i galliki epanastasi i teleftea phasi kai i epoxhi tou napoleontaΧαράλαμπος Γαρίτατζης
The french revolution and the era of Napoleon
Die französische Revolution und die Ära von Napoleon
Η γαλλική επανάσταση, η τελευταία φάση και η εποχή του Ναπολέοντα
Αφιέρωμα: Ο πόλεμος που θα τελείωνε όλους τους πολέμους. Ενότητα 31, Τα αποτελέσματα του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου. Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία, Γ΄ Γυμνασίου, σελ.89-91, Μέρος Ε
Αφιέρωμα: Ο πόλεμος που θα τελείωνε όλους τους πολέμους. Ενότητα 31, Τα κύρια μέτωπα του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου - Οι σημαντικότερες επιχειρήσεις τα έτη 1916 έως 1918 – Το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου. Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία, Γ΄ Γυμνασίου, σελ.89-91, Μέρος Δ
Αφιέρωμα: Ο πόλεμος που θα τελείωνε όλους τους πολέμους. Ενότητα 31, Τα κύρια μέτωπα του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου - Οι σημαντικότερες επιχειρήσεις τα έτη 1914 και 1915. Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία, Γ΄ Γυμνασίου, σελ.89-91, Μέρος Γ
Αφιέρωμα: Ο πόλεμος που θα τελείωνε όλους τους πολέμους. Ενότητα 31, Η αφορμή – τα αντίπαλα στρατόπεδα του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου. Ιστορία, Γ΄ Γυμνασίου, σελ.89-91, Μέρος Β΄
Ενότητα 9. Οι δευτερεύουσες προτάσεις της Αρχαίας Ελληνικής. Τρόποι σύνδεσης των προτάσεων. Ο χαρακτηρισμός των δευτερευουσών προτάσεων. Οι ονοματικές δευτερεύουσες προτάσεις της α.ε. Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Γ΄ Γυμνασίου, σελ. 75 -78
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας - Το γραπτό των πανελλαδικών εξετάσεωνPanagiotis Prentzas
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας (ΑΟΘ): Τι πρέπει να προσέξουν οι υποψήφιοι κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων στη δομή των απαντήσεών τους, αλλά και στην εμφάνιση του γραπτού τους.
Μπορείτε να δείτε και τη διαδραστική παρουσίαση στο www.study4economy.edu.gr.
4. Η τελευταία φάση της γαλλικής επανάστασης. Η εποχή του Ναπολέοντα.
1. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΕΩΣ ΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ
ΕΝΟΤΗΤΑ 4. Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΑΣΗ ΤΗΣ
ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (1794-1799) ΚΑΙ Η
ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ (1799 – 1815)
Σελ. 20 - 22
http://xtsat.blogspot.gr/
Φιλόλογος Γυμνασίου Μαγούλας
2. Σελ. 20 - 22
Η τρίτη και τελευταία φάση της γαλλικής επανάστασης, 1794- 1799
4. Μετά την εκτέλεση του Ροβεσπιέρου (28 Ιουλίου 1794), ο έλεγχος της
Συμβατικής συνέλευσης πέρασε στα χέρια των μετριοπαθών, των
Θερμιδοριανών (από τον μήνα Θερμιδόρ, κατά τον οποίο επικράτησαν).
Η τρίτη και τελευταία φάση της γαλλικής επανάστασης, 1794- 1799
5. Τα περισσότερα από τα ριζοσπαστικά μέτρα των
Ορεινών καταργήθηκαν.
Οι Θερμιδοριανοί ψήφισαν νέο σύνταγμα
(1795)
•Σύμφωνα με αυτό, η
ανατέθηκε σ’ ένα
, το .
Η τρίτη και τελευταία φάση της γαλλικής
επανάστασης, 1794- 1799
Ο Πωλ Μπαρά, ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του Διευθυντηρίου
6. Το Διευθυντήριο
προσπάθησε να
αποκαταστήσει την
εσωτερική ηρεμία
στην Γαλλία, ενώ
ταυτόχρονα αυτή
βρισκόταν σε
εμπόλεμη κατάσταση
με ολόκληρη σχεδόν
την Ευρώπη. Από
εκείνη την στιγμή και
μετά, κέντρο των
εξελίξεων γίνεται ο
Ναπολέων και γενικά
οι στρατηγοί, οι
οποίοι απέκτησαν
πολιτική δύναμη.
