Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 17 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale była uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze, zwłaszcza na skrzyżowaniu z DTŚ-ką i na ul. Toszeckiej, gdzie zlikwidowano pasy ruchu dla rowerów. Przewidywana zmiana przebiegu nigdy nie została zakończona. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania. Najbardziej zaniedbany jest odcinek z Czechowic do Pyskowic, który biegnie drogą nr 901. Oba miasta miały wykonać niezbędną dokumentację, ale Gliwice zrezygnowały po rozstrzygnięciu przetargu, a Pyskowice nie uzgodniły gotowej dokumentacji wykonanej przez firmę Fojud z Poznania.
Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 17 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale była uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze, zwłaszcza na skrzyżowaniu z DTŚ-ką i na ul. Toszeckiej, gdzie zlikwidowano pasy ruchu dla rowerów. Przewidywana zmiana przebiegu nigdy nie została zakończona. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania. Najbardziej zaniedbany jest odcinek z Czechowic do Pyskowic, który biegnie drogą nr 901. Oba miasta miały wykonać niezbędną dokumentację, ale Gliwice zrezygnowały po rozstrzygnięciu przetargu, a Pyskowice nie uzgodniły gotowej dokumentacji wykonanej przez firmę Fojud z Poznania.
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 6 jest najstarszą z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre również zniszczone lub niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
W Gliwicach od wielu lat wykonany jest tylko niewielki odcinek trasy rowerowej nr 4. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a znaki malowane niezbyt dobrze świadczą o ich gospodarzach. Druga część audytu to propozycja przedłużenia trasy do centrum miasta. Większość proponowanych prac ogranicza się do oznakowania. Pozostałe prace warto wykonać, ale nie musi to nastąpić równocześnie z oznakowaniem.
Obwodowa trasa Rowerowa to nie to, o co chodzi rowerzystom, nigdy tym czymś nie będzie i nigdy tego nie zastąpi. Podręczniki i instrukcje mówią wyraźnie, jakie cechy powinna mieć trasa rowerowa. Audyt wylicza większość zauważonych mankamentów, ale też zauważa nieliczne zalety omawianej trasy.
Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 3 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale byłą uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze. Drogi tłuczniowe są mocno zdewastowane i na kilku odcinkach nie nadają się do jazdy rowerem, a drogi dla rowerów również wymagają remontu lub modernizacji. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania - nieco lepiej oznakowany jest początkowy odcinek, wspólny z trasą nr 15. Tablic informacyjnych i drogowskazów na tej trasie nigdy nie było.
Miasto od 2014 r. udaje, że wykonuje projekt modernizacji tej trasy, ale projektant poinformował, że dokumentacja dotyczy czegoś zupełnie innego i jest niezgodne z koncepcją infrastruktury rowerowej, wykonanej dla Miasta w 2013 r. przez Inkom Katowice.
Powstaje coraz więcej dróg dla rowerów, ale ich standard jest przypadkowy i zupełnie nieskoordynowany z otoczeniem. Z jednej strony ta infrastruktura rowerowa nie spełnia oczekiwań rowerzystów i nikogo nie przyciąga, żeby ją używać, a z drugiej brak jest informacji, gdzie tą infrastrukturę można znaleźć, żeby z niej skorzystać. Może te uwagi dadzą komuś do myślenia z korzyścią dla potencjalnych użytkowników infrastruktury rowerowej.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
Trasa nr 33 została umieszczona w koncepcji głównych tras rowerowych dla GZM jako połączenie Gliwic z Tychami. Wykorzystuje wcześniejszą koncepcję trasy nr 371 z Gliwic przez Chudów do Mikołowa. Jest oznakowana w granicach Gminy Gierałtowice jeszcze pod starym numerem. Od poprzedniego audytu w 2012 r. wiele się zmieniło. Przede wszystkim powstała droga dla rowerów wzdłuż ul. Bojkowskiej, a w budowie jest substandardowy odcinek drogi dla rowerów od stacji wąskotorówki. Trasa te jest uczęszczana przez rowerzystów, mimo braków w infrastrukturze rowerowej. Potrzebne są dalsze działanie inwestycyjne i remontowe, żeby można było oznakować w całości gliwicki odcinek tej trasy.
