1. Моё творчество

2. Өлеңдерім-өмірімнің өрнегі!

5. Менің поэзиям
Стихи Цветаевой и
Ахматовой
Шаһәрім
Құдайбердіұлы
Дос туралы
Пушкинмен
. Балаларға жырлар
Абайдан аударма туралы
Ата-ана,отбасыма Махаббат
арналған
арнаған өлеңдер
өлеңдерім
Слайд 8
Елбасымыз
Олжас Нұрсұлтан Әбішұлы
Мұқағалидің Сүлейменов
өлеңдерін орыс Назарбаевқа
тің өлеңдерін арнадым…
тілінеаударып Ерлiк туралы дастан

6. Қазанбай Ғалия /Жаулыбай келінi Бекарыстан би
***
Ақындық, тынбай сені қуып келем...
Кейде жақын кейде сағым алыстаған ,
Ақын ба ұшқыр ойменен жарыспаған?!
Ақындық, тынбай сені қуып келем,
Талаптың тұлпарымен жаңа ұстаған.
***
Шабыт- Пырақ, жалы –жыр жалбыраған,
Сөз- көміс, ертұрманы салдыраған.
Ақындық-үзенгіңді ұстай алмай,
Қалайша мен өзіңнен қалыс қалам?!
Тебінесің жарқырап алтын тағаң
Жүлқынада дес бермейсің , ақындығым.
Құр тастап шабытымның арқасында,
Қәйтсең де мен өзіңді ұстап алам!
***
Тылсым әлем қызықтырып баураған,
Еріктен тыс жүрегімді жаулаған.
Тамшы үмітке көкрегімді толтырсам.
Иілгндей көкті құшқан шың маған
Жаным - мөлдір таудан аққан ақ бұлақ,
Жырым - фонтан сарлап тұрған атқылап.
Оң қолыма қаламымдыды алғаныммен,
Ермек үшін өлең жазу жат бірақ!

7. Я встретила поэзию …
…
Я встретила Поэзию средь уличного гула,
В мысль погружённую, она прекрасна и бледна.
Придерживая голову ,как статуя стройна ,
Само изящество ,она в толпе мелькнула.
Я вздрогнула, застыла ,увидев вдохновение,
Изящную, таящую небрежность.
Предчувствуя в ней всё: и женственность ,
и нежность.
И поспешила в след за ней в бренность.
Я встретила поэзию средь уличного гула,
В груди моей чего-то словно встрепенулось.
Она лишь взглядом до меня коснулась,
Поэтому, наверное , « она» во мне проснулась

8. Я не поэт…
Не надо мне напоминать всё время.
Я знаю - не поэт я, не поэт ! …
Ведь я пишу совсем не ради славы,
Не спеться мне с поэзией в дуэт.
Я знаю , не поэт я – а любитель,
Не призываю никого к борьбе.
Я сердца своего, послушный исполнитель,
Пишу стихи лишь только для него
Білемін,ақын емеспін...
Ескете берме әрдайым, Болмасам да әз –ақын,
Білемін ақын емеспін. Әуезқой ақын болармын.
Атақ қуар жоқ жайым , Күреспей ақ еш жанмен,
Таппаспын жырмен үйлесім Жүрегім үшін жазамын.

9. Моим стихам Подражание М Цветаевой
Моим стихам написанным так рано , Мои стихи мои стихотворения,
Что и не знала я что я поэт. Написаны как будто бы не мной.
Взорвавшимся , как брызги из фонтана , Написаных в минуты вдохновения,
Как искры из ракет. Когда в меня вселился дух другой.
Ворвавшимся , как маленькие черти, Когда настанет время откравения ,
В святилище где и фими. И мне признаться всем наступит миг.
Моим стихам о юности и смерти , Я прочитаю всем свои творения,
Нечитанным стихам. И все услышат мой душевный крик.
Разбросанным в пыли помагазинам, И дух который в душу мне вселися,
Где их никто не брал и не берёт . Хоть нехотя но всё-таки уйдёт.
Моим стихам как драгоценным винам, Моим стихам ,моим стихотвореньям,
Настанет свой черёд. Тогда настанет свой черёд.
Маринаи Цветаева Казанбай Галия

11. * * * * * *
Молдалар өзгелерді кәпір дейді, Поверьте сам не зная ничего ,
Өзі надан, наныңыз,түк білмейді. Мулла всегда добьется своего.
Өзімшілдік көкейін тескен сорлы, Гордыня бедному всю душу пожирает,
Аузына келгенді айтып жанын жейді. Других безбожниками нагло называет.
Орыстың жақсыларын білмес қазақ, За хитрицами следуя доверчивый во всем,
Болып жүр сондығынан көпке мазақ. С умами русского народа он будет не знаком .
Өнерлі білімді елден тәлім алмай, Отсанет от других казах не двинется вперед ,
Қуларға еріп,момындар тартар азап. Если у развитой страны ученье не возьмет.
Үйренсе ғылымменен сан өнерін, Ах если б научились это знанье применять,
Білер еді-ау өнердің не берерін. Узнали бы они что это благодать.
Танысса ақын,ойшыл адамымен, А будь они знакомы с поэтами, умами,
Табар еді-ау адалдық ар көмегін. Они бы еще не то о честности узнали.
Білсе егер Салтыковпен Толстойын, Ах если б знали Толстого,Салтыкова,
Сезсе олар айтылған терең ойын. Почувствовать смогли бы глубину их слова.
Гоголь мен Пушкиндерден ғибрат алса, Возми казах у Гоголя и Пушкина основу,
Қазақтың бөлер еді-ау нұрға бойын. То процветать бы мог народ без слова.
Лермонтов Некрасовтай ақындарын, Некрасова и Лермонтова бы знали
Открыли бы глаза невеждам и всем наглым
Өнеге етсе солардың мақұлдарын
Анғарар адал жолдың жақындарын. И честности бы путь дорогу приближали
Сұрқия сопылардың алма тілін,
Беті тұнық,асты лай ол бір жылым.
Өнерсің өнеге алсаң үлгі елден,
Адамшылық өнермен берер білім.
Алаяқ сұмдарға ерсең, болмас жолың,
Қазағым-ау қаңғырып қайнар сорың.

