Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Similar to วิธีการสอนแบบกลุ่มย่อย
Similar to วิธีการสอนแบบกลุ่มย่อย (20)
วิธีการสอนแบบกลุ่มย่อย
- 2. การเรียนแบบเป็นกลุ่มย่อยเป็นรูปแบบการเรียนที่กลุ่มผู้เรียนมี ความสนใจและทุกคนร่วมกันในการทากิจกรรมนั้นตามเป้ าหมายที่ได้ ตั้งไว้ ถือเป็นการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ เพราะสอดคล้องกับหลักการ การเรียนรู้แบบผู้ใหญ่ (Adult Learning) และการเรียนรู้ ร่วมกัน (Social Constuctive Learning)
- 3. กลไกการเรียนรู้แบบกลุ่มนั้น ทาให้ผู้เรียนต้องแสดงความคิดเห็นให้ เหตุผล เพื่อโต้เถียงหรือยอมรับความคิดเห็นคนอื่น ฝึกการแก้ไขปัญหา ผู้เรียนต้องใช้ทักษะทางสังคมและการสื่อสารในการมีปฏิสัมพันธ์กับ กลุ่ม เช่น การเป็นผู้ฟังที่ดี การให้เกียรติผู้อื่น การไกล่เกลี่ยในกลุ่ม มี ความกล้าแสดงออก
- 4. ซึ่งทักษะดังกล่าวช่วยในด้านการฝึกความคิดขั้นสูงที่จาเป็นต้องใช้ ในการเป็ นแพทย์ ได้แก่ การให้เหตุผล การคิดอย่างมีวิจารณญาณ การตัดสินใจและการแก้ปัญหา ที่สาคัญยังช่วยพัฒนาลักษณะที่พึง ประสงค์ในวิชาชีพแพทย์ ได้แก่ การทางานและสื่อสารกับผู้อื่น การมี บทบาทของทั้งผู้นาและผู้ตามอย่างเหมาะสม
- 5. อย่างไรก็ตามที่ผ่านมามักจะเห็นรูปแบบการสอนแบบกลุ่ม ที่บิดเบือนไปจากหลักการที่กล่าวมา ทาให้ดูคล้ายกับเป็นการสอน บรรยาย (Lecture) แก่นักเรียนกลุ่มเล็กๆมากกว่าที่จะเป็ น ผู้เรียนปรึกษาหารือร่วมกันในกลุ่ม (Discussion)
- 8. -การที่กลุ่มสามารถยึดในเป้ าหมายที่กลุ่มตั้งไว้ (ไม่ออกนอกประเด็น) - การได้สื่อการเรียนที่มีความเกี่ยวข้องและสมจริงกับเวชปฏิบัติ -การได้ผู้ป่ วยตัวอย่างที่กระตุ้นให้คิดและแก้ไขปัญหา
- 9. ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนรู้แบบกลุ่มย่อย 1. จานวนผู้เรียนในกลุ่ม 2. งานที่ได้มอบหมายแก่กลุ่ม 3. การจัดที่นั่งในการเรียนกลุ่ม 4. บทบาทของผู้สอนหรือผู้ควบคุมกลุ่ม(Richmond) 5. การเริ่มต้นที่ดี
- 10. การดาเนินการของกลุ่ม (Group Dynamic) - การเริ่มสร้างกลุ่ม (Forming) ผู้เรียนเริ่มทาความรู้จักและ สร้างสัมพันธภาพต่อกัน ผู้สอนคอยช่วยดูว่าทุกคนได้ทาความรู้จักกัน จริงๆ - การสร้างกฎหมู่ (Norming) ผู้เรียนสร้างกฎร่วมกันเพื่อ ใช้เป็นข้อกาหนดในการทางานกลุ่ม
