Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 3 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale byłą uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze. Drogi tłuczniowe są mocno zdewastowane i na kilku odcinkach nie nadają się do jazdy rowerem, a drogi dla rowerów również wymagają remontu lub modernizacji. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania - nieco lepiej oznakowany jest początkowy odcinek, wspólny z trasą nr 15. Tablic informacyjnych i drogowskazów na tej trasie nigdy nie było.
Miasto od 2014 r. udaje, że wykonuje projekt modernizacji tej trasy, ale projektant poinformował, że dokumentacja dotyczy czegoś zupełnie innego i jest niezgodne z koncepcją infrastruktury rowerowej, wykonanej dla Miasta w 2013 r. przez Inkom Katowice.
Trasa nr 33 została umieszczona w koncepcji głównych tras rowerowych dla GZM jako połączenie Gliwic z Tychami. Wykorzystuje wcześniejszą koncepcję trasy nr 371 z Gliwic przez Chudów do Mikołowa. Jest oznakowana w granicach Gminy Gierałtowice jeszcze pod starym numerem. Od poprzedniego audytu w 2012 r. wiele się zmieniło. Przede wszystkim powstała droga dla rowerów wzdłuż ul. Bojkowskiej, a w budowie jest substandardowy odcinek drogi dla rowerów od stacji wąskotorówki. Trasa te jest uczęszczana przez rowerzystów, mimo braków w infrastrukturze rowerowej. Potrzebne są dalsze działanie inwestycyjne i remontowe, żeby można było oznakować w całości gliwicki odcinek tej trasy.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 17 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale była uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze, zwłaszcza na skrzyżowaniu z DTŚ-ką i na ul. Toszeckiej, gdzie zlikwidowano pasy ruchu dla rowerów. Przewidywana zmiana przebiegu nigdy nie została zakończona. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania. Najbardziej zaniedbany jest odcinek z Czechowic do Pyskowic, który biegnie drogą nr 901. Oba miasta miały wykonać niezbędną dokumentację, ale Gliwice zrezygnowały po rozstrzygnięciu przetargu, a Pyskowice nie uzgodniły gotowej dokumentacji wykonanej przez firmę Fojud z Poznania.
Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 6 jest najstarszą z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre również zniszczone lub niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
W Gliwicach od wielu lat wykonany jest tylko niewielki odcinek trasy rowerowej nr 4. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a znaki malowane niezbyt dobrze świadczą o ich gospodarzach. Druga część audytu to propozycja przedłużenia trasy do centrum miasta. Większość proponowanych prac ogranicza się do oznakowania. Pozostałe prace warto wykonać, ale nie musi to nastąpić równocześnie z oznakowaniem.
Trasa nr 33 została umieszczona w koncepcji głównych tras rowerowych dla GZM jako połączenie Gliwic z Tychami. Wykorzystuje wcześniejszą koncepcję trasy nr 371 z Gliwic przez Chudów do Mikołowa. Jest oznakowana w granicach Gminy Gierałtowice jeszcze pod starym numerem. Od poprzedniego audytu w 2012 r. wiele się zmieniło. Przede wszystkim powstała droga dla rowerów wzdłuż ul. Bojkowskiej, a w budowie jest substandardowy odcinek drogi dla rowerów od stacji wąskotorówki. Trasa te jest uczęszczana przez rowerzystów, mimo braków w infrastrukturze rowerowej. Potrzebne są dalsze działanie inwestycyjne i remontowe, żeby można było oznakować w całości gliwicki odcinek tej trasy.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 17 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale była uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze, zwłaszcza na skrzyżowaniu z DTŚ-ką i na ul. Toszeckiej, gdzie zlikwidowano pasy ruchu dla rowerów. Przewidywana zmiana przebiegu nigdy nie została zakończona. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania. Najbardziej zaniedbany jest odcinek z Czechowic do Pyskowic, który biegnie drogą nr 901. Oba miasta miały wykonać niezbędną dokumentację, ale Gliwice zrezygnowały po rozstrzygnięciu przetargu, a Pyskowice nie uzgodniły gotowej dokumentacji wykonanej przez firmę Fojud z Poznania.
Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 6 jest najstarszą z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre również zniszczone lub niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
W Gliwicach od wielu lat wykonany jest tylko niewielki odcinek trasy rowerowej nr 4. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a znaki malowane niezbyt dobrze świadczą o ich gospodarzach. Druga część audytu to propozycja przedłużenia trasy do centrum miasta. Większość proponowanych prac ogranicza się do oznakowania. Pozostałe prace warto wykonać, ale nie musi to nastąpić równocześnie z oznakowaniem.
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Obwodowa trasa Rowerowa to nie to, o co chodzi rowerzystom, nigdy tym czymś nie będzie i nigdy tego nie zastąpi. Podręczniki i instrukcje mówią wyraźnie, jakie cechy powinna mieć trasa rowerowa. Audyt wylicza większość zauważonych mankamentów, ale też zauważa nieliczne zalety omawianej trasy.
Audyt jest próbą podsumowania, co zostało zrobione, a co pozostało do zrobienia, aby wykorzystać dawne linie kolejowe jako drogę dla rowerów.
