2. KAEDAH BERCERITA

3. Pelajar-pelajar lazimnya mempunyai minat semula jadi untuk
mendengar, membaca dan memahami cerita. Oleh
itu, bercerita akan memotivasikan pelajar untuk belajar. Jenis
cerita yang boleh diceritakan terdiri daripada cerita
benar, iaitu cerita peristiwa dan cerita riwayat hidup dan
cerita rekaaan yang terdiri daripada cerita jenaka dan cerita
binatang.

4. GARIS PANDUAN BERCERITA
1. Wujudkan suasana yang
sesuai dan menarik.
2. Gunakan suara dan
gerak-geri yang sesuai.
Cerita perlu disertai bahan
sokongan yang menarik.
3. Pilih tajuk yang sesuai
dengan minat pelajar dan
perlu mempunyai nilai
moral.
4. Cuba ingat isi cerita itu
dan pastikan murid dalam
keadaaan selesa dan sedia.
5. Semasa bercerita guru
haruslah pandang ke arah
murid dan adakan soalah
untuk mengurangkan rasa
bosan
6. Galakkan pelajar
mengambil bahagian dalam
aktiviti.
7. Setelah bercerita, guru
hendaklah mengaitkan
cerita dengan nilai yang
hendak disampaikan.
8. Cerita binatang
hendaklah dikaitkan
dengan keadaan hidup
manusia.

5. KEBAIKAN BERCERITA
Pelajar-pelajar berasa seronok belajar.
Pelajar-pelajar boleh mengambil bahagian
Gambar-gambar yang digunakan bersama
cerita itu merangsangkan pelajar-pelajar.
Keadaan yang menarik dan seronok
menjadikan pembelajaran lebih bermakna
dan kekal.
Interaksi di antara guru-pelajar dan
pelajar-pelajar dapat diwujudkan.

8. GARIS PANDUAN
MENJALANKAN NYANYIAN
1. Guru boleh
memainkan lagu
atau
menyanyikan
lagu dengan
sendiri.
2. Guru
mengajar seni
kata lagu dan
pelajar menyanyi
baris demi baris.
3. Pelajar
diminta
menyanyi
keseluruhan
lagu mengikut
rakaman.
4. Sebagai
penutup guru
menerangkan
nilai yang
terkandung
dalam lagu.

9. Contoh Lagu

11. Lakonan merupakan satu teknik di mana seseorang itu dapat
memainkan peranan dan melakonkan sesuatu cerita atau
peristiwa berdasarkan satu-satu nilai moral. Melalui teknik
ini, nilai moral dapat dipupuk secara tidak langsung. Selain
daripada itu, suasana yang menarik serta menyeronokkan dapat
diwujudkan. Terdapat dua jenis lakonan yang utama :
1. Lakonan spontan. Lakonan ini tidak memerlukan sebarang
persediaan awal, skrip ataupun latihan.
2. Baca lakon. Ini merupakan lakonan yang membenarkan
pelajar membaca skrip. Skrip yang disediakan hendaklah
senang dan ringkas. Cerita yang digunakan boleh merupakan
cerita riwayat, cerita binatang atau cerita jenaka.

12. 1. Pelajar hendaklah memahami cerita yang akan
dilakonkan dan nilai moral yang perlu
disampaikan.
2. Pelajar yang ingin mengambil bahagian boleh
diberi keutamaan.
3. Pelajar berlakon dengan dialog yang bebas
serta gerak-geri yang sesuai.
4. Bimbingan diberikan oleh guru.
5. Bantuan hanya diberi jika diperlukan.
6. Pada akhir lakonan, perbincangan
mengenai nilai moral yang terkandung
dalam cerita diadakan. Ajaran dalam
lakonan dikaitkan dengan kehidupan
manusia.

13. 1. Pelajar hendaklah memahami isi cerita.
2. Pelakon-pelakon ditetapkan.
3. Peranan setiap pelakon diterangkan.
4. Pelajar membaca skrip dan melakonkan watak.
5. Selepas membaca lakonan, perbincangan
mengenai cerita dan nilai moral diadakan.
Rumusan dibuat.

14. Kebaikan Lakonan Keburukan Lakonan
Pelajar menjadi aktif Pelajar menganggap lakonan
suatu yang menghiburkan
diri sahaja.
Suasana lakonan adalah
lebih menarik dan
menyeronokkan.
Bukan semua pelajar dapat
menyertai lakonan.
Nilai moral dapat dipupuk
melalui suasana yang
menarik.
Pelajar yang lemah
penguasaan bahasanya
mungkin tidak berpeluang
langsung untuk mengambil
bahagian.
Menggalakkan interaksi
dalam kalangan murid.