2. A PAISAXE
O conxunto de
accidentes xeográficos
que podemos
contemplar sobre a
superficie terrestre,
como as montañas, as
ladeiras, os vales, as
chairas e as mesetas,
constitúen o relevo, que
xunto coa vexetación,
forma a paisaxe.
Relevo + Vexetación = Paisaxe
3. O RELEVO
O relevo terrestre é
causado por:
Os axentes xeolóxicos
externos: ríos, vento,
glaciares, mar, augas
salvaxes.
Os axentes xeolóxicos
internos: terremotos,
movementos tectónicos.
4. A ENERXÍA SOLAR NA TERRA
Para levar a cabo a súa acción, os axentes xeolóxicos
externos necesitan enerxía, que, na maior parte dos
casos, procede do Sol.
A enerxía do Sol orixina correntes atmosféricas e
oceánicas, determina o clima e activa o ciclo da auga.
5. O CLIMA E A ATMOSFERA
O clima condiciona en
gran medida o tipo de
paisaxe.
Controla dous aspectos
clave na xénese do
relevo:
Os axentes e procesos
externos que actúan.
A cuberta vexetal
existente.
6. SISTEMA MORFOCLIMÁTICO
A cada clima correspóndenlle unhas formas de relevo e
un tipo de paisaxe característicos. Isto é o que se
denomina sistema morfoclimático.
Sistema
morfoclimático de
zonas glaciarias e
periglaciarias
Sistema
morfoclimático de
zonas desérticas e
subdesérticas
Sistema
morfoclimático de
zonas tropicais e
ecuatoriais
Sistema
morfoclimático de
zonas temperadas
7. MODIFICACIÓN DO RELEVO
O relevo é modificado por procesos externos.
Meteorización: rotura mecánica das rochas e
alteración química dos seus minerais.
Erosión: evacuación dos detritos e modelaxe
característica da paisaxe.
Transporte: traslado de materiais ás concas
sedimentarias. Redistribución da masa dos
continentes.
Sedimentación: acumulación en capas, formación
de estruturas sedimentarias.
8. METEORIZACIÓN FÍSICA OU
MECÁNICA
Xelifracción: acción
de cuña que realiza a
auga ao conxelarse.
Termoclastia: rotura
das rochas sometidas
a unha intensa
insolación.
Descompresión:
expansión e
agretamento das
rochas profundas ao
atoparse na superficie.
9. METEORIZACIÓN QUÍMICA
Oxidación: o osíxeno
reacciona con algúns
minerais producindo a
súa oxidación.
Disolución: afecta os
minerais que se
disolven na auga.
10. METEORIZACIÓN QUÍMICA
Carbonatación:
reacción que se
produce nalgúns
minerais ao entrar en
contacto con auga que
leva CO2 en disolución.
Hidrólise: alteración
dos minerais ao
reacccionar cos ións H+
e OH¯
.
12. EROSIÓN
Evacuación de detritos
ou clastos.
Modelaxe
característica na
superficie terrestre.
Formación de
penechairas.
Redistribución da
masa dos continentes.
Efectos sobre a superficie:
Cavorcos
Relevo ruiniforme
13. TRANSPORTE
Os parámetros que o
caracterizan son: a
enerxía, a selección dos
clastos e a maduración
dos sedimentos.
As formas do
transporte poden ser:
En contacto co
fondo: rodadura,
arrastre ou saltación.
Sen tocar o fondo:
suspensión, flotación ou
disolución.
Enerxía
Selección
Maduración
14. SEDIMENTACIÓN
A acumulación débese:
Decantación:
precipitación dos
clastos ao fondo ó
deterse a corrente
que os
transportaba.
Acreción
cinética: os clastos
transportados
baten contra un
obstáculo.
Decantación Acreción cinética
15. SEDIMENTACIÓN
Estruturas sedimentarias.
Estratificación:
disposición dos
sedimentos en capas.
Laminación: capas de
poucos milímetros.
Sedimentación por
graos: ordenación por
tamaño dos clastos.
Laminación cruzada:
disposición en láminas
que se cortan unhas a
outras.
16. CONCAS SEDIMENTARIAS
Extensas zonas da superficie terrestre que
presentan subsidencia ou afundimento.
Cando a conca desixa de experimentar
subsidencia, os axentes xeolóxicos a colmatan.
Subsidencia
Colmatación
17. AMBIENTES SEDIMENTARIOS
Lugar onde un axente xeolóxico acumula
materiais.
Ambientes sedimentarios continentais.
Ambientes sedimentarios mariños.
Ambientes sedimentarios de transición.