Θουκυδίδη, Περικλέους Επιτάφιος 40, μετάφραση

1. Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ
μετ' εὐτελείας καὶ
φιλοσοφοῦμεν ἄνευ
μαλακίας·

2. Γιατί αγαπούμε το ωραίο
με απλότητα,
και αγαπούμε τη σοφία
χωρίς μαλθακότητα

3. πλούτῳ
τε ἔργου μᾶλλον καιρῷ
ἢ λόγου κόμπῳ
χρώμεθα


4.  Μεταχειριζόμαστε τον
πλούτο περισσότερο σαν μια
ευκαιρία έργων παρά σαν
αφορμή κομπορρημοσύνης

5. καὶ τὸ πένεσθαι οὐχ ὁμολογεῖν
τινὶ αἰσχρόν (*εστί), ἀλλὰ
(*το)μὴ διαφεύγειν ἔργῳ αἴσχιον
(*εστί).
*εννοείται

6. το να ομολογεί δε κανείς την
φτώχεια του δεν είναι ντροπή,
είναι όμως αισχρότερο να μην
προσπαθεί να την αποφύγει με
την εργασία.

7. ἔνι (*ένεστι) τε τοῖς αὐτοῖς
οἰκείων ἅμα καὶ πολιτικῶν
ένεστι)ἐπιμέλεια, καὶ (* ένεστι)
ἑτέροις πρὸς ἔργα τετραμμένοις
τὰ πολιτικὰ μὴ ἐνδεῶς γνῶναι·
 *εννοείται


8.  Επιπλέον, οι ίδιοι εμείς είμαστε σε θέση να
φροντίζουμε ταυτόχρονα για τις ιδιωτικές
μας υποθέσεις και για τις υποθέσεις της
πόλης μας,
και ενώ ασχολούμαστε με διαφορετικά
επαγγέλματα κατέχουμε καλά τα πολιτικά
ζητήματα.

9. μόνοι γὰρ τόν τε μηδὲν
τῶνδε μετέχοντα οὐκ
ἀπράγμονα, ἀλλ' ἀχρεῖον
(*είναι) νομίζομεν
*εννοείται

10.  Γιατί είμαστε ο μόνος λαός
που αυτόν που δε μετέχει
στα κοινά δεν τον θεωρούμε
φιλήσυχο αλλά άχρηστο

11. καὶ οἱ αὐτοὶ ἤτοι κρίνομέν γε ἢ
ἐνθυμούμεθα ὀρθῶς τὰ πράγματα, οὐ τοὺς
λόγους τοῖς ἔργοις βλάβην (είναι)
ἡγούμενοι, ἀλλὰ (*ηγούμενοι βλάβην είναι
το) μὴ προδιδαχθῆναι μᾶλλον λόγῳ
πρότερον ἢ ἐπὶ ἃ δεῖ ἔργῳ ἐλθεῖν.
*εννοείται

12. και οι μόνοι που ή κρίνουμε ή διαμορφώνουμε
σωστές γνώμες για τα πράγματα, γιατί δεν
θεωρούμε τους λόγους εμπόδιο των έργων,
αλλά μάλλον θεωρούμε εμπόδιο να μην έχουμε
κατατοπισθεί προφορικά σε όσα έχουμε να
κάνουμε, πριν καταπιαστούμε με αυτά.

13. γὰρ δὴ καὶ τόδε ἔχομεν διαφερόντως
ὥστε τολμᾶν τε οἱ αὐτοὶ μάλιστα καὶ
περὶ ὧν ἐπιχειρήσομεν ἐκλογίζεσθαι· ὃ
τοῖς ἄλλοις ἀμαθία μὲν (*φέρει)θράσος,
λογισμὸς δὲ ὄκνον φέρει.
*εννοείται

14.  Γιατί υπερέχουμε από τους άλλους και ως προς
αυτό,
ότι δηλαδή εμείς οι ίδιοι τολμούμε να
υπολογίσουμε για όσα πρόκειται να
επιχειρήσουμε.
Σχετικά μ΄ αυτό στους άλλους η αμάθεια φέρνει
θράσος, ενώ η σκέψη τους κάνει να διστάζουν.

15. κράτιστοι δ' ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως
κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα
σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ
ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν
κινδύνων..

16. Πιο γενναιόψυχοι όμως πρέπει να
θεωρούνται όσοι γνωρίζουν με
σαφήνεια τις συμφορές και τα
ευχάριστα,
 και όμως η γνώση αυτή δεν τους κάνει
να αποφεύγουν τους κινδύνους

17. καὶ τὰ ἐς ἀρετὴν ἐνηντιώμεθα
τοῖς πολλοῖς·
οὐ γὰρ πάσχοντες εὖ, ἀλλὰ
δρῶντες κτώμεθα τοὺς φίλους.

18. Αλλά και στα ζητήματα της αρετής
διαφέρουμε από τους πολλούς.
Γιατί εμείς αποκτάμε τους φίλους
τους περισσότερο ευεργετώντας
παρά ευεργετούμενοι από αυτούς.

19. βεβαιότερος δὲ (*φίλος εστίν) ὁ δράσας τὴν
χάριν ὥστε ὀφειλομένην (*την χάριν) δι'
εὐνοίας ᾧ δέδωκε σῴζειν·
ὁ δὲ ἀντοφείλων ἀμβλύτερος (*εστί), εἰδὼς
οὐκ ἐς χάριν, ἀλλ' ἐς ὀφείλημα τὴν ἀρετὴν
ἀποδώσων. (*αποδώσειν)
 *εννοείται

20. Σταθερότερος δε (φίλος) είναι αυτός που
ευεργέτησε, γιατί είναι φυσικό να προσπαθεί να
διατηρεί την ευγνωμοσύνη του ευεργετημένου με
τη συμπάθεια που του δείχνει.
Ενώ αντιθέτως αυτός που οφείλει την ευεργεσία
είναι απρόθυμος, γιατί γνωρίζει, ότι πρόκειται να
ανταποδώσει την καλοσύνη σαν χρέος και όχι για
να εξασφαλίσει την ευγνωμοσύνη του άλλου.

21. καὶ μόνοι (*εσμέν)
οὐ τοῦ ξυμφέροντος μᾶλλον λογισμῷ
 ἢ τῆς ἐλευθερίας τῷ πιστῷ
ἀδεῶς τινὰ ὠφελοῦμεν.
 *εννοείται

22. Και είμαστε οι μόνοι που βοηθάμε
τον άλλο χωρίς δισταγμό, όχι τόσο
από υπολογισμό του συμφέροντος,
όσο από την πίστη μας στη
ελευθερία.