Η τρίτη και τελευταία φάση της
γαλλικής επανάστασης, 1794- 1799
7. Τα στρατεύματα του νεαρού στρατηγού Ναπολέοντα Βοναπάρτη
διαλύουν φιλοβασιλικούς κινηματίες μπροστά από την εκκλησία του Αγ.
Ρόκκου στις 5 Οκτωβρίου 1795, χαρακτικό Achille Lefevre, per. 1834
Ο Ναπολέων αναδείχθηκε σε εθνικό ήρωα όταν το 1795 απέκρουσε φιλοβασιλικούς κινηματίες που επιτέθηκαν στο
κτίριο της Εθνοσυνέλευσης. Ήταν ο πρώτος που έπληξε όχλο πολιτών με κανόνια(!) για να τους διαλύσει. Στα μάτια
όμως πολλών είχε σώσει την Επανάσταση και την Πρώτη Δημοκρατία από την αναρχία. Προήχθη σε πλήρη στρατηγό
και διορίστηκε αρχιστράτηγος Εσωτερικού.
8. Ο Ναπολέων το 1796
διορίστηκε διοικητής των
γαλλικών δυνάμεων στο
μέτωπο της Ιταλίας. Η
δύναμη των 30.000 αντρών
που του διέθεσαν ήταν
παροπλισμένη, υποσιτισμένη
και με φανερή δυσαρέσκεια
προς το καθεστώς. Ο
Βοναπάρτης ωστόσο σύντομα
θα έδειχνε τις οργανωτικές
αρετές του, αλλάζοντας
άρδην τη σύσταση και τη
λειτουργία των δυνάμεών
του. Αποτέλεσμα: Η Στρατιά
της Ιταλίας να μετρήσει μια
σειρά από εμφατικές νίκες
κατά των Αυστριακών στην
Ιταλία, που όχι μόνο
επέκτειναν τη γαλλική
κυριαρχία με την κατάκτηση
νέων εδαφών, αλλά
μετέτρεψαν και τον
Βοναπάρτη στον πιο λαμπρό
διοικητή του γαλλικού
στρατού! Η φήμη του
27χρονου στρατηγού
κατέκλυσε στην Ευρώπη.
9. Ο Ναπολέων έβαλε κατόπιν στο στόχαστρο τη Μέση Ανατολή, θέλοντας να υπονομεύσει την ευημερία της Βρετανικής
Αυτοκρατορίας καταλαμβάνοντας την Αίγυπτο και διακόπτοντας έτσι τους εμπορικούς δρόμους Αγγλίας-Ινδίας. Η στρατιωτική
του εκστρατεία έμελλε ωστόσο να αποδειχθεί καταστροφική! Την 1η Αυγούστου 1798, ο στόλος του ναυάρχου Οράτιου Νέλσον
αποδεκάτισε τις δυνάμεις του Ναπολέοντα στη Μάχη του Νείλου, κάτι που κηλίδωσε τη δημόσια εικόνα του γάλλου διοικητή.
10.
11. Η εποχή του Ναπολέοντα, 1799- 1815
Σελ. 20 - 22
13. Η εποχή του Ναπολέοντα, 1799- 1815
18 Βrumaire Άνοδος στην εξουσία του με
18 Brumaire = 9 Νοεμβρίου 1799
1799 - 1804
1804 - 1815
Ο πιο λαοφιλής, ο πιο ικανός, αλλά
και ο πιο φιλόδοξος από τους
Γάλλους στρατηγούς, κατέλαβε την
εξουσία, με τη συγκατάθεση του
Διευθυντηρίου. Έτσι, η μετριοπαθής
αστική τάξη εμπιστεύτηκε έναν
ηγέτη που έδειχνε ικανός να
δημιουργήσει ένα σταθερό
εσωτερικό καθεστώς και να κάνει
σειρά πολέμων για την εδραίωση
της γαλλικής κυριαρχίας στην
Ευρώπη
Αν και το πολίτευμα
τυπικά δεν άλλαξε, ο
Ναπολέων κυβερνούσε
ως
.