- 11. - การระดมความคิด (Storming) สมาชิกแต่ละคนในกลุ่ม เริ่มแสดงบทบาทตามธรรมชาติการหาผู้นา ตั้งคาถาม สรุปและเชื่อมโยง ความคิด การจัดการปัญหาภายในกลุ่ม - การมุ่งสู่เป้ าหมาย (Performing) เมื่อผ่านขั้นการ ระดมความคิดแล้วสมาชิกแต่ละคนเริ่มคุ้นเคยกับบทบาทของกันและกัน บรรยากาศของกลุ่มเริ่มอยู่ตัวกับการเรียน การทากิจกรรมกลุ่มที่มาถึงขั้น นี้ได้ มักจะบรรลุเป้ าหมายของกิจกรรมที่วางไว้
- 12. - การบอกเลิกกลุ่ม (Adjourning) เป็นระยะท้ายของการ ทากิจกรรมกลุ่ม หลังจากทางานได้สาเร็จ กลุ่มจะมีความยินดีที่ทางาน สาเร็จและอาจรู้สึกเสียดายที่ต้องแยกจากกลุ่ม กลุ่มที่ดีสมาชิกในกลุ่ม มักจะทบทวนสิ่งที่ตนเองได้ทามา เป็นการเรียนรู้ข้อดีและข้อเสียที่เกิดขึ้น
- 14. ข้อดี-ข้อเสียของการสอนแบบกลุ่มย่อย ข้อดี - ให้ทุกคนได้มีส่วนร่วม - เด็กรู้สึกผ่อนคลายกว่าเมื่อเป็นกลุ่มเล็ก - กลุ่มหาข้อสรุปได้ง่ายกว่า
- 16. เทคนิคที่ใช้ในการสอนกลุ่มย่อย 1. Snowballing เป็นการให้ผู้เรียนได้เริ่มคิดด้วยตนเอง ตามด้วยการสนทนาแลกเปลี่ยนตั้งแต่หนึ่งต่อหนึ่งและค่อยๆเพิ่มจานวนขึ้น จนเป็นการสนทนาแลกเปลี่ยนทั้งกลุ่ม (คล้ายกับการกลิ้งลูกหิมะจึงเป็นที่มา ของชื่อเทคนิคนี้) โดยมีตัวอย่างลาดับคาสั่งดังนี้
- 17. - ให้ลองใช้เวลา 1 นาที คิดด้วยตนเอง (individual) - ให้แลกเปลี่ยนสิ่งที่คิดไว้กับเพื่อนที่นั่งข้างๆ (จับคู่) และให้ต่างคน ต่างสรุปสิ่งที่เพื่อนแสดงความคิดเห็น ใช้เวลา 5 นาที - นาเสนอข้อสรุปของเพื่อนที่ได้แลกเปลี่ยนให้กับเพื่อนคู่ข้างๆ (ขณะนี้จะมีผู้เรียน 4 คน)
- 18. 2. Jigsaw เป็นการประยุกต์ต่อจาก snowballing จะมีความซับซ้อนมากขึ้น โดยให้ทุกคนในกลุ่มแยกตัวกัน แล้วไปรวมกับ กลุ่มใหม่เพื่อเสนอข้อสรุปของกลุ่มเดิมให้ฟัง เป็นการกาหนดให้ผู้เรียนต้อง มีส่วนร่วมกับกลุ่มค่อนข้างมาก โดยสุดท้ายทุกคนในกลุ่มควรจะเห็น ตรงกันก่อนนาข้อสรุปนี้ให้แก่กลุ่มใหม่
- 19. 3. Brainstroming เป็นการระดมความคิดเห็นของ ทุกคนในกลุ่มให้ได้มากที่สุด โดยให้ทุกคนมีโอกาสในการเสนอความ คิดเห็นและมีผู้ที่จดบันทึกบนกระดานที่ทุกคนเห็นได้อย่างชัดเจน ซึ่งตาม กฎแล้วจะไม่ทาการตัดหรือทาการวิพากษ์ความคิดเห็นใดๆ ภายหลังที่ทุก คนได้เสนอความคิดเห็นจนครบแล้ว จึงทาการจัดกลุ่มและวิเคราะห์ข้อมูล ที่ได้มาทั้งหมด เทคนิคนี้เหมาะกับการมีผู้เรียนจานวนมาก