Audyt jest próbą podsumowania, co zostało zrobione, a co pozostało do zrobienia, aby wykorzystać dawne linie kolejowe jako drogę dla rowerów.
A audycie zostały wykorzystane ogólnodostępne fragmenty map i zdjęcia, w tym spora ilość zdjęć z portalu https://www.bazakolejowa.pl/. Niniejszym dziękuję autorom zdjęć z tego portalu za zgodę na ich publikację w tym audycie.
Planowana trasa rowerowa nr 380 ma połączyć Stare Gliwice z rezerwatem przyrody „Las Dąbrowa” i Brzezinką, którędy przebiega istniejąca już trasa nr 395. Trasa w całości prowadzi istniejącymi ulicami i drogami, z których niektóre wymagają modernizacji.
Nie potrzebujesz smartfona, żeby kręcić kilometry dla Wro! Przejechane trasy możesz rejestrować również na stronie Europejskiego Wyzwania Rowerowego. Zobacz jak to zrobić i
#krecDlaWro!
------
Europejskie Wyzwanie Rowerowe Wrocław 2015
wybieramrower.org
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 6 jest najstarszą z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre również zniszczone lub niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
W Gliwicach od wielu lat wykonany jest tylko niewielki odcinek trasy rowerowej nr 4. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a znaki malowane niezbyt dobrze świadczą o ich gospodarzach. Druga część audytu to propozycja przedłużenia trasy do centrum miasta. Większość proponowanych prac ogranicza się do oznakowania. Pozostałe prace warto wykonać, ale nie musi to nastąpić równocześnie z oznakowaniem.
Obwodowa trasa Rowerowa to nie to, o co chodzi rowerzystom, nigdy tym czymś nie będzie i nigdy tego nie zastąpi. Podręczniki i instrukcje mówią wyraźnie, jakie cechy powinna mieć trasa rowerowa. Audyt wylicza większość zauważonych mankamentów, ale też zauważa nieliczne zalety omawianej trasy.
Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 3 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale byłą uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze. Drogi tłuczniowe są mocno zdewastowane i na kilku odcinkach nie nadają się do jazdy rowerem, a drogi dla rowerów również wymagają remontu lub modernizacji. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania - nieco lepiej oznakowany jest początkowy odcinek, wspólny z trasą nr 15. Tablic informacyjnych i drogowskazów na tej trasie nigdy nie było.
Miasto od 2014 r. udaje, że wykonuje projekt modernizacji tej trasy, ale projektant poinformował, że dokumentacja dotyczy czegoś zupełnie innego i jest niezgodne z koncepcją infrastruktury rowerowej, wykonanej dla Miasta w 2013 r. przez Inkom Katowice.
Powstaje coraz więcej dróg dla rowerów, ale ich standard jest przypadkowy i zupełnie nieskoordynowany z otoczeniem. Z jednej strony ta infrastruktura rowerowa nie spełnia oczekiwań rowerzystów i nikogo nie przyciąga, żeby ją używać, a z drugiej brak jest informacji, gdzie tą infrastrukturę można znaleźć, żeby z niej skorzystać. Może te uwagi dadzą komuś do myślenia z korzyścią dla potencjalnych użytkowników infrastruktury rowerowej.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
Trasa nr 33 została umieszczona w koncepcji głównych tras rowerowych dla GZM jako połączenie Gliwic z Tychami. Wykorzystuje wcześniejszą koncepcję trasy nr 371 z Gliwic przez Chudów do Mikołowa. Jest oznakowana w granicach Gminy Gierałtowice jeszcze pod starym numerem. Od poprzedniego audytu w 2012 r. wiele się zmieniło. Przede wszystkim powstała droga dla rowerów wzdłuż ul. Bojkowskiej, a w budowie jest substandardowy odcinek drogi dla rowerów od stacji wąskotorówki. Trasa te jest uczęszczana przez rowerzystów, mimo braków w infrastrukturze rowerowej. Potrzebne są dalsze działanie inwestycyjne i remontowe, żeby można było oznakować w całości gliwicki odcinek tej trasy.