A audycie zostały wykorzystane ogólnodostępne fragmenty map i zdjęcia, w tym spora ilość zdjęć z portalu https://www.bazakolejowa.pl/. Niniejszym dziękuję autorom zdjęć z tego portalu za zgodę na ich publikację w tym audycie.
Powstaje coraz więcej dróg dla rowerów, ale ich standard jest przypadkowy i zupełnie nieskoordynowany z otoczeniem. Z jednej strony ta infrastruktura rowerowa nie spełnia oczekiwań rowerzystów i nikogo nie przyciąga, żeby ją używać, a z drugiej brak jest informacji, gdzie tą infrastrukturę można znaleźć, żeby z niej skorzystać. Może te uwagi dadzą komuś do myślenia z korzyścią dla potencjalnych użytkowników infrastruktury rowerowej.
Planowana trasa rowerowa nr 380 ma połączyć Stare Gliwice z rezerwatem przyrody „Las Dąbrowa” i Brzezinką, którędy przebiega istniejąca już trasa nr 395. Trasa w całości prowadzi istniejącymi ulicami i drogami, z których niektóre wymagają modernizacji.
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Obwodowa trasa Rowerowa to nie to, o co chodzi rowerzystom, nigdy tym czymś nie będzie i nigdy tego nie zastąpi. Podręczniki i instrukcje mówią wyraźnie, jakie cechy powinna mieć trasa rowerowa. Audyt wylicza większość zauważonych mankamentów, ale też zauważa nieliczne zalety omawianej trasy.
Audyt jest próbą podsumowania, co zostało zrobione, a co pozostało do zrobienia, aby wykorzystać dawne linie kolejowe jako drogę dla rowerów.
A audycie zostały wykorzystane ogólnodostępne fragmenty map i zdjęcia, w tym spora ilość zdjęć z portalu https://www.bazakolejowa.pl/. Niniejszym dziękuję autorom zdjęć z tego portalu za zgodę na ich publikację w tym audycie.
Powstaje coraz więcej dróg dla rowerów, ale ich standard jest przypadkowy i zupełnie nieskoordynowany z otoczeniem. Z jednej strony ta infrastruktura rowerowa nie spełnia oczekiwań rowerzystów i nikogo nie przyciąga, żeby ją używać, a z drugiej brak jest informacji, gdzie tą infrastrukturę można znaleźć, żeby z niej skorzystać. Może te uwagi dadzą komuś do myślenia z korzyścią dla potencjalnych użytkowników infrastruktury rowerowej.
Planowana trasa rowerowa nr 380 ma połączyć Stare Gliwice z rezerwatem przyrody „Las Dąbrowa” i Brzezinką, którędy przebiega istniejąca już trasa nr 395. Trasa w całości prowadzi istniejącymi ulicami i drogami, z których niektóre wymagają modernizacji.
W 2012 r. odbył się poprzedni audyt tej trasy - wyniki są pod adresami:
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016a
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016b
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 395 został wykonany jakieś 10 lat temu. Tras ma szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale jest uczęszczana przez rowerzystów. Najbardziej zaniedbany jest odcinek przy skrzyżowaniu ul. Wyszyńskiego z ul. Gutenberga. Trasa była oznakowana niestandardowo - obecnie znaki zachowały się głównie na terenie Os. Brzezinka.
Jest to jeden z najstarszych w województwie śląskim odcinków tras rowerowych. Jego atutem jest stosunkowo dobra nawierzchnia, a poważną wadą prawie nie istniejące już oznakowanie. turystyczne.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany końcowy odcinek tej trasy wzdłuż ul. Kozielskiej i ul. Wyczółkowskiego. Droga dla rowerów a ma nawierzchnię ze żwiru i 2 niezbyt starannie wykonane przejazdy dla rowerzystów przez ul. Gaudiego i ul. Wyczółkowskiego. Pierwsza wersja projektu trasy nr 395a została wykonana równolegle z projektem trasy nr 395, a jego aktualizacja nastąpiła w 2008 r., lecz projekt ten nigdy nie został zrealizowany.
Trasa nr 29 została umieszczona w koncepcji głównych tras rowerowych dla GZM jako jedno z połączeń Gliwic z Knurowem. Jest stosunkowo łatwa do oznakowania, ponieważ nie wymaga dużych nakładów na budowę nowych dróg dla rowerów.
Szlak Beboków w Katowicach - 45 figurek beboków w 40 miejscachPiotr Rościszewski
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już czwarta wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca lutego 2024 r., zastępując wersję III znajdującą się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjabeboki232pdf.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. podkarpackim oraz ciekawostki w ich otoczeniu.
https://www.slideshare.net/proso2pl/prelekcjalaweczki24cz5podkpdf
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już trzecia wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca października 2023 r., zastępując wycofaną wersję II. Zamieszczona ostatnio wersja IV znajdujące się pod adresem https://www.slideshare.net/slideshows/szlak-bebokw-w-katowicach-45-figurek-bebokw-w-40-miejscach/266534014
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu trzecia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego, które obecnie znalazły się w części 7, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu piąta z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego i łódzkiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego, które obecnie znalazły się w części 6, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw mazowieckiego i łódzkiego znajduje się pod adresemhttps://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja drugiej z czwartej części cyklu poświęconego tężniom w woj. opolskim i w woj. małopolskim. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz4w2pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku, zwłaszcza w woj. małopolskim.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
W woj. opolskim w 2022 r. istniało 10 tężni, a obecnie jest ich 15. Analogicznie planowanych było 9 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest 6 dalszych.
