Σχόλιο ΠΑΖΛ: Ας ξεκινήσουμε με ένα τραγούδι από την Άνω Δρόπολη, με τίτλο ¨Γλώσσα μου γλυκιά μου γλώσσα¨, για να μην ξεχνάμε τα δημοτικά μας τραγούδια, που αποτελούν το ζωντανό και αγνό πολιτισμό της πατρίδας μας.
Στην συνέχεια ο Ξενοφών Ζολώτας (1957) εκφωνεί ενώπιον του ΔΝΤ ένα λόγο στα ελληνικά χρησιμοποιώντας την αγγλική, προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση. Το επαναλαμβάνει το 1959. Μάλιστα, δεν παρέλειψε να αναφέρει, ότι οι πατέρες της αμερικανικής ανεξαρτησίας, ο Ουάσιγκτον, ο Τζέφερσον, ο ‘Ανταμς και άλλοι όταν συνέτασσαν το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, το 1787, είχαν προτείνει η γλώσσα του νέου κράτους να είναι η ελληνική, προς τιμή της γλώσσας του Έθνους εκείνου, που πρώτο γέννησε τη Δημοκρατία και τη διέδωσε στον κόσμο. Μία ψήφος , όμως ήταν αρκετή για να προκριθεί η αγγλική.
...
Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΄40ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΣΧΟΛΙΑ : Η Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ εορτάζει την 1η Οκτωβρίου. Σύμφωνα με το συναξάρι, «Τῇ Α' τοῦ αὐτοῦ μηνός, τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τῆς ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, ἤτοι τοῦ ἱεροῦ αὐτῆς Μαφορίου τοῦ ἐν τῇ σορῷ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὅτε ὁ ὅσιος Ἀνδρέας, ὁ διὰ Χριστὸν σαλός, κατεῖδε ἐφηπλωμένην αὐτὴν ἄνωθεν, καὶ πάντας εὐσεβεῖς περισκέπουσαν».
Η Εκκλησία της Ελλάδος όμως, την έχει μεταθέσει στις 28 Οκτωβρίου, όπου η Ελλάδα γιορτάζει το μεγάλο γεγονός της διασώσεως και απελευθερώσεως της από τον Ιταλογερμανικό ζυγό. Την Ακολουθία που ψάλλεται αυτή την ημέρα την έγραψε ο Αγιορείτης Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 21 Οκτωβρίου 1952 μ.Χ. όπου και αποφασίστηκε ο συνεορτασμός της εορτής της Αγίας Σκέπης και της Εθνικής επετείου του «ΟΧΙ» (Συνοδικές Εγκύκλιοι, Τόμος Β', Αθήνα 1956, σελ. 649).
26 Οκτωβρίου 2016
Εὐάγγελος ὁ Σάμιος
Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτη.
Ἒκδοση 1η
Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Το γεγονός αυτό εξιστορεί ο ευαγγελιστής Λουκάς στο κεφάλαιο Β', στ. 22-35. Συνέβη σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του παιδιού Ιησού. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο, η Παρθένος Μαρία, αφού συμπλήρωσε το χρόνο καθαρισμού από τον τοκετό, πήγε στο Ναό της Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ιωσήφ, για να εκτελεσθεί η τυπική αφιέρωση του βρέφους στο Θεό κατά το «πάν άρσεν διανοίγον μήτραν (δηλαδή πρωτότοκο) άγιον τω Κυρίω κληθήσεται» και για να προσφέρουν θυσία, που αποτελούνταν από ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια. Κατά τη μετάβαση αυτή, δέχθηκε τον Ιησού στην αγκαλιά του ο υπερήλικας Συμεών (βλέπε 3 Φεβρουαρίου). Αυτό το γεγονός αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν ήλθε να καταργήσει τον Μωσαϊκό νόμο, όπως ισχυρίζονταν οι υποκριτές Φαρισαίοι και Γραμματείς, αλλά να τον συμπληρώσει, να τον τελειοποιήσει.
Κατά την ολονυκτία της Υπαπαντής στην Κωνσταντινούπολη, οι βασιλείς συνήθιζαν να παρευρίσκονται στο Ναό των Βλαχερνών. Η συνήθεια αυτή εξακολούθησε μέχρι τέλους της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
ΣΧΟΛΙΟ: Στις 26 Δεκεμβρίου πανηγυρίζεται η Σύναξη της Θεοτόκου, δηλαδή η συγκέντρωση των πιστών για την απόδοση τιμής στη Μητέρα του Σωτήρος.
“ Ὡς βρέφος βαστάζουσα, ἐν ταὶς ἀγκάλαις Ἁγνή, τὸν πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα ἔκ σοῦ, χαρᾶς ὤφθης πρόξενος, ὅθεν πᾶσα ἡ κτίσις, ἀνυμνεῖ χαρμοσύνως, σήμερον Θεοτόκε, τὴν φρικτήν σου λοχείαν πηγὴν γὰρ ἀθανασίας, κόσμω ἐκύησας ”.
Η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου θα πρέπει καταρχάς να θυμίσουμε ότι στοιχεί στην παράδοση της Εκκλησίας, να εορτάζεται μετά από ένα μεγάλο γεγονός του ερχομού του Θεού στον κόσμο για τη σωτηρία του ανθρώπου, το πρόσωπο που πρωταγωνίστησε σ’ αυτό. Έτσι μετά τη Γέννηση του Κυρίου έχουμε τη Σύναξη της Θεοτόκου, Εκείνης που έγινε η«γέφυρα δι’ ης κατέβη ο Θεός», όπως και μετά τη Βάπτισή Του έχουμε τη Σύναξη του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού. Είναι περιττό βεβαίως να πούμε ότι το ίδιο το γεγονός, η καθαυτό εορτή, βρίσκεται σε άμεση σχέση με το πρωταγωνιστούν πρόσωπο, με άλλα λόγια η εκάστοτε Σύναξη αποτελεί την προέκταση της εορτής, τονίζοντας και επαναλαμβάνοντας το ίδιο νόημά της, σε μεγάλο βαθμό δε και τους ίδιους τους ύμνους της.
ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ – ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΖΛ : Μία από τις κυριότερες και μεγαλύτερες Θεομητορικές εορτές του έτους είναι τα «Εισόδια» της Θεοτόκου. Η Εκκλησία μας την τιμά στις 21 Νοεμβρίου, με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Η σημασία της εορτής αυτής είναι μεγάλη και ιερή. Αποτελεί τήν βάση και την αρχή για όλη την μετέπειτα ζωή της Θεοτόκου.
Όπως γνωρίζουμε, η Παναγία Θεοτόκος, γεννήθηκε από γονείς γηραιούς, τον Ιωακείμ και την Άννα, που είχαν παρακαλέσει με πολύ πόνο τον Θεό να τους δώση ένα τέκνο και να το αφιερώσουν στο Ναό Του. Πραγματικά, αυτό και έκαναν. Οταν δηλαδή η Μαρία έγινε τριών ετών την έφεραν οι ίδιοι οι γονείς της στο Ναό και την παρέδωσαν στα χέρια του Ζαχαρία του ιερέα. Αυτός την αγκάλιασε, την ευλόγησε και είπε: «Εμεγάλυνε ο Κύριος το ονομά σου σε όλες τις γενεές. Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώση τους υιούς του Ισραήλ». Και ανέβασε την τριετή Μαρία στο εσωτερικό του θυσιαστηρίου, όπου ο Θεός την χαρίτωσε. Και ευφράνθηκε η Παναγία και με αγαλλίαση ψυχής εσκίρτησε και όλοι πνευματικά πανηγύρισαν που έμεινε στο Ναό τον Άγιο, για να αγιασθεί και να γίνει αργότερα η Μητέρα του ίδιου του Θεού. (http://www.ecclesia.gr/greek/holySynod/commitees/art/art_eisodia_theotokou.htm)
Η Παναγία μας είναι η προστάτης των Ενόπλων Δυνάμεων της πατρίδας μας και η υπέρμαχος στρατηγός. Για τον λόγο αυτόν η εν λόγω ημέρα έχει καθιερωθεί και ως ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων .
Οι θεομητορικές εορτές είναι:
1. ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
2. Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)
3. ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)
4. Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡ. ΘΕΟΤΟΚΟΥ (26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)
5. Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ (25 ΜΑΡΤΙΟΥ)
6. ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚ/ΣΙΜΟΥ)
7. Η ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΕΣΘΗΤΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (2 ΙΟΥΛΙΟΥ)
8. Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)
9. Η ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)
Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΄40ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΣΧΟΛΙΑ : Η Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ εορτάζει την 1η Οκτωβρίου. Σύμφωνα με το συναξάρι, «Τῇ Α' τοῦ αὐτοῦ μηνός, τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τῆς ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, ἤτοι τοῦ ἱεροῦ αὐτῆς Μαφορίου τοῦ ἐν τῇ σορῷ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὅτε ὁ ὅσιος Ἀνδρέας, ὁ διὰ Χριστὸν σαλός, κατεῖδε ἐφηπλωμένην αὐτὴν ἄνωθεν, καὶ πάντας εὐσεβεῖς περισκέπουσαν».
Η Εκκλησία της Ελλάδος όμως, την έχει μεταθέσει στις 28 Οκτωβρίου, όπου η Ελλάδα γιορτάζει το μεγάλο γεγονός της διασώσεως και απελευθερώσεως της από τον Ιταλογερμανικό ζυγό. Την Ακολουθία που ψάλλεται αυτή την ημέρα την έγραψε ο Αγιορείτης Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 21 Οκτωβρίου 1952 μ.Χ. όπου και αποφασίστηκε ο συνεορτασμός της εορτής της Αγίας Σκέπης και της Εθνικής επετείου του «ΟΧΙ» (Συνοδικές Εγκύκλιοι, Τόμος Β', Αθήνα 1956, σελ. 649).
26 Οκτωβρίου 2016
Εὐάγγελος ὁ Σάμιος
Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτη.