Τσατσούρης Χρήστος, Φιλόλογος Γυμνασίου Μαγούλας
xtsat.blogspot.gr
14. Ως πρώτος ύπατος, μετά από πραξικόπημα ο Ναπολέων ανακοινώνει στον γαλλικό λαό το τέλος της Γαλλικής
Επανάστασης, εγκαινιάζοντας έτσι τη Ναπολεόντεια Περίοδο της Γαλλίας (Α' Γαλλική Αυτοκρατορία).
15. Το 1804, έπειτα από 3 χρόνια ως ισόβιος ύπατος, ο Ναπολέων ανακηρύσσεται αυτοκράτορας των
Γάλλων (2 Δεκεμβρίου 1804) και συγκεντρώνει πάνω του όλες τις εξουσίες.
16. Η Τρίτη συμφωνία του Μπετόβεν αφιερώθηκε
αρχικά στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Ο Μπετόβεν
θαύμαζε το νέο σύνταγμα του Ναπολέοντα που
βασιζόταν σε «αληθείς αρχές της
αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης, στα ιερά
δικαιώματα της ιδιοκτησίας, της ισότητας και της
ελευθερίας». Αλλά όταν έφτασαν τα νέα ότι ο
Ναπολέων ανακήρυξε τον εαυτό του Αυτοκράτορα
(Μάιος 1804), ο Μπετόβεν δήλωσε με θυμό: «
Ώστε κι αυτός δεν είναι τίποτε παραπάνω από
έναν κοινό άνθρωπο. Τώρα θα βάλει κάτω απ’ την
μπότα του όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα
ικανοποιήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Θα
βάλει τον εαυτόν του πάνω απ’ όλους και θα γίνει
ένας τύραννος»! Έπειτα, έσκισε την σελίδα όπου
είχε γράψει την αφιέρωση «στον Βοναπάρτη» κι
έγραψε άλλη δίνοντας τον τίτλο ΗΡΩΙΚΗ
ΣΥΜΦΩΝΙΑ.
, Συμφωνία Νο 3 σε Μι ύφεση μείζονα, Op. 55, 4ος Mvt. - Ένα αριστούργημα του Μπετόβεν!
Jacques Louis David, 1801-02, ο Ναπολέων Βοναπάρτης
διαβαίνει τις Άλπεις στο πέρασμα του Αγίου Βερνάρδου
17. Είναι 9 Ιουνίου του 1804 στη
Βιέννη, μέρα που ο Μπετόβεν,
σε κλειστό κύκλο
αριστοκρατών, ετοιμάζεται να
παρουσιάσει το καινούργιο του
έργο, την 3η Συμφωνία του
αφιερωμένη στον Ναπολέοντα
που τον πιστεύει ως
απελευθερωτή της Ευρώπης
από τα δυναστικά καθεστώτα.
Στην πρεμιέρα παρευρίσκεται
και ο ήδη καταξιωμένος
συνθέτης Γιόζεφ Χάυντν, ο
οποίος βλέπει στο νεαρό
Μπετόβεν τη μουσική
μεγαλοφυία και τους νέους
ορίζοντες που ανοίγει η
μουσική του.