12. Поэзияң-шексіз ғалам жарқыраған,
Ақынсың жандүниең маған жақын
Қазақтың мәңдайына біткен Дара
Мұқағали-нағыз жырды құрған ақын.
Сырым бар саған айтар, ақын аға
Аударып танытсам деймін бар ғаламға
Заманыңнан оза туған ақын едің
Ақын аға Мұқағалиге… Қайталанбас із қалдырған бұл жалғанда!
Сыр қызымын ақын жаным толқыған,
Сыңғырлайды шашбауымдай шолпым ән. Сыр қызымын ақын жаным толқыған,
Арманым бар ақындыққа ұмтылған, Сыңғырлайды шашбауымдай шолп ым ән.
Тамшы үмітке көкрегімді толтырам. Арманым бар ақындыққа ұмтылған,
Тамшы үмітке көкрегімді толтырам.
Поэзияң қызықтырып баураған,
Өзіңді оқып ақын аға шыңдалғам
Қиялыммен томдарыңда аударсам.
Иілгндей көкті құшқан шың маған
Мұқа аға ,Мұқағали , Мұқа ақын
Ақынсыз жүрегіме жыры жақын
Жыры дастан ,өлеңің болған аңыз
Қазағымда Сіздей ақын аға жалғыз!
Теңіздей жағалауды сабалаған,
Құйындай жердің бетін жағалаған.
Ғарыштай сырға толы өлеңдерің,
Қайталанбас құбылыссың , ақын ағам!

13. Ей, өмір!
Дүниенің ағын да қарасын да,
Мынқ етпейсің,қабылдап аласың да.
Қарасымен шамам жоқ таласуға ,
Ей, өмірім,зымырап барасың ба?
Жер мен көктің желпініп арасында,
Желігерсің , түсерсің қара суға.
Құйын қуған қаңбақтай аласұра,
Ей, өмірім, зымырап барасың ба ?
Мен отырмын теңіздің жағасында,
Бересім де жоқ оған аласымда.
Мені тастап, толқындар,ағасың ба?
Толқындатып,өмірім, барасың ба?
Шаң шығарып ізінен құйындаған,
Барасың ба,өмірім,қиындаған?
Сыйын маған,
Ей, өмір,сыйын маған,
Сыйыңды алам мен сенің бұйырмаған!

14. Сергею Есенину
Сергей Есенинге
Эй, Сергей!
Эх, Сергей!
Сергей, Сергей, Сергей,Сергей!
Сергей, Сергей ,Сергей,Сергей!
Попал в переполох, не ведая я истинных путей.
Түстім- ау сергелденге мен де сендей.
Я отдалися от своих друзей,
Аулаққа, тым аулаққа кеттім білем,
Без веры к людям, пропал,без никаких вестей
Жаны ашып ақыл берген елге сенбей.
Я тоже как и ты ,оттуда, из села,
Мен дағы сол жақтанмын,
Меня как и тебя болезнь села свела.
Ауылданмын,
Меня Ала-ата впервые приняла,
Ауылдың ауруымен ауырғанмын.
В точь-точь как приняла тебя Москва.
Өзіңді мәскеу қалай қабылдаса,
Алматы мені солай қабылдады.
(Я тоже не из робкого десятка)
С конем резвился , в мячик не играл.
( Менің де өкіндірер өткенім көп)
Я тоже как и ты любил собак ,животных,
Атқа міндім,алысып ,теппедім доп.
И младших братьев никогда не избивал.
Мен-дағы малды сүйем,иттісүйем,
Інімнің маңдайынан шерткенім жоқ.
Я утешенье нахожу в вине
Шаршағанда ширығам шарап ішіп,
Как у тебя и у меня поршиво на душе
Саған ұқсап менің де жанады ішім.
Мне в уши шепотом читает свой «коран»
Құлағыма сыбырлап “құран” оқып,
И “черный человек” сидит во мне
Иектейді мені де «қара кісі”.
И я Серега как и ты в сомненье
Мен де сендей ,Серега, күнәдамын,
Поэзия терзает языка терзанье
Жыр азабын тартамын ,тіл азабын.
Куда бы ни пошел к родным в родной аул
Туған ауыл, туғанжұрт қайда барсам,
Везде везде я со своей Рязанью
Қайда барсам-қасымда Рязаным...
Әй,Сергей! Эх, Сергей!
Сергей,Сергей,Сергей,Сергей! Сергей, Сергей, Сергей,Сергей!
Бір ауылдан екеуміз мен де,сен де. Оказывается ты мой земляк теперь,
Басым сынып барады,басымсынып, А голова болит все время хоть убей
Жөндесем де болмайды, емдесем де. Не смог я вылечить ее поверь.

15. Махаббат диалогы (Мұқағали Мақатаев)
Махаббат диалогы (Мұқағали Мақатаев)
-Құс болып ұшып жоғалсам, не істер едің?
-Құс болып ұшып жоғалсам, не істер едің?
-Сені іздеумен мәнгілік өтер едім.
-Сені іздеумен мәнгілік өтер едім.
-Отқа түсіп өртенсем,не істе едің?
-Отқа түсіп өртенсем,не істе едің?
-Күл болып соңыңнан кетер едім.
-Күл болып соңыңнан кетер едім.
-Бұлдырасам сағымдай ,не ісер едің?
-Бұлдырасам сағымдай ,не ісер едің?
-Жел болып қуып, ақыры жетер едім.
-Жел болып қуып, ақыры жетер едім.
-Қайғы әкелсем басыңа не істер едің?
-Қайғы әкелсем басыңа не істер едің?
-Қойшы, сәулем, бәрін де көтеремін.
-Қойшы, сәулем, бәрін де көтеремін.
Диалог любви (Аударған Қазанбай Ғалия)
Диалог любви (Аударған Қазанбай Ғалия)
-Чтоб сделал ты ,коль стала бы я птицей и пропала?
-Чтоб сделал ты ,коль стала бы я птицей и пропала?
-Я вечность всю тебя бы одну искал.
-Я вечность всю тебя бы одну искал.
-А если б я сгорела на огне?
-А если б я сгорела на огне?
-Я пеплом бы ушел кк тебе вослед . .
-Я пеплом бы ушел тебе вослед
-А если б мой мираж издалека мерцал?
-А если б мой мираж издалека мерцал?
-Я б ветром стал и все равно тебя догнал.
-Я б ветром стал и все равно тебя догнал.
-А если бы тебе из-за меня страдать пришлось?
-А если бы тебе из-за меня страдать пришлось?
-Да ладно, милая, я все бы перенес.
-Да ладно, милая, я все бы перенес.