Ἒκδοση 1η
Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Το γεγονός αυτό εξιστορεί ο ευαγγελιστής Λουκάς στο κεφάλαιο Β', στ. 22-35. Συνέβη σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του παιδιού Ιησού. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο, η Παρθένος Μαρία, αφού συμπλήρωσε το χρόνο καθαρισμού από τον τοκετό, πήγε στο Ναό της Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ιωσήφ, για να εκτελεσθεί η τυπική αφιέρωση του βρέφους στο Θεό κατά το «πάν άρσεν διανοίγον μήτραν (δηλαδή πρωτότοκο) άγιον τω Κυρίω κληθήσεται» και για να προσφέρουν θυσία, που αποτελούνταν από ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια. Κατά τη μετάβαση αυτή, δέχθηκε τον Ιησού στην αγκαλιά του ο υπερήλικας Συμεών (βλέπε 3 Φεβρουαρίου). Αυτό το γεγονός αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν ήλθε να καταργήσει τον Μωσαϊκό νόμο, όπως ισχυρίζονταν οι υποκριτές Φαρισαίοι και Γραμματείς, αλλά να τον συμπληρώσει, να τον τελειοποιήσει.
Κατά την ολονυκτία της Υπαπαντής στην Κωνσταντινούπολη, οι βασιλείς συνήθιζαν να παρευρίσκονται στο Ναό των Βλαχερνών. Η συνήθεια αυτή εξακολούθησε μέχρι τέλους της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
ΣΧΟΛΙΟ: Στις 26 Δεκεμβρίου πανηγυρίζεται η Σύναξη της Θεοτόκου, δηλαδή η συγκέντρωση των πιστών για την απόδοση τιμής στη Μητέρα του Σωτήρος.
“ Ὡς βρέφος βαστάζουσα, ἐν ταὶς ἀγκάλαις Ἁγνή, τὸν πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα ἔκ σοῦ, χαρᾶς ὤφθης πρόξενος, ὅθεν πᾶσα ἡ κτίσις, ἀνυμνεῖ χαρμοσύνως, σήμερον Θεοτόκε, τὴν φρικτήν σου λοχείαν πηγὴν γὰρ ἀθανασίας, κόσμω ἐκύησας ”.
Η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου θα πρέπει καταρχάς να θυμίσουμε ότι στοιχεί στην παράδοση της Εκκλησίας, να εορτάζεται μετά από ένα μεγάλο γεγονός του ερχομού του Θεού στον κόσμο για τη σωτηρία του ανθρώπου, το πρόσωπο που πρωταγωνίστησε σ’ αυτό. Έτσι μετά τη Γέννηση του Κυρίου έχουμε τη Σύναξη της Θεοτόκου, Εκείνης που έγινε η«γέφυρα δι’ ης κατέβη ο Θεός», όπως και μετά τη Βάπτισή Του έχουμε τη Σύναξη του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού. Είναι περιττό βεβαίως να πούμε ότι το ίδιο το γεγονός, η καθαυτό εορτή, βρίσκεται σε άμεση σχέση με το πρωταγωνιστούν πρόσωπο, με άλλα λόγια η εκάστοτε Σύναξη αποτελεί την προέκταση της εορτής, τονίζοντας και επαναλαμβάνοντας το ίδιο νόημά της, σε μεγάλο βαθμό δε και τους ίδιους τους ύμνους της.
ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ – ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΖΛ : Μία από τις κυριότερες και μεγαλύτερες Θεομητορικές εορτές του έτους είναι τα «Εισόδια» της Θεοτόκου. Η Εκκλησία μας την τιμά στις 21 Νοεμβρίου, με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Η σημασία της εορτής αυτής είναι μεγάλη και ιερή. Αποτελεί τήν βάση και την αρχή για όλη την μετέπειτα ζωή της Θεοτόκου.
Όπως γνωρίζουμε, η Παναγία Θεοτόκος, γεννήθηκε από γονείς γηραιούς, τον Ιωακείμ και την Άννα, που είχαν παρακαλέσει με πολύ πόνο τον Θεό να τους δώση ένα τέκνο και να το αφιερώσουν στο Ναό Του. Πραγματικά, αυτό και έκαναν. Οταν δηλαδή η Μαρία έγινε τριών ετών την έφεραν οι ίδιοι οι γονείς της στο Ναό και την παρέδωσαν στα χέρια του Ζαχαρία του ιερέα. Αυτός την αγκάλιασε, την ευλόγησε και είπε: «Εμεγάλυνε ο Κύριος το ονομά σου σε όλες τις γενεές. Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώση τους υιούς του Ισραήλ». Και ανέβασε την τριετή Μαρία στο εσωτερικό του θυσιαστηρίου, όπου ο Θεός την χαρίτωσε. Και ευφράνθηκε η Παναγία και με αγαλλίαση ψυχής εσκίρτησε και όλοι πνευματικά πανηγύρισαν που έμεινε στο Ναό τον Άγιο, για να αγιασθεί και να γίνει αργότερα η Μητέρα του ίδιου του Θεού. (http://www.ecclesia.gr/greek/holySynod/commitees/art/art_eisodia_theotokou.htm)
Η Παναγία μας είναι η προστάτης των Ενόπλων Δυνάμεων της πατρίδας μας και η υπέρμαχος στρατηγός. Για τον λόγο αυτόν η εν λόγω ημέρα έχει καθιερωθεί και ως ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων .
Οι θεομητορικές εορτές είναι:
1. ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ)
2. Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)
3. ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)
4. Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡ. ΘΕΟΤΟΚΟΥ (26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)
5. Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ (25 ΜΑΡΤΙΟΥ)
6. ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚ/ΣΙΜΟΥ)
7. Η ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΕΣΘΗΤΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (2 ΙΟΥΛΙΟΥ)
8. Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)
9. Η ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ)
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Διαβάζοντας το κείμενο νομίζουμε ότι αναφέρεται στο σήμερα. Με έκπληξη όμως διαπιστώνουμε ότι αναφέρεται στους χρόνους πριν από την άλωση της Πόλης.
Τότε η παιδαγωγική ράβδος του Κυρίου επέλεξε τους τούρκους ως τιμωρούς για την αποστασία μας, προς συνετισμό μας.
Τώρα που η αποστασία μας συναγωνίζεται την αντίστοιχη των χρόνων εκείνων, ποία παιδαγωγική ράβδο θα επιλέξει;
Επίσης θα σας παραθέσουμε λίγες πληροφορίες για το Γεννάδιο Β΄Σχολάριο, τον Ιωσήφ Βρυέννιος (1350-1431 περίπου) και τον συγγραφέα του κειμένου μακαριστό Γέροντα π. Φιλόθεο Ζερβάκο.
Οι εννέα πληγές που αναφέρει ο μακαριστός π. Φιλόθεος Ζερβάκος, μάτωσαν την Ελλάδα μας.
Ποιά όμως θα είναι η 10η πληγή που θα είναι φοβερότερη από τις άλλες; Μήπως πλησιάζει;
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, αφού και ο χρόνος του θανάτου μας είναι άγνωστος, μία είναι η λύση για όλους και για όλα Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
Το μεγαλείο της Ρωμανίας (Βυζαντίου ) - Ρωμηοσύνης (Ελληνισμού) διαλαλούν Ανα...ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Συνεχίζοντας την σειρά αναρτήσεων με θέμα ¨Αναζητώντας την ξεχασμένη ταυτότητά μας¨ θα σας παρουσιάσω τέσσερεις αναρτήσεις για να δούμε πως βλέπουν Έλληνες και μη Έλληνες το Βυζάντιο (Ρωμανία) και την Ρωμηοσύνη.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Το Βυζάντιο κι εμείς
Sir Steven Runciman
2. Ευτυχώς υπάρχει η Ορθόδοξη Εκκλησία
Sir Steven Runciman
3. “Μίλα ρωμέϊκα”
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
4. Διαδρομή Βηρυτού – Αθηνών
κ. Δημητρίου ElKhoury (η ομιλία και σε βίντεο)
Σχόλιο ΠΑΖΛ : Η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στην ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Μέσα από τις ενότητες που περιλαμβάνει θα προσπαθήσω να δώσω μία όσο το δυνατόν, πλήρη εικόνα αυτής της μεγάλης εορτής της Ορθοδοξίας μας. Παλαιά και Καινή Διαθήκη, ύμνοι και κάλαντα, εικόνες και ερμηνεία αυτών, θεολογικά κείμενα και έθιμα του λαού, ερμηνεία του άστρου της Βηθλεέμ και κινούμενα σχέδια για παιδιά συνθέτουν το ΠΑΖΛ των Χριστουγέννων. Θα περιδιαβούμε αυτούς τους χώρους για να σχηματίσουμε μια σφαιρική εικόνα αυτής της μεγάλης εορτής της Ορθοδοξίας. Έχουμε, λοιπόν, τις παρακάτω ενότητες:
1. ... γεννήθηκε η ευσπλαχνία (Τάσος Λειβαδίτης -Γιάννης Τσαρούχης).
2. Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Γεννήσεως.
3. Ύμνοι και Κάλαντα (βίντεο).
4. Η Γέννηση του Χριστού. Θεοφάνους του Κρητός, 1546. Ι.Μ.Σταυρονικήτα, Άγιον Όρος. Ανάλυση εικόνας ( Παύλος Ευδοκίμωφ).
5. Εικόνες της Γέννησης.
6. Η Γέννηση του Χριστού και οι προφητείες της Π.Δ. (Νίκος Παύλου).
7. Η Γέννηση του Χριστού - Ιστορικά και θεολογικά στοιχεία και κατά καιρούς διαστρεβλώσεις τους (Ιερεύς Σωτήριος Ο. Αθανασούλιας).
8. Σάρκωση και Ενανθρώπιση του Κυρίου (Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων).
9. Το άστρον της Βηθλεέμ ( Δημήτριος Κωστάκης).
10. Αφιέρωμα: Το Άγιο Σπήλαιο Της Βηθλεέμ.
11. Χριστουγεννιάτικα έθιμα απ' όλη την Ελλάδα.
