Folleto para as familias explicativo das orixes do Samaín

1. CEIP de Randufe
HOXE EN DÍA O
HALLOWEEN É UNHA
DAS FESTAS MÁIS
IMPORTANTES EN
ESTADOS UNIDOS OU
CANADÁ, PERO NON
DEBEMOS ESQUECER
QUE EN REALIDADE
PROCEDE DUNHA
CELEBRACIÓN CON
FONDAS RAÍCES
GALEGAS:
O SAMAÍN
Equipo de
normalización e
dinamización
lingüística
Outono 2014
Un mestre dunha escola
de Cedeira, na provincia da Co-ruña,
Rafael López Loureiro, foi
o responsable de redescubrir
esta tradición. Ademais analizou
o costume das cabazas co culto
á morte; hai lugares como Qui-roga,
en Lugo, nos que a cabaza
tallada gárdase ata Entroido. In-vitámosvos
a reflexionar sobre
a facilidade coa que adoptamos
tradicións americanas e as reti-cencias
que con frecuencia xor-den
á hora de conservar as no-sas.

2. A celebración do día do Haloween foi integrada na
nosa cultura case desprazando aos ancestrais ritos dos “Día
de mortos” que se viña celebrando no noso país desde tem-pos
inmemoriais. Porén, pouco sabemos de onde ou cando
xorden este conxunto de actividades que se realizan na noi-te
do 31 de outubro.
HISTORIA DO HALLOWEEN
Hai algún milleiros de anos, os pobos que habita-ban
a zona atlántica de Europa incluídas as terras que inclú-en
Galicia, conmemoraban o ano novo o 1 de novembro,
polo que comezaban a celebración na noite do 31 de outu-bro.
Era todo un evento. Os druídas que eran os sacerdotes
celtas, dedicaban a noite do SAMAÍN ao cabaleiro da mor-te
. Esa noite recollían visgo das aciñeiras e dos carballos
cunha fouce de ouro para facer as súas beberaxes máxicas.
Crían que esa noite, os mortos podían comunicarse cos vi-vos.
Acendían fogueiras polas aldeas para guiar aos mortos
na escuridade da noite e
levalos ao seu fogar
para se quentar coa
calor do lume.
Tamén xuntaban caveiras con candeas no inte-rior,
porque crían que os protexían. Segundo este costu-me
celta, os mortos volvían na noite de Samaín a pedir
alimentos , maldicindo e facendo vítimas aos que non
accedían ás súas peticións (“ou me dás, ou fágoche unha
maldade”), de aí ven o famoso “truco ou trato” , “truck an
treat” en inglés
Chegan os romanos: Dende a Península Itálica
e tomando os dominios celtas, chegan os romanos que
adoraban a múltiples deuses e deusas. Este pobo, cele-braba
nos últimos días de outono e principios de novem-bro
“As festas de Pomona” dedicadas ás deusas das ár-bores
froiteiras (algo seme-llante
á vendima ou celebra-ción
da colleita). Como adoita
ocorrer coas invasións, as
culturas romana e celta mes-turáronse
e así chegou a
facerse unha festa dedicada
as froitas de outono e aos
malos espíritos.
A igrexa “pon orde”: Cando se instaura o cris-tianismo,
os sacerdotes viron como algo desagradable
que aínda houbese xente que adorase ao Samaín ou a
Pomona. Buscaron a forma de incluír estas festividades,
dándolles un enfoque cristián. Dado que os días do ano
non eran suficientes para honrar cada día a un santo,
decidiron dedicarlle un só día a todos os santos menores.
Así pois, institúese o 1 de novembro como Día
de todos os santos, que en Inglaterra se denominou “All
Halow Day” (traducindo exactamente do inglés) e a noite
anterior chamouse “All Hallow Even”. Coas contraccións,
tan acostumadas na lingua inglesa, isto pasou a ser “All
Hallow E´en” e finalmente Halloween.