś zupełnie innego i jest niezgodne z koncepcją infrastruktury rowerowej, wykonanej dla Miasta w 2013 r. przez Inkom Katowice.
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
Obwodowa trasa Rowerowa to nie to, o co chodzi rowerzystom, nigdy tym czymś nie będzie i nigdy tego nie zastąpi. Podręczniki i instrukcje mówią wyraźnie, jakie cechy powinna mieć trasa rowerowa. Audyt wylicza większość zauważonych mankamentów, ale też zauważa nieliczne zalety omawianej trasy.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 17 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale była uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze, zwłaszcza na skrzyżowaniu z DTŚ-ką i na ul. Toszeckiej, gdzie zlikwidowano pasy ruchu dla rowerów. Przewidywana zmiana przebiegu nigdy nie została zakończona. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania. Najbardziej zaniedbany jest odcinek z Czechowic do Pyskowic, który biegnie drogą nr 901. Oba miasta miały wykonać niezbędną dokumentację, ale Gliwice zrezygnowały po rozstrzygnięciu przetargu, a Pyskowice nie uzgodniły gotowej dokumentacji wykonanej przez firmę Fojud z Poznania.
Trasa nr 33 została umieszczona w koncepcji głównych tras rowerowych dla GZM jako połączenie Gliwic z Tychami. Wykorzystuje wcześniejszą koncepcję trasy nr 371 z Gliwic przez Chudów do Mikołowa. Jest oznakowana w granicach Gminy Gierałtowice jeszcze pod starym numerem. Od poprzedniego audytu w 2012 r. wiele się zmieniło. Przede wszystkim powstała droga dla rowerów wzdłuż ul. Bojkowskiej, a w budowie jest substandardowy odcinek drogi dla rowerów od stacji wąskotorówki. Trasa te jest uczęszczana przez rowerzystów, mimo braków w infrastrukturze rowerowej. Potrzebne są dalsze działanie inwestycyjne i remontowe, żeby można było oznakować w całości gliwicki odcinek tej trasy.
Building Bridges Between Public Health And Planners To Address Climate Changekevinwork1
This presentation was prepared for the State of Florida\'s chapter of American Planning Association. Given the time restraints, this presentation is very basic. However I believe it will enable planners and public health professionals to begin a conversation.
El taller practico y la documentación usada la encuentran en leninmhs.wordpress.com
Presentación que acompaño a taller practico del framework de desarrollo web de PHP5 YII, con postgreSQL como manejador de bases de datos y sobre s.o Canaima, en la 5ta Jornastec del 2011.
Código fuente y demás recursos del taller en: http://leninmhs.wordpress.com/2011/10/18/v-jornastec-taller-yii-framework/
This is the presentation I gave in Jacksonville for our workshops based on Climate Change and Public Health. I attempted to shed light on the connection between urban planning and public health.
This was my first presentation for the Department of Health.
Jest to jeden z najstarszych w województwie śląskim odcinków tras rowerowych. Jego atutem jest stosunkowo dobra nawierzchnia, a poważną wadą prawie nie istniejące już oznakowanie. turystyczne.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 395 został wykonany jakieś 10 lat temu. Tras ma szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale jest uczęszczana przez rowerzystów. Najbardziej zaniedbany jest odcinek przy skrzyżowaniu ul. Wyszyńskiego z ul. Gutenberga. Trasa była oznakowana niestandardowo - obecnie znaki zachowały się głównie na terenie Os. Brzezinka.
W 2012 r. odbył się poprzedni audyt tej trasy - wyniki są pod adresami:
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016a
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016b
Audyt dotyczy zgodności drogi dla rowerów (ciągu pieszo-rowerowego) z Prawem o Ruchu Drogowym i innymi zasadami projektowania, czyli tzw. dobrą praktyką inżynierską, a w szczególności z krakowskimi standardami projektowania infrastruktury rowerowej.
W Gliwicach od wielu lat wykonany jest tylko niewielki odcinek trasy rowerowej nr 4. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a znaki malowane niezbyt dobrze świadczą o ich gospodarzach. Druga część audytu to propozycja przedłużenia trasy do centrum miasta. Większość proponowanych prac ogranicza się do oznakowania. Pozostałe prace warto wykonać, ale nie musi to nastąpić równocześnie z oznakowaniem.
Szlak Beboków w Katowicach - 45 figurek beboków w 40 miejscachPiotr Rościszewski
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już czwarta wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca lutego 2024 r., zastępując wersję III znajdującą się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjabeboki232pdf.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. podkarpackim oraz ciekawostki w ich otoczeniu.
https://www.slideshare.net/proso2pl/prelekcjalaweczki24cz5podkpdf
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już trzecia wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca października 2023 r., zastępując wycofaną wersję II. Zamieszczona ostatnio wersja IV znajdujące się pod adresem https://www.slideshare.net/slideshows/szlak-bebokw-w-katowicach-45-figurek-bebokw-w-40-miejscach/266534014
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu trzecia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego, które obecnie znalazły się w części 7, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu piąta z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego i łódzkiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego, które obecnie znalazły się w części 6, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw mazowieckiego i łódzkiego znajduje się pod adresemhttps://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja drugiej z czwartej części cyklu poświęconego tężniom w woj. opolskim i w woj. małopolskim. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz4w2pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku, zwłaszcza w woj. małopolskim.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
W woj. opolskim w 2022 r. istniało 10 tężni, a obecnie jest ich 15. Analogicznie planowanych było 9 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest 6 dalszych.