Audyt jest próbą podsumowania, co zostało zrobione, a co pozostało do zrobienia, aby wykorzystać dawne linie kolejowe jako drogę dla rowerów.
A audycie zostały wykorzystane ogólnodostępne fragmenty map i zdjęcia, w tym spora ilość zdjęć z portalu https://www.bazakolejowa.pl/. Niniejszym dziękuję autorom zdjęć z tego portalu za zgodę na ich publikację w tym audycie.
Planowana trasa rowerowa nr 380 ma połączyć Stare Gliwice z rezerwatem przyrody „Las Dąbrowa” i Brzezinką, którędy przebiega istniejąca już trasa nr 395. Trasa w całości prowadzi istniejącymi ulicami i drogami, z których niektóre wymagają modernizacji.
Nie potrzebujesz smartfona, żeby kręcić kilometry dla Wro! Przejechane trasy możesz rejestrować również na stronie Europejskiego Wyzwania Rowerowego. Zobacz jak to zrobić i
#krecDlaWro!
------
Europejskie Wyzwanie Rowerowe Wrocław 2015
wybieramrower.org
Mapa drogowa dla inteligentnych rozwiązań w krakowskim obszarze metropolita...Mikołaj Leszczuk
Niedawno uczestniczyłem w konferencji: ,,Strategia SMART_KOM: mapa drogowa dla inteligentnych rozwiązań w Krakowskim Obszarze Metropolitalnym”, podsumowującej 2 letni projekt „SMART_KOM. Kraków w sieci inteligentnych miast”. Konferencja odbyła się 28 maja br. w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, Pałac Krzysztofory.
Kilka osób pytało się mnie później o materiały z tej konferencji. Niestety, na dołączonej pamięci USB, była tylko ta prezentacja. Publikuję ją na slideshare, bo jak rozumiem, prezentacja ta jest i tak w domenie publicznej.
Andrzej Kassenberg: Transport a zmiany klimatumiastowruchu
Prezentacja dr. A. Kassenberga z Instytutu na rzecz Ekorozwoju nt. wpływu transportu na zmiany klimatu, przygotowana na I Forum Zrównoważonego Transportu 11 czerwca 2008
Audyt dotyczy zgodności drogi dla rowerów (ciągu pieszo-rowerowego) z Prawem o Ruchu Drogowym i innymi zasadami projektowania, czyli tzw. dobrą praktyką inżynierską, a w szczególności z krakowskimi standardami projektowania infrastruktury rowerowej.
W 2012 r. odbył się poprzedni audyt tej trasy - wyniki są pod adresami:
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016a
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016b
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 395 został wykonany jakieś 10 lat temu. Tras ma szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale jest uczęszczana przez rowerzystów. Najbardziej zaniedbany jest odcinek przy skrzyżowaniu ul. Wyszyńskiego z ul. Gutenberga. Trasa była oznakowana niestandardowo - obecnie znaki zachowały się głównie na terenie Os. Brzezinka.
Jest to jeden z najstarszych w województwie śląskim odcinków tras rowerowych. Jego atutem jest stosunkowo dobra nawierzchnia, a poważną wadą prawie nie istniejące już oznakowanie. turystyczne.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany końcowy odcinek tej trasy wzdłuż ul. Kozielskiej i ul. Wyczółkowskiego. Droga dla rowerów a ma nawierzchnię ze żwiru i 2 niezbyt starannie wykonane przejazdy dla rowerzystów przez ul. Gaudiego i ul. Wyczółkowskiego. Pierwsza wersja projektu trasy nr 395a została wykonana równolegle z projektem trasy nr 395, a jego aktualizacja nastąpiła w 2008 r., lecz projekt ten nigdy nie został zrealizowany.