12. Η Γέννηση του Χριστού σε κινούμενα σχέδια
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Αγαπητοί αναγνώστες ξεκινάμε μία νέα σειρά αναρτήσεων στην προσπάθειά μας να αποκτήσουμε την γνώση (ρίζα) των γεγονότων που συμβαίνουν γύρω μας. Έτσι θα μπορέσουμε:
Να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην Ελλαδίτσα μας, να δούμε από άλλη οπτική γωνία όλα τα γεγονότα, εκκλησιαστικά, οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά, κλπ.
Να δούμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει και όχι αυτό που θέλουν ¨κάποιοι¨ να δούμε ότι συμβαίνει.
Να αντιληφθούμε ότι κάποιοι ¨δουλεύουν¨για να πετύχουν το σκοπό τους, όταν εμείς αμέριμνα ¨κοιμόμαστε¨.
Να ασκήσουμε την κρίση μας και την μνήμη μας.
Να γίνουμε πολίτες της Ελλάδας όπως ορίζει ο Αριστοτέλης:
Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής.
μτφρ: το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας
6 Σεπτεμβρἰου 2014
Κυριακή προ της Υψωσεως του Τιμίου Σταυρού
Έκδοση 1η
Κυριακή της Ορθοδοξίας ( Α΄ Νηστειών) - H Αναστήλωση των Αγίων Εικόνων και η...ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ : Η Πρώτη Κυριακή των νηστειών της Σαρακοστής, ονομάζεται Κυριακή της Ορθοδοξίας. Αυτήν την ημέρα γιορτάζουμε την αναστύλωση των αγίων και σεμνών εικόνων από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 843 μ.Χ. της οποίας το σεπτό της σκήνωμα μεταφέρθηκε το 1456 στην Κέρκυρα, όπου φυλάσσεται ακέραιο. Η μνήμη της τιμάται στις 11 Φεβρουαρίου.
Η προσκύνηση των εικόνων κατέχει μία πολύ σημαντική θέση σ’ αυτή τη διατηρηθείσα παράδοση κι αυτό διότι η εικόνα δεν είναι μια απλή απεικόνιση ούτε μια διακόσμηση, ούτε ακόμα μία εικονογράφηση της αγίας Γραφής. Είναι κάτι περισσότερο: Ισότιμη του ευαγγελικού μηνύματος, είναι ένα λατρευτικό σκεύος που συμμετέχει ολόκληρο στην λειτουργική ζωή.
«Ου γαρ ζωγράφων εφεύρεσις η των εικόνων ποίησις, αλλά της Καθολικής Εκκλησίας έγκριτος θεσμοθεσία και παράδοσις» διακηρύττουν οι πατέρες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Δεν είναι ξένη αυτή η εορτή με το πνεύμα της Τεσσαρακοστής. Αγιογραφικό εργαστήριο αναστήλωσης είναι η Εκκλησία. Η Τεσσαρακοστή είναι ένα ταξίδι επιστροφής στον Παράδεισο. Αναστηλώνοντας τις Εικόνες, ομολογούμε και δεσμευόμαστε για την αναστήλωση της δικής μας εικόνας, της εικόνας του Θεού. Η Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι η Νίκη του Ανθρώπου, είναι ο θρίαμβος της Εκκλησίας πάνω στην φθορά και τον θάνατο, πάνω στην φιλοσοφία και την κοσμική πλάνη.
Η εικόνα και μάλιστα η θρησκευτική απεικόνιση, αποτελεί βασικό στοιχείο του παγκόσμιου πολιτισμού. Η παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά έχει να επιδείξει ανυπολόγιστης καλλιτεχνικής αξίας έργα θρησκευτικής ζωγραφικής. Τα σπουδαιότερα μνημεία – ναοί του κόσμου είναι καταστόλιστοι από εικονογραφίες άφθαστης τεχνοτροπίας.
Αυτά και ά
Σχόλιο ΠΑΖΛ : Στην παρούσα ανάρτηση θα ξεκινήσουμε με το απολυτίκιο
¨Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός¨ και ακολουθεί το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της εορτής.
Αλήθεια ¨Σὲ τί ἔγκειται ἡ φωτεινὴ αὐτὴ νεφέλη, ἡ ὁποία περιὲλαμψε ἐκείνη τὴ νύκτα τὸ Ἅγιο Θαβώρ;¨ Στο ερώτημα αυτό και όχι μόνο, μας απαντά ο αρχ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ.
Στην συνέχεια για την μεγάλη αυτή εορτή αναφέρονται εξαιρετικοί ομιλητές.
Επίσης παρουσιάζουμε ερμηνεία της εικόνας, αλλά και έθιμα της εορτής.
Μετά ακολουθούν τα βίντεο με το οδοιπορικό στο όρος Θαβώρ, την ομιλία του γέροντα Ιλαρίωνα, αποσπάσμσατα από το όρθρο με το Στανίτσα και κλείνουμε με το χριστιανικό τραγούδι ¨Θαβώρ¨
Μέσα από αυτές τις ενότητες θα προσπαθήσω να δώσω μία όσο το δυνατόν, πλήρη εικόνα αυτής της μεγάλης εορτής της Ορθοδοξίας μας.
Έχουμε λοιπόν τις παρακάτω ενότητες:
1. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ
2. ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
3. ΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (ΑΡΧ. ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ)
4. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ)
5. ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ Κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ)
6. ΕΡΜΗΝΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
7. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΠΑΤΡΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ)
8. ΤΟ ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ (ΒΙΝΤΕΟ)
9. ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ. ΓΕΡΩΝ ΙΛΑΡΙΩΝ (ΒΙΝΤΕΟ)
10. ΥΜΝΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΣΩΤΗΡΟΣ -ΟΡΘΡΟΣ (ΣΤΑΝΙΤΑΣ - ΒΙΝΤΕΟ)
11. ΘΑΒΩΡ (ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ -ΒΙΝΤΕΟ)
Ρωμηοσύνη, Ρωμανία (Βυζάντιο) και η ξεχασμένη ταυτότητά μαςΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στην Ρωμανία, στους Ρωμηούς και στην προσπάθεια της Δύσης να ¨κοπεί¨ η συνέχεια του ελληνισμού. Το δημοτικό τραγούδι, η ψυχή του έθνους μας, αποτελεί τον πρώτο και τον αδιαμφισβήτητο μάρτυρα της ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ μας. Ακολουθεί πάλι η ποίηση, το έντεχνο τραγούδι και μετά ο κινηματογράφος που ¨προδίδουν¨ την Ρωμηοσύνη των Ελλήνων. Μετά αρχίζουν τα ιστορικά και τα επιστημονικά από τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, τον Κων/νο Χολέβα κλπ για να πείσουν του αδαείς Έλληνες, τι μηχανεύονται εδώ και χρόνια οι ξένοι. Όχι μόνο η Ρωμανία αλλά και η Μακεδονία στο παιχνίδι για να διακοπή η συνέχεια του Ελληνισμού. Συνεχίζουμε με τις θέσεις του Κωστή Παλαμά σχετικά με την Ρωμηοσύμη και ακολουθεί το μνημειώδες έργο του Ιωάννη Ρωμανίδη ¨Ρωμανία, Ρωμηοσύνη, Ρούμελη¨, όπου μπορούμε να συνδεθούμε με τον εν λόγω ιστότοπο και να σερφάρουμε στο πλούσιο έργο του. Τελειώνουμε με το βιβλίο του Αναστάσιου Φιλιππίδη ¨Ρωμηοσύνη ή βαρβαρότητα¨ (Scribd).
Έχουμε λοιπόν τις παρακάτω ενότητες:
1. Δημοτικά τραγούδια που αναφέρονται στην Ρωμανία ή που ονομάζονται Ρωμαίικα (Βίντεο)
2. Με το βλέμμα του ποιητή Καβάφη
3. Η Ρωμηοσύνη, ο Ρωμηός και η Ρωμηά στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι.
4. Η χρήσις του όρου Ρωμηός, εν ταις Ελληνικαίς ταινίαις.
5. Ρωμανία, "Βυζάντιο" & διαχρονική ελληνικότητα.
6. Τα ιστορικά πλαίσια της Ρωμηοσύνης.
7. Το όνομα Ρωμηός και η ιστορική του σημασία.
8. Κωστής Παλαμάς και Ρωμηοσύνη.
9. Ρωμανία και Μακεδονία: Η ιδεολογική πάλη ενάντια στους Φράγκους συνεχίζεται.
10. Τὸ Βυζάντιο, ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ ἱστορικὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ
11. Ρωμηοσύνη, Ρωμανία, Ρούμελη
12. Ρωμηοσύνη ή βαρβαρότητα
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Διαβάζοντας το κείμενο νομίζουμε ότι αναφέρεται στο σήμερα. Με έκπληξη όμως διαπιστώνουμε ότι αναφέρεται στους χρόνους πριν από την άλωση της Πόλης.
Τότε η παιδαγωγική ράβδος του Κυρίου επέλεξε τους τούρκους ως τιμωρούς για την αποστασία μας, προς συνετισμό μας.
Τώρα που η αποστασία μας συναγωνίζεται την αντίστοιχη των χρόνων εκείνων, ποία παιδαγωγική ράβδο θα επιλέξει;
Επίσης θα σας παραθέσουμε λίγες πληροφορίες για το Γεννάδιο Β΄Σχολάριο, τον Ιωσήφ Βρυέννιος (1350-1431 περίπου) και τον συγγραφέα του κειμένου μακαριστό Γέροντα π. Φιλόθεο Ζερβάκο.
Οι εννέα πληγές που αναφέρει ο μακαριστός π. Φιλόθεος Ζερβάκος, μάτωσαν την Ελλάδα μας.
