.

1. LIFE IN ANCIENT EGYPTIAN “ ยุคของอีโบราณ ”

2. ออียียิิปตต์โ์โบบรราาณ หรรือือ ไไออยคคุุปตต์ ์ เเปป็น็นหนนึ่งึ่งใในน
ออาารยธรรมทที่เี่เกก่า่าแแกก่ท่ที่สี่สุดุดใในนโโลลก
ตั้งอยู่ทางตอนตะวันออกเฉียงเหนือของทวีปแอฟริกา
มีพื้นที่ตั้งแต่
ตอนกลางจนถึงปากแม่นำ้าไนล์ ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของ
ประเทศอียิปต์
อารยธรรมอียิปต์โบราณเริ่มขึ้นประมาณ 3,150 ปี
ก่อนคริสต์ศักราช
โดยการรวมอำานาจทางการเมืองของอียิปต์ตอนเหนือ
และตอนใต้
ภายใต้ฟาโรห์องค์แรกแห่งอียิปต์ และมีการพัฒนา
อารยธรรม
เรื่อยมากว่า 5,000 ปี
ประวัติของอียิปต์โบราณปรากฏขึ้นในช่วงระยะเวลา
หนึ่ง
หรือที่รู้จักกันว่า "ราชอาณาจักร" มีการแบ่งยุคสมัย
ของอียิปต์โบราณ
เป็นราชอาณาจักร ส่วนมากแบ่งตามราชวงศ์ที่ขึ้น
มาปกครอง
จนกระทั่งราชอาณาจักรสุดท้าย
หรือที่รู้จักกันในชื่อว่า "ราชอาณาจักรกลาง"

3. งงาานจจิติตรกรรม
งานจิตรกรรมของอียิปต์ เป็นภาพทเี่ขียน
ไว้บนฝาผนังสุสานและวิหารต่าง ๆ สีที่ใช้
เขียนภาพทำาจากวัสดุทางธรรมชาติ
ได้แก่ เขม่าไฟ สารประกอบทองแดง หรือ
สีจากดินแล้วนำามาผสมกับนำ้าและยางไม้
ลักษณะของงานจิตรกรรมเป็นงานที่เน้น
ให้เห็นรูปร่างแบน ๆ มีเส้นรอบ นอกที่คม
ชัด จัดท่าทางของคนแสดงอิริยาบถต่าง ๆ
ในรูปสัญลักษณ์มากกว่าแสดงความ
เหมือนจริงตามธรรมชาติ มักเขียนอักษร
ภาพลงในช่องว่างระหว่างรูปด้วย และ
เน้นสัดส่วนของสิ่งสำาคัญในภาพให้ใหญ่
โตกว่าส่วนประกอบอื่น ๆ เช่น ภาพของ
กษัตริย์หรือฟาโรห์ จะมีขนาดใหญ่กว่า
มเหสี และคนทั้งหลาย นิยมระบายสีสดใส

4. งงาานสถถาาปปัตัตยกรรม
สถาปัตยกรรมอียิปต์ ใช้ระบบโครงสร้างเสาและคาน
แสดงรูปทรงที่เรียบง่ายและ แข็งทื่อ ขนาดช่องว่าง
ภายในมีเล็กน้อยและต่อเนื่องกันโดยตลอด
สถาปัตยกรรมสำาคัญของชาวอียิปต์ได้แก่ สุสานที่ฝัง
ศพ ซึ่งมีตั้งแต่ของประชาชนธรรมดาไปจนถึงกษัตริย์
ซึ่งจะมีความวิจิตร พิสดาร ใหญ่โตไปตามฐานะ และ
อำานาจ
ลักษณะของการสร้างสุสานที่เป็นสถาปัตยกรรม
สำาคัญแห่งยุคก็คือ พีรามิด พีรามิดในยุคแรกเป็นแบบ
ขั้นบันได หรือเรียกว่า มัสตาบา ต่อมามีการพัฒนา รูป
แบบวิธีการก่อสร้างจนเป็นรูปพีรามิดที่เห็นในปัจจุบัน
นอกจากนี้ ยังมีการสร้างวิหารเทพเจ้า เพื่อใช้ประกอบ
พิธีกรรมของนักบวช และวิหารพิธีศพ เพื่อใช้ประกอบ
พิธีศพ ในสมัยอาณาจักรใหม่ (1,020 ปีก่อน พ.ศ -
พ.ศ. 510) วิหารเหล่านี้มีขนาดใหญ่โต และสวยงาม
ทำาจากอิฐและหิน ซึ่งนำารูปแบบวิหารมาจากสมัย
อาณาจักรกลางที่เจาะเข้าไปในหน้าผา บริเวณหุบผา
กษัตริย์และ หุบผาราชินี ซึ่งเป็นบริเวณที่มีสุสาน