16. Фаризаға (Мұқағали Мақатаев) Фаризе (Перевод Казанбай Галии)
Фариза! Фариза!
Фаризажан, Фариза қыз Фариза-душенька,Фариза- девица,
Өмірде ақындардың бәрі жалғыз. Всегда поэты с одиночеством мерятся.А терпеть
Шыдай-шыдай ақыры жалығармыз, мы устанем ,достатут все,
Бірімізден біріміз арылармыз. Друг от друга когда-то избавимся.
Біздерді де жоқтайтын жан болса егер, Коли кто-то за нас причитать начнет
Шаң басқан архивтерден табылармыз. Тот в архивах нас пылью покрытым найдет.
Сен мені білесің бе, білесің бе? Не знаешь, меня совем не знаешь ты?
Жаралмаған жан екем күресуге. Я кажется не создан для борьбы?
Жылай жүріп өтірік күлесің де, Улыбкою скрываешь плачь души,
Жүресің де қоясың,жүресің де. Идешь куда-то, куда –то но спешишь,
Бірі итеріп кеудеңнен,бірі шалып, Подножку кто-то ставит ,кто толкнет,
Тастағысы келеді күресінге. Отправить хочет кто-то на отход.
Фаризажан сен соны білесің бе ?... Фариза-душенька ,хотя об этом знаешь ли?...
Жанарымды тұманмен тұмшаладым, Глаза свои туманом я прикрыл,
...Серңппесі үзіліп тұр садағым. И с луком порваннымв руках застыл
Жігітінен қазақтың дос таба алмай, Седи казахских джигитов я не нашел друзей
Қыз болсаң да мен саған мұң шаламын. Хоть девушка ты, но я тебе раскрою крик души.
Ауырлар деп ойлап па ем мұнша халім... Не думал я ,что мне прдется до такого дня дожить...
Фариза! Фаризажан,Фариза қыз, Фариза-душенька,Фариза- девица,
Бірімізден біріміз арылармыз. Мы друг от друга хотим избавится.
Том том болып дүкенде тұрмасақ та,
Подвалдағы архивтерден табылармыз... В архивах подвала отыщут скоро нас
11 желтоқсан 1974 жыл. Хоть в магазинах мы томами не валимся...
2 августа 2011 год

17. Өмір сүрейік алмасып
( Мұқағали Мақатаев) Поменявшись будем жить! (Перевод Каза
Жапырақ-жүрк ,жас қайың! Галии)
Жанымды айырбастайын, Юная березка,сердцем каждый лист,
Сен адам бола бастасаң. Обменяю душу я , ты не откажись,
Мен қайың бола бастайын,
Келісесің бе , жас қайың? В человека статного перевоплотись,
Я ж березкой стану, только сог ласись!
(Көрінер, мүмкүн, кімге ерсі)
Өміріңді маған бір берші!
Дүрбілең мына дүниені, (Не поймут другие как им объяснить)
Адам көзімен бір көрші. Жизнью хоть разочек дай твоей пожить!
Мендегі бары-бір жүрек, В этом мире бренном человеком став,
Қайын боп мен де бағайын ,
Беріпті жүрек саған мың, Жизнь мою попробуй изнутри познать!
Сондықтан ұзақ жасайсың-
Орманнан орын табайын.
Құрдасы келер заманның. Я березкой стану , перевоплощусь,
Беймәлім мына өмірге, И в лесную чащу сам расположусь.
Қайың көзімен қарайын.
Бар-жоғы менде бір жүрек, Став березкой юной, в мир другой уйду,
Ол өлсе мәнгі кеткенім.
Сен-дағы жерден нәр алдың,
Сендегі семсе мың жүрек И глазами дерева на него взгяну.
Мен-дағы жерден нәр алдым.
Келгенде жасыл көктемің,
Біреуден сен де жаралдың,
Тірілер қайта дүркіреп И тебя питала щедрая земля,
Біреуден мен де жаралдым
Жапырақ-жүрек ,жас қайың!
Тілің жоқ,жанды қайың сен,
Жанымызды И в меня впитала все дары она.
Айырмашылығым –Адаммын. И тебя когда-то кто-то родила,
айырбастайық?
Адам бопжүрсеңқасқайып, И меня когда-то кто-то родила.
Қайыңбоптұрамқасқайып,
Тәуекел,айырбастайық! Человек я только разница в одном
В остальном березка схожи мы во всем
Өмірге өмір жалғасып, Все мое богатство –сердце лишь одно,
Анамыз жерге жармасып,
Бірде адам ,бірде қайың У тебя их тысяча,как же повезло
боп, И меня в грядущем ты переживешь
Сүрейік өмір алмасып... Потому что очень долго ты живешь

18. Олжас Сулейменов- величайший
поэт , феноменальная личность,
стихи которого , переведены
на многие языки мира .Его стихи
написаны на русском языке ,но каждый
его стих передает дух казахов ,голос
Великой степи!
Я решила перевести его стихи на
казахский язык ,чтобы страна знала
своего великого акына.

19. С глотками в них входила жажда мести.
Олжас Сулейменов Кому?
« Волчата» Любому.
Шёл человек. Лишь бы не простить.
Шёл степью, долго, долго. И будут мстить
Куда? Зачем? В отдельности,
Нам это не узнать. Не вместе.
В густой лощине он увидел волка, А встретятся -
Верней, волчицу, Друг другу будут мстить.
А, точнее, мать... И человек пошёл своей дорогой.
Куда?.. Зачем?..
Она лежала в зарослях полыни, Нам это не узнать.
Откинув лапы и оскалив пасть. Он был волчатник,
Из горла перехваченного плыла Но волчат не тронул,
Толчками кровь, густая, словно грязь. Ребят уже не защищала мать...
Кем? Кем? Волкoм? Охотничьими псами?
Слепым волчатам это не узнать.
Они, толкаясь и ворча, сосали
Большую неподатливую мать.
Голодные волчата позабыли,
Как властно пахнет в зарослях укроп.
Они, прижавшись к маме, жадно пили
Густую холодеющую кровь.

