1. SOALAN 1 (BAHAGIAN A)
Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia (PPPM) 2013-2025, melalui anjakan yang
kesembilan, telah memberikan penekanan terhadap penglibatan ibu bapa, komuniti
dan pihak swasta dalam memperkasakan sekolah (Astro Awani, 2016). Perkongsian
tanggungjawab antara ibu bapa, komuniti dan sekolah merupakan satu inisiatif utama
dalam mewujudkan suasana pembelajaran yang berkualiti untuk murid-murid
(Kementerian Pendidikan Malaysia, 2013). Peranan ibu bapa perlu diperluaskan
sebagai rakan kongsi untuk meningkatkan keberhasilan anak-anak mereka. Selain
daripada itu, sekolah digalakkan untuk mendapatkan kerjasama secara sukarela
daripada pertubuhan kerajaan mahupun swasta dalam komuniti bagi memperluaskan
lagi ekosistem pembelajaran murid-murid. Pada abad ke-21 ini, ekosistem pendidikan
merupakan satu persekitaran yang sangat luas dan tidak terhad kepada bilik darjah
berdinding empat. Sehubungan dengan itu, pembelajaran boleh berlaku di mana-
mana dan bilabila masa.
Anjakan kesembilan dalam Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013-
2025, memberikan penekanan terhadap penglibatan ibu bapa, komuniti dan pihak
swasta dalam memperkasakan sekolah. Namun begitu, penglibatan mereka dalam
aktiviti di sekolah seluruh negara masih belum mencapai tahap yang membanggakan
dan perlu dipertingkatkan. Sarana Sekolah dan Sarana Ibu Bapa adalah satu program
yang telah dirancang oleh Kementerian Pendidikan untuk melibatkan PIBG dan ibu
bapa dalam program yang dianjurkan oleh pihak sekolah. Sokongan dan penglibatan
ibu bapa adalah penting dalam membantu pihak sekolah dalam meningkatkan
kecemerlangan sekolah. Ibu bapa boleh membantu pihak sekolah dengan menjadi
ahli Kumpulan Sokongan Ibu Bapa (KISB).
Ibu bapa, komuniti, agensi kerajaan, agensi swasta, NGO dan masyarakat
global memainkan peranan penting dalam mewujudkan pelbagai pengalaman
pembelajaran yang bermakna untuk murid-murid (Halimah et al., 2014a).
Pembelajaran adalah satu proses yang konstruktif dan memerlukan input yang
mampu menyokong penjanaan diversiti pengalaman untuk menghasilkan modal insan
yang berkualiti. Murid-murid yang sentiasa didedahkan dengan persekitaran yang
positif akan membentuk tabiat pemikiran, perasaan dan imaginasi positif ke arah
kejayaan dan keupayaan diri (Cooperrider, Whitney, & Stavros, 2008). Ini kerana
2. mengikut Teori Apresiatif Inkuiri, pembelajaran manusia berkait rapat dengan “kesan
plasebo” di mana, kesan positif pada kedua-dua aspek psikologi dan fisiologi manusia
dipengaruhi oleh ekosistem ekologinya. Peranan mewujudkan ekosistem positif ini
bukan usaha guru semata-mata, tetapi penglibatan ibu bapa, penjaga, agensi
kerajaan, agensi swasta, NGO, komuniti setempat dan komuniti antarabangsa perlu
digemblengkan untuk mewujudkan persekitaran pembelajaran yang diingini.
Pentadbir sekolah perlu cekap dalam mengesan keupayaan ibu bapa yang
boleh dimanipulasi untuk membantu meningkatkan pembelajaran murid. Contohnya,
keupayaan dan kesediaan ibu bapa dalam membimbing murid dalam sukan-sukan
tertentu, mengadakan bengkel-bengkel khas dan sumbangan kewangan dalam
membangun dan menambahbaik fasiliti sekolah. Selain daripada itu, pelbagai
program dan aktiviti yang dianjurkan oleh komuniti, agensi awam dan swasta, NGO
dan masyarakat global perlu dimanfaatkan sepenuhnya dengan menggalakkan
penglibatan murid-murid. Menang atau kalah adalah perkara kedua. Perkara
utamanya adalah penglibatan murid-murid dengan program dan aktiviti di luar
persekitaran sekolah akan membolehkan murid-murid lebih bersedia dengan realiti
kehidupan sebenar.
Penyertaan dan suntikan positif daripada semua pihak di pelbagai peringkat
amat penting untuk membolehkan diversiti proses berlaku dalam pendidikan. Dengan
melibatkan ibu bapa, komuniti, agensi kerajaan, agensi swasta, NGO, komuniti
setempat dan masyarakat global, pelbagai pengalaman pembelajaran dapat
diwujudkan. Ini akan dapat meningkatkan kualiti modal insan yang dihasilkan dan
seterusnya.memperkasakan institusi pendidikan. Penglibatan ibu bapa dan komuniti
dalam memperkasakan sekolah merupakan satu skop yang sangat luas.
Kelompangan kajian yang menarik untuk dikaji dewasa ini adalah ciri-ciri ibu bapa dan
komuniti yang mempunyai kesediaan yang paling tinggi dalam memperkasakan
sekolah. Sekiranya ketiadaan ciri-ciri tersebut, bagaimanakah pihak sekolah dapat
memupuk ciri-ciri kesediaan tersebut dalam kalangan ibu bapa dan komuniti. Ibu bapa
pula bukan sahaja perlu menunjuk secara eksplisit kesediaandalam membantu aktiviti
di sekolah, tetapi pengawasan dan bimbingan anak di luar waktu sekolah juga sangat
signifikan dalam meningkatkan kesediaan anak menuntut ilmu di sekolah. Ekspektasi
ibu bapa terhadap sekolah dan ekspektasi sekolah pula terhadap peranan ibu bapa
3. akan berubah selari dengan perubahan masa. Oleh itu, situasi tersebut juga membuka
ruang untuk kajian lanjutan.