W woj. małopolskim w 2022 r. istniało 50 tężni, a obecnie jest ich aż 57. Analogicznie planowanych było 27 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest aż 29 dalszych.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. śląskim oraz ciekawostki w ich otoczeniu. W wersji IV prezentowane jest znacznie więcej obiektów, niż w wersji III https://www.slideshare.net/proso2/prelekcja-laweczki21-cz1slw3
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
W nowej wersji plik stanowiący obecnie część 3 został podzielony na części 3 i 7.
Nowa wersja części 3 dotycząca województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz3w6newpdf
Nowa wersja części 7 dotycząca województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz7w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia w 2022 r. z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego, łódzkiego, świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 3 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego znajduje się pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz3w4, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat.
W najnowszej wersji z 2023 r. plik stanowiący obecnie część 5 został podzielony na części 5 i 6.
Nowa wersja części 5 dotycząca województw mazowieckiego, łódzkiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz5w6newpdf
Nowa wersja części 6 dotycząca województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz6w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu informacje czwarta część cyklu o tężniach w woj. opolskim i woj. małopolskim https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz4w3newpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja pierwszej z czterech części cyklu poświęconego historii tężni, tężniom poza granicami Polski i ważniejszymi tężniami w Polsce. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz1w5. W porównaniu z poprzednią wersją dodano informacje o ważniejszych tężniach w Polsce.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia gąsek w Gąsiorowicach - wsi w powiecie strzeleckim w gminie Jemielnica.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia trolli w Straduni - wsi w powiecie krapkowickim w gminie Walce.
1. mgr inż. Piotr Rościszewski
Sprawozdanie z audytu trasy rowerowej nr 3 w Gliwicach
w dniach 2016-04-07, 2016-04-20, 2016-05-21 i 2016-05-30
Odcinek centrum, pl. Piłsudskiego (UM) – Politechnika Śląska – Park im. Bolesława Chrobrego –
Sośnica (Os. Żeromskiego) – granica Zabrza (Park Leśny im. Powstańców Śląskich)
A. Mapa odcinka trasy nr 3 Gliwice – Zabrze-Makoszowy według stanu z 2012 r.
Według założeń trasa zaczyna się w Gliwicach, a kiedyś być może skończy się w Sławkowie,
prowadząc południowym skrajem Zabrza, Rudy Śląskiej, Katowic i Sosnowca. Odcinek z Gliwic
do granicy Zabrza na skraju Parku im. Powstańców Śląskich wykonany został bodajże w 2003 r.
Oznakowanie nigdy nie było dobre, ale za to duże i mocne. Nie włożono też zbytniego wysiłku
w remonty dróg i oznakowanie ogólne, zwłaszcza poziome.
Oprócz Gliwic część swojego odcinka od granicy z Rudą Śląską do Giszowca wykonały Katowice.
Po wielu perypetiach prace zostały wykonane niewłaściwie, ale to odrębny temat, a Ruda Śląska,
Zabrze i Sosnowiec nigdy nie zainteresowały się kontynuowaniem prac wykonanych przez Gliwice
i Katowice.
Pomimo kilku drobnych modernizacji na trasie brakuje przejazdów przez ul. Zwycięstwa,
ul. Częstochowską i ul. Konarskiego, a także rampy w miejsce północnej części schodów
na ul. Przyjaźni obok ruin teatru. Reaktywowany został przejazd przez ul. Dworcową. Początkowy
odcinek trasy nr 3 jest również końcowym odcinkiem trasy nr 4.
Obecnie trasa nr 3 biegnie alejką przez Park im. Bolesława Chrobrego, a następnie jezdnią ruchliwej
ul. Akademickiej. Wskazane jest rozważenie zmiany przebiegu tego odcinka i poprowadzenie jej
alejką wzdłuż Kłodnicy, a następnie zaprojektowanym ciągiem pieszo-rowerowym wzdłuż
ul. Baildona i przejazdem dla rowerzystów przy wylocie ul. Akademickiej.
Droga żwirowa pomiędzy ul. Baildona koło Parku im. Bolesława Chrobrego a ul. Kujawską jest
zupełnie zniszczona przez samochody, które w ogóle nie powinny się po niej poruszać, a ponadto nie
została odtworzona przy skrzyżowaniu z autostradą A1, chociaż zgodnie z uzgodnieniami GDDKiA
miała taki obowiązek. Brak jest przejazdu przez ul. Kujawską koło Sośnicy.
Oznakowanie trasy praktycznie zanikło poza krótkim odcinkiem prowadzącym przez
Os. Żeromskiego w Sośnicy. Można powiedzieć, że trasa nr 3 istnieje tylko teoretycznie
na magistrackich mapach.
2. 2
Od Sośnicy do granicy z Zabrzem trasa wymaga zmiany przebiegu. Z uwagi na zmianę koncepcji
przebiegu trasy nr 3 pomiędzy Sośnicą a Zabrzem-Makoszowami w Sośnicy opisany został istniejący
odcinek ciągu pieszo-rowerowego przechodzący przez Os. Żeromskiego i proponowany nowy
przebieg tej trasy ciągiem pieszo-rowerowym po południowej stronie tego osiedla, a na skutek
likwidacji dotychczasowego przejazdu przez tor kolejowy bocznicy kopalnianej opisany został
przebieg z proponowanym nowym przejazdem przez ten tor.