- 20. 4. การแสดงบทบาทสมมติ (Role Play) เป็นการเรียน ผ่านการแสดงบทบาทสมมติ เหมาะกับการเรียนชั้นคลินิก โดยเฉพาะ เรื่องการสื่อสารกับผู้ป่ วย ผู้สอนต้องชี้แจงวัตถุประสงค์ของการเรียนที่ ชัดเจน เตรียมบทผู้ป่ วยและทาความเข้าใจกับผู้เล่นบทสมมติ เพราะการ ใช้เทคนิคนี้มีโอกาสล้มเหลว หากผู้เรียนไม่ตั้งใจ
- 21. 5. การโต้วาที (Debate) โดยแบ่งผู้เรียนออกตาม จานวนกลุ่มที่จะโต้เถียงกัน โดยให้แต่ละกลุ่มย่อยหาข้อมูล เพื่อ นาเสนอด้านเด่นและเตรียมหาเหตุผลที่ลบล้างข้อโต้แย้งของกลุ่มตรง ข้าม
- 22. 6. การนาเสนอเวทีรวม (Plenary Session) เป็น การเสนอความคิดเห็นขั้นสุดท้าย โดยตัวแทนของแต่ละกลุ่มจะขึ้นมา นาเสนอข้อสรุปความคิดเห็นของกลุ่มย่อย ผู้สอนอาจเข้ามาร่วมในการ ช่วยสรุปและให้ความคิดเห็นเพิ่มเติม
- 23. การจัดการกับผู้เรียนที่มีปัญหา (Dealing with difficult group member) -ผู้เรียนที่ชอบครอบงากลุ่ม (The dominent group member) ผู้เรียนกลุ่มนี้มักจะมีข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อกลุ่มมาก จึงมี ความสาคัญในการที่จะทาให้กลุ่มบรรลุเป้ าหมายได้
- 24. ดังนั้นผู้สอนต้องลดบทบาทของผู้ที่ชอบครอบงากลุ่มโดยไม่ทา ให้เขารู้สึกขุ่นเคืองจนไม่อยากแสดงความคิดเห็นอีก ซึ่งมีแนวทางดังนี้ 1. การมอบหมายงานที่จาเพาะให้ทาในกลุ่ม 2. ผู้สอนเข้ามาช่วยในการถามคาถามเฉพาะแก่ผู้ที่ครอบงากลุ่มก่อน เมื่อเขาได้ตอบเสร็จแล้วจึงถามคาถามถัดไปแก่สมาชิกรายอื่น
- 25. 3. การจัดตาแหน่งที่นั่ง โดยผู้สอนเข้าไปนั่งข้างผู้เรียนที่ชอบ ครอบงากลุ่มเพื่อให้สายตาของผู้สอนมองไปที่ผู้เรียนคนอื่นๆในกลุ่ม ผู้เรียนไม่ควรนั่งตรงข้ามกับผู้เรียนที่ชอบครอบงากลุ่ม เพราะจะ เป็นการกระตุ้นให้เขาอยากแสดงความคิดเห็นตลอดเวลา
- 26. 4. การแสดงออกทางกาย เช่น ผู้สอนยกมือขึ้นเพื่อแสดงสัญลักษณ์ว่า หยุดก่อน หรือ รอเดี๋ยว ต่อผู้เรียนที่ชอบครอบงาเพื่อให้ผู้อื่นตอบก่อน 5. หากไม่ได้ผล ผู้สอนต้องเรียกมาทาความเข้าใจเป็นการส่วนตัว ภายนอกกลุ่มถึงความสาคัญของการให้ผู้อื่นมีส่วนร่วม