18. ο έλεγχος και η
αποτελεσματικότητα
της κρατικής μηχανής
1804: Ναπολεόντειος
κώδικας (νομικός
κώδικας)
Η εποχή του Ναπολέοντα, 1799- 1815
Εσωτερική πολιτική του Ναπολέοντα Βοναπάρτη
Τσατσούρης Χρήστος, Φιλόλογος Γυμνασίου Μαγούλας
xtsat.blogspot.gr
19. Ο Ναπολέων επέβαλε μια σειρά νομοθετικών,
διοικητικών και θεσμικών μέτρων που
διαμόρφωσαν καθοριστικά το χαρακτήρα της
Γαλλίας και γενικότερα της Ευρώπης. Ίσως η πιο
σημαντική είναι ο Ναπολεόντειος Κώδικας του
1807. Μέχρι τότε το νομικό πλαίσιο στη Γαλλία
ήταν χαώδες. Αφενός η χώρα ήταν διαιρεμένη
μεταξύ Βορρά (όπου επικρατούσε το ρωμαϊκό
δίκαιο) και Νότου (όπου επικρατούσε το
εθιμοτυπικό δίκαιο). Αφετέρου, η Γαλλική
Επανάσταση είχε αφήσει πληθώρα νόμων πολλοί
από τους οποίους δεν εφαρμόστηκαν ποτέ,
συμβάλλοντας περαιτέρω στη νομική σύγχυση που
επικρατούσε στη χώρα. Ο Ναπολεόντειος Κώδικας
απλοποίησε το νομικό πλαίσιο και επιπλέον,
εφόσον ήταν γραμμένος σε απλή γλώσσα και
απέφευγε την ειδική νομική ορολογία, μπορούσε να
γίνει εύκολα κατανοητός από το μέσο Γάλλο. Ο
ίδιος ο Βοναπάρτης είπε εξόριστος πλέον για τον
Κώδικα: «Η πραγματική μου δόξα δεν είναι ότι
κέρδισα 40 μάχες [...] Το Βατερλό θα σβήσει
την ανάμνηση τόσων πολλών νικών [...] Αυτό
που τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει, αυτό
που θα ζει για πάντα, είναι ο Κώδικας μου.»
21. Η εποχή του Ναπολέοντα, 1799- 1815
Εξωτερική πολιτική του Ναπολέοντα Βοναπάρτη
Στόχος
εξωτερικής
πολιτικής:
εδραίωση
γαλλικής
κυριαρχίας
στην
Ευρώπη
Από
1806
Ηπειρωτικός
αποκλεισμός
Αγγλίας
(κύριος
αντίπαλός του)
Αντίποινα
Άγγλων:
θαλάσσιος
αποκλεισμός
Γάλλων
Αντιδράσεις
λόγω επιβολής φόρων
για την αντιμετώπιση
πολεμικών δαπανών
ευγενείς + κλήρος
επιδιώκουν
επαναφορά της
μοναρχίας
λαϊκά στρώματα
αντιδρούν οικονομικά
βάρη + στην ξένη
κυριαρχία)
1812:
Επίθεση στη
Ρωσία
Πρόσχημα: η μη
αυστηρή εφαρμογή
του ηπειρωτικού
αποκλεισμού.
Οι γαλλικές
δυνάμεις έξω από
τη Μόσχα.
Υποχώρηση
γαλλικών δυνάμεων
λόγω χειμώνα,
ασθενειών,
επιθέσεων
1813:
μάχη
Λειψίας
Ήττα
γαλλικών
δυνάμεων από
συνασπισμό
Αγγλίας,
Αυστρίας,
Πρωσίας,
Ρωσίας,
Ισπανίας,
Σουηδίας,
Βασιλείου της
Νεάπολης.
1815:
Ήττα
Ναπολέοντα
στο
Waterloo
(Βέλγιο)
Τέλος
κυριαρχίας
του
Ναπολέοντα
Δημιουργία
βασιλείων-
δορυφόρων της
Γαλλίας
Τσατσούρης Χρήστος, Φιλόλογος Γυμνασίου Μαγούλας
xtsat.blogspot.gr
22. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης είναι ένας από τους πιο διάσημους
κοντούς άντρες στην ιστορία. Όμως, στην πραγματικότητα, δεν
ήταν κοντός. Έφτανε σχεδόν το 1,70, ύψος διόλου
ευκαταφρόνητο για εκείνη την εποχή που οι άνθρωποι ήταν πιο
μικρόσωμοι, λόγω της κακής διατροφής και των κακουχιών. Η
φήμη ότι ο Ναπολέοντας ήταν κοντός, διαδόθηκε από τους
εχθρούς του για να τον ρεζιλέψουν. Τέτοια προπαγάνδα έκαναν
κυρίως οι Βρετανοί.
