.

1. Baroque

2. คำ ว่ำ บำโร้ค ( Baroque ) เป็นคำ ภำษำฝรั่งเศส มีที่มำจำกภำษำอิตำเลี่ยน คำ ว่ำ บะร็อคโค่(
Barocco ) ซึ่งมีควำมหมำยว่ำ “ควำมหรูหรำอลังกำร หรือฟุ่มเฟือยเกินกว่ำควำมจำ เป็น” เป็นคำ ที่นัก
ประวัติศำสตร์ศิลปะในช่วงปี ค.ศ.1860 ใช้เรียกช่วงระยะเวลำของรูปแบบศิลปะยุโรปในยุคคริสต์ศตวรรษที่
17-18 เพื่อกำรแบ่งแยกช่วงระยะเวลำในทำงประวัติศำสตร์ศิลปะ ในช่วงระยะเวลำที่อยู่ระหว่ำงยุคเรอแนส
ซองส์( Renaissance ) และยุคสมัยใหม่ (Modern) โดยกำรใช้คำ เรียก บำโร้ค นั้น แต่แรกจะจำ กัด
เฉพำะกำรเรียกงำนศิลปะ ประเภทจิตรกรรม ประติมำกรรม และสถำปัตยกรรม เท่ำนั้น ซึ่งในเวลำต่อมำ
ในทำงสถำปัตยกรรม ก็ยังมีกำรแบ่งแยกออกเป็นศิลปะในยุคบำโร้ค และศิลปะในยุค ร็อคโคโค่
(Roccoco) เพื่อจำ แนกควำมแตกต่ำงในรำยละเอียดเกี่ยวกับกำรตกแต่งในทำงสถำปัตยกรรมในฝรั่งเศสยุค
คริสต์ศตวรรษที่ 17 และ 18 ออกจำกกัน

3. ศิลปะในยุคบำโร้คนั้น แรกเริ่มถือกำ เนิดขึ้นในประเทศอิตำลี ในช่วงปลำยคริสต์ศตวรรษที่16 แล้วต่อมำค่อย
แพร่หลำยเข้ำไปในประเทศฝรั่งเศส และมีพัฒนำกำรจนประเทศฝรั่งเศสกลำยเป็นศูนย์กลำงของศิลปะในยคุบำโร้ค
ภำยใต้พระบรมรำชูปถัมภ์ของพระเจ้ำหลุยส์ที่ 14 ซึ่งทรงมีพระรำชประสงค์จะให้ฝรั่งเศสเป็นศูนย์กลำงของ
ศิลปะวัฒนธรรมของยุโรปทั้งปวง จนถือได้ว่ำศิลปะในยุคบำโร้ค เป็นเอกลักษณ์ของฝรั่งเศส จนถือเป็นแบบฉบับที่
มีอิทธิพลแพร่หลำยไปสู่ประเทศอื่น ๆ
พระเจ้าหลุยส์ที่14