20. Олжас Сулейменов
«Қасқырдың бөлтіріктері» Аш күшіктер таласып кеп емеді
Ақ емшекті бөккен қызыл тамшыға.
Жолаушы ма? Жақын түгіл аяр еді жат тегі,
Кезіп жүрген малшы ма? Оянбайтын бір ұйқыға батты өлік
Жәй кезбе ме? Жарақаттың аузын ашып күшіктер,
Әлде жүрген аңшы ма? Шешесінің жылы қанын жатты еміп.
Сұлап жатқан көріп қалды қасқырды,
Бірте –бірте мұзға айналып от
Дұрысын айтсақ , дене
Арланы емес , Көкжал дәурен өтті бастан
Қанышығын Әттеген!
Жортып өскен тағы түздің тағы Қанмен бірге күшіктердің бойына
аңы Сіңе берді ашу –ыза ,
Жатыр екен жосадай боп тамағы. Кек деген.
Күрең қызыл, Әлгі кісі кезіп жүрген қиянды
Ұйып қалған Қас жауы екен қасқырлардың
қақ болып зиянды.
Қалың шөпке, Бірақ та ол
Боз жусанға қаны ағып Анасынан айырылған
Кім кінәлі ? Жетімдерді
Айуандар ма? Өлтіруге ұялды.
Аңшы ма?
Кім өлтірді оны ұрып соншама?

21. Олжас Сулейменов
« Волчата»
«Қасқырдың бөлтіріктері»
Аударған : Қазанбай Галия
Аш күшіктер таласып кеп емеді Жолаушы ма?
Ақ емшекті бөккен қызыл тамшыға. Кезіп жүрген малшы ма?
Жақын түгіл аяр еді жат тегі, Жәй кезбе ме?
Оянбайтын бір ұйқыға батты өлік Әлде жүрген аңшы ма?
Жарақаттың аузын ашып күшіктер, Сұлап жатқан көріп қалды қасқырды,
Шешесінің жылы қанын жатты еміп. Дұрысын айтсақ ,
Бірте –бірте мұзға айналып от дене Арланы емес ,
Көкжал дәурен өтті бастан Қанышығын
Әттеген! Жортып өскен тағы түздің тағы аңы
Қанмен бірге күшіктердің бойына Жатыр екен жосадай боп тамағы.
Сіңе берді ашу –ыза , Күрең қызыл,
Кек деген. Ұйып қалған
Әлгі кісі кезіп жүрген қиянды қақ болып
Қас жауы екен қасқырлардың зиянды. Қалың шөпке,
Бірақ та ол Боз жусанға қаны ағып
Анасынан айырылған Кім кінәлі ?
Жетімдерді Айуандар ма?
Өлтіруге ұялды. Аңшы ма?
Кім өлтірді оны ұрып соншама?

22. Поэму «Земля ,поклонись человеку!»
Олжас Сулейменов посвятил первому полёту
человека в космос Эта поэма написанная на русском
языке оповестила всему миру о том что именно
земля казахов отправила Гагарина в космос Он с
гордостью воспел силу человека его величие
величие казахской земли
12 апреля 2011 года исполняется 50лет освоению
космоса человеком И я сочла своим долгом внести
свой вклад и приурочить свою работу этому
великому юбилею Также открыть своими
соотечественникам феномен Великого поэта и
патриота С этой целью я перевела его поэму на
родной казахский язык

23. Олжас Сулейменов поэма «Земля, поклонись
человеку!»
Поэманы аударған Казанбай Г
Посвящается Ю. А. Гагарину «Адамға табын, жер ,енді»
... Разгадай:
Почему люди тянутся к звёздам ? ...Шешімін тап
Почему в наших песнях Герой – это сокол? Адамдар осы неліктен
Почему всё прекрасное, жұлдыздарға ұмтылады ?
Что он создал Ән шырқаса неліктен
Человек называет- Высоким! Қыран құсты жыр қылады?
Реки вспаивают поля,
Города над рекой в заре .
Сұлулықты көрсе адам
И как сердце летит Земля, Өзі құрған
Перевитая жилами рек. Сәл ойланып неліктен
Нелегко проложить пути, Биіктікпен тең қылады?
До вчерашних туманных звёзд. Суарып дариялар даламызды
Но трудней на земле найти Шұғылаға орайды қаламызды
Путь
Что в сердце своём пронёс.
Жүрек –жер айналады ұршығында
Что навеки связал города, Шүйкейді ширатып сай саламызды
Что лучом бушевал во мгле. Жол салу қиынның қиыны
Освещая твои года Кешегі тұманды жұлдызға
Нелегко Жүрекпен жол іздеу қиындау
Но ты должен найти Жерде ұмтылсаң табуға
Путь Күйінсең
Что всердце до звёзд
Донёс
Қиялы ұшқыр жандай күйін.
Путь земной –продолженье пути Ғарышта
До сегодняшних ярких звёзд. Жермен бірге самғайды үйің

24. Матрью –
степь Ақ анам дейді ,әдетте,баласы елін.
мы назыаем, Арулар-
Девушкой – Адамзаттың дауасы-емі.
мы скакуна называем, Асылдың барлығын біз әлемдегі
Мы – Атыңмен атап жүрміз ана ,сенің!
Всё, что дорого, величаем
Твоим Ел де –ана,
именем, Тарих та-ана,
Жен щина. Өлең де- ана.
Родина-женщина, Анамыз –мынау байта ғалам- дала.
История –женщина, Есімі Бостандықтың,
Честь, Табиғаттың,-
Отвага, Бәрі ана,
Поэзия-женщина. Анаң барда алаңдама!
Художник свободу рисует-женщиной, Әйелдік нәзіктік бар аспанда да,
Трава,лужайка,погода-женщина, Нәзіктік бар батырлық дастандарда,
Небо-наполввину женственно, Ерлердін бас жағында отырады,
Даже мужественность Ауырса
Моя. Әйел заты асқан дана.
Может быть Мұң да әйел,
поэтому женщины Боран да әйел,Желің де әйел.
У мужских изголовий стоят. Даңқ та әйел,
Даже грусть и метель - Өмір,
Женщина. Тағдыр,
Я люблю тебя,жизнь, Өлім де әйел.
Потому что ты – Ғашықпын өмір саған
Верная женщина. Сен өйткені
Мен үшін сүйікті жар
Сенімді әйел.