Szlak Beboków w Katowicach - 45 figurek beboków w 40 miejscachPiotr Rościszewski
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już czwarta wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca lutego 2024 r., zastępując wersję III znajdującą się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjabeboki232pdf.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. podkarpackim oraz ciekawostki w ich otoczeniu.
https://www.slideshare.net/proso2pl/prelekcjalaweczki24cz5podkpdf
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już trzecia wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca października 2023 r., zastępując wycofaną wersję II. Zamieszczona ostatnio wersja IV znajdujące się pod adresem https://www.slideshare.net/slideshows/szlak-bebokw-w-katowicach-45-figurek-bebokw-w-40-miejscach/266534014
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu trzecia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego, które obecnie znalazły się w części 7, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu piąta z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego i łódzkiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego, które obecnie znalazły się w części 6, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw mazowieckiego i łódzkiego znajduje się pod adresemhttps://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja drugiej z czwartej części cyklu poświęconego tężniom w woj. opolskim i w woj. małopolskim. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz4w2pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku, zwłaszcza w woj. małopolskim.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
W woj. opolskim w 2022 r. istniało 10 tężni, a obecnie jest ich 15. Analogicznie planowanych było 9 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest 6 dalszych.
W woj. małopolskim w 2022 r. istniało 50 tężni, a obecnie jest ich aż 57. Analogicznie planowanych było 27 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest aż 29 dalszych.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. śląskim oraz ciekawostki w ich otoczeniu. W wersji IV prezentowane jest znacznie więcej obiektów, niż w wersji III https://www.slideshare.net/proso2/prelekcja-laweczki21-cz1slw3
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
W nowej wersji plik stanowiący obecnie część 3 został podzielony na części 3 i 7.
Nowa wersja części 3 dotycząca województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz3w6newpdf
Nowa wersja części 7 dotycząca województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz7w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia w 2022 r. z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego, łódzkiego, świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 3 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego znajduje się pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz3w4, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat.
W najnowszej wersji z 2023 r. plik stanowiący obecnie część 5 został podzielony na części 5 i 6.
Nowa wersja części 5 dotycząca województw mazowieckiego, łódzkiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz5w6newpdf
Nowa wersja części 6 dotycząca województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz6w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu informacje czwarta część cyklu o tężniach w woj. opolskim i woj. małopolskim https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz4w3newpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja pierwszej z czterech części cyklu poświęconego historii tężni, tężniom poza granicami Polski i ważniejszymi tężniami w Polsce. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz1w5. W porównaniu z poprzednią wersją dodano informacje o ważniejszych tężniach w Polsce.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia gąsek w Gąsiorowicach - wsi w powiecie strzeleckim w gminie Jemielnica.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia trolli w Straduni - wsi w powiecie krapkowickim w gminie Walce.
1. mgr inż. Piotr Rościszewski
Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
Audyt miał charakter wyrywkowy. Jego celem było stwierdzenie, czy trasy zostały wykonane
i oznakowane zgodnie z projektem technicznym wykonanym w 2008 r. na podzlecenie Pracowni
Projektowej „Proj-Bud” w Katowicach, a następnie zmienionym w 2009 r. Z uwagi na wyrywkowy
charakter audytu poniższy tekst nie stanowi podstawy do wykonania kompletu poprawek w celu
likwidacji usterek i braków występujących na przeglądanych trasach.
Realizacja tras rowerowych w wielu miejscach odbiega od zatwierdzonego projektu technicznego,
przy czym część zmian jest korzystna, a niektóre ze zmian są znacznym utrudnieniem dla
rowerzystów lub wręcz uniemożliwiają korzystanie z tych tras.
2. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
2
W sumie trasy rowerowe tworzą niewielką sieć w północnej części miasta, w dzielnicach Piaśniki
i Lipiny, z oznakowanym dojazdem z centrum miasta od dworca PKP i Muzeum. Łącznie
zaprojektowano fragmenty 8 tras rowerowych, które w przyszłości mogą być przedłużone poza
granice Miasta na teren Bytomia, Chorzowa i Rudy Śląskiej. Główne węzły tras rowerowych
znajdują się na skrzyżowaniu ul. Bytomskiej z ul. Krasickiego koło Parku Skałka (trasy nr 4, 130
i 747) i w Parku Heiloo (trasy nr 130, 748 i 750). Z pozostałych węzłów warto wymienić te, które
znajdują się w Lasku Chropaczowskim (trasy nr 127, 127a i 130) i Lipinach (trasy nr 748 i 750).