B. Mapa odcinka trasy nr 3 w Gliwicach pomiędzy Urzędem Miejskim
a Parkiem im. Bolesława Chrobrego
1. Pl. Piłsudskiego. Przejazd dla rowerzystów jest lepiej wymalowany niż w 2012 r., ale oznako-
wanie nadal jest niezgodne z przepisami (zamiast drugiego rzędu kostek jest linia przerywana).
W skrajni drogi dla rowerów nie wolno stawiać słupów! Koordynacja znów zawiodła!
3. 3
2. Pl. Piłsudskiego. Drogowskazy nadal źle umocowane,
a tablica informacyjna nadal jest na niewłaściwej wysokości.
3. Al. Wybrzeże WP, róg ul. Berbeckiego. Po przebudowie ul. Wybrzeże WP nie ma samochodów
parkujących na dojeździe do mostu i jest prawidłowo obniżony krawężnik.
Zdumiewa zupełny brak znaku z oznaczeniem drogi dla rowerów, w 2012 r. też go tu nie było –
formalnie rowerzyści powinni poruszać się tu pieszo chodnikiem.
To wszystko pod czujnym okiem Urzędu Miejskiego, koordynującego infrastrukturę rowerową!
4. 4
4. Ul. Wybrzeże AK, róg ul. Berbeckiego. Trudno mówić o jakości oznakowania poziomego.
Brak konsekwencji – na moście nie ma podziału na pasy dla pieszych i rowerów
5. Ul. Berbeckiego, róg al. Przyjaźni. Znak informujący o drodze dla rowerów jest przekręcony
w odwrotnym kierunku – rowerzyści powinni przeskoczyć przez barierkę i jechać jezdnią
5. 5
6. Al. Przyjaźni, róg ul. Berbeckiego. Tutaj oznakowanie al. Przyjaźni jest prawidłowe
7. Al. Przyjaźni. Obecnie oznakowanie ciągu pieszo-rowerowego jest słabo widoczne
i sporo pieszych je ignoruje
6. 6
C. Skrzyżowanie al. Przyjaźni z ul. Zwycięstwa.
8. Skrzyżowanie al. Przyjaźni z ul. Zwycięstwa. Drogowskazy wraz z tablicą informacyjną
nadal są usytuowane daleko od pasa ruchu dla rowerów. Przekręcony znak początku trasy nr 15
i pochylony słupek „zachęcają” do skorzystania z oferty podróżowania tą trasą
7. 7
9. Nadal nie przebudowano schodów, aby dostosować al. Przyjaźni do ruchu rowerowego.
Nie wykonano nawet prowadnic do prowadzenia roweru
10. Skrzyżowanie al. Przyjaźni z ul. Zwycięstwa. Nadal brak przejazdu dla rowerzystów.
Teoretycznie można by pojechać dalej alejką przy ścianie budynków, ale brakuje znaku C-16-13
8. 8
Po lewej:
11. Istnieje obawa, że alejka przy ścianie
budynków
zostanie latem „anektowana”
przez małą gastronomię
U dołu:
12. Al. Przyjaźni. Widok z al. Przyjaźni
na schody prowadzące do ul. Zwycięstwa,
po prawej widoczna alejka
przy ścianie budynków
9. 9
D. Skrzyżowanie al. Przyjaźni z ul. Dworcową.
13. Skrzyżowanie al. Przyjaźni z ul. Dworcową. Przejazd dla rowerzystów po zmianie przepisów jest
niestandardowy i powinien zostać poszerzony do 3,0 m. Obniżenie krawężnika jest zbyt małe
10. 10
14. Skrzyżowanie al. Przyjaźni z ul. Dworcową. Zachowany stary niestandardowy znak R-1
i znak C-16-13 z nieaktualnym wzorem symbolu roweru
15. Al. Przyjaźni, wylot ul. Moniuszki. Obecnie brak jest znaku B-1
przy którym „zapomniano” niegdyś umieścić tabliczkę T-22 „Nie dotyczy rowerów”
11. 11
E. Skrzyżowanie al. Przyjaźni i ul. Piramowicza z ul. Częstochowską.
Obecnie wykonane jest przejście dla pieszych, natomiast brak jest przejazdu dla rowerzystów
i związanej z nim sygnalizacji świetlnej
Na ul. Częstochowskiej przy wylocie al. Przyjaźni z prawej strony zamiast znaku C-2 „nakaz skrętu
w prawo” powinien być znak B-21 „zakaz skrętu w lewo”, co umożliwi rowerzystom legalne
poruszanie się po trasie rowerowej. Niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów i objęcie
go sygnalizacją świetlną.
Odcinek pomiędzy ul. Częstochowską a ul. Konarskiego jest trudny do odnalezienia przez osobę,
która go nie zna. Nie dość, że brakuje przejazdów dla rowerzystów, to trzeba się domyśleć,
że od ul. Częstochowskiej należy jechać początkowo wąską ul. Piramowicza i drogą dojazdową
do budynków, a następnie ciągiem pieszo-rowerowym między domami. Podobny bałagan jest
po przekroczeniu ul. Konarskiego, gdzie trzeba ominąć ogrodzony parking i podążać dalej drogą
gospodarczą do ul. Zimnej Wody, a następnie skręcić w alejkę prowadzącą brzegiem Kłodnicy.
