2. 1. Η διαμόρφωση της μεσαιωνικής και
ελληνικής βυζαντινής αυτοκρατορίας
3. • Τι εννοούμε με τον όρο
«διαμόρφωση της
ελληνικής βυζαντινής
αυτοκρατορίας»;
• το κράτος του
Βυζαντίου αποκτά
σταθερά
χαρακτηριστικά τα
οποία το
απομακρύνουν από τις
ρωμαϊκές του
καταβολές και του
δίνουν έναν ξεχωριστό
χαρακτήρα
5. Λέων Γ' ο Ίσαυρος (717-741)
Κωνσταντίνος Ε' ο Κοπρώνυμος (741-775)
Αρτάβασδος, σφετεριστής (741-743)
Λέων Δ' ο Χάζαρος (775-780)
Ειρήνη η Αθηναία, συμβασίλισσα (780-790) με τον υιό
της Κωνσταντίνος ΣΤ'(780-797)
Ειρήνη η Αθηναία μονοκράτορας (797-802)
6. Δυναστεία του Αμορίου
Μιχαήλ Β' ο Τραυλός, (820-829)
Θεόφιλος, (829-842) υιός του Μιχαήλ Β'
Μιχαήλ Γ' ο Μέθυσος, (842-867), υιός
του Θεοφίλου, με αντιβασίλισσα τη
μητέρα του Θεοδώρα, (842-856)
7. α. παγίωση και επέκταση αλλαγών
• Ισαυρική ή συριακή δυναστεία (717-802) και
δυναστεία Αμορίου(802-867):
αποκρυστάλλωση αλλαγών και εξελίξεις που
οδήγησαν στη διαμόρφωση του
μεσαιωνικού ελληνικού
βυζαντινού κράτους
8. εξελίξεις:
σταθεροποίηση των συνόρων μεταξύ
Βυζαντίου και Χαλιφάτου στις παρυφές της Μ.
Ασίας, στη στεριά, και κατά μήκος της γραμμής
Κιλικία-Κύπρος-Κρήτη, στη
θάλασσα.
9. αντεπίθεση του Βυζαντίου στη Μ. Ασία.
Επιτυχής αντιμετώπιση της βουλγαρικής
απειλής στα Βαλκάνια
αφομοίωση σλαβικών πληθυσμών
ενισχύθηκε ο ελληνικός χαρακτήρας της
αυτοκρατορίας
10. περαιτέρω οργάνωση των διοικητικών
υπηρεσιών
γενίκευση των θεμάτων στη Μ . Ασία και
επέκτασή τους στα Βαλκάνια.
13. οι στρατιώτες-αγρότες
αποτελούσαν τον θεματικό
στρατό
είχαν δικά τους κτήματα
σε περίπτωση εχθρικής επίθεσης
ήταν υποχρεωμένοι να
παρουσιαστούν για υπηρεσία.
16. Οι υποχρεώσεις του στρατιώτη-αγρότη
Ένα επικουρικό σώμα του αυτοκρατορικού στρατού ήλθε να καταλάβει το
στρατόπεδο που ήταν εκεί (κοντά στην πόλη Άμνια της μικρασιατικής
Παφλαγονίας), για να ετοιμάσει εκστρατεία κατά των Αράβων. Ο χιλίαρχος, ο
εκατόνταρχος και ο πεντηκόνταρχος προχώρησαν σε φροντισμένη
επιθεώρηση, απαιτώντας αδιάκοπα από το πλήθος των στρατιωτών να
παρουσιάζονται με τα άλογα και τις πολεμικές άμαξές τους.
Ενώ πλησίαζε η επιθεώρηση, το άλογο του στρατιώτη Μουσούλιου, που
ήταν πάμφτωχος, καταλήφθηκε αίφνης από κωλικούς πόνους και σπασμούς,
έπεσε κάτω και ψόφησε. Ο στρατιώτης δεν είχε χρήματα να αγοράσει άλλο
άλογο και ήλθε σε πολύ δύσκολη θέση, ενώ ο εκατόνταρχος τον απειλούσε
οργισμένος.
Βίος Αγίου Φιλαρέτου, έκδ. M.H. Fourmy - M. Leroy, Byzantion 9 (1934)
125-127.
17. Η ανάπτυξη των θεματικών στρατών
είχε σημαντικές συνέπειες:
Οι μισθοφόροι
περιορίστηκαν
στη βυζαντινή ύπαιθρο
κυριάρχησε η μικρή και
μεσαία αγροτική
ιδιοκτησία.