Ποιά όμως θα είναι η 10η πληγή που θα είναι φοβερότερη από τις άλλες; Μήπως πλησιάζει;
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, αφού και ο χρόνος του θανάτου μας είναι άγνωστος, μία είναι η λύση για όλους και για όλα Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
Το μεγαλείο της Ρωμανίας (Βυζαντίου ) - Ρωμηοσύνης (Ελληνισμού) διαλαλούν Ανα...ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Συνεχίζοντας την σειρά αναρτήσεων με θέμα ¨Αναζητώντας την ξεχασμένη ταυτότητά μας¨ θα σας παρουσιάσω τέσσερεις αναρτήσεις για να δούμε πως βλέπουν Έλληνες και μη Έλληνες το Βυζάντιο (Ρωμανία) και την Ρωμηοσύνη.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Το Βυζάντιο κι εμείς
Sir Steven Runciman
2. Ευτυχώς υπάρχει η Ορθόδοξη Εκκλησία
Sir Steven Runciman
3. “Μίλα ρωμέϊκα”
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
4. Διαδρομή Βηρυτού – Αθηνών
κ. Δημητρίου ElKhoury (η ομιλία και σε βίντεο)
Σχόλιο ΠΑΖΛ : Η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στην ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Μέσα από τις ενότητες που περιλαμβάνει θα προσπαθήσω να δώσω μία όσο το δυνατόν, πλήρη εικόνα αυτής της μεγάλης εορτής της Ορθοδοξίας μας. Παλαιά και Καινή Διαθήκη, ύμνοι και κάλαντα, εικόνες και ερμηνεία αυτών, θεολογικά κείμενα και έθιμα του λαού, ερμηνεία του άστρου της Βηθλεέμ και κινούμενα σχέδια για παιδιά συνθέτουν το ΠΑΖΛ των Χριστουγέννων. Θα περιδιαβούμε αυτούς τους χώρους για να σχηματίσουμε μια σφαιρική εικόνα αυτής της μεγάλης εορτής της Ορθοδοξίας. Έχουμε, λοιπόν, τις παρακάτω ενότητες:
1. ... γεννήθηκε η ευσπλαχνία (Τάσος Λειβαδίτης -Γιάννης Τσαρούχης).
2. Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Γεννήσεως.
3. Ύμνοι και Κάλαντα (βίντεο).
4. Η Γέννηση του Χριστού. Θεοφάνους του Κρητός, 1546. Ι.Μ.Σταυρονικήτα, Άγιον Όρος. Ανάλυση εικόνας ( Παύλος Ευδοκίμωφ).
5. Εικόνες της Γέννησης.
6. Η Γέννηση του Χριστού και οι προφητείες της Π.Δ. (Νίκος Παύλου).
7. Η Γέννηση του Χριστού - Ιστορικά και θεολογικά στοιχεία και κατά καιρούς διαστρεβλώσεις τους (Ιερεύς Σωτήριος Ο. Αθανασούλιας).
8. Σάρκωση και Ενανθρώπιση του Κυρίου (Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων).
9. Το άστρον της Βηθλεέμ ( Δημήτριος Κωστάκης).
10. Αφιέρωμα: Το Άγιο Σπήλαιο Της Βηθλεέμ.
11. Χριστουγεννιάτικα έθιμα απ' όλη την Ελλάδα.
12. Η Γέννηση του Χριστού σε κινούμενα σχέδια
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Αγαπητοί αναγνώστες ξεκινάμε μία νέα σειρά αναρτήσεων στην προσπάθειά μας να αποκτήσουμε την γνώση (ρίζα) των γεγονότων που συμβαίνουν γύρω μας. Έτσι θα μπορέσουμε:
Να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην Ελλαδίτσα μας, να δούμε από άλλη οπτική γωνία όλα τα γεγονότα, εκκλησιαστικά, οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά, κλπ.
Να δούμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει και όχι αυτό που θέλουν ¨κάποιοι¨ να δούμε ότι συμβαίνει.
Να αντιληφθούμε ότι κάποιοι ¨δουλεύουν¨για να πετύχουν το σκοπό τους, όταν εμείς αμέριμνα ¨κοιμόμαστε¨.
Να ασκήσουμε την κρίση μας και την μνήμη μας.
Να γίνουμε πολίτες της Ελλάδας όπως ορίζει ο Αριστοτέλης:
Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής.
μτφρ: το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας
6 Σεπτεμβρἰου 2014
Κυριακή προ της Υψωσεως του Τιμίου Σταυρού
Έκδοση 1η
Κυριακή της Ορθοδοξίας ( Α΄ Νηστειών) - H Αναστήλωση των Αγίων Εικόνων και η...ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ : Η Πρώτη Κυριακή των νηστειών της Σαρακοστής, ονομάζεται Κυριακή της Ορθοδοξίας. Αυτήν την ημέρα γιορτάζουμε την αναστύλωση των αγίων και σεμνών εικόνων από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 843 μ.Χ. της οποίας το σεπτό της σκήνωμα μεταφέρθηκε το 1456 στην Κέρκυρα, όπου φυλάσσεται ακέραιο. Η μνήμη της τιμάται στις 11 Φεβρουαρίου.
Η προσκύνηση των εικόνων κατέχει μία πολύ σημαντική θέση σ’ αυτή τη διατηρηθείσα παράδοση κι αυτό διότι η εικόνα δεν είναι μια απλή απεικόνιση ούτε μια διακόσμηση, ούτε ακόμα μία εικονογράφηση της αγίας Γραφής. Είναι κάτι περισσότερο: Ισότιμη του ευαγγελικού μηνύματος, είναι ένα λατρευτικό σκεύος που συμμετέχει ολόκληρο στην λειτουργική ζωή.
«Ου γαρ ζωγράφων εφεύρεσις η των εικόνων ποίησις, αλλά της Καθολικής Εκκλησίας έγκριτος θεσμοθεσία και παράδοσις» διακηρύττουν οι πατέρες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Δεν είναι ξένη αυτή η εορτή με το πνεύμα της Τεσσαρακοστής. Αγιογραφικό εργαστήριο αναστήλωσης είναι η Εκκλησία. Η Τεσσαρακοστή είναι ένα ταξίδι επιστροφής στον Παράδεισο. Αναστηλώνοντας τις Εικόνες, ομολογούμε και δεσμευόμαστε για την αναστήλωση της δικής μας εικόνας, της εικόνας του Θεού. Η Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι η Νίκη του Ανθρώπου, είναι ο θρίαμβος της Εκκλησίας πάνω στην φθορά και τον θάνατο, πάνω στην φιλοσοφία και την κοσμική πλάνη.
Η εικόνα και μάλιστα η θρησκευτική απεικόνιση, αποτελεί βασικό στοιχείο του παγκόσμιου πολιτισμού. Η παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά έχει να επιδείξει ανυπολόγιστης καλλιτεχνικής αξίας έργα θρησκευτικής ζωγραφικής. Τα σπουδαιότερα μνημεία – ναοί του κόσμου είναι καταστόλιστοι από εικονογραφίες άφθαστης τεχνοτροπίας.
Αυτά και ά
Σχόλιο ΠΑΖΛ : Στην παρούσα ανάρτηση θα ξεκινήσουμε με το απολυτίκιο
¨Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός¨ και ακολουθεί το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της εορτής.
Αλήθεια ¨Σὲ τί ἔγκειται ἡ φωτεινὴ αὐτὴ νεφέλη, ἡ ὁποία περιὲλαμψε ἐκείνη τὴ νύκτα τὸ Ἅγιο Θαβώρ;¨ Στο ερώτημα αυτό και όχι μόνο, μας απαντά ο αρχ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ.
Στην συνέχεια για την μεγάλη αυτή εορτή αναφέρονται εξαιρετικοί ομιλητές.
Επίσης παρουσιάζουμε ερμηνεία της εικόνας, αλλά και έθιμα της εορτής.
Μετά ακολουθούν τα βίντεο με το οδοιπορικό στο όρος Θαβώρ, την ομιλία του γέροντα Ιλαρίωνα, αποσπάσμσατα από το όρθρο με το Στανίτσα και κλείνουμε με το χριστιανικό τραγούδι ¨Θαβώρ¨
Μέσα από αυτές τις ενότητες θα προσπαθήσω να δώσω μία όσο το δυνατόν, πλήρη εικόνα αυτής της μεγάλης εορτής της Ορθοδοξίας μας.
Έχουμε λοιπόν τις παρακάτω ενότητες:
1. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ
2. ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
3. ΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (ΑΡΧ. ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ)
4. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ)
5. ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ Κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ)
6. ΕΡΜΗΝΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
7. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΠΑΤΡΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ)
8. ΤΟ ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ (ΒΙΝΤΕΟ)
9. ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ. ΓΕΡΩΝ ΙΛΑΡΙΩΝ (ΒΙΝΤΕΟ)
10. ΥΜΝΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΣΩΤΗΡΟΣ -ΟΡΘΡΟΣ (ΣΤΑΝΙΤΑΣ - ΒΙΝΤΕΟ)
11. ΘΑΒΩΡ (ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ -ΒΙΝΤΕΟ)
Ρωμηοσύνη, Ρωμανία (Βυζάντιο) και η ξεχασμένη ταυτότητά μαςΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στην Ρωμανία, στους Ρωμηούς και στην προσπάθεια της Δύσης να ¨κοπεί¨ η συνέχεια του ελληνισμού. Το δημοτικό τραγούδι, η ψυχή του έθνους μας, αποτελεί τον πρώτο και τον αδιαμφισβήτητο μάρτυρα της ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ μας. Ακολουθεί πάλι η ποίηση, το έντεχνο τραγούδι και μετά ο κινηματογράφος που ¨προδίδουν¨ την Ρωμηοσύνη των Ελλήνων. Μετά αρχίζουν τα ιστορικά και τα επιστημονικά από τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, τον Κων/νο Χολέβα κλπ για να πείσουν του αδαείς Έλληνες, τι μηχανεύονται εδώ και χρόνια οι ξένοι. Όχι μόνο η Ρωμανία αλλά και η Μακεδονία στο παιχνίδι για να διακοπή η συνέχεια του Ελληνισμού. Συνεχίζουμε με τις θέσεις του Κωστή Παλαμά σχετικά με την Ρωμηοσύμη και ακολουθεί το μνημειώδες έργο του Ιωάννη Ρωμανίδη ¨Ρωμανία, Ρωμηοσύνη, Ρούμελη¨, όπου μπορούμε να συνδεθούμε με τον εν λόγω ιστότοπο και να σερφάρουμε στο πλούσιο έργο του. Τελειώνουμε με το βιβλίο του Αναστάσιου Φιλιππίδη ¨Ρωμηοσύνη ή βαρβαρότητα¨ (Scribd).