W sumie dość skomplikowany slalom, który aż prosi się o rozwiązanie zagadki, dlaczego
oznakowanie tego odcinka nie jest dobrze utrzymane i już dawno temu zanikło.
12. 12
16 i 17. Skrzyżowanie al. Przyjaźni i ul. Piramowicza z ul. Częstochowską.
U góry zdjęcie sprzed 4 lat – przy alejce stoi znak C-16-13, a słupki uniemożliwiają nielegalny wjazd
samochodów. U dołu aktualne zdjęcie – brak znaku C-16-13 i słupków.
13. 13
18. Przejście dla pieszych zostało bez uzasadnienia odsunięte od skrzyżowania.
19. Skrzyżowanie al. Przyjaźni i ul. Piramowicza z ul. Częstochowską. Zamiast znaku C-2
powinien znajdować się tu znak B-21, „zapomniano” umieścić pod znakiem tabliczkę T-22
„Nie dotyczy rowerów”. Zapomniano również o wykonaniu przejazdu dla rowerzystów
14. 14
Po lewej:
20. Zjazd z drogi dojazdowej na ciąg
pieszo-rowerowy. Zachowany stary
niestandardowy znak R-1 i znak C-16-13
z nieaktualnym wzorem symbolu roweru.
W odwrotnym kierunku brak znaku C-13a
U dołu:
21. Ul. Konarskiego, wylot al. Przyjaźni.
Przy ciągu pieszo-rowerowym zachowany
stary niestandardowy znak R-1
i znak C-16-13 z nieaktualnym wzorem
symbolu roweru
15. 15
Po lewej:
F. Skrzyżowanie trasy nr 3
z ul. Konarskiego
U dołu:
22. Skrzyżowanie trasy nr 3
z ul. Konarskiego. Brak przejazdu
dla rowerzystów.
16. 16
23 i 24. Trasa nr 3 od strony południowej
ul. Konarskiego. Rowerzysta musi pokonać
tor przeszkód składający się z przejścia
dla pieszych, odcinka chodnika
i wysokiego krawężnika
17. 17
25. Skrzyżowanie trasy nr 3 z ul. Zimnej Wody. Zachowany stary niestandardowy znak R-1
i znak C-16-13 z nieaktualnym wzorem symbolu roweru
26. Podjazd do kładki na Kłodnicy, którą można dojechać do reszty kompleksu Politechniki Śląskiej.
18. 18
U góry:
27. U góry zdjęcie sprzed 4 lat
– zjazd z kładki na Kłodnicy.
Zamiast wyprofilować zakręty omijające
komorę energetyczną, ktoś niezbyt
rozgarnięty posadził drzewko.
Obecnie drzewka już nie ma, ale …
Po lewej:
28. Obecnie ktoś niezbyt rozgarnięty
postawił w tym miejscu słupek
i zakręt dalej nie jest wyprofilowany
19. 19
Po lewej:
29. Aleja nad Kłodnicą
U dołu:
30. Kładka na Kłodnicy na wysokości
Parku im. Bolesława Chrobrego.
Na drodze niebezpieczna pozostałość
po słupku
20. 20
G. Mapa odcinka trasy nr 3 w Gliwicach pomiędzy Politechniką Śląską a skrajem Sośnicy
Na planie G przebieg istniejącej trasy rowerowej nr 3 zaznaczono linią w kolorze niebieskim,
a w kolorze ciemnoniebieskim zmianę przebiegu proponowaną w koncepcji infrastruktury rowerowej
wykonanej w 2013 r. przez Inkom Katowice. Linią w kolorze jasnoniebieskim zaznaczono przebieg
zaproponowany przez Urząd Miejski w Gliwicach bez konsultacji z Autorem koncepcji i Gliwicką
Radą Rowerową.
31. Wjazd do Parku im. Bolesława
Chrobrego. Zakaz ruchu na trasie
rowerowej! Znak B-1 nadal stoi
nieprawidłowo po lewej stronie drogi
zasłonięty gałęziami. Pod znakiem brak
tabliczki T-22 „nie dotyczy rowerów”
21. 21
Po lewej:
32. Park im. Bolesława Chrobrego.
Trasa nr 3 prowadzi zdewastowaną aleją
wymagającą pilnie remontu
Na dole:
33. Wjazd do Parku im. Bolesława
Chrobrego od strony ul. Akademickiej.
Pod znakiem B-1 nadal brakuje tabliczki
T-22 „nie dotyczy rowerów”
22. 22
.
Na górze:
34. Ul. Akademicka, wylot alejki z parku.
Tutaj podobno ma zostać wybudowany
ciąg pieszo-rowerowy,
ale od kilku lat rowerzyści
muszą korzystać z mocno obciążonej
ruchem samochodowym jezdni
Po lewej:
35. Kładka na Kłodnicy na wysokości
Parku im. Bolesława Chrobrego.
