4. Definición de Relevo Kárstico
O relevo kárstico é o relevo que se forma sobre rochas
calizas, por procesos de disolución. As súas formas máis
características son os lapiaces, as dolinas, os polxés, as
covas no interior da rocha e tamén a formación de fouces e
gargantas.
5. Formación de Fouces e Gargantas:
Esta forma propia do relevo kárstico trata sobre unha
abertura estreita e profunda no relevo, causado polo
transporte de material. Se este xeomorfoloxía
está ocupada por un río denominámola
fouce, pero pola contra se se trata dun
val seco,
denomínase garganta.
6. Lapiaces:
Son cavidades superficiais de dimensións decimétricas, aínda que, en
profundidade, poden superar a decena de metros. Se trata de formas kársticas
elementais. Presentan fondos planos e aristas vivas e romas. Os lapiaces poden
presentar distintas formas:
-Lapiaces lineales: Cando se encontran en pendientes e as aristas presentan
continuidad.
-Mesa de lapiaz: Cando as fisuras configuran unha trama cuadrangular.
-Lapiaces alveolares: Cando estas cavidades son máis ou menos circulares.
7.
8. Dolinas
Esta formación de relevo kárstico é unha depresión cerrada de planta circular ou
elíptica, con dimensións de uns metros ou incluso varios centenares de metros.
Esta formación pode presentar diversas formas:
- Cubeta: Si o fondo é plano e non moi profundo.
- Dolina de pozo: Cando presenta a forma dun embudo.
-Uvalas: Coalescencia de varias dolinas.
10. Polxés:
Esta formación é unha extensa depresión cerrada de fondo plano, de dimensións
kilométricas, dominada por vertentes escarpadas. A súa notable plenitude se
debe a acumulación no fondo da arcilla de descalcificación. Dentro do mesmo
polxé, podemos encontrar diversas formacións kársticas como os lapiaces, as
dolinas ou os hums. A existencia dos folxés se debe a accidentes tectónicos ou a
organización da rede hidrográfica. Ao ser unha depresión cerrada a evacuación
de auga se realiza a través de sumidoiros.
11.
12. Cavidades subterráneas ou covas:
Esta formación é moi característico en este tipo de relevo. Están constituídas por
redes relacionadas con planos de estratificación e e as debilidades tectónicas da
caliza. Se comunican co exterior a través de porros, simas e surgencias.
A súa forma elemental é a galería, estructura horizontal que se curva hacia arriba
en sifóns. A galería pode estreitarse en tunels e pasillos. A parte superio desta
galería denomínase bóveda.
Cando a auga a presión deixa de circular pola galería cae e como levan caliza
disolta vanse formando estalactitas, que colgan do teito, e estalagmitas. Estas ao
entrar en contacto poden formarse tabiques ou columnas.
13. A auga kárstica pode lograr emerxer ao exterior por medio de surxencias. O
cambio de presión que se logra nestas surxencias fai que a caliza disolta se
precipite.
Os ríos que alimentan as cavidades subterráneas poden ser autóctonos, que
entran no macizo calcáreo encaixados entre cañóns de paredes abruptas.
16. Relevo / paisaxe Granítico:
Unha paisaxe granítica e aquela resultante da erosión desta
rocha ou similares.
Os procesos de alteración principais son: Mecánicos e Químicos.
Esta alteración ven dada xeralmente por tres factores:
- Composición: Sobre todo composición mineralóxica.
- Textura: Ten en conta o tamaño, forma...
- Fisuración:
Canto maior é, a rocha altérase máis.
17. Como se orixinan?
As paisaxes graníticas orixínanse
fundamentalmente debido a súa
gran resistencia á
erosión física,
que contrasta coa súa
vulnerabilidade ante a
meteorización química.
18. Alteración granítica
Os dous principais procesos de alteración da rocha son:
- Meteorización mecánica: É a disgregación das rochas en fragmentos cada
vez más pequenos que conservan cada unha das características do material
orixinal; el resultado final son moitos fragmentos pequeoos procedentes dun
grande.
As principais causas deste proceso son os cambios de temperatura, humidade e
actividad biolóxica. Depois da meteorización física, os fragmentos formados
quedan expostos á acción da meteorización química.También chamado
xelifracción.
20. Alteración granítica
- Meteorización química: A auga da chuvia penetra nos bloques de granito a
través das diaclasas reacciona cos feldespatos e as micas. Os materiais
soltos, producto da reacción, son lavados e arrastrados pola auga
depositándose na base do bloque granítico, onde se acumularán.
Como resultado do proceso producirase a fragmentación da masa granítica
primitiva en bloques redondeados.
Un exemplo son os bolos redondeados.
22. Tamaño
As formas maiores: Caracterízanse por estaren integradas por:
- Coios, bolos e outras formacións (clima temperado) pão de açucre ( clima
tropical) ou laxes formadas a partires de caos por diaclase por
desconpresión.
23. - Formas menores :
Dentro das formas menores podemos destacar, a formación de taffoni, potes de
xigante ( pilancones).
24. Conclusión
- As zonas graníticas sofren menos erosión que as
kársticas.
O desgaste das Kársticas é maior polo ao paso da auga
debido á súa solubilidade.
O das Graníticas é menor debido principalmente á
xelifracción.