Έχουμε λοιπόν τις παρακάτω ενότητες:
1. Δημοτικά τραγούδια που αναφέρονται στην Ρωμανία ή που ονομάζονται Ρωμαίικα (Βίντεο)
2. Με το βλέμμα του ποιητή Καβάφη
3. Η Ρωμηοσύνη, ο Ρωμηός και η Ρωμηά στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι.
4. Η χρήσις του όρου Ρωμηός, εν ταις Ελληνικαίς ταινίαις.
5. Ρωμανία, "Βυζάντιο" & διαχρονική ελληνικότητα.
6. Τα ιστορικά πλαίσια της Ρωμηοσύνης.
7. Το όνομα Ρωμηός και η ιστορική του σημασία.
8. Κωστής Παλαμάς και Ρωμηοσύνη.
9. Ρωμανία και Μακεδονία: Η ιδεολογική πάλη ενάντια στους Φράγκους συνεχίζεται.
10. Τὸ Βυζάντιο, ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ ἱστορικὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ
11. Ρωμηοσύνη, Ρωμανία, Ρούμελη
12. Ρωμηοσύνη ή βαρβαρότητα
ΨΥΧΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ- Τα Νέα Ελληνικά στο ΕΠΑΛ-Δημιουργική Kiki Sakka
Μια πρόταση για την αξιοποίηση της δημιουργικής γραφής στη διδασκαλία των Νέων Ελληνικών στα ΕΠΑΛ, στο πλαίσιο των νέων διδακτικών προσεγγίσεων για το αντικείμενο, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΙΕΠ.
Ως Δημιουργός του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και Ιδρυτής - Πρόεδρος της Πολιτιστικής και Πολιτικής Κίνησης «ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ», τις Πανεπιστημιακές μου Σπουδές, τη 33χρονη ζωή στις Ένοπλες Δυνάμεις και προπάντων την Καλλιέργειά μου, από τα Ιδεώδη του Αρχαίου Ελληνισμού και Ολυμπισμού, σας παρουσιάζω το έργο μου, σε Περίληψη: Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Ο Νέος και Αληθινός Αιώνας του Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, πιστεύω ακράδαντα ότι,, θα αντικαταστήσει ειρηνικά τον Αναληθή και μυστηριώδη Κόσμο των 20 Αιώνων Χριστιανισμού, ώστε στη συνέχεια να αναμένεται να αποκατασταθεί και η ταπείνωση που έχει υποστεί το Ανθρώπινο Γένος. Ακόμη στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ θα έχουμε: α. Την εγκαθίδρυση μιας Ισχυρής ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. β. Την αντικατάσταση των Θρησκειών, με μια Νέα και Αληθινή Θρησκεία, την ΟΛΥΜΠΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ και γ. Την ύπαρξη ενός Παγκόσμιου Νομίσματος, το ΟΛΥΜΠΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ. ( Δέον να σημειωθεί ότι, ήδη για το πρώτο το αποδέχθηκε ο κ. Μπαρόζο, προτείνοντας μια Ομόσπονδη Δημοκρατία της Ε.Ε. και το τρίτο ο νυν Πρόεδρος της Κίνας, προτείνοντας ένα Παγκόσμιο Νόμισμα. Όσον αφορά για την ύπαρξη μιας Παγκόσμιας Θρησκείας, ο Κόσμος ολόκληρος θα το αποδεχθεί, προκειμένου να απαλλαγεί, από τις εξτρεμιστικές και διχαστικές τάσεις, αλλά και τις αγεφύρωτες ιδιαιτερότητες των Θρησκειών και κυρίως, από τη Θρησκομανία των Ανθρώπων.)
e-mail: olympismos@gmail.com και το Τηλ: 6946364209. Το έργο μου από το google γράφοντας: Olympia laiki symmaxia ή blogger/olympismos ή olympios oramatismos
Similar to Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - ΜΕΡΟΣ 3oν: "ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΓΛΩΣΣΑ". (20)
ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
“Η γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν εμήνυσε πάση τη οικουμένῃ• εκ σου γαρ ανέτειλεν ο ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστὸς ο Θεὸς ημών, και λύσας την κατάραν, έδωκε την ευλογίαν• και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωὴν την αιώνιον.”
Καμιά πληροφορία δεν μας δίδουν τα ευαγγελικά κείμενα γύρω από την γέννηση της Παναγίας και τους γονείς της, αλλ’ ό,τι γνωρίζουμε σχετικά με το θέμα αυτό προέρχεται από την αρχαία παράδοση, που ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους. Σ’ ένα από τα απόκρυφα βιβλία της εποχής εκείνης, το πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, διασώζονται ορισμένα γνήσια στοιχεία της αρχέγονης παράδοσης, τα οποία μας πληροφορούν για την γέννηση της Θεοτόκου και την παιδική και νεανική της ηλικία. Βέβαια αν και οι άγιοι Πατέρες γενικά απέρριψαν τα απόκρυφα ευαγγέλια και δεν τα συμπεριέλαβαν στον Κανόνα της αγίας Γραφής, διότι περιείχαν πολλές ανακρίβειες και πλάνες, ωστόσο όμως η εκκλησιαστική συνείδηση σεβάστηκε τα στοιχεία εκείνα, που αναφέρονται στην γέννηση της Θεοτόκου και τα συμπεριέλαβε στην γνήσια εκκλησιαστική μας Παράδοση, διότι τα θεώρησε κατά τον πυρήνα τους ως γνήσια. Σύμφωνα λοιπόν με την παραπάνω Παράδοση, γονείς της Θεοτόκου ήταν οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα, τους οποίους μνημονεύει η Εκκλησία μας πάντοτε στις ιερές ακολουθίες της και στην απόλυση πριν από την μνημόνευση των εκάστοτε εορταζομένων αγίων. Παρά το γεγονός δε ότι και οι δύο ήταν άμεμπτοι και δίκαιοι και κατ’ εξοχήν ενάρετοι, εν τούτοις ήταν άτεκνοι, διότι η αγία Άννα ήταν στείρα και επί πλέον είχαν φθάσει σε γεροντική ηλικία, οπότε και λόγω ηλικίας ήταν αδύνατη η τεκνογονία. Ωστόσο παρά το προχωρημένο της ηλικίας των δεν έπαυαν να παρακαλούν τον Θεόν με θερμές προσευχές να τους δώσει ο Θεός τέκνο και να πάρει από πάνω τους το όνειδος της ατεκνίας. Υποσχέθηκαν δε ότι αν φέρουν στον κόσμο παιδί, να το προσφέρουν ως αφιέρωμα σ’ Εκείνον.
Την Θεομητορική αυτή εορτή θα σας παρουσιάσουμε στα παρακάτω κείμενα – οπτικοακουστικό υλικό.
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Θα ξεκινήσω μία νέα σειρά αναρτήσεων με θέμα ¨Η Ελληνική γλώσσα¨.
Στο πρώτο μέρος θα γνωρίσουμε γενικά, ιστορικά και πληροφοριακά στοιχεία για την γλώσσα μας.
¨ Τη γλώσσα έδωκαν ελληνική
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου¨, αναφωνεί ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης.
Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός, ότι η γλώσσα αποτελεί το απαραίτητο μέσο με το οποίο ο άνθρωπος επικοινωνεί και γνωρίζει το περιβάλλον του. Σύμφωνα με τον Ethnologue, τον πιο ολοκληρωμένο κατάλογο, οι γλώσσες είναι 6.809. Επίσης πρέπει να παραδεχθούμε ότι η κάθε γλώσσα έχει την δική της αξία και την δική της ιστορία.
Η Ελληνική γλώσσα έχει συνεχή ιστορική παρουσία πλέον των 7.000 χρόνων. Ο δε Γεώργιος Σεφέρης γράφει· «Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε την ίδια γλώσσα».
Πρέπει να διευκρινισθεί ότι τα Αρχαία Ελληνικά δεν αποτελούν ξένη γλώσσα για το σημερινό Έλληνα, όπως συμβαίνει με τα Αγγλοσαξωνικά για το σύγχρονο Άγγλο.
Η γλώσσα μας κατά την τουρκοκρατεία κινδύνευσε, αλλά χάριν της εκκλησίας παρέμεινε ζωντανή. Τι συμβαίνει όμως σήμερα στην ελεύθερη Ελλάδα; Δυστυχώς είναι μία χώρα, ίσως η μόνη, η οποία δεν προστατεύει στο σύνταγμά της, την γλώσσα της. Tο άρθρο 107 που υπήρχε στο Σύνταγμα του 1952 προέβλεπε το εξής: «Επίσημος γλώσσα τού κράτους είναι εκείνη στην οποία συντάσσεται το Πολίτευμα και της Ελληνικής Νομοθεσίας τα κείμενα. Πάσα προς παραφθορά αυτής επέμβαση απαγορεύεται». Εάν αύτη η διάταξη διετηρείτο και στο Σύνταγμα του 1975 θα είχαν αποφευχθεί τα σοβαρά πλήγματα, που υπέστη ή Γλώσσα μας και έτσι δεν θα φθάναμε στην σημερινή κακοποίηση και κατάντι
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Η παρούσα ανάρτηση αναφέρεται στην Διάλεξη που έγινε στις 21 Μαρτίου 1976 στην αίθουσα τελετών του Δημοτικού Μεγάρου της Ιεράς πόλης του Μεσολογγίου με την ευκαιρία των 150 ετών από την Ηρωική Έξοδο με θέμα ¨Κωστής Παλαμάς και Ρωμηοσύνη¨. Η ανάγνωσή της ή καλλίτερα η μελέτη της, θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε, γιατί μάθαμε να μιλάμε μόνο για την εποποιία των αρχαίων προγόνων μας!
