1. Unidade 7. A Europa medieval
entre os séculos XI e XV.
2. • Dende os seculos XI ao XIII produciuse
unha época de prosperidade en Europa:
finalizan as invasións bárbaras, o que
permitiu a reactivación das rutas
comerciais; progresou a agricultura e
renaceron as cidades; no aspecto
político prodúcense cambios, pois os reis
loitarán por recuperar o poder; no
ámbito social, un novo grupo xurdiu nas
cidades, a burguesía.
3. • A principios do século XI, a Europa cristiá
é un mosaico de estados e reinos.
• Destacan no centro os grandes reinos
feudais do centro de Europa: Reino de
Francia e o Imperio Xermánico, que
estaban divididos en territorios dominados
por señores feudais ( duques, condes,
marqueses, baróns …).
4. • No norte estaban os normandos, que se
asentarán noutros territorios como
Inglaterra, (1066 Guillerme o
conquistador vence na batalla de
Hastings e proclámase rei de Inglaterra.
Leva o feudalismo),sur de Italia ou
Sicilia, cesando os seus ataques e
deixando de ser un perigo.
5. • No sur, nas ribeiras do Mediterráneo o
Islam e o cristianismo dispútanse o Imperio
Bizantino e
os musulmás seguen a dominar a maioría da
Península Ibérica, na que os reinos cristiáns
comezan a xurdir: Galicia e León, Castela,
Aragón, Navarra … o Islam e o cristianismo
dispútanse tamén o Imperio Bizantino.
7. AS ACTIVIDADES ECONÓMICAS.
• A expansión agraria e as súas consecuencias.
• Entre os séculos XI e XIII a economía
europea, experimentou un forte crecemento
debido sobre todo á aplicación de novas
técnicas agrarias.
• Como innovacións técnicas destacaron:
• A rotación trienal, consistente en dividir o
terreo en parcelas: nunha cultivábase cereais,
noutra cultivaban leguminosas,e a outra se
deixaba sen cultivar, en reposo ou barbeito.Así,
a parcela que non se cultivaba daba mellores
colleitas despois dun período de descanso.
• Tamén se seleccionaban as sementes.
8.
9.
10. • Usábase o arado de veso con rodas ,que
permitía remover mellor a terra.
• Ademais o arado era tirado por unha
parella de animais (vacas, bois ou cabalos)
unidos pola coleira (peza de coiro que
unía os pescozos e non danaba ao animal),
e as ferraduras metálicas, protexían os
cascos dos animais,deste xeito os animais
tiraban con máis forza arrastraban mellor
o arado.
11.
12. • Tamén melloraron os instrumentos agrícolas
como o emprego da gadaña e a xeneralización
do muíño de vento e o perfeccionamento do
muíño de auga.
• As consecuencias destas innovacións técnicas
foron o aumento da produción, o incremento
do espazo cultivado; a mellora da
alimentación e as condicións de vida das
xentes.
• Todo isto provocou o crecemento da
poboación europea (que pasou de 36 a 80
millóns de persoas entre os séculos XI e XV);
o renacemento do comercio, e a expansión
das cidades.
13. A ARTESANÍA E A SÚA
ORGANIZACIÓN.
• Nas cidades, os artesáns ( carpinteiro,
ferreiro, tecedor, …) traballaba no seu
pequeno obradoiro con ferramentas
sinxelas, e cunha produción pequena que
vendía directamente ao público.
• Todos os artesáns dun mesmo oficio
organizábanse en asociacións chamadas
gremios .
14. • O gremio controlaba todo o proceso de
produción, os prezos, a calidade do produto, o
número de artesáns … Deste xeito evitaban a
competencia. Ninguén podía traballar na cidade
nun oficio sen pertencer ao gremio
correspondente. Na organización interna dos
gremios diferenciábanse tres categorías de
artesáns: mestre , era o dono do obradoiro ,para
alcanzar esta categoría debía pasar un exame
consistente en elaborar unha “obra mestra”
;oficial ,artesán experto que traballaba por un
salario , e aprendiz , traballaba sen soldo, vivían
e comían na casa do mestre, (chegaba a pagar
pola aprendizaxe do oficio )
15.
16. O AUXE DO COMERCIO.
• O incremento da produción agraria e
artesanal provocou un importante auxe do
comercio, cuxos centro foron as cidades.