Koncepcja infrastruktury rowerowej zaleca
zmianę przebiegu trasy rowerowej
i poprowadzenie jej wałem
przeciwpowodziowym Kłodnicy
23. 23
36 i 37. Kładki na Kłodnicy, umożliwiające przejazd rowerem w rejon ul. Robotniczej
24. 24
38 i 39. Ul. Baildona, wylot ul. Akademickiej. Koncepcja zakłada wybudowanie tutaj ciągu pieszo-
rowerowego i przejazdu dla rowerzystów przez ul. Baildona przy skrzyżowaniu z ul. Akademicką
25. 25
Po lewej:
40. Ul. Baildona, wylot ul. Akademickiej.
Na przedłużeniu ul. Akademickiej
pod znakiem B-1 został prawidłowo
umieszczony znak T-22 „nie dotyczy
rowerów”
Na dole:
41. Droga gospodarcza obok ogrodów
działkowych na przedłużeniu
ul. Akademickiej.
Progi zwalniające na całą szerokość drogi,
niepotrzebnie utrudniające przejazd
rowerem
26. 26
42 i 43. Droga gospodarcza w rejonie
stawu w Ligocie Zabrskiej.
Bardzo zły stan drogi tłuczniowej
zdewastowanej przez samochody.
Droga wymaga pinie solidnego remontu
27. 27
44. Skrzyżowanie drogi gospodarczej z Drogową Trasą Średnicową – droga wymaga remontu
45. Kładka na Kłodnicy, umożliwiająca przejazd rowerem w rejon ul. Odrowążów
28. 28
46 i 47. Wąska, ale wygodna ścieżka
nad Kłodnicą
29. 29
H. Skrzyżowanie trasy nr 3 z autostradą A1
Po ukończeniu budowy autostrady A1 przebieg trasy rowerowej nr 3 miał być odtworzony. Jak to
wygląda widać na zdjęciach nr 48÷50.
48. Połączenie ścieżki nad Kłodnicą z drogą serwisową autostrady A1
30. 30
49 i 50. Droga serwisowa autostrady A1 wykorzystana pod trasę rowerową nr 3.
31. 31
51. Droga gospodarcza między drogą serwisową autostrady A1 a ul. Kujawską koło Sośnicy.
Droga tłuczniowa została zupełnie zdewastowana przez samochody i bezmyślnie przegrodzona
52. Ul. Kujawska koło Sośnicy. Tutaj powinna biec poboczem trasa rowerowa
32. 32
53 i 54. Ul. Kujawska koło Sośnicy. U góry zdjęcie z 2012 r., u dołu aktualne.
Tutaj kiedyś znajdował się przejazd dla rowerzystów
– zamiast wyremontować drogę, którą prowadzi trasa rowerowa, to zlikwidowano przejazd!
33. 33
Urząd Miejski zamiast zmodernizować istniejącą trasę rowerową nr 3, zamierza poprowadzić ją
wzdłuż ul. Panewnickiej i ul. Kujawskiej, wykorzystując istniejący fragment niestandardowego ciągu
pieszo-rowerowego. Poniżej jego omówienie.
55 i 56. Ul. Kujawska koło Ligoty Zabrskiej. Niezbyt przemyślany początek ciągu pieszo-
rowerowego – brak jest połączenia między zjazdem a ciągiem. Brak jest również znaków A-24
34. 34
I. Plan skrzyżowania ul. Kujawskiej, ul. Błonie i zjazdu na Drogową Trasę Średnicową
Ciąg pieszo-rowerowy został wykonany z nielubianej przez rowerzystów betonowej kostki
niefazowanej, bez zachowania skrajni drogi dla rowerów, bez łuków poziomych, z nagłymi zakrętami
o promieniu R = 0 m przy przejeździe dla rowerzystów. Wszystkie błędy zostały wyszczególnione
w koncepcji infrastruktury rowerowej wykonanej przez Inkom Katowice w 2013 r. Mimo tego
omawiany odcinek ciągu pieszo-rowerowego został wykonany bez niezbędnych poprawek.
Uwagi w koncepcji były następujące:
a) Od strony wschodniej ciąg pieszo-rowerowy zaczyna się w miejscu, w którym nie da się
na niego bezpiecznie wjechać. Na ul. Błonie nie da się zjechać z ciągu pieszo-rowerowego
na jezdnię.
b) Ciąg pieszo-rowerowy ma pas dla rowerów szerokości 2,0 m i pas dla pieszych szerokości
1,5 m. Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie szczegółowych warunków technicznych
dla znaków i sygnałów drogowych w załączniku nr 1 w pkt. 7.11 podano, że w takim
przypadku minimalna szerokość pasa dla rowerów powinna wynosić 2,5 m. Ponieważ ciąg
pieszo-rowerowy został umieszczony przy krawężniku, zgodnie z dobrą praktyką inżynierską
pas dla rowerów powinien być dodatkowo poszerzony o 0,5 m z wyróżnieniem nawierzchni
tego pasa. Pas dla rowerów powinien mieć nawierzchnię asfaltową, a pas oddzielający
od jezdni może mieć np. kostkę betonową fazowaną.
c) Zjazdy nie powinny przerywać nawierzchni drogi dla rowerów oraz powinny zawierać
znaki P-11.
d) W obrębie ronda na skrzyżowaniu z ul. Błonie droga dla rowerów kurczowo trzyma się
krawężnika i baz żadnego łuku poziomego skręca na jezdnię. Takie ukształtowanie drogi
dla rowerów wprowadza kierowców w błąd, co do rzeczywistego kierunku jazdy
rowerzystów. W projekcie nie uwzględniono, że rower jest pojazdem, a droga dla rowerów
powinna mieć łuki poziome. Drogi dla rowerów powinny dochodzić do jezdni prostopadle,
a jeżeli nie jest to możliwe, to łuki poziome powinny mieć promienie co najmniej 4,0 m
(wyjątkowo 2,0 m).