5. ภภูมูมิปิปัญัญญญาาแแลละะเเททคโโนนโโลลยยีี
ภูมิปัญญาของชาวอียิปต์ ชาวอียิปต์เป็น
ชนชาติที่มีความสามารถในการคิดค้น
เทคโนโลยีและวิทยาการความเจริญ ด้านต่างๆ
เพื่อตอบสนองการดำารงชีวิต ความเชื่อทาง
ศาสนาและการสร้างความเจริญรุ่งเรืองให้แก่
จักรวรรดิอียิปต์ เช่น ความรู้ทางคณิตศาสตร์
เรขาคณิต และฟิสิกส์ ได้ส่งเสริมความเจริญใน
ด้านการก่อสร้างและสถาปัตยกรรม ความรู้ด้าน
ดาราศาสตร์ช่วยให้ชาวอียิปต์ประดิษฐ์ปฏิทิน
รุ่นแรกๆของโลก ความสามารถในการประดิษฐ์
อักษรที่เรียกว่า “ไฮโรกลิฟิก” (Hieroglyphic)
ทำาให้เกิดการบันทึกเรื่องราวที่เกี่ยวกับศาสนา
และฟาโรห์ และความเจริญทางการแพทย์ก็
ทำาให้ชาวอียิปต์สามารถคิดค้นวิธีผ่าตัดเพื่อ
รักษา ผู้ป่วย ตลอดจนใช้นำ้ายารักษาศพไม่ให้
เน่าเปื่อย (มัมมี่) ความเจริญเหล่านี้ทำาให้สังคม
อียิปต์เจริญรุ่งเรืองต่อเนื่องหลายพันปี สามารถ

6. มรดกททาางววัฒัฒนธรรม
มหาวิหารอาบูซิมเบล ซึ่งประกอบ
ด้วยวิหารใหญ่ของ ฟาโรห์รามเสส
ที่ 2 และวิหารของเนเฟอร์ตารี ซึ่ง
เป็นมเหสีที่รักของพระองค์ วิหา
รอาบูซิมเบลงดงามยิ่งใหญ่และ
มีชื่อก้องโลกเพราะเมื่อมีการสร้าง
เขื่อนขนาดยักษ์ที่อัสวาน ทำาให้
วิหาร 17 แห่งจมอยู่ใต้นำ้า จนองค์
การยูเนสโก้ต้องมาช่วยยกให้พ้น
นำ้าและมหาวิหารอาบูซิมเบลก็ถูก
ยกขึ้นสูงจากพื้นดิน 65 เมตร ซึ่ง
เป็นงานที่ยากมาก ใช้เวลาทั้งสิ้น 4
ปี สิ้นค่าใช้จ่าย 40 ล้านเหรียญ
สหรัฐ
ภายในวิหารใหญ่มีห้องบูชาและมี
รูปสลัก 4 องค์นั่งอยู่ หนึ่งในนั้นคือ
ฟาโรห์รามเสสที่ 2 พร้อมด้วย
เทพเจ้าต่างๆ อีก 3 องค์ ทุกปีวันที่
22 ก.พ. และวันที่ 22 ต.ค. ลำาแสง
แรกของพระอาทิตย์จะสาดส่อง
เข้าไปต้องรูปสลัก และว่ากันว่าวัน
ที่ 22 กุมภาพันธ์ ตรงกับวันประสูติ
ของฟาโรห์รามเสสที่ 2 ขณะที่วันที่