Distinguíase:
• O comercio local, que se realizaba nas
vivendas-taller dos artesáns e nos
mercados urbanos semanais.
• O comercio a longa distancia, nas ferias
e cidades con grandes portos.
17. • As feiras eran reunións de comerciantes,
que tiñan lugar unha vez ao ano.
• Nas cidades con grandes portos no
Mediterráneo como Venezia, Xénova,
Marsella ou barcelona, comerciaban con
Bizancio e o imperio musulmán, dos que
adquirían produtos de luxo(seda, porcelana,
especias..).No norte de Europa, cidades
como Colonia ou Hamburgo comerciaban con
cereais, la, ferro, viño, madeira ou
escravos.
19. • Para que o comercio se puidera desenvolver era
necesario que a moeda volvera a circular. E
para iso nace a figura do cambista e
banqueiro.
20. O REXURDIR DAS CIDADES.
• CAUSAS
• A partir do século XI renaceu a vida urbana en Europa.
A causa principal foi o aumento da produción agraria,
que produciu excedentes que os campesiños podían
intercambiar por outros produtos nos mercados,
estimulando así o comercio e a artesanía.
• Por un lado rexurdiron as antigas cidades romanas que
decaeron tras a caída do imperio romano. Noutros casos
xurdiron novas cidades a partir de mercados
establecidos xunto aos castelos dos señores e
mosteiros; xunto aos cruzamentos de rutas ou xunto aos
portos.
• fóronse formando barrios de artesáns e comerciantes,
os burgos, que acabaron rodeándose de murallas e
converténdose en cidades. A palabra burgo usouse para
designar á cidade, e aos seu habitantes chamáronnos
burgueses.
21.
22.
23. 3.2 AS FUNCIÓNS URBANAS
• Administrativas, moitas acollían a sede dun
condado.
• económicas Foron importantes centros
económicos onde se desenvolveu a artesanía e
o comercio.
• culturais. construíron escolas, universidades,
• Relixiosas. Moitas acolleron a sede dun
bispado. catedrais e igrexas.
• Eran ademais espazos de liberdade, pois se
un servo fuxido lograba permanecer un anoe
un día nelas, convertíase nun cidadán libre do
señor feudal.
24. O GOBERNO DA CIDADE
• Nun principio, as cidades dependían dun señor laico ou
eclesiástico, pero os abusos destes, levaron aos seus
habitantes a crear asociación chamadas comunas, que
conseguiran dos señores ou do rei unha carta comunal
ou foro. Este documento permitíalles formar un
goberno autónomo e garantía os seus dereitos.
• O goberno da cidade recaía nun consello comunal
elixido polos cidadáns, que se ocupaba de recadar
impostos e do aprovisionamento e a defensa da
cidade. Este consello era dirixido por un alcalde ou
burgomestre,e reuníanse no concello.
• As familias mais ricas foron acaparando o goberno da
cidade, constituíndo o patriciado urbano.
25.
26.
27. 4. A SOCIEDADE
• Patriciado urbano, era un grupo minoritario,
integrado polos ricos comerciantes, banqueiros e os
dirixentes dos principais gremios, acaparaban o
goberno da cidade.
• O pobo común, resto da poboación urbana. Estaba
constituído por un grupo intermedio, formado polos
mestres dos gremios e pequenos comerciantes; a
masa urbana, formada por oficiais e aprendices dos
gremios, criados..; e os pobres e marxinados que
vivían da mendicidade.
• xudeus, que vivían xuderías ou alfamas. Dedicábanse
ao comercio, artesanía especializada, á medicina ou
eran prestamistas.
• As mulleres, adoitaban compartir o oficio do seu
pai ou esposo, , foron taberneiras, artesáns, ourives,
prateiras, pintoras, albaneis, lavandeiras parteiras..
28. Afianzamento do poder real
• Apoio das cidades e vilas.O rei, para gañar o seu
apoio, concede ás cidades e vilas privilexios económicos
e políticos. Así, por exemplo concede unha carta de
poboamento dun lugar: carta pobra ou un propio
goberno independente do señor feudal: o municipio ou
concello,que elixe aos seus propios gobernantes.
• Os parlamentos . asembleas convocadas polo rei e nas
que se reunían os nobres, o alto clero e os burgueses.