35. 35
57. Skrzyżowanie ul. Kujawskiej, ul. Błonie i zjazdu na Drogową Trasę Średnicową.
Przejazd dla rowerzystów przez ul. Błonie – zbyt wąski i brak łuków poziomych na dojazdach
58. Skrzyżowanie ul. Kujawskiej, ul. Błonie i zjazdu na Drogową Trasę Średnicową. W miejscu,
gdzie powinien znajdować się dojazd do przejazdu dla rowerzystów, został wykopany rów
36. 36
59. Ul. Błonie. Nie da się zjechać z ciągu pieszo-rowerowego na jezdnię
60. Ul. Kujawska. Ciąg pieszo-rowerowy zaczyna się w miejscu,
w którym nie da się na niego bezpiecznie wjechać.
37. 37
J. Mapa odcinka trasy nr 3 w Gliwicach-Sośnicy
Na planie J przebieg istniejącej trasy rowerowej nr 3 zaznaczono linią w kolorze niebieskim,
a w kolorze ciemnoniebieskim zmianę przebiegu proponowaną w koncepcji infrastruktury rowerowej
wykonanej w 2013 r. przez Inkom Katowice.
61. Droga nad Kłodnicą koło Sośnicy, pomiędzy
ul. Kujawską a kładką koło Os. Żeromskiego
62. Kładka na Kłodnicy koło Os. Żeromskiego
38. 38
63. Ul. Jesienna, wylot drogi gospodarczej prowadzącej od kładki na Kłodnicy. Przy ciągu
pieszo-rowerowym nadal brak jest znaku C-16-13. Brak jest prawidłowo obniżonego krawężnika.
Ciągi pieszo-rowerowe przeważnie mają tutaj nielubianą przez rowerzystów nawierzchnię
z kostki betonowej fazowanej
64. Ul. Jesienna, wylot ul. Wiślanej. Przy ciągu pieszo-rowerowym brakuje znaków C-16-13
– z uwagi na brak znaków rowerzyści powinni jechać jezdnią
39. 39
65 i 66. Ul. Jesienna, wylot ul. Wiślanej. Przy ciągu pieszo-rowerowym brakuje znaków C-16-13
– z uwagi na brak znaków rowerzyści powinni jechać jezdnią. Znak C-16-13
z nieaktualnym symbolem roweru znajduje się dopiero przy alejce równoległej do ul. Wiślanej
40. 40
67 i 68. Ul. Wiślana. Niewłaściwie
oznakowane ciągi pieszo-rowerowe
– nieaktualne i poprzekręcane znaki C-16-13
i pozostałości niestandardowych
znaków kategorii R.
Nawierzchnia ciągu wymaga remontu
41. 41
69. Ul. Wiślana. Pozostałości nieaktualnych i poprzekręcanych znaków C-16-13
i znaków kategorii R. Nawierzchnia ciągu wymaga remontu
70. Ul. Wiślana, wylot drogi dojazdowej. Brak oznakowania pionowego i poziomego
ciągu pieszo-rowerowego i przejazdu dla rowerzystów
42. 42
Po lewej:
71. Ul. Wiślana, wylot drogi dojazdowej.
Brak oznakowania pionowego i poziomego
ciągu pieszo-rowerowego
i przejazdu dla rowerzystów
Na dole:
72. Koniec ul. Wiślanej i ciągu pieszo-
rowerowego. Jest to jedyny znak
ciągu pieszo-rowerowego ustawiony
poprawnie, ale wzór znaku jest nieaktualny.
Dalej do granicy Zabrza na trasie
rowerowej nie ma żadnych znaków.
43. 43
Po lewej:
73. Pozostałości ciągu pieszo-rowerowego
pomiędzy ul. Wiślaną a ul. Wschodnią
Na dole:
74. Ul. Jesienna, ciąg pieszo-rowerowy.
Z uwagi na brak oznakowania rowerzyści
powinni korzystać z jezdni
44. 44
75 i 76. Koniec ul. Jesiennej i ciągu pieszo-
rowerowego. Z uwagi na brak oznakowania
rowerzyści powinni korzystać z jezdni
– jest tylko niekompletne oznakowanie
przejazdu dla rowerzystów.
Brak jest prawidłowo obniżonych
krawężników, za to z kratką ściekową
w obrębie przejazdu
46. 46
Między ul. Wschodnią a Parkiem Leśnym im. Powstańców Śląskich w Zabrzu trasa rowerowa nr 3
miała przerwę z powodu likwidacji przejazdu przez tory kolejowe i braku zgody PKP na jego
ponowne uruchomienie. Po kilku latach przejazd pojawił się, ale ostatnio ponownie został
zlikwidowany.