Είμαστε ένα Έθνος με αρχαιότητα μόνο και σύγχρονη εποχή; Τα ενδιάμεσα χρόνια τί κάναμε;
Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική παραχάραξη. Όταν το 1453 έπεσε η Βασιλίδα των Πόλεων, η Κωνσταντινούπολη, στα χέρια των Οθωμανών δεν κατακτήθηκε η αρχαία Ελλάδα, αλλά η πρωτεύουσα της Ρωμηοσύνης. Δηλαδή, η πρώτη πόλη της Ρωμαίϊκης Αυτοκρατορίας.
Δεν είναι η αυτοκρατορική πόλη της Ρωμηοσύνης, αυτής που προέκυψε από το πάντρεμα της Ελληνικής αρχαιότητας και της Ρωμαϊκής, η αλύτρωτη πρωτεύουσά μας; Και σήμερα ακόμη ο Οικουμενικός Πατριάρχης φέρει τον τίτλο του αρχιεπισκόπου Νέας Ρώμης, δηλαδή της Κωνσταντινούπολης. Και σήμερα ακόμη το Οικουμενικό Πατριαρχείο στα Τουρκικά γράφεται και ονομάζεται "Ρούμ Πατρικανεζί" που σημαίνει Πατριαρχείο των Ρωμαίων, δηλαδή των Ρωμηών. Οι Τούρκοι, όταν κατέκτησαν την Πόλη, λένε, και είναι σωστό, πώς κατέκτησαν την καρδιά της Ρωμηοσύνης.
Αυτή την ιστορική παραχάραξη θέλησαν να κρύψουν φαίνεται οι μεγάλες δυνάμεις απ' τους ρωμηούς, γι αυτό κι' οδήγησαν το Ρήγα Φεραίο στο θάνατο. Κι' όταν εκείνος έγραφε ΡΟΥΜΕΛΗ εννοούσε ολόκληρα τα Βαλκάνια, γιατί ανήκαν στην Ρωμαίϊκη Αυτοκρατορία.
Ας αναζητήσουμε τις ρίζες μας και την ιστορική αλήθεια μακριά από την παραχάραξη της ιστορίας που επιχειρείται από κάποιους ¨ιστορικούς¨ φερέφωνα ξένων συμφερόντων βοηθούμενοι από μερικούς "φωτισμένους λόγιους", γραικύλους.
Η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης και οι πολίτες της (2η έκδοση)ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΖΛ: Αναζητώντας την ταυτότητα του γένους μας συνέταξα την ανάρτηση με τίτλο ¨Ρωμηοσύνη, Ρωμανία (Βυζάντιο) και η ξεχασμένη ταυτότητά μας¨. Σε συνέχεια της εν λόγω ανάρτησης, για την καλλίτερη μελέτη και εμβάθυνση στα περί της ταυτότητάς μας, αποφάσισα να δημιουργήσω μια σειρά αναρτήσεων με επιλεγμένα κείμενα. Έτσι αφ΄ ενός μεν θα αποσυμφορήσω την προαναφερθείσα ανάρτηση, αφ΄ ετέρου δε θα προσθέσω και άλλα στοιχεία μέσω νέων αναρτήσεων για πληρέστερη παρουσίαση της ¨ξεχασμένης ταυτότητάς μας¨.
Την σειρά αυτή την εγκαινιάζω με την εργασία του Πρωτοπρεσβύτερου Γεώργιου Δ. Μεταλληνού Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με τίτλο ¨Η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης και οι πολίτες της¨.
(Προτιμήστε την 2η Έκδοση) Η Αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης και οι πολίτες της ...ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
1. Προλογικά
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι υπάρχουν ακόμη Ορθόδοξοι στη Μέση Ανατολή, που έχουν συνείδηση της ταυτότητας και της ιστορίας τους, σ’ αντίθεση με πολλούς από εμάς τους Νεοέλληνες, που [επηρεασμένοι από την προπαγανδιστική συνθηματολογία των Ευρωπαίων, κυρίως από τον 18/19ο αιώνα], έχουν τελείως αποξενωθεί από τις έννοιες αυτές, [στην ακατανίκητη μανία μας να ταυτισθούμε με την (Δυτική) Ευρώπη (=εξευρωπαϊσμός)]. Αυτά τα έχει αναλύσει με ισχυρή τεκμηρίωση ο αείμνηστος π. Ιωάννης Ρωμανίδης , επιφανής ορθόδοξος δογματολόγος, αλλά και ιστορικός (2001), τα διδάσκω δε και εγώ στις παραδόσεις και διαλέξεις μου) . Διότι μελετώντας τις πηγές, που εξαντλητικά ερεύνησε εκείνος, διεπίστωσα την τερατώδη πλαστογράφηση της μέσης περιόδου της ιστορίας μας, με κορύφωση την καθιέρωση (1562) από τη δυτική επιστήμη του ανύπαρκτου (ως κρατικού) ονόματος ΒΥΖΑΝΤΙΟ [και την δουλοπρεπή εκ μέρους μας αποδοχή και χρήση του]. Η αυτοκρατορία, μέσα στην οποία ζήσαμε και συναντηθήκαμε οι Ορθόδοξοι πολίτες της, είχε άλλο όνομα και η ενότητά της άλλα θεμέλια, από εκείνα, που αναζήτησαν στους τελευταίους αιώνες για τον εαυτό τους οι κρατικοεθνικές ενότητες, που προέκυψαν μέσα από τις νεώτερες ιστορικοπολιτικές εξελίξεις.
..............
Ήπειρος Αρχέγονος Ελλάς Μέρος 3ο : Τσάμηδες και Αλβανικές διεκδικήσεις.ΠΑΖΛ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Σχόλιο ΠΑΖΛ:
Μεταξύ των έξι και πλέον θεωριών για την ιστορική και ετυμολογική προέλευση των ονομασιών «Τσάμηδες» και «Τσαμουριά», πιθανότερη θεωρείται εκείνη, που σχετίζεται με τη λέξη «Θύαμις» (Καλαμάς), με παραφθορά του, με την πάροδο του χρόνου : Θύαμις, Θυάμις, Τσ(ι)άμης, δηλ. ο κάτοικος που βρίσκεται κοντά στον Θύαμη ποταμό, την Θυαμυρία, την Τσ(ι)αμουριά.
Οι Τσάμηδες ποτέ δεν αισθάνθηκαν Έλληνες. Η ευκαιρία για να δείξουν το ανθελληνικό τους μένος δόθηκε κατά την κήρυξη του Ελληνο-ιταλικού Πολέμου. Το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου 1940, εντάσσονται στον Ιταλικό Στρατό οργανώνοντας δύο (2) Τάγματα δικά τους και 15 περίπου Αλβανικά Τάγματα.
Μετά το τέλος του πολέμου το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων των Ιωαννίνων, κατά πάντα νόμιμο και διεθνώς αναγνωρισμένο, εκδίδει μέχρι το 1948, χίλιες επτακόσιες (1.700) και πλέον καταδικαστικές αποφάσεις εις βάρος των εγκληματιών Τσάμηδων. Γνωστότερη αυτών (των αποφάσεων) είναι η υπ’ αριθμ. 344/23-5-1945 απόφαση του, διεκτραγωδώντας έτσι τα αποδεδειγμένα αποτρόπαιά τους.
Επακολούθησε η στέρηση της Ελληνικής Ιθαγένειάς τους με την υπ’ αριθμ. Α.Π. 50862/47 απόφαση του Υπουργείου Στρατιωτικών, καθώς και η Δήμευση των Περιουσιών τους, (Β.Δ. 2185/1952 και Ν. 2781/54) που διατέθηκαν στα θύματα της θηριωδίας τους και σε ακτήμονες σύμφωνα με τις διεθνείς ανάλογες διατάξεις
Όσοι απέμειναν στις εστίες τους (232 άτομα μέχρι το 1949) ζούσαν ανενόχλητοι και απολάμβαναν όλα τα δικαιώματα του Έλληνα Πολίτη.
Σχόλιο ΠΑΖΛ: Συνεχίζουμε την σύνθεση του ΠΑΖΛ ¨Ήπειρος Αρχέγονος Ελλάς¨ με το 2ο Μέρος που αναφέρεται στην Βόρεια Ήπειρο.
Ο όρος «Βόρειος Ήπειρος» είναι μεταγενέστερος. Επιβλήθηκε βίαια και αυθαίρετα το 1913, όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία, Ιταλία και Αυστροουγγαρία) διέπραξαν το μεγάλο έγκλημα του διαμελισμού της Ηπείρου και της αποσπάσεως απ’ αυτήν της Βορείου Ηπείρου.
Μέχρι τότε και πριν χιλιάδες χρόνια, η Ήπειρος ήταν ενιαία, μία και αδιαίρετη, που άρχιζε από τον Αμβρακικό Κόλπο (Πρέβεζα) και τελείωνε στον Γενούσο (Σκούμπι) ποταμό, παράλληλα της Εγνατίας οδού, με πρωτεύουσα την Νικόπολη, αρχαία πόλη κοντά στην σημερινή Πρέβεζα.
Σκόπος αυτής της ενέργειας, η δημιουργία του Αλβανικού κράτους, που δεν ήταν αποτέλεσμα αγώνων ενός λαού που ζητούσε την απελευθέρωση του και την ανεξαρτησία του από τον Οθωμανικό ζυγό, αλλά επινόηση της Αυστροουγγαρίας και της Ιταλίας οι οποίες ενεργούσαν η κάθε μία για ίδιο συμφέρον. Το εθνικό συναίσθημα ήταν άγνωστο στους Αλβανούς μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα.