7. ภภูมูมิทิทัศัศนน์ท์ทาางววัฒัฒนธรรม
ภูมิทัศน์วัฒนธรรม (Cultural landscape )
คือพื้นที่ที่ได้รับการนิยามไว้โดยกรรมาธิการมรดก
โลกว่าเป็นพื้นที่เด่นทางภูมิศาสตร์ หรือทรัพย์สินที่
“...เป็นตัวแทนของธรรมชาติและผลงานของมนุษย์”
ที่มีลักษณะเด่นเฉพาะ แนวคิดนี้เกิดจากการ
พิจารณาปรับปรุงและพัฒนาขึ้น ในแวดวงของ
มรดกโลกนานาชาติ (ยูเนสโก) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ
ความพยายามระหว่างประเทศที่จะไกล่เกลี่ย
ปรองดอง “...คติ “ทวินิยมแห่งธรรมชาติและ
วัฒนธรรม” ที่โด่งดังแพร่หลายมากในโลกตะวันตก

8. ภภูมูมิทิทัศัศนน์ท์ทาางววัฒัฒนธรรม
แนวความคิดเกี่ยวกับ “ภูมิ
ทัศน์วัฒนธรรม” มีต้นตอจาก
ภาพเขียนภูมิทัศน์แบบ
ประเพณีของยุโรป นับตั้งแต่
ประมาณ พ.ศ. 2,050 เป็นต้น
มา ศิลปินยุโรปหลายคนได้
เขียนภาพภูมิทัศน์แบบตามใจ
ผู้คน โดยย่อตัวคนในภาพ
เขียนให้เล็กลงและจัดกลุ่มให้
อยู่ในภูมิทัศน์ประเภทต่างๆ ที่
กว้างใหญ่

9. ภภูมูมิทิทัศัศนน์ท์ทาางววัฒัฒนธรรม
ผู้ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในการแพร่หลาย
แนวคิดภูมิทัศน์วัฒนธรรมได้แก่ คาร์ล
โอ. ซาวเออร์ นักภูมิศาสตร์มนุษย์ ซาว
เออร์มีความแน่วแน่ในการผลักดันหน่วย
งานทางวัฒนธรรมให้มีอิทธิพลในการ
สร้างรูปโฉมของพื้นผิวโลกในเขต
กำาหนดเฉพาะ ในการให้นิยามนี้ ซาวเอ
อร์บ่งชี้ว่าสิ่งแวดล้อมทางกายภาพควรคง
ไว้ซึ่งความสำาคัญที่เป็นมัชชิมหรือ
ตัวกลางร่วมอยู่กับกิจกรรมทาง
วัฒนธรรมของมนุษย์ นิยามคลาสสิก
ของซาวเออร์มีดังนี้ :
“ภูมิทัศน์วัฒนธรรมเป็นรูปแบบที่ปั้นแต่ง
มาจากภูมิทัศน์ธรรมชาติโดยกลุ่ม
วัฒนธรรมกลุ่มหนึ่ง วัฒนธรรมเป็น
ตัวการ (agent) ธรรมชาติเป็นตัวกลาง
(medium) ภูมิทัศน์วัฒนธรรมคือผลลัพธ์”

10. ภภูมูมิทิทัศัศนน์ท์ทาางววัฒัฒนธรรม
ประเทศอียิปต์มีสภาพ
ภูมิประเทศและภูมิอากาศแบบ
ทะเลทราย
มีผลทำาให้รูปแบบการจัด
พื้นที่มีลักษณะการใช้กำาแพง
ปิดล้อม (enclosed garden)
เพื่อปิดกั้นทิวทัศน์ความแห้ง
แล้งของทะเลทรายอันเวิ้งว้าง
กว้างไกล กำาแพงล้อมรอบ
เป็นรูปทรงเราขาคณิต
รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าหรือ
สี่เหลี่ยมจัตุรัส ภายในมีการ
แบ่งพื้นที่ทั้งหมดออกเป็นส่วน
ย่อยโดยใช้กำาแพงเตี้ยๆอีก
หลายชั้น