W woj. małopolskim w 2022 r. istniało 50 tężni, a obecnie jest ich aż 57. Analogicznie planowanych było 27 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest aż 29 dalszych.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. śląskim oraz ciekawostki w ich otoczeniu. W wersji IV prezentowane jest znacznie więcej obiektów, niż w wersji III https://www.slideshare.net/proso2/prelekcja-laweczki21-cz1slw3
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
W nowej wersji plik stanowiący obecnie część 3 został podzielony na części 3 i 7.
Nowa wersja części 3 dotycząca województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz3w6newpdf
Nowa wersja części 7 dotycząca województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz7w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia w 2022 r. z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego, łódzkiego, świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 3 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego znajduje się pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz3w4, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat.
W najnowszej wersji z 2023 r. plik stanowiący obecnie część 5 został podzielony na części 5 i 6.
Nowa wersja części 5 dotycząca województw mazowieckiego, łódzkiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz5w6newpdf
Nowa wersja części 6 dotycząca województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz6w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu informacje czwarta część cyklu o tężniach w woj. opolskim i woj. małopolskim https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz4w3newpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja pierwszej z czterech części cyklu poświęconego historii tężni, tężniom poza granicami Polski i ważniejszymi tężniami w Polsce. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz1w5. W porównaniu z poprzednią wersją dodano informacje o ważniejszych tężniach w Polsce.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia gąsek w Gąsiorowicach - wsi w powiecie strzeleckim w gminie Jemielnica.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia trolli w Straduni - wsi w powiecie krapkowickim w gminie Walce.
1. mgr inż. Piotr Rościszewski
Sprawozdanie z audytu trasy rowerowej nr 4 w Gliwicach w dniu 2012-07-23
Odcinek Maciejów, kąpielisko – Żerniki
Mapa odcinka trasy nr 4 Maciejów, kąpielisko – Żerniki
Według koncepcji Śląskiej Sieci Tras Rowerowych tras rowerowa nr 4 ma mieć przebieg Katowice,
Rynek – Park Śląski – Chorzów, Rynek – Świętochłowice, Park Skałka – Ruda Północna – Zabrze,
pl. Wolności – Gliwice, pl. Piłsudskiego. Obecnie oznakowane są trzy odcinki: 1/ na terenie Parku
Śląskiego, 2/ na terenie Parku Skałka w Świętochłowicach, 3/ Maciejów, kąpielisko – Żerniki.
Miasto wyremontowało tą trasę i oznakowało po
raz pierwszy blisko 10 lat temu. Dziur nie za
wiele, nawet budowa autostrady nie
zdemolowała tej drogi. Oznakowanie zostało
uzupełnione niedbale i znów potrzebny jest jego
remont. Niniejszy audyt ma m.in. ma na celu
porównanie, co zamieniło się od poprzedniego
audytu przeprowadzonego w dniu 2010-07-05.
Poniżej omówienie znalezionych usterek wraz
ze zdjęciami ilustrującymi najciekawsze
spostrzeżenia.
1. Maciejów, kąpielisko. Prawidłowo
oznakowany początek trasy nr 4.
Pod spodem nieprawidłowo wykonany
drogowskaz lokalnej trasy wokół Zabrza.
2. 2
2. Miejsce odpoczynkowe pozostałe po nie istniejącej już lokalnej trasie rowerowej.
3. Przejazd pod autostradą A1. Niezbędne jest uzupełnienie oznakowania trasy rowerowej.
3. 3
U góry:
4. Niezbędne jest ustawienie słupka
ze znakiem, nie zasłoniętym gałęziami.
Po lewej:
5. Inwestor autostrady nie naprawił drogi
leśnej zniszczonej w trakcie jej budowy.
4. 4
6 i 7. Znaki namalowane niestarannie, 8. Dla porównania znak wykonany
bez zamalowania starego znaku szarą farbą. prawidłowo (Czyżowice, Gm. Gorzyce).
5. 5
U góry:
9. Ul. Stepowa. Nawierzchnia jezdni
wykonana jest z fazowanej kostki betonowej,
nie dostosowanej do ruchu rowerowego.
Po lewej:
10. Żerniki, kościół. Znaki trasy rowerowej
nr 4 są przekręcone, co uniemożliwia ich
prawidłową interpretację.
6. 6
11. Prawidłowo wykonane i umocowane 12. Drogowskazy nieprawidłowo umocowane
drogowskazy i tablica informacyjna. pod znakiem B-20.
Wnioski
Odcinek trasy rowerowej nr 4 Maciejów, kąpielisko – Żerniki wymaga odnowienia znaków
malowanych, które poprzednio nie zostały właściwie wykonane, a także uzupełnienia oznakowania,
m.in. w rejonie przejazdu pod autostradą A1.
Należy przypomnieć Inwestorowi autostrady, żeby naprawił drogę leśną zniszczoną w trakcie
jej budowy (autostrady).