Τρεις φορές απελευθερώθηκε η Βόρεια Ήπειρος. Μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21 Φεβρουαρίου 1913) από τον τουρκικό ζυγό, ο Ελληνικός στρατός συνεχίζει ελευθερώνοντας μία μία και τις πόλεις της Βορείου Ηπείρου μέχρι έξω από τον Αυλώνα. Μερικές μάλιστα πόλεις της Βορείου Ηπείρου ανέκτησαν νωρίτερα την ελευθερία τους (π.χ. Χειμάρρα με τον Σπ. Σπυρομήλιο 5/10/1912 , Κορυτσά με τον Παν. Δαγκλή 7/12/1912)..
Η έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και η έκρυθμη κατάσταση στην Αλβανία αναγκάζει τους Ευρωπαίους να επιτρέψουν την είσοδο του Ελληνικού στρατού για την αποκατάσταση της
4. ειίδα 4 ἀπό ζει. 21
1. ΓΛΩΑ ΜΟΤ ΓΛΤΚΗΑ ΜΟΤ ΓΛΩΑ- ΑΝΩ ΓΡΟΠΟΛΖ
http://youtu.be/K3aWZY0qD48
2. ΣΟ ΜΔΓΑΛΔΗΟ ΣΖ ΔΛΛΖΝΗΚΖ ΓΛΩΑ
Οη πεξίθεκνη ιφγνη ηνπ θαζεγεηή Ξελνθψληα Ενιψηα.
Ο Ξελνθψλ Ενιψηαο σο πξέζβεο ηεο ηεο ειιεληθήο γιψζζαο εθθψλεζε ελψπηνλ ηνπ ΓΝΣ έλα ιφγν ζηα
ειιεληθά ρξεζηκνπνηψληαο ηελ αγγιηθή, πξνθαιψληαο παγθφζκηα αίζζεζε.
Έθπιεμε πξνθάιεζε ν Ξελνθψλ Ενιψηαο, σο αληηπξφζσπνο ηεο Διιάδαο, απφ ηνλ απξνζδφθεην ιφγν ηνπ
ζηηο 26 επηεκβξίνπ 1957, ελψπηνλ ηνπ Γηεζλνχο Ννκηζκαηηθνχ Σακείνπ, ζε κία απφ ηηο πην νπζηαζηηθέο ηνπ
ελέξγεηεο γηα ηελ πξνβνιή ηεο ειιεληθήο γιψζζαο. Ο εθιηπψλ, κίιεζε ειιεληθά θαη ηνλ θαηάιαβαλ φινη γηαηί
ρξεζηκνπνίεζε αηφθηα ηελ αγγιηθή γιψζζα! Δπαθνινχζεζε αλππφθξηηνο ελζνπζηαζκφο θαη ρεηξνθξνηήκαηα
απφ φξζηνπο ηνπο ζπλέδξνπο. Σελ επνκέλε είραλ πξσηνζέιηδν ην ιφγν ηνπ νη ―New York Times‖ θαη ε
―Washington Post‖, πεξλψληαο ζε φιν ηνλ θφζκν ην κήλπκα, φηη ε ειιεληθή γιψζζα κπνξεί λα
ρξεζηκνπνηεζεί θαη λα ιεηηνπξγήζεη ζε φιεο ηηο επξσπατθέο γιψζζεο. Μάιηζηα, ηφζε ήηαλ ε εληχπσζε, πνπ
πξνθάιεζε ε πξψηε απηή νκηιία ζηα αγγιηθά, ψζηε ν ηφηε Πξφεδξνο ηεο Γηεζλνχο Σξάπεδαο, Γηνπηδίλ Μπιάθ,
ηνλ παξαθάιεζε θαη ζε επφκελε εηήζηα ζπλεδξίαζε ηνπ ΓΝΣ θαη ηεο Γηεζλνχο Σξάπεδαο λα κηιήζεη πάιη
αγγιηθά, αιιά κε ειιεληθέο ιέμεηο, θάηη, πνπ επαλέιαβε ην 1959.
Ο ίδηνο ν Ξελνθψλ Ενιψηαο αλέθεξε ζρεηηθά: ―Βέβαηα ηε δεχηεξε θνξά ν ιφγνο είρε πεξηερφκελν νπζηαζηηθφ .
Αλαθεξφηαλ ζηελ νπζία: γηα ην λνκηζκαηηθφ θαη νηθνλνκηθφ πξφβιεκα ηεο επνρήο‖. Μάιηζηα, δελ παξέιεηςε λα
αλαθέξεη, φηη νη παηέξεο ηεο ακεξηθαληθήο αλεμαξηεζίαο, ν Οπάζηγθηνλ, ν Σδέθεξζνλ, ν ‗Αληακο θαη άιινη φηαλ
ζπλέηαζζαλ ην χληαγκα ησλ Ζλσκέλσλ Πνιηηεηψλ, ην 1787, είραλ πξνηείλεη ε γιψζζα ηνπ λένπ θξάηνπο λα
είλαη ε ειιεληθή, πξνο ηηκή ηεο γιψζζαο ηνπ Έζλνπο εθείλνπ, πνπ πξψην γέλλεζε ηε Γεκνθξαηία θαη ηε
δηέδσζε ζηνλ θφζκν.
Μία ςήθνο , φκσο ήηαλ αξθεηή γηα λα πξνθξηζεί ε αγγιηθή.
Ο ιφγνο ζηηο 26/9/1957:
I always wished to address this Assembly in Greek, but realized that it would have been indeed «Greek» to all
present in this room. I found out,however, that I could make my address in Greek which would still be English
to everybody. With your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using with the exception of articles and
prepositions, only Greek words.
Kyrie,
I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy
of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.
With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which
polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the
numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch.
But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and
catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic
climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the
eugenic arid generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the
gastronomic symposia.
―Απφδνζε‖
«Κχξηνη,
5. ειίδα 5 ἀπό ζει. 21
Δπινγψ ηνπο άξρνληεο ηνπ Γηεζλνχο Ννκηζκαηηθνχ Σακείνπ θαη ηελ Οηθνπκεληθή Σξάπεδα γηα ηελ νξζνδνμία
ησλ αμησκάησλ, κεζφδσλ θαη πνιηηηθψλ, παξά ην γεγνλφο φηη ππάξρεη έλα επεηζφδην θαθνθσλίαο ηεο
Σξάπεδαο κε ηελ Διιάδα. Με ελζνπζηαζκφ δηαιεγφκαζηε θαη ζπλαγσληδφκαζηε ζηηο ζπλφδνπο ησλ δηδίκσλ
Οξγαληζκψλ ησλ νπνίσλ ηηο πνιχκνξθεο νηθνλνκηθέο ηδέεο θαη δφγκαηα αλαιχνπκε θαη ζπλζέηνπκε. Σα
θξίζηκα πξνβιήκαηά καο φπσο ε λνκηζκαηηθή πιεζψξα παξάγνπλ θάπνηα αγσλία θαη κειαγρνιία. Απηφ ην
θαηλφκελν είλαη ραξαθηεξηζηηθφ ηεο επνρήο καο.
Αιιά, ε ζέζε κνπ είλαη φηη έρνπκε ηνλ δπλακηζκφ λα πξνγξακκαηίζνπκε ζεξαπεπηηθέο πξαθηηθέο ζαλ κέηξν
πξνθχιαμεο απφ ην ράνο θαη ηελ θαηαζηξνθή. Παξάιιεια κηα παγθφζκηα αλππφθξηησο νηθνλνκηθή ζπλέξγεηα
θαη ελαξκφληζε ζε έλα δεκνθξαηηθφ θιίκα είλαη βαζηθή. Απνινγνχκαη γηα ηνλ εθθεληξηθφ κνπ κνλφινγν.
Δθθξάδσ κε έκθαζε ηελ επραξηζηία κνπ ζε εζέλα Κχξηε, ζην επγεληθφ θαη γελλαηφδσξν Ακεξηθαληθφ Έζλνο θαη
ζηνπο νξγαληζκνχο θαη πξσηαγσληζηέο ηεο Ακθπθηησλίαο θαη ηνπ γαζηξνλνκηθνχ πκπνζίνπ».
Γχν ρξφληα αξγφηεξα, ην 1959, ν Ξ. Ενιψηαο έδσζε κία άιιε ειιελναγγιηθή νκηιία, δεηψληαο λα ηνλ
αθνχζνπλ κε πξνζνρή, αθφκα θη αλ ππήξρε ν θίλδπλνο λα θνπξάζεη ηνπο αθξναηέο ηνπ. Ηδνχ ν ιφγνο θαη ε
ειιεληθή ηνπ «κεηαγξαθή»:
Kyrie,
It is Zeus‘ anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic
method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic
anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather
cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their
tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our
gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes. Political magic has always
been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and
polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed
into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not
antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic
archons is basic. Parallel to this,we have to synchronize and harmonize more and more our economic and
nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the
political and economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has
been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical
economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, i
sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs
in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with
them.I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, i emphasize my
eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie
stenographers.