25. Черный и белый конь- Зорықпақ қашқан ат та,
Бросают чёрные тени Қуған ат та.
Кони атак и погонь- В одной ярко –белой пене Бір талмак оң қанат та , сол қанат та .
Северный полюс Земли Ақ көбікке оранған қос полюстің
И Южный- В одних снегах7 Айырмақ болмақ қандай жанған отта?
Как разделить огонь? Тоғысқан дүниенің төрт бұрышын
Тени раскрасить Батысым,
Как? Шығысым бар ,
Я рождён в стороне Сібірім бар,
Где живут воедино Сияқты Аралым бар өрттіңіші.
Все четыре света- Есть запад Кетпейді мұхит жерден,
Восток и Север Ол сенеді.
В стране поэтов Күн жерге үмтылады,Көрсең еді.
Есть края, где не знают Өзіміз өмір үшін мына біздер,
Обычных Сибирских морозов. Сондықтан өмір бізге нұр себеді.
Есть края, где не знают Жоқ Шығыс . Жоқ Батыс та ,
Аральского знойного лета. Жыр-Отаным!
Где другие границы между частями света? Бар кешің, Бар әдемі бұла таңың.
Океаны не покидают Землю Жоқ Шығыс, Жоқ Батыс та
Они верят 6 Солнце Кәдуілгі
Солнцем бьётся в земле Она верит Егіздей екі ұлы бар ананың.
Мы сами О,Адам!
себя для жизни растим. Құдіретті нар –тынысың,
Мы ведь тоже верим 6о что-то: Жеңдің сен Жердің тартылысын
Нет Востока Осылай жеңсең тірлік тауқыметін
Нет Запада нет Есіңнен шығармайды ел,Бар туысың.
Нет у тебя конца Өзен –көл,суарыңдар даламызды!
Нет Востока Ертемен оятыңдар,қала бізді!
И Запада нет Жүрек,Жер зыр-зыр айнал ұршығыңда,
Два сына есть у отца! Шүйкейді ширатып сай-саламызды
Нет востока Бәрі де сыпыртып ой томағасын,
И Запада нет Шешеміз сияқты ұлы ел ағасы.
Есть Кәдімгі біз жүрген жол
Восход и закат Жүгендеулі
Есть большое слово- Жұлдызға жалғасатын жол анасы.
Земля!

26. Поздравляй нас , Гагарин, Құттықта ,Гагарин дос,
С победою! Мына бізді.
Здорово!Все цветы! Мына Күн;
Все улыбки Мына аспанды,
Растоганной милой Земли! Даламызды!
Все плакаты! Тамаша гүл мұхиты,
Все флаги великих земных восстаний! Шат күлкісі
Молодые девчата Көңілі босаған Жер-анамыздың.
Тебе,дорогой,принесли! Әкелді қыздар саған қай –қайдағыПлакат,
Ветераны Земли Дүниенің бар байрағын
При твоём появлении Жігіт деп Атып тұрды ардагерлер,Міне осы-
Встали!... Ең үлкен сый
Нар мейрамың!
И босой негр на пыльной площади Жалаң аяқ жүдеу негір назалы
оскорблённого континента слушает, континентің ажарсыз алаңында алаңсыз
Обратив лицо к небу. Он думат о тұрып ап, аспаннан көз алмайды.Ол адам
величии человека. әулетінің кемел-құдіреті туралы
Есть ли народ,который заставит тебіренеді.
мир склонить голову? Бүкіл дүниежүзінің тізесін бүктірген
Но есть народ, который заставил ел болмас.
человека поднять лицо к палящему и Бірақ сылқым сәуірдің нөсерлі,нұрлы
дождливому апрельскому небу. аспанына адам баласын телміртіп
Слава тому народу ! қойған ел бар.
Сол елдің даңқы арта берсін!

27. Есімде менің сол бір сәт... ..
аударған Қазанбай Ғалия
Я помню чудное мгновение...
А.С.Пушкин
Керемет сол сәт әлі есте,
Жарқ етіп шықтың алдымнан
Періште ме елес пе
Ақ көркің мені таң қылған.
Үмітті мұңға ұрлатып,
Күн кештім жалғыз, жалынсыз.
Нәзік үнмен тіл қаттып,
Түсіме ендің дамылсыз.
Сезімсіз, жырсыз , көңілсіз,
Күндізім- күнгірт,түнім-мұң.
Көзімде жас жоқ,өңім- сыз,
Өтеді күндер сәнсіз тым...

29. Моим стихам Подражание М Цветаевой
Моим стихам написанным так рано , Мои стихи мои стихотворения,
Что и не знала я что я поэт. Написаны как будто бы не мной.
Взорвавшимся , как брызги из фонтана , Написаных в минуты вдохновения,
Как искры из ракет. Когда в меня вселился дух другой.
Ворвавшимся , как маленькие черти, Когда настанет время откравения ,
В святилище где и фими. И мне признаться всем наступит миг.
Моим стихам о юности и смерти , Я прочитаю всем свои творения,
Нечитанным стихам. И все услышат мой душевный крик.
Разбросанным в пыли помагазинам, И дух который в душу мне вселися,
Где их никто не брал и не берёт . Хоть нехотя но всё-таки уйдёт.
Моим стихам как драгоценным винам, Моим стихам ,моим стихотвореньям,
Настанет свой черёд. Тогда настанет свой черёд.
Маринаи Цветаева Казанбай Галия

30. Моим стихам Өлеңдерім
Моим стихам написанным так рано Ақынмын деп ойламаған кезімде
Что и не знала я что я поэт Өлеңдерім балалықта бұл жазған
Взорвавшимся как брызги из фонтана Зымырандай ұшқын шашып зулаған,
Как искры из ракет Су бұрқақтай қуатымен жер жарған
Ворвавшимся как маленькие черти Сыйнатын кесенеге ышқынып
В святилище где и фими Ібілістей кіріп келген кенеттен
Моим стихам о юности и смерти Өлеңдерім жакстық шаққа арналған
Нечитанным стихам Заманынан жазылыпты тым тым ерте
Разбросанным в пыли по магазинам Ешбір адам алмаған да алмайтын
Где их никто не брал и не берёт Шаңға батып дүкендерде жатанын
Моим стихам как драгоценным вина Өлеңдерім қымбат құнды шараптай
Настанет свой черёд Кезі келер күні оның ататын.
Маринаи Цветаева аударған : Г.К.Т.