Trasa nr 4 prowadzi od ul. Bytomskiej przez Park Skałka do granicy z Chorzowem, stykając się
w parku z pętlą – trasą nr 746 i dojazdem do dworca PKP.
Trasa nr 130 prowadzi równolegle do ul. Bytomskiej, urywając się w pobliżu granicy z Bytomiem-
Łagiewnikami, a trasa nr 747 biegnie łukiem ul. Krasickiego, ul. Korfantego, wracając do trasy
nr 130 na ul. Sudeckiej.
Trasa nr 127 prowadzi od granicy Chorzowa do Chropaczowa, a przy Lasku Chropaczowskim
odgałęzia się od niej trasa nr 127a do Os. Chropaczów.
Trasa nr 748 prowadzi z Parku Heiloo obok Stawu Foryśka przez Lipiny do bunkrów w północnej
części miasta, kończąc się na granicy Bytomia koło Kol. Zygmunt. Trasa nr 750 prowadzi wprost do
Lipin, okrążając zabudowę od strony północnej, a następnie biegnie wzdłuż ul. Chorzowskiej do
granicy z Rudą Śląską, skąd trasa ta miała być kontynuowana do granicy z Zabrzem.
Trasa nr 4 biegnie jezdnią i alejkami Parku Skałka, z wydzielonym asfaltowym pasem ruchu dla
rowerów, a przy przecięciu z ul. Bytomską prowadzi przez wybudowany przejazd dla rowerzystów.
Zaletą tej trasy jest wykonanie pasa ruchu dla rowerów z asfaltu w parku i przejazd dla rowerzystów
z sygnalizacją świetlną przez ul. Bytomską.
Usterki to:
– obok przejazdu rowerowego nie wykonano poszerzenia dojścia do przejścia dla pieszych i nie
usunięto przęsła barierki blokującej dojście do przejścia,
3. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
3
– niewłaściwy kolor znaków m.in. w pkt. 104/1 – zamiast strzałek w kolorach zielonym i czarnym
są strzałki w kolorach czerwonym i niebieskim (na planie jest błąd kreślarski, natomiast
w zestawieniach znaków są prawidłowe kolory znaków),
– brak drogowskazów i części znaków na końcu trasy nr 4 dla wszystkich trzech tras (4, 130 i 747),
być może zostały już zniszczone.
4. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
4
Trasy nr 127 i 127a prowadzą w większości alejkami i ciągami pieszo-rowerowymi,
a w Chropaczowie jezdniami ulic, o niewielkim ruchu samochodowym. Audytowi poddany został
jedynie odcinek trasy nr 127 od ul. Opolskiej na granicy Chorzowa do Lasku Chropaczowskiego.
Zaletą tej trasy jest wykonanie pieszo-rowerowego z asfaltu, a także przejazd dla rowerzystów
z sygnalizacją świetlną przez ul. Bytomską.
Usterki to:
– brak przejazdu dla rowerzystów pomiędzy ul. Opolską w Chorzowie a ul. Ślężan, wynikająca
z braku koordynacji pomiędzy oboma Urzędami Miejskimi, częściowo zastąpiony wjazdem na
ciąg pieszo-rowerowy w strefie skrzyżowania,
5. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
5
– fragment ciągu pieszo-rowerowego z kostki fazowanej przy wylocie ul. Ślężan na ul. Bytomską,
podczas gdy projekt przewidywał asfalt, z wyjątkiem przejazdu przez tory tramwajowe i
wysepkę,
– brak obrzeża przy załomie krawędzi ciągu pieszo-rowerowego (pkt. 22),
– brak połączenia nowej i starej części ciągu pieszo-rowerowego, z wystającym garbatym
krawężnikiem i dziurą w starej części ciągu, ponadto z boku wystające obrzeże ciągu (pkt. 23).