Το 1803 κυκλοφόρησαν πολλές
γελοιογραφίες που απεικόνιζαν
τον Βρετανό βασιλιά, Γεώργιο Γ’,
να απευθύνεται σε έναν
λιλιπούτειο Ναπολέοντα. Η
εικόνα ήταν εμπνευσμένη από το
βιβλίο του Τζόναθαν Σουίφτ,
«Τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ».
Δημιουργός των γελοιογραφιών
ήταν ο Τζέιμς Γκίλρεϊ.
Ο βασιλιάς Γεώργιος Γ’, λέει στον δήθεν μικρό
Ναπολέοντα: «Μικρέ μου φίλε, έχεις βγάλει
έναν εξαίσιο πανηγυρικό λόγο για τα
κατορθώματά σου. Αλλά σύμφωνα με όσα έχω
μάθει από τους γνωστούς σου και απ’ τις
απαντήσεις που έχεις δώσει, έχω καταλήξει ότι
είσαι ένα απ’ τα πιο ολέθρια και αποκρουστικά
ερπετά που δημιούργησε ποτέ η φύση».
Ο Ναπολέων λοιπόν, μάλλον είχε
ένα κανονικό ύψος για την εποχή
του. Το μεγαλύτερό του πρόβλημα
ήταν ότι τελικά έχασε και όπως
πάντα, οι νικητές έγραψαν την
ιστορία, κομμένη και ραμμένη στα
μέτρα τους.
http://www.mixanitouxronou.gr/o-napoleon-vonapartis-ochi-mono-den-itan-kontos-alla-pernouse-ke-8-pontous-ton-navarcho-nelson/
23.
24. Το 1804, ο Ναπολέων στέφθηκε Αυτοκράτορας. Τότε πίστεψε ότι θα γινόταν δεκτός
στην αδελφότητα των νόμιμων ηγεμόνων της Ευρώπης, αλλά αυτό ήταν μία αυταπάτη.
Η έκκληση του για ειρήνη έμεινε χωρίς απάντηση. Λίγους μήνες αργότερα, το 1805,
υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τον ισχυρότατο συνασπισμό (Αγγλία, Ρωσία,
Αυστρία και Σουηδία) που όχι μόνο δεν αναγνώριζε τη νέα δύναμη της Γαλλίας και
τον Αυτοκράτορα, αλλά ήθελε και να περιορίσει τη Γαλλία στα παλαιά σύνορά της.
25. Η μάχη του Αούστερλιτς άρχισε με πρωτοβουλία των Αυστρορώσων, όπως την περίμενε και την ήθελε ο Ναπολέων.
Στο πεδίο της μάχης ήταν παρόντες τρεις αυτοκράτορες, ο Ναπολέων, ο Αλέξανδρος (Ρωσίας) και ο Φραγκίσκος
(Αυστρίας). Στις 2 Δεκεμβρίου 1805, κοντά στο χωριό Αούστερλιτς έγινε η ομώνυμη μάχη, η οποία θεωρείται μια
από τις μεγαλύτερες μάχες της παγκόσμιας ιστορίας και από τις πιο αιματηρές της Ναπολεόντειας εποχής.
26.
27.
28.
29.
30. Charles Meynier, 1810, είσοδος του Ναπολέοντα και των στρατευμάτων του στο Βερολίνο από την Πύλη του
Βρανδεμβούργου στις 27 Οκτωβρίου 1806 μετά τη μάχη της Ιένας.
31.
32.
33.
34.
35. Το 1812 ο «στρατηγός χειμώνας» θα φέρει τον όλεθρο στην προέλαση των
ναπολεόντειων στρατευμάτων στη Ρωσία, με την κολοσσιαία αποτυχία να
αποδεκατίζει τη στρατιά: από τους 600.000 άντρες που ξεκίνησαν από τη Γαλλία,
μόλις 10.000 ήταν πια ικανοί για μάχη.
36.