A función principal era aprobar novos impostos e
axudas ao reino. Segundo os países recibían diferentes
nomes: Cortes en Castela e Aragón, Estados Xerais en
Francia, Dieta no Sacro Imperio Xermánico ( Alemaña )
ou Parlamento en Inglaterra. Con estas convocatorias,
os reis pretendían rabaixar o poder dos nobres ao
contar co apoio dos burgueses.
29. A RELIXIOSIDADE MEDIEVAL
• Na Idade Media, a cristiandade enfrontouse a
dous inimigos: os musulmáns e as herexías.
• Os musulmáns establecéranse en Terra Santa,
nos lugares onde se establecera a vida de Cristo.
Para expulsalos organizáronse as cruzadas,
expedicións militares convocadas polo Papa nas
que participaban cabaleiros e combatentes dos
reinos cristiáns de Europa, estaban dirixidas por
nobres e reis como Ricardo Corazón de León de
Inglaterra ou San Luis de Francia. Houbo ata
oito cruzadas que se desenvolveron entre 1096 e
1274.
30.
31.
32. • As terras conquistadas en Terra Santa,
eran custodiadas e defendidas polas
ordes militares, tropas formadas por
monxes guerreiro como a orde dos
Hospitalarios ou os Templarios.
34. • As herexías eran doutrinas contrarias ás
ensinanzas da Igrexa. Para combatelas,
creouse en 1230 un tribunal especial, a
Inquisición, que xulgaba os delitos contra a
fe.
• Ademais intensificouse e novas ordes
relixiosas como dominicos e franciscanos,
predicaban nas cidades. Estas recibiron o
nome de ordes mendicantes, porque vivían
da mendicidade.
35.
36. A CULTURA
• Escolas urbanas , podían ser: catedralicias,
controladas pola Igrexa e centradas nos estudos
relixiosos, ou municipais públicas, con maior
diversidade de estudos(Lectura, Escritura, Dereito,
medicina..).
• As universidades xurdiron como asociación de
mestres e estudiantes. Os estudos dividíanse en
catro facultades ou especialidades:Artes liberais,
Medicina, Dereito e Teoloxía.
• O ensino era en latín e seguía un método, a
escolástica, que consistía en ler un texto, formular
un problema, discutir sobre el e adoptar unha
decisión.
• As universidades mais famosas foron as de
Oxford(1096), Bolonia(1088) e París(1150);na
Península Ibérica destacou a de Salamanca(1218).
37. A BAIXA IDADE MEDIA, A CRISE
DO SÉCULO XIV.
• CAUSAS
• As guerras foron frecuentes e afectaron a
amplas zonas da Europa Occidental. A máis
coñecida e tamén longa foi a Guerra dos Cen
anos ( 1337 – 1453 ) entre Francia e
Inglaterra polo intento dos ingleses de
ocupar o trono francés. Nela xurdíu a figura
de Xoana de Arco. En Galicia provocou moita
inestabilidade o enfrontamento entre os
irmanastros PedroI o cruel e Enrique de
Trastámara.
38. • A fame: No S XIV as condicións
climatolóxicas foron moito máis duras, o
clima arrefriou , apareceron veráns moi
chuviosos que apodrentaban as sementes
con que os cultivos de cereais se perdían.
Isto provocou anos de malas colleitas e
con elas a fame a partir de 1315.
• Epidemias afectaban mais á xente mal
alimentada,así, a peste negra procedente
de Asia, asolou Europa de 1347 a 1352.
Unha terceira parte da poboación europea
desapareceu nuns poucos anos.
39. • CONSECUENCIAS
• A poboación europea, descendeu de 73 millóns
de habitantes en 1300, a 45 millóns en 1400.
• A economía decreceu xa que a produción
agraria se reduciu por falta de mande obra e
baixou a demanda de produtos artesanais.
• Na sociedade producíronse revoltas e conflitos.
No campo os campesiños rebeláronse contra os
señores, que trataban de compensar as perdas,
aumentando as esixencias ao
campesiñado(Guerras Irmandiñas, payeses de
Remensa). Nas cidades os grupos populares
subleváronse contra o Patriciado
urbano(conflicto de la biga y la busca) e
asaltaron as xuderías, ao culpar aos xudeus de
todas as calamidades.