School work for Geology

1. O SOLO EN GALICIA

2. O solo desde punto de vista edáfico , é un medio poroso, biolóxicamente
activo e estructurado, desenvolvido na superficie emerxida da Terra.
-Disgregación mecánica das rochas.
-Meteorización química dos materiais regolíticos, liberados.
-Instalación dos seres vivos sobre ese substrato inorgánico.Esta é a
fase máis significativa, xa que cos seus procesos vitáis e metabólicos,
continúan a meteorización dos mineráis,iniciada por mecanismos
inorgánicos. Ademáis, os restos vexetais e animais a través da
fermentación e a putrefacción enriquecen ese substrato.
-Mestura de todos estes elementos entre si,con auga e aire.

3. ● O solo é o sistema complexo que se forma na superficie do
terreo, inicialmente pola alteración física e química das rochas e
logo tamén pola influencia dos seres vivos, desenvolvendo unha
estructura en nivéis superpostos.
● Os procesos de alteración mecánica e meteorización química
das rochas, determinan a formación dun manto de alteración ou
eluvión que, cando pola acción dos mecanismos de transporte de
ladeiras, é desprazado da súa posición de orixe, denomínase
coluvión. Sobre os materiais do coluvión, pode desenvolverse o
que comunmente se coñece como solo; o solo é o resultado da
dinámica física, química e biolóxica dos materiáis alterados do
coluvión, orixinándose no seu seo unha diferenciación vertical en
niveis horizontais. Nestes procesos, os de carácter biolóxico e
bioquímico chegan a adquirir unha gran importancia, xa sexa
pola descomposición dos produtos vexetais e o seu
metabolismo.

4. ● O solo como sistema ecolóxico
Constitúe un conxunto complexo de elementos físicos, químicos e
biolóxicos que compón o substrato natural no cal se desenvólve a vida
na superficie dos continentes. O solo é o hábitat dunha biota específica
de microorganismos e pequenos animais.
Desde o punto de vista biolóxico, as características do solo máis
importantes son a súa permeabilidade, relacionada coa porosidade, a
súa estrutura e a súa composición química. Os solos reteñen as
sustancias minerais que as plantas necesitan para a súa nutrición e
que se liberan pola degradación dos restos orgánicos. Un bo solo é
condición para a boa productividade agrícola.
No medio natural os solos máis complexos acompañan aos
ecosistemas de maior biomasa e diversidade.

5. ● Órganica do solo
Os procesos que forman o solo arrincan coa meteorización física e
química da rocha bruta. Continúa co primeiro establecemento dunha
biota, na que frecuentemente ocupan un lugar prominente os liques, e
o desenvolvemento dunha primeira vexetación. O achegue de materia
orgánica pon en marcha a constitución do edafon. Este está formado
por unha comunidade de descompoñedores, bacterias e fungos sobre
todo, e inclúe tamén ás raíces das plantas. O sistema así formado
recicla os nutrientes que circulan pola cadea trófica. Os solos
evolucionados, profundos, húmidos e permeables adoitan contar coas
miñocas de terra, anélidos oligoguetos comedores de solo, no seu
edafon, o que á súa vez favorece unha mellor mestura das fraccións
orgánica, mineral e a fertilidade do solo.

6. ● Causas da degradación ou destrucción dos solos
-Meteorización: Consiste na transformación ou na fragmentaciónn dos
materiais na superficie terrestre, por acción da temperatura, da
presión ou da auga.
*Meteorización física ou mecánica é aquela que se produce cando, ao
baixar as temperaturas que se atopan nas gretas das rochas,
conxélanse con ela, aumenta o seu volume e provoca a fractura das
rochas.
*Meteorización química é aquela que se produce cando os materiais
rochosos reaccionan coa auga ou coas sustancias disoltas nela.
-Erosión:consiste no desgaste e fragmentación dos materiais da
superficie terrestre por acción da auga, o vento etc. Os fragmentos
que se desprenden reciben o nome de detritos.
-Transporte: consiste no traslado dos detritos dun lugar a outro.
-Sedimentación: consiste no depósito dos materiais transportados.
Estes reciben o nome de sedimentos, e cando os sedimentos se
cementan orixinan as rochas sedimentarias.

7. ● Formación do solo
O solo pode formarse e evolucionar a partir da maior parte dos
materiais rochosos, sempre que permanezan nunha determinada
posición, o tempo suficiente para permitir as anteriores etapas.
-Pódense diferenciar:
*Solos autóctonos: formados a partir da alteración in situ da rocha que
teñen debaixo.
*Solos alóctonos: formados con materiáis procedentes de lugares
separados. Son principalmente solos de fondos de val cuxa matriz
mineral procede da erosión das ladeiras.

8. ● Horizontes
-Horizonte A, ou zona de lavado vertical: É o máis superficial, nel
enraíza a vexetación herbácea. A súa cor é xeralmente escuro pola
abundancia de materia orgánica descomposta ou humus elaborado,
determinando o paso da auga ao seu través o arrastre cara abaixo, de
fragmentos de tamaño fino e de compostos solubles.
-Horizonte B ou zona de precipitación: Carece prácticamente de
humus, polo que a súa cor é máis claro, nel deposítanse os materiais
arrastrados desde arriba, principalmente, materiais arxilosos, óxidos,
carbonatos etc.
-Horizonte C, rocha nai ou subsolo: Está constituído pola parte máis
alta do material rochoso in situ, sobre o que se apoia o solo, máis ou
menos fragmentado pola alteración mecánica e química, pero nel
aínda se poden recoñecer as características orixináis do mesmo.
-Horizonte D, horizonte R ou material rochoso: É o material rochoso
subxacente que non sufriu ningunha alteración química ou física
significativa. Algúns distinguen entre D, cando o solo é autóctono e o
horizonte representa á rocha nai; e R, cando o solo é alóctono e a
rocha representa só unha base física sen unha relación especial coa
composición mineral do solo que ten por riba.

9. -HORIZONTES DO SOLO

10. ● Tipos de humus:
-Humus novo ou bruto, formado por restos distinxibles de follas,
ramas e restos de animáis.
-Humus elavorado, formado por sustancias orgánicas resultantes
da total deconposición do humus bruto, dunha cor negra, con
mestura de derivados nitroxenados, etc.