2. Índice:
❏Que é o ADN?
❏Que é a difracción de raios X?
❏Xenetistas
❏Experimentos
❏A dobre hélice
❏Curiosidades
3. Que é o ADN?
Tamén chamado ácido desoxirribonucleico,
é un ácido nucleico que contén as instrucións
xenéticas usadas no desenvolvemento e
funcionamento dos organismos vivos,
ademais de ser o responsable da transmisión
hereditaria. O traballo da molécula de ADN é
o almacenamento a largo prazo de
información hereditaria. Nesta molécula,
concéntrase todo o necesario para o
desenvolvemento de cada un de nós e dos
demais organismos vivos.
4. Que é a difracción de raios X?
É unha técnica que serve para
determinar a estrutura detallada
dun material, é dicir, permite
coñecer a posición que ocupan
os átomos, ións ou moléculas
que o forman. Con isto podemos
determinar propiedades físicas e
químicas dos materiais.
5. Johann Friedrich Miescher
O ADN foi illado por primeira vez en 1869, polo
médico suízo Friedrich Miescher. Miescher realizaba
experimentos sobre a composición química do pus
de vendas cirúrxicas cando notou un precipitado
dunha substancia descoñecida que caracterizou
quimicamente máis tarde. A estas substancias
chamounas nucleínas, debido a que as extraera de
núcleos celulares.
6. Richard Altmann
En 1889 este bioquímico, discípulo de Miescher,
logrou separar por primeira vez as proteínas da
“nucleína”, chamando á nova substancia “ácido
nucleico”.
7. Robert Feulgen
En 1914, este bioquímico descubre un
novo método para desvelar o ADN,
basado no colorante fucsina. Ademais,
descubre a presenza de ADN en tódalas
células eucariotas, especificamente nos
cromosomas.
8. Thomas Hunt Morgan
Este xenetista recoñeceu a presenza de cromosomas
sexuais e do que se coñece en xenética como “herdanza
ligada ao sexo”. Demostrou que os factores mendelianos
(os xens) se dispoñían de forma lineal sobre os
cromosomas. Os experimentos realizados por Morgan
revelaron tamén a base xenética da determinación do
sexo. Morgan continuou os seus experimentos e
demostrou na súa "Teoría dos xens" que os xens se
atopan xuntos en diferentes grupos de emparellamento,
e que os alelos (pares de xens que afectan ao mesmo
carácter) se intercambian ou entrecruzan dentro do
mesmo grupo.
9. Phoebus Levene
En 1919, este importante bioquímico descubriu que un
nucleótido está formado por unha base nitroxenada, un
azúcar e un fosfato. Levene suxeriu que o ADN xeraba
unha estrutura con forma de solenoide (muelle) con
unidades de nucleótidos unidos a través dos grupos
fosfato. En 1930, Levene e o seu mestre Albrecht Kossel
probaron que a nucleína de Miescher é un ácido
desoxirribonucleico (ADN) formado por catro bases
nitroxenadas (citosina (C), timina (T), adenina (A) e guanina
(G)), o azucre desoxirribosa e un grupo fosfato, e tamén
que, na estrutura básica, o nucleótido está composto por
un azucre unido á base e ao fosfato.
10. Experimento de Griffith
Este experimento realizado por Frederick Griffith en 1928, descubriu que as
bacterias eran capaces de transferir información xenética mediante un
proceso chamado transformación. Griffith realizou este experimento para
investigar a virulencia das bacterias que causan a neumonía; pola contra, este
experimento marcaría o inicio da investigación cara o ADN como material
xenético. Esto débese a que anos máis tarde algúns científicos como Oswald
Theodore Avery, Colin MacLeod e Maclyn McCarty identifican o principio de
transformación de este experimento como o ADN.
11.
12. William Astbury
En 1937, fixo o primeiro patrón de difracción de
raios X, no cal se mostraba que o ADN tiña unha
estrutura regular.
13. Erwin Chargaff
Este químico realizou en 1940 algúns
experimentos que lle serviron para establecer as
proporcións das bases nitroxenadas no ADN.
Descubriu que as proporcións de purinas eran
idénticas ás de pirimidinas, a
«equimolecularidade» das bases ([A]=[T], [G]=[C]) e
o feito de que a cantidade de G+C en una
determinada molécula de ADN, non sempre é
igual á cantidade de A+T e pode variar desde o 36
ata o 70 por cento do contido total.
14. Experimento de Hershey y Chase
Este experimento realizado en 1952 por Hershey e Chase, serviu para
confirmar que o ADN transmitía a información xenética que determinaba a
herdanza, e non as proteínas como aseguraban outros científicos.
15.
16. Maurice Wilkins e Rosalind Franklin:
Wilkins e Franklin traballando sobre a
difracción de raios X, descubren que o
ADN presenta unha estrutura de dobre
hélice. Sen permiso de Franklin, Wilkins
mostra a Watson e a Crick unhas imaxes
de difracción de raios X de alta calidade
sobre a molécula de ADN. Estas imaxes
van a orientar a Watson e a Crick para a
descrición do modelo de dobre hélice.
17. James Watson e Francis Crick:
Estes dous biólogos descubriron a
estrutura molecular do ADN,
grazas especialmente ás imaxes de
difracción de raios X sobre a
molécula, proporcionadas por
Wilkins e Franklin.
18.
19. O modelo da dobre hélice:
En 1953, con toda a información
acerca do ADN xunto cos datos de
difracción de raios X proporcionados
por Rosalin Franklin, James Watson e
Francis Crick propuxeron o modelo de
dobre hélice do ADN, para poder
representar a estrutura tridimensional
do polímero.
20. Curiosidades:
1. Pódese facer ADN sintético.
Probablemente o máis coñecido sexa
o XNA, que hoxe en día pode replicarse
e evolucionar, chegando a ser incluso
máis forte que o real.
21. 2. O ADN pode existir en variedade de
formas.
Aínda que todos temos a idea do ADN
de doble hélice, o certo é que existen
moitos tipos de ADN con formas
variadas e extrañas.
22. 3. ¿Por qué é Watson e Crick e non Crick y
Watson?
¿Cómo decidiron quén debía ser nomeado
primero? Sen dúbida alguna, a resposta é
extremadamente simple: limitáronse a
lanzar unha moeda, ainda que Crick
sempre creu que él debía ser o primeiro
autor.
23. 4. O LSD e o ADN
Nove anos antes do descubrimiento de
Avery, Watson e Crick publicaron un
artículo na revista Nature que describía
a estrutura da dobre hélice do ADN.
Algunas fontes din que esta estructura
foi percibida por Crick mentras estaba
baixo os efectos do LSD.
24. 5. É posible ter dous tipos de ADN.
En casos moi raros, unha persoa pode tener dous tipos de ADN diferente.
Trátase das quimeras humanas e débese a que, durante una etapa moi
temperá do embarazo, un feto absorbe ó seu mellizo fraterno. Como
resultado, en partes do seu corpo, por exemplo en algúns órganos, detectouse
un ADN diferente ó que se encontraría si se analizase o sangue.
25. 6. Non existen duas persoas co mesmo ADN
Nadie ten unha coincidencia do 100% de ADN
con outra persoa, incluso os xemelgos, xa que o
ADN vai cambiando certas características co
crecemento. Os xemelgos terán unha
coincidencia casi exacta de ADN, pero non
idéntica, derribando o mito de que é imposible
saber qué xemelgo cometeu un crimen.