1. คัมภีรฉนทศาสตร์
์ ั
แพทย์ศาสตร์สงเคราะห์

2. จัดทําโดย น.ส.ขวัญฤทัย คงพล
ม.๕/๑ เลขที ๒๘
เสนอ คุณครู นิตยา ทองดียง
ิ
โรงเรี ยนรั ษฎานุประดิษฐ์ อนุสรณ์
ปี การศึกษา ๒๕๕๖ ภาคเรี ยนที ๒

3. รู้ แล้ วอย่ าอวดรู้ พินิจดูอย่ าหมินเมิน
ควรยาหรื อยาเกิน กว่ าโรคนันจึงกลับกลาย
5
ถนอมทําแต่ พอควร อย่ าโดยด่ วนเอาพลันหาย
ผิโรคนันกลับกลาย
5 จะเสียท่ าด้ วยผิดที
บ้ างได้ แต่ ยาผาย บรรจุถ่ายจนถึงดี
เห็นโทษเข้ าเป็ นตรี จึงออกตัวด้ วยตกใจ
บ้ างรู้ แต่ ยากวาด เทียวอวดอาจไม่ เกรงภัย
โรคน้ อยให้ หนักไป ดังก่ อกรรมให้ ตดกาย
ิ

4. คําศัพท์

5. ๑.พินิจ หมายถึง พิจารณา
๒.หมินเมิน หมายถึง หยิง,ประมาท
๓.ถนอม หมายถึง ระมัดระวัง
๔.ยาผาย หมายถึง ยาขับลม
๕.ยากวาด หมายถึง ยาทีปรุ งแล้ วบดให้ ละเอียด

6. ถอดความ

7. รู้แล้ วอย่าอวดรู้ พินิจดูอย่าหมินเมิน
ควรยาหรื อยาเกิน กว่าโรคนันจึงกลับกลาย
ถอดความ
มีความรู้อย่าอวดความรู้ ควรพิจารณาอย่าประมาท ควรให้ ยาแค่ไหน
หรื อให้ ยาแรงกว่าโรคจนโรคนันเปลียนเป็ นโรคอืน

8. ถนอมทําแต่พอควร อย่าโดยด่วนเอาพลันหาย
ผิโรคนันกลับกลาย จะเสียท่าด้ วยผิดที
ถอดความ
ควรระมัดระวังทําแต่พอควร อย่ารี บร้ อนจนทําให้ โรคนันหายทันที
อาการทีดีอยูอาจจะทรุดลงได้ หากโรคทีรักษานันเป็ นโรคอืน จะพลาดผิด
่
เพราะความประมาท

9. บ้ างได้ แต่ยาผาย บรรจุถ่ายจนถึงดี
เห็นโทษเข้ าเป็ นตรี จึงออกตัวด้ วยตกใจ
ถอดความ
อาจจะรู้แต่เรื องยาขับลม จึงให้ ยาถ่ายไปเมืออาการผิดปกติ พอเห็น
คนไข้ ใกล้ ตาย จึงรี บแก้ ตวเพราะตกใจ
ั

10. บ้ างรู้แต่ยากวาด เทียวอวดอาจไม่เกรงภัย
โรคน้ อยให้ หนักไป ดังก่อกรรมให้ ตดกาย
ิ
ถอดความ
อาจจะมีความรู้เฉพาะเรื องยากวาด แต่อวดอ้ างความสามารถไปทัวไม่
กลัวอันตราย บางครังโรคไม่หนักแต่ก็ทําให้ เป็ นโรคหนักขึน เปรี ยบเหมือน
ผลกรรมทีติดตัวไป

11. บทวิเคราะห์

12. ๑.คุณค่ าด้ านเนือหา
5
ในบทนีได้ กล่าวถึงตําราฉันทศาสตร์ ทีแต่งมาแต่โบราณ
ซึงเนือหาจะกล่าวถึงคุณสมบัตทีแพทย์ควรมี อาทิ การไม่อวดอ้ างความรู้
ิ
การไม่ถือตนอยูในความประมาท การเป็ นต้ น ซึงจะเป็ นแนวทางนําไปสู่
่
ความสําเร็ จ

13. ๒.คุณค่ าด้ านวรรณศิลป์
๑.การสรรคํา การเล่นเสียงสัมผัส คือ เล่นเสียงสัมผัสพยัญชนะ เช่น
รู้แล้ วอย่าอวดรู้ พินิจดูอย่าหมินเมิน
ควรยาหรื อยาเกิน กว่าโรคนันจึงกลับกลาย

14. ๒.การใช้ ถ้อยคําทีเหมาะสมกับเนือเรืองและบุคคลในเรื อง
5
ผู้เรี ยบเรี ยงใช้ คําทีสามารถถ่ายทอดความรู้สกแก่ผ้ อานได้ อย่าง
ึ ู่
ตรงไปตรงมา และเข้ าใจได้ ง่าย เช่น
รู้แล้ วอย่าอวดรู้ พินิจดูอย่าหมินเมิน
ควรยาหรื อยาเกิน กว่าโรคนันจึงกลับกลาย

15. ๓.คุณค่ าด้ านสังคม
สะท้ อนข้ อคิดเพือนําไปใช้ ในการดําเนินชีวต ซึงการประกอบอาชีพ
ิ
แพทย์นน จะเกียวข้ องกับการอยูรอดของคนไข้ แพทย์จงไม่ควรตังตนอยู่
ั ่ ึ
ในความประมาท ถึงจะมีความรู้จริ งแต่ไม่ควรอวดอ้ าง ควรทําการรักษา
เพือช่วยชีวิตของคนป่ วยจะดีกว่า ควรมีจรรยาบรรณแพทย์ ซึงจะทําให้ มีผ้ ู
นับถือยกย่องและศรัทธาในแพทย์มากยิงขึน
(สําคัญอยูทีไม่ควรประมาทในการรักษา)
่