31. Ата-ана,отбасыма
арнаған өлеңдер

32. Моей свекрови… Енеме
Узкоглазая, в морщинах как трещинах,
Смуглолицая , с выступом скул .
Для меня она больше чем женщина ,
Для меня она целый аул.
Гостью каждому божьему рада,
Нараспашку всегда дастархан.
Притащила за ногу барана
И кипит полный мяса казан.
Всем была она крепкой опорой,
Всем умела советом помочь
Сироту добротой приголубит, И меня молодую невестку,
Всю родню под крыло соберёт. Воспитала как родную дочь.
Пальцем муху и то не обидит,
Ведь святая была- знал народ
Эх,свекровь ,моя милая мама!
Для меня были Вы всех милей
Иногда мне так кажется даже
Что вы мамы родимой родней!

33. Асыл енем анамдай еді маған...
Жайсаң жанды адам еді ақ енем,
Дара тұлға дана еді, ақ желең.
Мен үшін ол жарқыраған күн еді,
Мұхит еді мен үшін шексіз терең…
Ұлық еді кішік бола алатын
Мейрім оты жүрегіңде жанатын.
Жақындаса адам оның жанына
Жүрегініде нұр шуағы қалатын
Бала үшін күш жігерін сарқыған,
Асыл ана атанды ол халқына.
Нағыз ана,нағыз ене,нағыз жар,
Ақ енемдей боламын деп талпынам!

34. Әке 2009 ж
Әке ,әке бәйтерексің сынбаған,
Өмір-теңіз толқынымен сыналған.
Енді міне тамыр жайып жатырсың,
Жалғыз тал ең – болдың бүгін ну орман
Шайқаса да өмір-дауыл құламай,
Жылатса да жаңбыр-өмір жыламай.
Тағдыр-ызғар шарпып өтсе шыдадың ,
Жапырақ жайып өркендедің қурамай.
Әке ,әке бәйтерегім жайқалған,
Көлеңкеңді саялайды бар балаң.
Саған қарап бой түзеймін қиналсам,
Бір өзіңнен шаршағанда күш алам.
Әке,әке бәйтерексің, шынарсың,
Тұлғаң биік көке жеткен мұнарсың.
Әке жанын бала кезде түсінбей ,
Тек балалы болған кезде ұғарсың.
Әке, әке бәйтерегім сыналған,
Халық сені азамат деп сыйлаған.
Бәйтеректер аман болса өзіңдей
Елім көктеп болар еді ну орман!

35. Асыл анам..
Ана,ана жүрегімнің сыңары,
Ана ,ана өмірімнің жыр әні
Ақ анасын бақытты еткен адамның
Бұл өмірде бар ма екен арманы.
Анам менің жаны сұлу дара жан
Бола ма жан асар алтын анадан
Анашымның ең керемет сөзі бар
Мейрімімен айналатын баладан!
Анам менің -гүл өсірген бағбаным,
Ана мен күн ең жарығы ғаламның!
Анам менің-таудан аққан бұлағым,
Жан бітіріп мәуелеткен жан жағын!

36. Отбасыым-менің
Отаным!
.
Отағасым тас қамалдай қорғаным,
Бала -шағам жайқалған ну орманым.
Күндей болып шуақ шашқан әлемге,
Сендер барда жарқырап мен тұрамын.
Отбасыма жүрекжарды тілегім,
Сендер болсаң ,мен де аман жүремін
Байлығым да бақытым да өздерің
Сендер барда өмір дәмін сеземін
Отағасым қасымдағы тірегім,
Балаларым дұрсілдеген жүрегім
Құламаймын,бойды тіктеп жүремін,
Жүрек соқса ғана өмір сүремін.

38. Р...ға
Роза деген атың сенің қандай әсем,
Ай бене сенің сұлу қара қасың
Көл бейне сенің мөлдір алып көзің
Сәбиге тең көремін сені өзім
Өзің сондай кереметсің аңғарғанға,
Табылмас сендей ару таңдағанда.
Көздерің жалт-жұлт еткені несі ?
Жүркті билейді сезім қарағанда!
Қара шашы ақ бетін аймалайды,
Адамға ойлы көзбен жәй қарайды.
Ақылмен жалын толы жанарыңнан,
Көрдім мен жарқыраған найзағайды
Жаныңның тереңіне үңілдім мен,
Неткен таза мөлдір еді жандүниең.
Сырласып көріп едім өзіңменен,
Таң калдым нәзік таза сезіміңе.
Құдайым сұлулықты осыншама
Берді қалай көзі қиып тал бойыңа?
Жаратып бұл дүниеге мінсіз - таза
Көздерін өзгелердің байлады ма ?
Керімсің,кереметсің досым Роза ,
Туғансың -ау заманыңнан өзің оза.
Сендей жан жүз жылда бір кездеседі,
Осыны түсінетін адам болса..

39. Сабырға
Ширатып кейде мұрыт жібереcің,
Жіберіп кейде сақал өзгересің.
Сақал -мұрыт алып тастап аяқ асты,
Ақ құба, сұлу жігіт болып кетесің
Әр қыздың арманысың ,Сабыр,неге?
Пернгүл көз алмайды бірақ сенен
Қай жерде жүрсен дағы жарасады
Құдайым айырмасын неібеден!

40. Времена…
Те чёрно-белые года…
Тогда казались нам цветными
Всё было в радужных цветах,
Тогда мы были молодыми…
Мы верили в добро , в любовь,
Тогда у нас сердца горели.
Тогда у нас кипела кровь,
Всем было трудно- мы терпели.
Мы сзади другу в спину нож,
В то время не бросали подло
Не покупали первых мест
К успеху шли довольно долго!
Не пресмыкались пред другим
Мы честно правду говорили
Как сильно изменился мир?
Как все цвета переменили?!

41. Сейчас цветное всё вокруг ,
Не чёрно- белое как раньше
Стал разноцветен даже друг,
Изменит цвет –уйдёт подальше
Сейчас удобней стало жить,
Тем кто меняет часто краски.
И чтобы душу не раскрыть
Все одевают в лица маски
Те чёрно- белые года …
Тогда казались нам цветными
Тогда мы верили в людей
Тогда мы были молодыми…

42. Астана…
Жайнаған , жаңарған, жасарпған,
Нұр болып жарқыра Астана!
Көркейген, гүлдеген, көгерген,
Жол ашыып жігер бер жастарға
Таңыркап, тамсанып, таң калып,
Қалады көргенде бар адам.
Өсе бер, өне бер, өрлей бер
Асқақтап әрқашан Бас қалам!
Жыр жазып,өлеңмен арнап ән,
Әлемге мақтана жар салғам.
Қазақтың айналып бағына,
Гүл қалам баршаны қарсалған!