―Απφδνζε‖
«Κχξηνη,
Δίλαη «Γηφο αλάζεκα» ζηελ επνρή καο θαη αίξεζε ηεο νηθνλνκηθήο καο κεζφδνπ θαη ηεο νηθνλνκηθήο καο
πνιηηηθήο ην φηη ζα θέξλακε ζε αγσλία ηελ θχιια ηνπ λνκηζκαηηθνχ πιεζσξηζκνχ θαη ηε Υάξπβδε ηεο
νηθνλνκηθήο καο αλαηκίαο. Γελ είλαη ζηελ ηδηνζπγθξαζία κνπ λα είκαη εηξσληθφο ή ζαξθαζηηθφο αιιά ε
δηάγλσζή κνπ ζα ήηαλ φηη νη πνιηηηθνί είλαη κάιινλ θξππηνπιεζσξηζηέο. Αλ θαη κε έκθαζε ζηηγκαηίδνπλ ηνλ
λνκηζκαηηθφ πιεζσξηζκφ, ηνλ ελεξγνπνηνχλ κέζσ ηεο ηαθηηθήο ηνπο θαη ησλ πξαθηηθψλ ηνπο. Ζ πνιηηηθή καο
ζα έπξεπε λα βαζίδεηαη πεξηζζφηεξν ζε νηθνλνκηθά θαη ιηγφηεξν ζε πνιηηηθά θξηηήξηα. Γλψκσλ καο πξέπεη λα
είλαη έλα κέηξν κεηαμχ νηθνλνκηθήο, ζηξαηεγηθήο θαη θηιαλζξσπηθήο ζθνπηάο. ε κηα επνρή πνπ
ραξαθηεξίδεηαη απφ κνλνπψιηα, νιηγνπψιηα, κνλνπσιηαθφ αληαγσληζκφ θαη πνιχκνξθεο αλειαζηηθφηεηεο, νη
πνιηηηθέο καο πξέπεη λα είλαη πην νξζνινγηζηηθέο, αιιά απηφ δελ ζα έπξεπε λα κεηακνξθψλεηαη ζε
πιεζσξνθνβία, ε νπνία είλαη ελδεκηθή ζηνπο αθαδεκατθνχο νηθνλνκνιφγνπο. Ζ λνκηζκαηηθή ζπκκεηξία δελ ζα
έπξεπε λα αληαγσλίδεηαη ηελ νηθνλνκηθή αθκή. Μηα κεγαιχηεξε ελαξκφληζε κεηαμχ ησλ πξαθηηθψλ ησλ
νηθνλνκηθψλ θαη λνκηζκαηηθψλ αξρφλησλ είλαη βαζηθή. Παξάιιεια κε απηφ, πξέπεη λα εθζπγρξνλίζνπκε θαη λα
ελαξκνλίζνπκε φιν θαη πεξηζζφηεξν ηηο νηθνλνκηθέο θαη λνκηζκαηηθέο καο πξαθηηθέο παλεζληθψο. Απηέο νη
ζεσξήζεηο είλαη πην εθαξκφζηκεο ηψξα, πνπ ηα πξνγλσζηηθά ηνπ πνιηηηθνχ θαη νηθνλνκηθνχ βαξνκέηξνπ είλαη
ράιθηλα. Ζ ηζηνξία ηεο δίδπκεο νξγάλσζεο ζε απηήλ ηελ ζθαίξα είλαη δηδαθηηθή θαη νη γλσζηηθέο ηνπο
εθαξκνγέο ζα είλαη πάληα έλα ηνλσηηθφ ζηηο πνιπψλπκεο θαη ηδηφκνξθεο εζληθέο νηθνλνκίεο. Ζ γέλεζε κηαο
πξνγξακκαηηζκέλεο νξγάλσζεο ζα εληζρχζεη απηέο ηηο πνιηηηθέο. Γη‘ απηφλ ην ιφγν αληηκεησπίδσ κε
ζπκπάζεηα, αιιά φρη ρσξίο θξηηηθή δηάζεζε, έλα ή δχν ζέκαηα κε ηνπο απνζηφινπο ηεο ηεξαξρίαο ησλ
νξγάλσλ καο ζηνλ δήιν ηνπο λα πξνγξακκαηίζνπλ νξζφδνμεο νηθνλνκηθέο θαη λνκηζκαηηθέο πνιηηηθέο.
Απνινγνχκαη πνπ ζαο ηπξάλλεζα κε ηελ ειιεληθή κνπ θξαζενινγία. ηνλ επίινγφ κνπ δίλσ έκθαζε ζηελ
επινγία κνπ, πξνο ηνπο θηιφμελνπο απηφρζνλεο απηήο ηεο θνζκνπνιίηηθεο κεηξφπνιεο θαζψο θαη ην εγθψκηφ
κνπ πξνο εζάο, θχξηνη ζηελνγξάθνη».
Αθνινπζεί θη έλαο ιφγνο ηνπ Ξ. Ενιψηα, ζηελ γαιιηθή γιψζζα απηή ηελ θνξά, ρξεζηκνπνηψληαο θαη πάιη
ειιεληθφ ιεμηιφγην: Le Dedale Synchrone Du Cosmos Politique.
Kyrie,
6. ειίδα 6 ἀπό ζει. 21
Sans apostropher ma rhetorique dans l‘ emphase et la plethore, j‘ analyserai elliptiquement, sans nul
gallicisme, le dedale synchrone du cosmos politique caracterise par des syndromes de crise paralysant l‘
organisation systematique de notre economie. Nous sommes periodiquement sceptiques et neurastheniques
devant ces paroxysmes periphrasiques, cette boulimie des demagogues, ces hyperboles, ces paradoxes
hypocrites et cyniques qui symbolisent une democratie anachronique et chaotique. Les phenomenes
fantastiques qu‘on nous prophetise pour l‘ epoque astronomique detroneront les programmes rachitiques,
hybrides et sporadiques de notre cycle atomique. Seule une panacee authentique et draconienne
metamorphosera cette agonie prodrome de l‘ apocalypse et une genese homologue du Phenix. Les
economistes technocrates seront les strateges d‘ un theatre polemique et dynamique et non les proselytes du
marasme. Autochtones helleniques, dans une apologie cathartique, psalmodions les theoremes de la
democratie thesaurisante et heroique, soyons allergiques aux parasites allogenes dont les sophismes trop
hyalins n‘ ont qu‘une pseudodialectique. En epilogue a ces agapes, mon amphore a l‘ apogee, je prophetise
toute euphorie et apotheose a Monsieur Giscard d‘ Estaing, prototype enthousiasmant de la neo-orthodoxie
economique et symbole de la palingenesie de son ethnie gallique.
http://www.pare-dose.net / http://news.pathfinder.gr
http://namarizathema.blogspot.com/2010/02/blog-post_8437.html
3. ΑΦΗΔΡΩΜΔΝΟ, ΔΞΑΗΡΔΣΗΚΑ ΣΟΤ.....ΞΔΝΟΜΑΝΔΗ, ΠΟΤ ΘΔΛΟΤΝ
ΝΑ ΑΦΑΝΗΟΤΝ ΣΖΝ ΔΛΛΖΝΗΚΖ ΓΛΩΑ...
Ξέξεηο ειιεληθά; Σόηε μέξεηο θαη αγγιηθά! (Απόζπαζκα).
Αθηεξσκέλν, εμαηξεηηθά ζηνπο.....μελνκαλείο, πνπ ζέινπλ λα αθαλίζνπλ ηελ Διιεληθή γιώζζα
Ξέξεηο ειιεληθά; Σόηε μέξεηο θαη αγγιηθά!
Σν παξαθάησ άξζξν είρε δεκνζηεπηεί πξηλ από θαηξό ζε βξεηαληθό πεξηνδηθό
ηέρλεο (;)
Αμίδεη ην θόπν λα ην δηαβάζεηο...!......
"The genesis of classical drama was not symptomatic.
An euphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes.
The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and
synopsis characterized the phraseology of the text.
Γηαβάζηε ηελ ζπλέρεηα ζηνλ παξαθάησ ζύλδεζκν:
http://greecewholivesforever.blogspot.com/2012/01/blog-post_25.html
4. ΔΛΛΖΝΔ, ΝΑ ΔΗΣΔ ΤΠΔΡΖΦΑΝΟΗ ΠΟΤ ΜΗΛΑΣΔ ΣΖΝ ΔΛΛΖΝΗΚΖ
ΓΛΧΑ ΕΧΝΣΑΝΖ ΚΑΗ ΜΖΣΔΡΑ ΟΛΧΝ ΣΧΝ ΑΛΛΧΝ ΓΛΧΧΝ.
Αλαδεκνζίεπζε από βηβιηνπσιείν "ρσξίο όλνκα"
Παιαηόηεξα επηθξαηνύζε ε ζεσξία όηη νη αξραίνη Έιιελεο παξέιαβαλ ην
αιθάβεην από ηνπο Φνίληθεο, νη νπνίνη θαηνηθνύζαλ ζηηο αθηέο ηεο πξίαο –
Παιαηζηίλεο. Δλώ ζπλέβε ην αληίζεην: Οη Φνίληθεο παξέιαβαλ ηε γξαθή από
ηνπο Κξήηεο απνίθνπο, νη νπνίνη θαηά ηνλ 13νλ π.Υ. αηώλα απνίθεζαλ ηηο
αθηέο ηεο Παιαηζηίλεο σο Φηιηζηαίνη, όπσο καο είλαη γλσζηνί, από ηελ
Παιαηά Γηαζήθε. Ο Άξζνπξ Έβαλο, Άγγινο αξραηνιόγνο ππνζηεξίδεη: «Ζ
Γξαθή ηεο Κξήηεο είλαη ε κήηεξ ηεο Φνηληθηθήο γξαθήο».
Αιιά, αο πάξνπκε ηα πξάγκαηα από ηελ αξρή. Σνλ Ηνύλην ηνπ 1952 ν Άγγινο αξρηηέθηνλαο, ν Μάηθι Βέληξηο
αλαθνίλσζε δεκόζηα όηη κπόξεζε λα απνθξππηνγξαθήζεη κηα άγλσζηε κέρξη ηόηε γξαθή, ηελ
Κξεηηθνκπθελατθή γξακκηθή γξαθή ηύπνπ Β΄, ζηελ νπνία βξίζθνληαη γξακκέλεο πνιιέο πηλαθίδεο από ηελ
Κξήηε, ηηο Μπθήλεο, ηελ Πύιν θ.ά. θαη, ην θπξηόηεξν, όηη ε γιώζζα ησλ πηλαθίδσλ απηώλ είλαη ε Διιεληθή.
Ζ ζπνπδαηόηεηα ηεο αλαθνίλσζεο ηνπ Βέληξηο γηα ηελ επηζηήκε γεληθόηεξα (πνπ έιπλε, επηηέινπο, ην
κπζηήξην, ην κπζηήξην ησλ πηλαθίδσλ ηεο γξακκηθήο γξαθήο Β’), αιιά ηδίσο γηα ηνλ ειιεληθό πνιηηηζκό,
πνπ ε γξαπηή ηνπ παξάδνζε κεηαθεξόηαλ επηά πεξίπνπ αηώλεο λσξίηεξα (από ηνλ 8ν αηώλα π.Υ.