19. χρόνια του Κωνσταντίνου
Ε΄ (741-775)
ενδείξεις οικονομικής ανάκαμψης
η κρίση στην οικονομία ξεπεράστηκε
Αυξήθηκαν τα κρατικά
έσοδα
αναζωογονήθηκαν το
εμπόριο και η
βιοτεχνία.
αισθητή αύξηση
του πληθυσμού
του Βυζαντίου
ο χαρακτήρας της
οικονομίας παρέμεινε
κυρίως αγροτικός.
20. Νικηφόρος Α΄ (802-811)
• Λογοθέτης του Γενικού (των Οικονομικών)
επί Ειρήνης της Αθηναίας, τελευταίας εκπροσώπου
της δυναστείας των Ισαύρων.
Ο Νικηφόρος Α' και ο γιος του και διάδοχός του Σταυράκιος σε νόμισμα της εποχής
22. κακώσεις του Νικηφόρου Α΄ (802-811)
κακώσεις
τολμηρά
οικονομικά του
μέτρα
απέβλεπαν στην
ανάκαμψη του
εμπορίου και την
αύξηση των
εσόδων του
κράτους.
ονομάστηκαν έτσι
από τους εχθρούς
του Νικηφόρου Α
23. Έθιγαν κυρίως τις πλουσιότερες τάξεις
και την εκκλησιαστική περιουσία,
γι' αυτό ο χρονογράφος Θεοφάνης,
μεγάλος εχθρός του Νικηφόρου, τα
ονόμασε "κακώσεις".
Μάλιστα, η αντίδραση και η
δυσαρέσκεια που προκάλεσαν,
κατέληξαν σε δολοφονική απόπειρα
εναντίον του Νικηφόρου.
Οι δέκα "κακώσεις" αναφέρονταν σε
θέματα δημογραφικά ή οικονομικής και
δημοσιονομικής πολιτικής και ορισμένες
απέβλεπαν στην ενίσχυση της
στρατιωτικής δύναμης της χώρας.
24. Τα μέτρα αυτά ήταν τα ακόλουθα:
1.Η ακύρωση των φοροαπαλλαγών που είχε
θεσπίσει η αυτοκράτειρα Ειρήνη και η εγγραφή
των πολιτών στους φορολογικούς καταλόγους
2.Η επιβολή του καπνικού φόρου (για κάθε εστία
που καπνίζει, δηλαδή για κάθε νοικοκυριό) στους
πάροικους (εξαρτημένους γεωργούς) των μονών
και των ναών, καθώς και στα πολυάριθμα
φιλανθρωπικά ιδρύματα
3.Η καθιέρωση της συλλογικής ευθύνης της
κοινότητας του χωριού για την καταβολή των
φόρων
25. • 4.Η απαγόρευση της τοκογλυφίας
5. Η δημιουργία κλήρων για τους ναύτες
στρατιώτες της Μ.Ασίας
6. Η υποχρέωση των πλούσιων ναυκλήρων
(πλοιοκτητών) της Κωνσταντινούπολης να δανειστούν
από το κράτος με υψηλό επιτόκιο.
Το τελευταίο αυτό μέτρο απέβλεπε στην
ανάπτυξη του εμπορίου
26. • Το βυζαντινό κράτος για την
είσπραξη των φόρων
χωρίστηκε σε φορολογικές
περιφέρειες.
• Οι φόροι εισπράττονταν σε
δύο δόσεις: το Μάιο και
τοΣεπτέμβριο.
Στην εικόνα, μολυβδόβουλλο
(μολύβδινη σφραγίδα)
του λογοθέτη του γενικού ,
κρατικού υπαλλήλου που
ασχολούνταν με τον
καθορισμό και την είσπραξη
των φόρων. Χρονολογείται
στα 714.
Zacos, G., Veglery,
A., Byzantine Lead Seals, vol.
1, Part 2, Basel 1972, σ. 1125,
πίν. 140, αρ. 2007.
27. Πηγές
• Ιστορία (Β ’ Γυμνασίου): Ηλεκτρονικό Βιβλίο
• Ιστορία (Β’ Γενικού Λυκείου - Γενικής
Παιδείας): Ηλεκτρονικό Βιβλίο
• Βικιπαίδεια
• Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
• Μηχανή του Χρόνου