44. Сауран
Какой –то маленький комок,
Шевелится, играет…
Он словно взрослый человек,
Любви моей желает
Его люблю я больше всех,
Его улыбку, радость ,смех.
Но он не понимает
Мне блузку раздирает.

45. Нурбек / 2003 год/
Пусть он будет лучше всех,
В этот новый век.
Мой любимый человек,
Маленький Нурбек.
Он кричит , лопочит что-то,
То прыгает, то плачет.
Самый сладкий,самый милый,
Нет меня богаче!

46. В твоих глазах я вижу отраженье
своей любви,своей мечты
В своей душе не вижу сожаленья за
то ,что в свет явился ты .
Своей любви
Тобой живу ,тобой дышу я, мой
ангелочек золотой,
Я словно заново проснулась,
ну что ты делаешь со мной?

49. Автопортрет
Крылатая…Не видно крыльев!
Не ангел, не святая.
Душа моя словно птица,
Сама же я –молодая!
Счастливая…Не надо горя,
Я это уже испытала.
Я спрыгнула в счастье-море,
Я жизнь начала сначала!
Красивая! Душой и телом,
Чиста и безупречна
Сегодня я влюбилась ,
И эта любовь навечно!
20.X.1989 год.

50. Махаббат диалогы (Мұқағали Мақатаев)
Махаббат диалогы (Мұқағали Мақатаев)
-Құс болып ұшып жоғалсам, не істер едің?
-Құс болып ұшып жоғалсам, не істер едің?
-Сені іздеумен мәнгілік өтер едім.
-Сені іздеумен мәнгілік өтер едім.
-Отқа түсіп өртенсем,не істе едің?
-Отқа түсіп өртенсем,не істе едің?
-Күл болып соңыңнан кетер едім.
-Күл болып соңыңнан кетер едім.
-Бұлдырасам сағымдай ,не ісер едің?
-Бұлдырасам сағымдай ,не ісер едің?
-Жел болып қуып, ақыры жетер едім.
-Жел болып қуып, ақыры жетер едім.
-Қайғы әкелсем басыңа не істер едің?
-Қайғы әкелсем басыңа не істер едің?
-Қойшы, сәулем, бәрін де көтеремін.
-Қойшы, сәулем, бәрін де көтеремін.
Диалог любви (Аударған Қазанбай Ғалия)
Диалог любви (Аударған Қазанбай Ғалия)
-Чтоб сделал ты ,коль стала бы я птицей и пропала?
-Чтоб сделал ты ,коль стала бы я птицей и пропала?
-Я вечность всю тебя бы одну искал.
-Я вечность всю тебя бы одну искал.
-А если б я сгорела на огне?
-А если б я сгорела на огне?
-Я пеплом бы ушел кк тебе вослед . .
-Я пеплом бы ушел тебе вослед
-А если б мой мираж издалека мерцал?
-А если б мой мираж издалека мерцал?
-Я б ветром стал и все равно тебя догнал.
-Я б ветром стал и все равно тебя догнал.
-А если бы тебе из-за меня страдать пришлось?
-А если бы тебе из-за меня страдать пришлось?
-Да ладно, милая, я все бы перенес.
-Да ладно, милая, я все бы перенес.

51. Алғашқы сезімімдей алғашқы қар...
Алғашқы сезімімдей алғашқы қар...
Табиғат ақ желекке оранғандай
Табиғат ақ желекке оранғандай
Сүйіктісі бене бір оралғандай , ,
Сүйіктісі бене бір оралғандай
Ақ бұлттардың жүрегінен нәр алған ба?
Ақ бұлттардың жүрегінен нәр алған ба?
Әпақ қар сезімімнен жаралғандай!
Әпақ қар сезімімнен жаралғандай!
Жер беті ақ орамал тағынғандай,
Жер беті ақ орамал тағынғандай,
Сәнденіп әппақ шапан жамылғандай.
Сәнденіп әппақ шапан жамылғандай.
Алғашқы сезімімдей аппақ ұлпа , ,
Алғашқы сезімімдей аппақ ұлпа
Ақ жібектей нәзік еді жаның қандай
Ақ жібектей нәзік еді жаның қандай
Ақ шашты қарағайлар таранғандай,
Ақ шашты қарағайлар таранғандай,
Жаңа қатқан мұз айдынға қаранғандай
Жаңа қатқан мұз айдынға қаранғандай
Алғашқы махаббаты еске алғанда,
Алғашқы махаббаты еске алғанда,
Жүрегіме сезім оты тарағандай
Жүрегіме сезім оты тарағандай
Алғашқы қар мен үшін ыстық сондай,
Алғашқы қар мен үшін ыстық сондай,
Жылытады бойымды ,жүрем тоңбай.
Жылытады бойымды ,жүрем тоңбай.
Нәзік жанды сезімтал болғаным ба?
Нәзік жанды сезімтал болғаным ба?
Тамшылайды көзімнен жас неге қоймай?
Тамшылайды көзімнен жас неге қоймай?

53. Жұлдыз болған жауынгерлер хақында
Сәулелері жерге қарай асыққан,
Сағынып бір асыққандай қаықтан.
Жүрегімді неліктен мұң басады,
Жұлдыздарға толы болса түнгі аспан.
Жер бетіне алыстан сәуле шашқан,.
Адаммын жұлдыздардың мұңын ашқан
Әр біржұлдыз-жауынгер қыршын кеткен,
Шейітболып туған топырақ бұйырмастан.
Қаза болып кетт іолар оралмасқа,
Боздақтардың қан майданда жолы дастан.
Жұлдыз болып енді міне жарқырап тұр ,
Жүректері айналып асыл тасқа.
Әр жұлдыздың тағдыры толы сырға,
Алыстап бара жатыр жылдан жылға.
Ешкім де ешқашанда ұмыт болмас,
Қосамыз ерліктерін әнмен жырға.