37. Τα νέα για την
αποτυχία της
ρωσικής εκστρατείας
αναζωογόνησαν το
ηθικό των εχθρών
του αυτοκράτορα,
τόσο στο εσωτερικό
της χώρας όσο και
στο διεθνές πεδίο:
ένα αποτυχημένο
πραξικόπημα έλαβε
χώρα στη Γαλλία την
ώρα που ο
Βοναπάρτης
οδηγούσε τα
στρατεύματά του στη
ρωσική επικράτεια
και την ίδια στιγμή οι
Βρετανοί άρχισαν να
προελαύνουν στα
γαλλικά εδάφη.
38. Μετά και την πτώση του Παρισιού στις 31 Μαρτίου
1814, οι στρατηγοί του Βοναπάρτη στασίασαν και μέσα
στο ζοφερό αυτό κλίμα για τον ίδιο τον ανάγκασαν σε
παραίτηση. Σειρά είχε η εξορία στη νήσο Έλβα (6
Απριλίου), με τη Γαλλία να επιστρέφει στη μοναρχία των
Λουδοβίκων και στα παλιά σύνορα του 1792…
39. Αγνώστου, μετά το 1814, ο Ναπολέων και η συνοδεία του γίνεται δεκτός από τις πολιτικές και θρησκευτικές αρχές
του νησιού Έλβα παραλαμβάνων το κλειδί της πόλης.
40. Στις 26 Φεβρουαρίου του 1815 ο Ναπολέων δραπέτευσε από την Έλβα και αποβιβάστηκε στην Γαλλία την 1η Μαρτίου. Ο
βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΗ΄ έστελνε συνεχώς στρατεύματα για να τον συλλάβουν αλλά ο αυτοκράτορας εκμεταλλευόμενος την
γοητεία της προσωπικότητάς του στρατολογούσε αυτές τις δυνάμεις στο πλευρό του ενώ όπου και αν πήγαινε γινόταν
δεκτός με αλαλαγμούς θριάμβου. Σύντομα εισήλθε στο Παρίσι ανακτώντας το θρόνο της Γαλλίας
41.
42. Ο Ναπολέων οδήγησε για άλλη μια φορά τις δυνάμεις του σε στρατιωτικό θρίαμβο, αυτή τη
φορά στο Βέλγιο όπου συνέτριψε τους Πρώσους (16 Ιουνίου 1815). Δύο μέρες αργότερα
ωστόσο θα γραφόταν η ηχηρή του πτώση, με τη συντριβή των δυνάμεών του στο Βατερλό
από τον ενωμένο στρατό Βρετανών και Πρώσων. Ήταν μια ταπεινωτική νίκη που
σήμανε την αρχή του τέλους του…
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54. Ο Ναπολέων επιστρέφοντας στο Παρίσι αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον θρόνο του (22 Ιουνίου 1815) και απέτυχε
διπλωματικά να εγκαθιδρύσει τον γιο του στο τιμόνι της Γαλλίας. Προσπάθησε τότε να διαφύγει στην Αμερική, το πλάνο
του όμως προδόθηκε και δεν είχε άλλη επιλογή παρά να παραδοθεί στους Βρετανούς, οι οποίοι για να αποφύγουν άλλη μια
απόδραση του ασίγαστου Βοναπάρτη, τον εξόρισαν στο απομονωμένο νησάκι του Νότιου Ατλαντικού, Αγία Ελένη, στον
κόλπο της Γουινέας, όπου και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του στις 5 Μαΐου του 1821 .
59. Το συνέδριο της Βιέννης (Σεπτ. 1814-Ιούνιος 1815)
Σύγκληση Συνεδρίου
στη Βιέννη από τους
νικητές του
Ναπολέοντα
Επαναχάραξη των
συνόρων
Ανασυγκρότηση
της απολυταρχίας
Καταστολή των
επαναστατικών
ιδεών
Εγκαθίδρυση εκ
νέου του
πολιτεύματος της
βασιλείας
Επάνοδος των
γαλλικών συνόρων
εκεί που ήταν το
1789
Σελ. 22
60. Το Συνέδριο της Βιέννης, ένα από τα
σημαντικότερα του 19ου αιώνα, είχε ως στόχο
τον καθορισμό των όρων της ειρήνης μετά τη
λήξη των Ναπολεόντειων Πολέμων και τη
διαμόρφωση ενός νέου status quo μεταξύ των
ευρωπαϊκών χωρών. Στο Συνέδριο
συμμετείχαν 450 αντιπρόσωποι των νικητών
(Αγγλία, Πρωσία, Ρωσία, Αυστρία), μεταξύ των
οποίων και ο Ιωάννης Καποδίστριας ως μέλος
της ρωσικής αντιπροσωπείας που συνόδευε τον
τσάρο.