4. โดยเอกลักษณ์ของสถำปัตยกรรมในยุคบำโร้ค คือ กำรแต่งเติมลวดลำยต่ำง ๆ นำนำให้แลดูวิจิตรอลังกำร โดย
ลวดลำยที่ใช้ส่วนใหญ่ คือ ลำยใบไม้ ดอกไม้ ช่อดอกไม้ เส้นสำยที่ใช้ ส่วนมำกจะใช้เส้นโค้งที่อ่อนช้อย แต่จะใช้กำรจัด
วำงให้มีลักษณะสมมำตร มีกำรใช้ลวดลำยประดับประดำจนดูหนำ และรกเกินควำมจำ เป็น สีที่ใช้ประดับตกแต่ง มักจะ
เป็น สีทอง เพื่อตัดกับสีอื่น ๆ เพื่อแสดงให้เห็นถึงควำมมั่งคั่ง หรูหรำ ขนำดของสิ่งก่อสร้ำง ก็มักจะออกแบบให้มีลักษณะ
เช่นเดียวกัน คือ ให้มีขนำดกว้ำงขวำง เพดำนสูงโปร่ง และประดับลวดลำยปูนปั้นวิจิตรบรรจง ประดับด้วยศิลปวัตถุที่ล้ำ
ค่ำ เช่น ภำพวำดสีน้ำ มันประดับกรอบสีทอง เครื่องกระเบื้องเคลือบประดับด้วยทองคำ หรือเครื่องแก้วเจียระไนประดับ
ด้วยทองคำ เป็นต้น ตัวอย่ำงของสถำปัตยศิลป์ในสมัยบำโร้ค ที่สมบูรณ์แบบและสำ คัญ ได้แก่ กำรตกแต่งภำยในมหำ
วิหำรนักบุญเปโตร นครวำติกัน ฝีมือของ แบร์นินี่ ( Bernini ) และกำรออกแบบตกแต่งพระรำชวังแวร์ซำยส์ของมอง
ซำร์ท ( Mansart ) และ เลอ โว ( Le Vau)
นักบุญเปโตร Bernini Le Vau Mansart

5. นครวาติกัน
พระราชวังแวร์ซายส์

6. ส่วนศิลปะด้ำนอื่น ๆ เช่น จิตรกรรม ประติมำกรรม วรรณกรรม เริ่มหลุดพ้นจำกกำรครอบงำทำงควำมคิดจำก
ศำสนำคริสต์ ซึ่งเป็นผลมำจำกกำรปฏิรูปศำสนำในช่วงปลำยคริสตศตวรรษที่ 16 ทำ ให้ผู้คนหลุดพ้นจำกกรอบ
ควำมคิด และแนวควำมคิดทำงศำสนำ หันมำสนใจเรื่องนอกศำสนำมำกยิ่งขึ้น ดังจะเห็นได้จำก ควำมนิยมในกำร
นำ เอำ เทวปกรณัมกรีก-โรมัน ซึ่งเคยถือว่ำเป็นเรื่องนอกรีต ( Heretic ) มำศึกษำและนำ มำใช้เป็นพื้นฐำนของกำร
สร้ำงสรรค์ผลงำนทำงศิลปะในยุคบำโร้คกันอย่ำงกว้ำงขวำง ซึ่งศิลปะบำโร้คในรูปแบบทั้งหลำยทั้งปวงเหล่ำนี้ ก็
เป็นไปเพื่อแสดงให้เห็นถึงควำมหรูหรำมั่งคั่งทำงวัตถุ และเป็นเครื่องแสดงฐำนะทำงสังคมในยุคสมัยนั้น ซึ่งนับได้ว่ำ
เป็นช่วงระยะเวลำที่มีช่องว่ำงทำงสังคมและเศรษฐกิจระหว่ำงชนชั้นมำกที่สุด

7. ประติมากรรม

8. ยุคนี้เป็นยุคของควำมตื่นตัวทำงภูมิปัญญำและกำรใช้เหตุผลเป็นวิทยำศำสตร์ เป็นยุคของกำรล่ำอำณำนิคม
และแสวงหำแหล่งวัตถุดิบสำ หรับโรงงำนอุตสำหกรรมในต่ำงแดน เกิดกำรเปลี่ยนแปลงหลำยอย่ำงอันเป็นผลมำ
จำกกำรที่กำลิเลโอ พบทฤษฎีใหม่ว่ำดวงอำทิตย์เป็นศูนย์กลำงของจักรวำลมิใช่โลกตำมที่เคยเชื่อกันมำ กำรค้นพบ
ทำงวิทยำศำสตร์ทำ ให้วิทยำกำรเจริญก้ำวหน้ำขึ้นเป็นลำ ดับ มีกำรค้นพบกฎคณิตศำสตร์ และกำรประดิษฐ์
กล้องโทรทัศน์ของนิวตัน