Na górze:
80. Przejazd przez tor kolejowy
do KWK „Sośnica–Makoszowy”
Zdjęcie zostało wykonane w 2012 r. – obecnie
przejazd już nie istnieje
Po lewej:
81. Miejsce, w którym powinien zostać
wybudowany nowy przejazd przez tor kolejowy
do KWK „Sośnica–Makoszowy”.
Podobno PKP wydała zgodę na … wykonanie
przejścia dla pieszych!
47. 47
82. Ścieżka prowadząca przez teren rozebranej części stacji kolejowej KWK „Sośnica–Makoszowy”
83. Za dawna stacją ścieżka przecina rów odwadniający – niezbędne wykonanie przepustu
48. 48
Uwagi ogólne
Trasa rowerowa nr 3 na odcinku centrum, pl. Piłsudskiego (UM) – Politechnika Śląska – Park
im. Bolesława Chrobrego w porównaniu z innymi trasami ma duży niewykorzystany potencjał:
stosunkowo szerokie ciągi pieszo-rowerowe z twardą nawierzchnią, w większości mało uczęszczane
przez pieszych. Najpoważniejszymi mankamentami są braki przejazdów dla rowerzystów, które
w przypadku zwiększenia się ruchu rowerowego powinny zostać wyposażone w sygnalizację
świetlną, brak rampy obok schodów przy wylocie al. Przyjaźni na ul. Zwycięstwa.
Na odcinku Park im. Bolesława Chrobrego – Sośnica – Park Leśny im. Powstańców Śląskich w
Zabrzu w zamyśle trasa miała stanowić ciche i szybkie, oddalone od ruchu samochodowego
połączenie Gliwic, Sośnicy i Zabrza. Najpoważniejszymi mankamentami są fatalna nawierzchnia
dróg tłuczniowych, brak ciągów pieszo-rowerowych przy ulicach lub ich niska jakość, brak
prawidłowego skrzyżowania z autostradą A1 i z torem bocznicy KWK „Sośnica-Makoszowy”.
Na całym odcinku tej trasy nastąpił prawie zupełny zanik oznakowania, które nigdy nie było
wykonane jako standardowe.
Trasa wymaga wykonania zmian przebiegu w celu ominięcia Parku im. Bolesława Chrobrego
od północy i Sośnicy od południa.
Zgodnie z koncepcją infrastruktury rowerowej wykonaną w 2013 r. przez Inkom Katowice zmiana
przebiegu proponowana przez Urząd Miejski, polegająca na poprowadzeniu trasy wzdłuż
ul. Panewnickiej i ul. Kujawskiej, nie powinna być realizowana, ponieważ spowoduje wydłużenie
czasu przejazdu i pogorszenie komfortu w stosunku do prawidłowo wykonanej modernizacji
istniejącej trasy.
Uwagi szczegółowe:
1. Brak jest przejazdu dla rowerzystów przez ul. Zwycięstwa na skrzyżowaniu z al. Przyjaźni.
2. Należy wybudować rampę umożliwiającą przejazd obok schodów wzdłuż al. Przyjaźni
przy skrzyżowaniu z ul. Zwycięstwa.
3. Wzdłuż al. Przyjaźni skrzyżowania trasy nr 3 z ul. Zwycięstwa, ul. Dworcową, ul.
Częstochowską i ul. Konarskiego powinny otrzymać prawidłowo wykonane i oznakowane
przejazdy dla rowerzystów, ze skorygowaniem lub rozważeniem budowy sygnalizacji świetlnych
na tych skrzyżowaniach.
4. Ciągi pieszo-rowerowe wzdłuż ul. Berbeckiego, al. Przyjaźni i ul. Piramowicza wymagają
wykonania oznakowania pionowego zgodnego z obecnymi przepisami ruchu drogowego
5. Obecnie trasa rowerowa nr 3 biegnie alejką przez Park im. Bolesława Chrobrego, a następnie
jezdnią ruchliwej ul. Akademickiej. Należy dokonać zmiany przebiegu tego odcinka i przełożenie
jej na wał przeciwpowodziowy Kłodnicy i proponowany ciąg pieszo-rowerowy wzdłuż
ul. Baildona z przejazdem dla rowerzystów przy wylocie ul. Akademickiej.
6. Na przedłużeniu ul. Akademickiej należy wykonać progi zwalniające U-16 tak, aby nie stanowiły
przeszkody dla rowerzystów.
7. Należy zmodernizować nawierzchnię dotychczasowych dróg tłuczniowych tak, aby uzyskały
parametry rowerostrady:
a) pomiędzy ul. Akademicką a ul. Kujawską, wraz w wykonaniem odcinka drogi pod estakadą
autostrady A1,
b) pomiędzy ul. Kujawską a ul. Jesienną,
c) pomiędzy ul. Jesienną a granicą Zabrza, wraz z budowa przejazdu przez tor bocznicowy
KWK „Sośnica-Makoszowy”.
8. Wzdłuż całej trasy występują liczne braki w oznakowaniu, a nieliczne zachowane znaki
kategorii R są niestandardowe. Należy ponownie wykonać projekt oznakowania tymi znakami,
uwzględniający inne prace modernizacyjne oraz wyposażenie trasy w drogowskazy i tablice
informacyjne, a następnie go zrealizować.