- 27. -ผู้เรียนนอกสายตา (The reticent group member) ผู้เรียนลักษณะนี้จะตรงกันข้ามกับกลุ่มแรก คือ เงียบ ไม่ค่อยแสดงออก หรือเสนอความคิดเห็น อาจเกิดขึ้นเพราะ บุคลิกภาพขี้อาย ไม่พร้อมต่อ การเรียน ไม่สนใจอยากเรียนหัวข้อนี้ ผู้สอนต้องดูสาเหตุของความเงียบ นั้น หากเป็ นเพราะไม่สบายหรือมีภาวะซึมเศร้าควรให้แนวทางการ ช่วยเหลือ ส่วนกรณีที่เหลือสามารถใช้แนวทางได้ดังต่อไปนี้
- 28. 1. ใช้เทคนิคการเรียนกลุ่มเล็กเพื่อกระตุ้นให้มีส่วนร่วม 2. มอบหมายงานเฉพาะให้ทา 3. ให้เสนอความคิดเห็นในเรื่องที่คาดว่าผู้เรียนคนนั้นน่าจะรู้ (ผู้สอนต้อง รู้จักผู้เรียนของตนเองพอสมควร) 4. หากไม่ได้ผล ผู้สอนต้องเรียกมาทาความเข้าใจเป็นการส่วนตัว ภายนอกกลุ่ม ถึงความสาคัญของการมีส่วนร่วมกับผู้อื่นในการเรียน กรณีที่ผู้เรียนไม่สนใจต่อการเรียนจริงๆต้องปรึกษาผู้ที่จัดกระบวนการ วิชาต่อไป
- 29. - ผู้ เรี ยนที่คอยรบกวนการทากิจกรรมร่ วมของกลุ่ ม (Distracting group member) ผู้เรียนลักษณะนี้หากมีจานวนไม่มากในกลุ่ม กลุ่มมักจะแสดงออก โดยการไม่สนใจ อย่างไรก็ตาม หากผู้คุมเห็นว่าเริ่มส่งผลต่อบรรยากาศการ เรียนในกลุ่มอาจเข้ามาจัดการตามแนวทางดังนี้
- 30. 1. ให้กลุ่มพักและเริ่มทบทวนกฎหมู่ (Ground rules) อีกครั้ง ก่อนเริ่มทากิจกรรมต่อ (ในการเรียนแบบผู้ใหญ่ การย้าเรื่องกฎหมู่ มักจะช่วยให้ผู้เรียนกลับมาใส่ใจมากขึ้นได้) 2. เข้ามาร่วมกระตุ้นโดยเฉพาะกลุ่มคนที่มีปัญหานี้โดยให้แสดง ความเห็นที่จริงจังมากขึ้นและคนในกลุ่มตั้งใจรับฟัง การทาเช่นนี้จะ ช่วยหยุดการกระทาที่คอยชวนออกนอกเรื่องได้
- 31. 3. อาจขอให้กลุ่มหยุดชั่วคราวและปรึกษาเรื่องพฤติกรรมที่ทาให้ บรรยากาศกลุ่มไม่ดี โดยถามว่าตอนนี้ทุกคนในกลุ่มยังยอมรับได้กับการ ทางานของแต่ละคนในกลุ่มไหม สมาชิกที่จริงจังมักจะออกความเห็น เกี่ยวกับปัญหาของกลุ่ม หลังจากนั้นให้กลุ่มตั้งกฎหมู่เพิ่มเพื่อควบคุมคน ที่มีพฤติกรรมดังกล่าว
- 33. - ผู้เรียนที่พึ่งพามากเกินไป ผู้เรียนกลุ่มนี้จะติดผู้สอน คอยขอความช่วยเหลือจาก ผู้สอนตลอด ผู้สอนต้องวางตัวเรื่องความสนิทสนมกับผู้เรียน ให้ดี ความสนิทสนมที่มากเกินไปอาจส่งผลต่อการเรียนรู้ได้
- 34. ที่มา ผศ.พญ.วิชุดา จิรพรเจริญ. การสอนแบบเป็นกลุ่มย่อย (Small Group Teaching). www.med.cmu.ac.th/.../Teaching%20and%20 Leading%20Small%20Group. pdf
- 35. ผู้จัดทา นางสาวปวีณ์กร แผ่นพงษ์ศิลป์ รหัสนักศึกษา 5615871019 คณะครุศาสตร์ สาขา ภาษาอังกฤษ