Trasy nr 127 i 127a na zachód od trasy nr 130 nie były sprawdzane. Można spodziewać się, że ich
stan realizacji jest podobny, jak trasy nr 130 w tym rejonie.
Trasa nr 130 powinna prowadzić alejkami parkowymi o nawierzchni asfaltowej lub żwirowej, a na
krótkich odcinkach ciągami pieszo-rowerowymi i jezdnią bocznej ulicy.
Zaletą tej trasy jest to, że w większości prowadzi w oddaleniu od jezdni ul. Bytomskiej, a na
przecięciu ul. Chorzowskiej znajduje się przejazd dla rowerzystów z sygnalizacją świetlną. Poza
projektem została wyasfaltowana alejka w Parku Heiloo.
6. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
6
Usterki to:
– częściowo zniszczone oznakowanie na początku trasy (m.in. pkt. 6),
– niewłaściwy przebieg alejki w stosunku do projektu przy
wylocie na ul. Powstańców Śląskich, zamiast znaku C-16-13
został ustawiony znak C-16/13,
7. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
7
– przy przejeździe znak D-6b ustawiony na chodniku, zamiast poza jego skrajnią,
– w Parku Heiloo pkt. 12/3 została namalowana niewłaściwie linia dzieląca alejkę i rower po stronie
dla pieszych, nie namalowano przejścia dla pieszych,
8. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
8
– przy trasach nr 130 i 748 nie przesunięto ławek tak, aby nie kolidowały z pasem ruchu dla
rowerów,
– koło Nomi zastosowano niewłaściwy
wyokrąglony krawężnik, a w konsek-
wencji nie wykonano właściwego
obniżenia krawężnika, ponadto
obniżenie jest zbyt wąskie,
9. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
9
– przy włączeniu odcinka drogi dla
rowerów w ciąg pieszo-rowerowy
pozostawiono wystające obrzeże, i nie
wykonano łuku poziomego po
wewnętrznej stronie zakrętu,
– w projekcie zostało pominięte obniżenie zbyt wysokiego krawężnika przy przejeździe przez
ul. Chorzowską – wskazany jest równoczesny remont przejazdu przez tor tramwajowy,
10. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
10
– nie wykonano odcinka drogi dla rowerów od przejazdu przez ul. Chorzowską w kierunku
zachodnim tej ulicy,
11. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
11
– przy alejce osiedlowej nie zlikwidowano uskoku, zamiast tego namalowana została „koperta”,
– alejka koło Stawu Wąwóz jest zbyt wąska – niezbędne jest poszerzenie alejki i rozdzielenie ruchu
pieszego i rowerowego,
– przy wylocie ścieżki prowadzącej do Stawu Wąwóz brakuje drogowskazów i tablicy
dydaktycznej, która została niezgodnie z projektem ustawiona przy ul. Sudeckiej (patrz zdjęcie na
str. 12),
– kilka błędów zostało popełnionych przy rozwidleniu tras nr 130 i 747 przy ul. Sudeckiej,
m.in. znaki początku R-1a/PC zostały powieszone pod niewłaściwymi drogowskazami,
12. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
12
– zamiast znaku C-16-13 został ustawiony znak C-16/13,
– nie wykonano skrzyżowania alejek z asfaltu przy zjeździe z czerwonej kostki niefazowanej,
13. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
13
– na skrzyżowaniu z ul. Stawową oba dojazdy miały mieć nawierzchnię asfaltową, tymczasem jeden
z dojazdów został wykonany z kostki fazowanej, z pozostawionym starym chodnikiem, z krzywo
ułożonym obrzeżem, a dojazdy mają za mało obniżone krawężniki z wyokrągloną krawędzią,
14. Piotr Rościszewski. Audyt tras rowerowych w Świętochłowicach w dniu 2011-08-04
14
– na ul. Jodłowej nie wykonano obniżonych krawężników, pozostawiając kostkę fazowaną na
chodniku w pobliżu ul. Stawowej
Uwaga. Z uwagi na objętość dokument podzielono na 3 części. Ciąg dalszy w odrębnych plikach.