2. ESTRUTURA DAS CÉLULAS
As células son as unidades anatómicas,
funcionais e de orixe de tódolos seres vivos.
Trátase da unidade máis pequena que realiza as
tres funcións vitais.
As características de cada célula dependen da
función na que se especializan.
3. ESTRUTURA DAS CÉLULAS
Todas as células presentan:
Membrana plasmática: capa delgada que envolve á
célula. Regula o intercambio de substancias.
Citoplasma: solución acuosa que contén os
orgánulos.
Material xenético: é o ADN, contén a información
para o funcionamento das células.
lípidos
proteínas
6. CÉLULA EUCARIOTA
Membrana plasmática
(illa e regula o intercambio de
substancias)
Núcleo
(contén o ADN)
Citoplasma
(medio acuoso que
contén os orgánulos)
Retículo
endoplasmático
(síntetiza proteínas ou
lípidos)
Centrosoma
(controla o movemento e a
división celular)
Aparello de Golgi
(secreción de
substancias)
Ribosomas
(sintetizan proteínas)
Mitocondrias
(respiración celular)
Lisosoma
(dixestión celular)
Vacúolos
(almacena
substancias)
7.
8. O NÚCLEO
O núcleo, en interfase
ou repouso, é unha
estrutura esférica que
consta de:
Membrana nuclear.
Nucleoplasma.
Cromatina: formada
por ADN e proteínas.
Controla as funcións
celulares.
Nucléolo: formada por
ARN e proteínas.
Forma ribosomas.
9. CONDENSACIÓN DO ADN
Cando a célula entra en división a cromatina
condénsase.
cromosoma
cromatina
proteínas
ADN
10. CROMOSOMAS
Visibles durante a
división nuclear.
O seu número non
varia dentro de cada
especie.
Reparten a
información xenética
da célula nai ás
células fillas.
Cromátides irmás
Centrómero
Brazos
12. RIBOSOMAS
Son os orgánulos máis pequenos da célula.
Sintetizan proteínas.
Subunidade
pequena
Subunidade
grande
13. RETÍCULO ENDOPLASMÁTICO
Conxunto de sacos e canles comunicados entre si.
Rugoso: Almacena e transporta as proteínas
sintetizadas nos ribosomas.
Liso: Sintetiza, almacena e transporta lípidos.
14. APARATO DE GOLGI
Serie de sacos membranosos aplanados e amoreados, dos
que parten vesículas.
Acumula substancias procedentes do retículo e
transpórtaas a distintas partes da célula ou ao exterior.
15. VACÚOLOS
Vesículas membranosas recheas dun líquido
formado por auga, sales, azucres e proteínas.
Almacenan auga. Da rixidez á célula.
16. LISOSOMAS
Vesículas procedentes do aparato de Golgi, cheas de
substancias dixestivas.
Realizan a dixestión celular, descompoñen substancias e
obteñen substancias útiles para a nutrición da célula.
17. CENTROSOMA
Intervén na división
celular.
Tamén na formación
de cilios e flaxelos.
Flaxelos
Cilios
18. CILIOS E FLAXELOS
Apéndices curtos e
moi numerosos
denomínanse cilios.
Cando son longos,
poucos, denomínanse
flaxelos.
Serven para que a
célula se mova ou
para que desprace
líquidos e partículas
ao longo da súa
superficie.
Cilio ou
flaxelo
Membrana
plasmática
Microtúbulos
dobres
Basal do
corpo
19. CLOROPLASTOS
No seu interior hai
uns sacos aplanados
chamados tilacoides e
conteñen un
pigmento, a clorofila,
que lles dá a cor
verde.
Neles prodúcese a
fotosíntese.
21. FUNCIÓN DE NUTRICIÓN
A nutrición
comprende todos os
procesos que lle
proporcionan á célula
materia e enerxía
para crecer, repoñer
as súas estruturas,
dividirse e
relacionarse.
22. A ENTRADA E A EXCRECIÓN DE
SUBSTANCIAS
As substancias de pequeno tamaño atravesan
a membrana libremente por un proceso
denominado difusión, ten lugar a favor do
gradiente de concentración.
23. A ENTRADA E A EXCRECIÓN DE
SUBSTANCIAS
O paso de substancias de tamaño medio ou con
cargas (ións) pasan a través da membrana axudadas
por proteínas.
24. A ENTRADA E A EXCRECIÓN DE
SUBSTANCIAS
Nas substancias de gran tamaño a membrana engloba a
partícula nunha vesícula que se incorpora ao citoplasma
celular, endocitose. 1
Fusiónanse cos lisosomas, cuxas substancias dixestivas
dixiren o contido da vesícula formando outras de tamaño
máis pequeno. 2
Os restos da dixestión expúlsanse por un proceso
denominado exocitose. 3
25. METABOLISMO
Catabolismo: Conxunto de reaccións químicas mediante
as cales as moléculas que entraron na célula rompen e se
transforman noutras máis sinxelas. A rotura destas
moléculas libera enerxía.
Anabolismo: Conxunto de reaccións químicas polas que, a
partir de moléculas sinxelas, se fabrican moléculas máis
complexas que a célula utiliza para formar os seus
compoñentes. Necesita a achega de enerxía.
26. NUTRICIÓN HETERÓTROFA
Aquelas células que incorporan
materia orgánica xa elaborada
por outros organismos.
Na respiración celular as
moléculas de glicosa, en presenza
de osíxeno, se transforman en
CO2 e en auga. Neste proceso
libérase gran cantidade de
enerxía.
Parte desta enerxía emprégase
para realizar funcións
celulares; outra parte pérdese
en forma de calor; e, finalmente,
outra é utilizada en reaccións
anabólicas.
Glicosa O2
Auga
CO2
27. NUTRICIÓN AUTÓTROFA
As células elaboran materia orgánica a partir de materia
inorgánica, empregando unha fonte de enerxía externa.
Toman do medio H2O e CO2 que entran nos cloroplastos.
Estas substancias transfórmanse glicosa utilizando a
enerxía luminosa, que é captada pola clorofila. Neste
proceso, a fotosíntese, despréndese osíxeno.
Unha parte das moléculas de glicosa emprégase para obter
enerxía a través de procesos catabólicos.
Chegan CO2 e
auga
Xérase O2
como
refugallo
Cáptase
enerxía
Fabrícanse
hidratos de
carbono
28. A FUNCIÓN DE RELACIÓN
É a capacidade da célula de captar os cambios e
de responder ante eles de forma adecuada.
Chámaselle estímulo aos cambios que
desencadean unha resposta celular.
A resposta celular é a reacción da célula ante
os estímulos. Pode ser de dous tipos:
A resposta estática: a célula responde segregando
unha substancia.
A resposta dinámica: a célula responde movéndose.
31. A REPRODUCIÓN CELULAR
A reprodución celular é o proceso mediante o cal
unha célula nai se divide formando novas células,
chamadas células fillas.
Nos organismos unicelulares, as novas células
supoñen a aparición de novos individuos iguais
aos proxenitores.
Nos organismos pluricelulares, as novas células
serven para medrar e repoñer células mortas.
32. A célula nai dividese en dúas células fillas iguais.
A célula nai produce células fillas máis pequenas ou
xemas.
O núcleo divídese moitas veces formando unha célula
polinucleada, que orixina moitas células fillas
BIPARTICIÓN
XEMACIÓN
ESPORULACIÓN
34. A TEORÍA CELULAR
A célula é a unidade estrutural dos seres vivos.
A célula é a unidade funcional dos seres vivos.
Toda célula provén de outra xa existente.