Νυμφαιο Φλωρινας

1. ΝΥΜΦΑΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Α1

2. ΝΥΜΦΑΙΟ
 Το χωριό Νυμφαίο είναι ορεινός οικισμός που έχει χαρακτηρισθεί
«διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός».Υπάγεται στο ΔήμοΑμυνταίου του Νομού
Φλώρινας. Βρίσκεται στο νότιο άκρο του νομού, στις ανατολικές κλιτείς του
όρους Βέρνου, σε απόσταση 57 χλμ. από την πόλη της Φλώρινας μέσω του οδικού
άξονα Ξινού Νερού.Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί το παρουσιάζουν ως ένα από τα δέκα
ομορφότερα χωριά της Ευρώπης, ενώ στον παγκόσμιο διαγωνισμό
της U.N.E.S.C.O. διεκδίκησε το Διεθνές Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την άριστη
διαχείριση πολιτιστικού αποθέματος και φυσικού περιβάλλοντος
• Η παλιότερη ονομασία που είχαν δώσει οι πρώτοι κάτοικοι του
χωριού ήταν Νιβέστα, όνομα βλάχικης και προηγουμενος δωρικης
προέλευσης, με τρεις ερμηνείες: «Νύφη» λόγω της ομορφιάς του
χωριού και της τοποθεσίας, «αθέατη» πιθανώς διότι βρισκόταν σε
σημείο όπου δεν γινόταν εύκολα ορατό και «χιονάτη» ή «όπου μένει
το χιόνι». Η τελευταια ονομασία κατα πάσα πιθανότητα είναι, εφόσον
ετυμολογειται απο την Δωρικη-Αιολική διάλεκτο και σημαίνει
χιονισμένη.

3. ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΟΥ ΝΥΜΦΑΙΟΥ
 ο Νυμφαίο οικίστηκε περί το 1385 από Βλάχους Οδίτες, δηλαδή λατινοφωνήσαντες αυτόχθονες
Μακεδόνες, που επί 1.400 χρόνια φύλαγαν τη γειτονική Εγνατία Οδό και οι οποίοι κατέφυγαν
τότε στα απρόσιτα βουνά ύστερα από σκληρές μάχες με τουςΟθωμανούς. Αυτοί οι πολεμιστές
οικιστές του Νυμφαίου συνθηκολόγησαν αργότερα υπό όρους. Έτσι παρέμειναν ένοπλοι και
αυτοδιοικούμενοι, υπαγόμενοι απευθείας στη Βαλιντέ Σουλτάνα, δηλαδή τη μητέρα
του Σουλτάνου, στην οποία πλήρωναν πολύ μειωμένους φόρους. Μέχρι τις αρχές του 17ου
αιώνα ζούσαν κυρίως με ληστρικές επιδρομές στα τσιφλίκια του κάμπου. Περί το 1630 άρχισαν
να επιδίδονται στην ασημουργία και ανέδειξαν το χωριό τους σε περιώνυμο
κέντρο αργυροχρυσοχοΐας όλης της Μακεδονίας για τους υπόλοιπους τρεις αιώνες.
 Κατά τις σαρωτικές επιδρομές των Αλβανών, κατά τα τέλη του 18ου αιώνα μετά τα Ορλωφικά,
το Νυμφαίο δέχτηκε πολλούς Βλάχους Μακεδόνες έλληνες πρόσφυγες από τη Μοσχόπολη,
τη Νικολίτσα, το Λινοτόπι και άλλα μέρη που καταστράφηκαν από τους επιδρομείς.
Παράλληλα, ένας σημαντικός αριθμός κατοίκων του χωρίου μετακινήθηκε προς την ανατολική
Μακεδονία, στα χωριά Άνω Πορόια, ΚάτωΤζουμαγιά, Αλιστράτη, Νιγρίτα, στις Σέρρες και
αλλού. Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821 σημαντική ήταν η προσφορά των κατοίκων
του Νυμφαίου, όπως η οικογένεια του ΜίχαΤσίρλη, που χρηματοδότησε τον αγώνα, του Νάκα,
καθώς και τον αδερφών Αντώνιου καιΒασίλειου Ζούρκου. Στο Μακεδονικό κίνημα του
1878 κατά της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, ιδιαίτερη μορφή του Νυμφαίου αναδείχτηκε ο
οπλαρχηγός Βασίλειος Ζούρκας, που δρούσε έως τις περιοχές Βαρνούντα και Μοριχόβου. Κατά
το Μακεδονικό Αγώνα, οι κάτοικοι πρωτοστάτησαν στις Ελληνικές προσπάθειες με κυριότερο
αγωνιστή, τον οπλαρχηγό Δημήτριο Γκόλνα.Το Νυμφαίο ανέδειξε σημαντικούς ευεργέτες,
μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει ο ΜίχαςΤσίρλης.

4. ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΝΥΜΦΑΙΟ
 Περικλείεται από δάσος οξιάς και διασχίζεται από λιθόστρωτα
μονοπάτια και πετρόκτιστα σπίτια. Τα τελευταία χρόνια με τη συμβολή
σημαντικών ατόμων που κατάγονται από το χωριό, έχει γίνει πόλος
έλξης αξιόλογου τουρισμού.
 Στην περιοχή δραστηριοποιείται η οργάνωση του Αρκτούρου με ένα
περιβαλλοντικό κέντρο ενημέρωσης για την καφέ αρκούδα και
τον λύκο ενάμισι χιλιόμετρο έξω από το χωρίο. Στις εγκαταστάσεις
αυτές φιλοξενούνται 13 αρκούδες, και αρκετοί λύκοι αντίστοιχα —ζώα
για τα οποία θεωρείται αδύνατη η επανένταξη τους στο φυσικό
περιβάλλον.Το κέντρο ενημέρωσης είναι ανοιχτό για το κοινό (έναντι
συμβολικού εισιτηρίου) τους περισσότερους μήνες του έτους. Στην
περιοχή έχουν δημιουργηθεί αρκετοί ξενώνες, όμως σχεδόν ποτέ δεν
επαρκούν μια και η επισκεψιμότητα είναι μεγάλη. Στο χωριό επίσης
υπάρχει και το μισογκρεμισμένο στρατηγείο του Παύλου Μελά, ενώ το
παλιό σχολείο του χωριού, η Νίκειος Σχολή, δωρεά του
Νυμφαιώτη Ιωάννη Ζαν Νίκου (1875-1930), η οποία δε λειτουργούσε για
πολλά χρόνια λόγω έλλειψης μαθητών, αποτελεί πλέον Συνεδριακό
κέντρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.