54. Сен, жас өрен, бейбіт өмір түлегісің
Отаныңның, сен ,жеткіншек, тірегісің .
Қошштасасың мектебіңмен, ер жеткен соң,
Олар да сендей болған, білемісің?
Қоңыраудың сыңғырымен сен сияқты,
Үміттеніп арманын арқалапты.
Сол көктемде сен сияқты ,жас бауырым,
Кездестіріп ең алғашқы махабатты
Кім білген өмірдің тез өтетінін,
Тұз дәмнің сонша ерте бітетінін.
41-дің маусымында сорлап елім,
Сұм ажалдың батыс жақтан келетінін.
Фашистер бар әлемді буындырған,
Адамзатты өз қанына жуындырған.
Баса көктеп Отаныма бас сұққанда,
Өрімтал жас жүректер қарсы тұрған.

55. Оққа ұшып снарядттардан жарылған,
Жас жауынгер окопте жер жамылған.
Отан үшін, Сталин үшін жан беріп ,
Өзі емес кітапшасы табылған.
Украина, Беларусь даласында,
Жатыр олар баурлар моласында.
Жандары туған жерге жетпеген соң,
Жұлдыз болып жүректері жанбасын ба?
Мен білемін жұлдыздардың барлық сырын,
Сондықтан басылмайды жүрек мұңы.
Менің де атам мүмкүн оралмаған,
Тұрған шығар арасында жұлдыздарды.
Әкемнің бауырлары, Әкесі де,
Жұлдыздарға айналды ау білесің бе?
Атам да жолдастарын каза болған,
Еске алып тді тірісінде.

56. Жұлдыздары сынғырлаған кеудесінде,
Жасаған еңбектері ел есінде.
Ардагерлер түнгі аспанға көп қарайды,
Жолдастарын іздейді ау білесің бе?
Бейбітшілік қорғаны ардагерлер,
Сол тозақты көзбен көрген куәгерлер.
65-жыл өтсе дағы еш тынбастан,
Ел үшін аянбайды нағыз ерлер.
Жұлдыздары кеудесінде сынғырлаған,
Жаны да жарасы да сырқыраған.
Ардагерлер-аталарым аман болшы,
Күндей болып жүріңдерші жарқыраған!
Жерге қарай сағынышпен асыққан,
Сәулелері ұмтылады қашықтан.
Жүрегімді неліктен мұң басады,
Жұддыздарға толы болса түнгі аспан.

57. Бұл жырымды
Қазақстанның ұлы
азаматы Елбасымыз
Нұрсұлтан Әбішұлы
Назарбаевқа арнадым…

58. Нұр тұлғалы Нұр ағама
Жерім бар ата- баба паналаған ,
Елім бар ер жігітті бағалаған.
Мәуелі бәйтеректің көленкесін,
Барлық ұлт өкілдері саялаған.
Құдай берген несібесі сарқылмайтын,
Күні бар көк аспанда жарқырайтын.
Нұр ағамдай қазағыма ұлды берген,
Мың да бір құдайыма алғыс айттым.
Шыр етіп дүниеге келген кезден,
Ел қорғаны болатынын жаны сезген.
Нұр ағамдай Елбасын бізге берге,
Құдайым айырмасын несібеден!
Слайд 4
Мейрімі түскенде ғана, Алла ,
Мың жылда бір жібереді ұлы адам.
Халқы үшін, адамзат, әлем үшін,
Жүрегі от болып лаулап жанған.
.

59. Зар болып ата-анасы бір балаға ,
Күндіз-түні сыйыныпты бір Аллаға.
Сыйынған соң Райымбектің аруағына,
Тілектерін орындапты батыр баба .
Түсінде су астынан асыл ана ,
Мылтық алып шығады жағалауға.
Бұл түсін жорытқанда жақын жанға:
«Туасың-дейді оған- нұрлы бала!»
Аяны орындалып берген баба ,
Нұрсұлтан бола алды елге аға.
Елі үшін халқы үшін күресетін,
Ойы нық ұстамы тік ұлы дана.
Нұрсұлтан! Қазақстан ! Астана !
Танымал болды бүгін бар ғаламға.
Әр азамат тағдыры ескеріліп,
Жасалуда жағыдай әр адамға.

60. Жақсының жақсылығын айтқан абзал,
Тудырмай ұлтаралық еш бір жанжал.
Татулық мекеніне айналдырды,
Дұшпанымыз досымызда қалды қайраң.
Соғыссыз ажыратты шекараны,
Көшірді орталыққа астананы.
Тәуелсіздік туына қол жеткізіп ,
Тоқтатты ядролық сынақтарды, Орындалды ата-бабабасты арманы.
Бар әлем ерлігіне қайраң қалды.
Жүз мектеп аурухана салдырған,
Келешекті білініз ойлағаны !
Білімге «Болашақты » айқындатты,
Оралман оз Отанын қайта тапты.
Еуропалық одаққа төрағалық,
Тегіннен қазағыма бұйырмапты
Құдайға тәуба дейміз біздер кейде,
Жан-жаққа қарайлаймыз үрейлене.
Көршіміз қырғыз- бауыр, шешендерде ,
Тұрақсыздық салдарынан бүдінуде.

61. Жүрегін жалындаған кеудесінен,
Жұлып алып халқына жарық еткен.
Көзіме Данко батыр елестейді,
Жол сілтеген Елбасын көргенімде.
Халқын тұнғиықтан алып шыққан ,
Дұшпандары Данконы алып жыққан.
Жүрегін жалындаған езіп жаншып ,
Бар еңбегін айналдырған жамандыққа.
Бірақ та жұрегінің ұшқындары,
Жалындаған жүректерден орын алды.
Дұшпандар қаншалықты тырысқанмен,
Халық Данко ерлігін ұмытпады.
Сол ұшқын Нұр баланың жүрегінде,
Алау отын жандырған екен дарып.
Елге деген махаббат сезімінен ,
Жүрегі жалындады лаулап ,жанып.

62. Ел үшін ,халқы үшін қызмет еткен,
Таймаңыз ұлы аға осы беттен .
Жүрегінің жалыны бар мендей жастар ,
Дұшпандарға қарсы тұрар келешекте.
Еліне арнап даналық сөз жолдаған,
Мерейіңіз үстем болсын Елағам.
Келешегін Сізге сеніп тапсырды,
Халық әркез өзіңізді қолдаған.
Елім менің, ер еңбегін қолдайық,
Елбасына тірек бола білейік.
Барлық арман –жоспарлары іске асып,
Елу елдің қатарына енейік.