3. ΥΠΕΡΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ
Ορισμός: Ο υπερκαταναλωτισμός είναι η
τάση που χαρακτηρίζει τους πολίτες μιας
καταναλωτικής κοινωνίας για υπερβολική
κατανάλωση αγαθών. Μια παρατεταμένη
υπερκατανάλωση πόρων οδηγεί σε
αναπόφευκτη υποβάθμιση του
περιβάλλοντος.
4.
5. ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ: ΘΕΤΙΚΕΣ
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ:
Αλαζονεία, απληστία,
πλεονεξία
Ψευδαισθήσεις με τον
υπερκαταναλωτισμό
Μείωση ελεύθερου
χρόνου
Μεγιστοποίηση της
τάσης για κατοχή και
σπατάλη των αγαθών
Μαζοποίηση,
αποχαύνωση
Ο Άνθρωπος γίνεται δημιουργικότερος,
βελτιώνει την επαγγελματική του
κατάρτιση
Βελτίωση όρων ζωής, άνοδος βιοτικού
επιπέδου
6. Η προσωπικότητα του ατόμου διαβρώνεται σε επίπεδο ηθικό,
πνευματικό και ψυχικό καθώς χρειάζεται να αλλάξει τις συνήθειες
του για την ικανοποίηση πλασματικών αναγκών.
7. Η αδυναμία κάλυψης των εξόδων οδηγεί στην εύρεση δεύτερης
εργασίας ώστε να αυξηθούν τα έσοδα και τελικά να ικανοποιηθούν
κάποιες επιθυμίες με αποτέλεσμα, όμως τη μείωση του χρήσιμου
ελεύθερου χρόνου.
8. Η συνεχής έκθεση του καταναλωτή στα υλιστικά πρότυπα της
διαφήμισης οδηγεί στην εξάρτηση του από την ύλη δηλαδή
στον υλισμό.
9. Υπάρχει η πρόκληση αρνητικών συναισθημάτων, όπως ο φθόνος,
το άγχος και η μειονεξία. Το άτομο σπεύδει να καλύψει τις
ανάγκες του αδιαφορεί για τις κοινωνικές σχέσεις και τις φιλίες
και για τη συμμετοχή στα κοινά.
10. Η υπερκατανάλωση είναι, επιπλέον, σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για
την κρίση της κοινωνίας. Πρώτα απ’ όλα, αυξάνονται φαινόμενα
κοινωνικής παθογένειας όπως η βία, η εγκληματικότητα και η χρήση
ναρκωτικών αφού μέρος του πληθυσμού αδυνατεί να υπερπληρώσει
τις ανάγκες του.
11. Παράλληλα, το φυσικό περιβάλλον ρυπαίνεται εξαιτίας της αύξησης της
παραγωγής αγαθών στα εργοστάσια και άρα των λυμμάτων που
δημιουργούνται. Εξάλλου, αγοράζοντας προϊόντα μόνο για το λόγο ότι είναι
στα πλαίσια της μόδας, αυξάνεται το φαινόμενο της μαζοποίησης του
πληθυσμού.
12. Χρειάζεται προσωπική προσπάθεια αλλά και υποστήριξη την οικογένεια και
το σχολείο. Το σχολείο με δράσεις και προγράμματα μπορεί να
καλλιεργήσει τις ηθικές άμυνες του ατόμου και την κριτική του ικανότητα.
13.
14. Το άτομο είναι αναγκαίο να αναπτύξει καταναλωτική συνείδηση
και να διαχωρίσει τις πραγματικές από τις ψεύτικες ανάγκες που
του προβάλλουν τα ΜΜΕ και οι διαφημίσεις. Το κράτος και τα
ΜΜΕ μπορούν να θέσουν με την σειρά τους κάποιους κανόνες
με τους οποίους θα περιορίζεται ο υπερκαταναλωτισμός.
15. Ένα βασικό πρόβλημα είναι η κακή ή λανθασμένη διαχείριση του
νερού. Πολύ συχνά, λόγω αμέλειας, αδιαφορίας, ελλιπούς
ενημέρωσης ή υιοθέτησης υδατικά επιζήμιων πρακτικών,
κατασπαταλούνται μεγάλες ποσότητες από το πολύτιμο στοιχείο.
16. Στο σπίτι:
Για αρκετές δραστηριότητες δαπανάται μεγαλύτερη ποσότητα από αυτή
που πραγματικά απαιτείται, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται η έλλειψη
νερού ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Παραδείγματα τέτοιων
πρακτικών είναι το πλύσιμο του αυτοκινήτου ή της βεράντας με λάστιχο,
το γέμισμα της μπανιέρας. Εναλλακτικά θα μπορούσαν να πλυθούν με
κουβά, τόσο το αυτοκίνητο όσο και η βεράντα.
17. Στη γεωργία:
Σημαντική αιτία κατανάλωσης μεγάλων ποσοτήτων νερού στη γεωργία
αποτελεί το γεγονός, ότι το μισό νερό χάνεται στον δρόμο εξαιτίας της
παλαιότητας του δικτύου μεταφοράς νερού. Οι απώλειες αυτές έχουν ως
αποτέλεσμα να φτάνει τελικά στις καλλιέργειες η μισή από την αρχική
ποσότητα.
18. • Στον τουρισμό:
Στον τουριστικό τομέα καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες νερού.
Μια ξενοδοχειακή μονάδα χρησιμοποιεί νερό για το πλύσιμο των
σεντονιών, των πετσετών, για την υγιεινή των ενοίκων κ.α.
19. Τα ξενοδοχεία μπορούν να υιοθετήσουν πρακτικές εξοικονόμησης,
οι οποίες θα συμβάλλουν αρκετά στην μείωση της αλόγιστης
χρήσης νερού. Η ελεγχόμενη κατανάλωση με συσκευές
εξοικονόμησης (π.χ. βρύσες με χρονοδιακόπτη), αλλά και οι
εγκαταστάσεις επαναχρησιμοποίησης νερού, το οποίο απαιτεί
ελαφριά επεξεργασία, συμβάλλουν σημαντικά στην εξοικονόμηση
νερού.