Λίγες μέρες μετά τη λήξη του Συνεδρίου
της Βιέννης, οι συμμαχικές δυνάμεις
στράφηκαν εναντίον του γαλλικού στρατού.
Στη μάχη στο Βατερλό της Φλάνδρας, ο
Ναπολέων ηττήθηκε οριστικά και
εξορίστηκε στη νήσο της Αγίας Ελένης. Οι
νικητές αποκατέστησαν στο θρόνο της
Γαλλίας το βασιλιά Λουδοβίκο ΙΗ’.
Το συνέδριο της Βιέννης
Τσατσούρης Χρήστος, Φιλόλογος Γυμνασίου Μαγούλας
xtsat.blogspot.gr
64. Νοέμβριος 1815:
Ίδρυση Ιερής
Συμμαχίας
Ρωσία , Αυστρία,
Πρωσία
προπύργια
απολυταρχίας και
αντεπανάστασης
Επιστροφή των
περισσότερων
εκθρονισμένων
ηγεμόνων στους
θρόνους τους
Ίδρυση Ιερής Συμμαχίας (Νοέμβριος 1815)
1815-1830 εποχή της ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗΣ
Το Νοέμβριο του 1815 οι τρεις νικητές των Ναπολεόντειων
Πολέμων, Ρωσία, Αυστρία και Πρωσία υπέγραψαν μυστική
συνθήκη, στην οποία αργότερα προσχώρησαν η Αγγλία και,
μετά το 1818, η Γαλλία. Στόχος της Ιεράς Συμμαχίας ήταν να
διασφαλίσει τα δικαιώματα των Χριστιανών Βασιλέων της
Ευρώπης ενάντια στους κινδύνους της εκκοσμίκευσης και της
διάδοσης φιλελεύθερων ιδεών που είχαν αρχίσει να
διαφαίνονται μετά το 1789.
Τσατσούρης Χρήστος, Φιλόλογος Γυμνασίου Μαγούλας
xtsat.blogspot.gr
66. Γαλλική επανάσταση και εποχή του Ναπολέοντα: μια αποτίμηση
Κατάληψη εξουσίας
από την αστική τάξη
της Γαλλίας.
Παράδειγμα και για
άλλες
Προώθηση
συμφερόντων
αστικής τάξης.
Φιλελεύθερη
οικονομία κερδισμένη
Οι αρχές του
Διαφωτισμού :
μερική δικαίωσή
τους
Γκρέμισμα της
απολυταρχίας στη
Γαλλία. Υποχώρησή
της στην υπόλοιπη
Ευρώπη
Ανάπτυξη ιδέας ότι τα
όρια του έθνους και
του κράτους πρέπει να
συμπίπτουν
Δικαιώματα και
υποχρεώσεις για κράτος και
πολίτες. ( πχ. πολιτικά
δικαιώματα-υποχρέωση
στρατιωτικής θητείας)
Γεννήθηκε η σύγχρονη
έννοια της πατρίδας
Διαχωρισμός
εκκλησίας και
κράτους ( για
πρώτη φορά)
Κατάργηση
προνομίων ευγενών
και κλήρου. Ίσα
δικαιώματα για
όλους
Λαός: κινητήρια δύναμη της ιστορίας
και αποκλειστική πηγή εξουσίας
(σύνταγμα, αρχή της λαϊκής
κυριαρχίας). Τα φυσικά δικαιώματα
του Διαφωτισμού έγιναν πολιτικά
δικαιώματα
Οι υπήκοοι =
πολίτες
Ανάδυση ή ανάπτυξη ιδεών και
κινημάτων, όπως ο
φιλελευθερισμός, ο εθνικισμός,
ο κοινωνικός ριζοσπαστισμός, ο
σοσιαλισμός
Σελ. 21