1. Zadania nauczyciela i jego rola
w udzielaniu pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej w świetle nowego
rozporządzenia MEN
Opracowanie: I. Mańkowska, M. RoŜyńska

2. PODSTAWA PRAWNA
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 17 listopada 2010 r.
w sprawie zasad udzielania i organizacji
pomocy psychologiczno-pedagogicznej
w publicznych przedszkolach, szkołach
i placówkach

3. TERMINY WDROśENIA ZMIAN
przedszkola, gimnazja, szkoły specjalne, placówki
01.09.2011
szkoły podstawowe, szkoły ponadgimnazjalne
01.09.2012
Nie później niŜ do 30 kwietnia danego roku Zespół określa zalecane formy i sposoby pomocy.
Na tej podstawie Dyrektor planuje organizację pomocy w arkuszu organizacji.

4. NA CZYM POLEGA POMOC
PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA?
rozpoznawanie moŜliwości
psychofizycznych
rozpoznawanie i zaspokajanie
indywidualnych potrzeb rozwojowych
i edukacyjnych uczniów

5. KOMU NALEśY SIĘ POMOC?
Uczniowie:
szczególnie uzdolnieni
niepełnosprawni
przewlekle chorzy
niedostosowani społecznie
zagroŜeni niedostosowaniem społecznym
ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
z zaburzeniami komunikacji językowej
w sytuacji kryzysowej lub po przeŜyciach traumatycznych
z niepowodzeniami edukacyjnymi
zaniedbani środowiskowo
z trudnościami adaptacyjnymi związanymi z róŜnicami
kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego
wcześniej kształceni za granicą

6. KTO UDZIELA POMOCY?
Pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają:
nauczyciele
specjaliści prowadzący zajęcia z uczniem: w szczególności psycholodzy,
pedagodzy, logopedzi, a takŜe specjaliści terapii pedagogicznej* i doradcy
zawodowi
we współpracy z:
rodzicami uczniów,
poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami
specjalistycznymi,
placówkami doskonalenia nauczycieli,
innymi szkołami i placówkami,
organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na
rzecz rodziny, dzieci i młodzieŜy, np. Polskie Towarzystwo Dysleksji.
*komentarz autorek – naleŜy poczynić wszelkie starania, aby szkoły zatrudniały równieŜ specjalistów terapii pedagogicznej.

7. KTO MOśE WNIOSKOWAĆ O POMOC?
uczeń
rodzice ucznia
specjalista prowadzący zajęcia z uczniem
nauczyciel
poradnia psychologiczno-pedagogiczna,
w tym poradnia specjalistyczna
asystent edukacji romskiej
Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje
dyrektor szkoły.

8. FORMY POMOCY DLA UCZNIÓW
zajęcia rozwijające uzdolnienia
zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze
zajęcia specjalistyczne: korekcyjno-kompensacyjne,
logopedyczne, socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia o
charakterze terapeutycznym
zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i
zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery
zawodowej
klasy terapeutyczne
porady i konsultacje

9. FORMY POMOCY DLA RODZICÓW
porady i konsultacje
warsztaty i szkolenia

10. ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE UZDOLNIENIA
Dla kogo? dla uczniów szczególnie uzdolnionych
przy wykorzystaniu aktywnych metod
pracy
Liczebność liczba uczestników zajęć
wynosi do 8 uczniów
Czas godzina zajęć trwa 45 minut

11. ZAJĘCIA DYDAKTYCZNO-WYRÓWNAWCZE
Dla kogo?
dla uczniów mających trudności w nauce,
w szczególności w spełnianiu wymagań
edukacyjnych określonych w podstawie
programowej
Liczebność liczba uczestników zajęć
wynosi do 8 uczniów
Czas godzina zajęć trwa 45 minut

12. ZAJĘCIA KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNE
(zajęcia specjalistyczne)
Dla kogo? dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami
rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami
w uczeniu się
Liczebność liczba uczestników zajęć
wynosi do 5 uczniów
Czas godzina zajęć trwa 60 minut

13. ZAJĘCIA LOGOPEDYCZNE
(zajęcia specjalistyczne)
Dla kogo? dla uczniów z zaburzeniami mowy, które
powodują zaburzenia komunikacji językowej
oraz utrudniają naukę
liczba uczestników zajęć
Liczebność
wynosi do 4 uczniów
Czas godzina zajęć trwa 60 minut

14. ZAJĘCIA SOCJOTERAPEUTYCZNE
(zajęcia specjalistyczne)
Dla kogo?
dla uczniów z dysfunkcjami i zaburzeniami
utrudniającymi funkcjonowanie społeczne
liczba uczestników zajęć
Liczebność
wynosi do 10 uczniów
Czas godzina zajęć trwa 60 minut

15. ZADANIA NAUCZYCIELI I SZKOŁY
WCZESNE ROZPOZNANIE
specyficznych trudności w uczeniu się
UDZIELENIE POMOCY w postaci programu wsparcia
– indywidualizacja pracy
OCENA EFEKTYWNOŚCI udzielonej pomocy
SZKOŁA PODSTAWOWA jako miejsce
rozpoznawania specyficznych trudności w nauce.

16. Wykres pochodzi ze strony Ministerstwa Edukacji Narodowej: www.efektywnoscksztalcenia.aps.edu.pl

17. REALIZACJA ZMIAN
Zakładane zmiany zostaną osiągnięte dzięki:
Nauczycielowi, który wspiera i doradza, zna
swoich uczniów i wie, jak kaŜdemu pomóc
Pomocy psychologiczno-pedagogicznej jak
najbliŜej dziecka/ucznia, tj. w przedszkolu,
szkole i placówce oświatowej
Indywidualizacji pracy z uczniem zarówno na
obowiązkowych, jak i dodatkowych zajęciach
edukacyjnych

18. ZESPÓŁ
Planowanie i koordynowanie udzielania pomocy
psychologiczno-pedagogicznej uczniowi w szkole
jest zadaniem nauczycieli oraz specjalistów
prowadzących zajęcia z danym uczniem,
tworzących Zespół.
Osobę koordynującą pracę zespołu wyznacza
dyrektor szkoły.
Spotkania zespołu zwołuje osoba koordynująca
pracę Zespołu w miarę potrzeb, jednak nie rzadziej
niŜ dwa razy w roku szkolnym.

19. ZADANIA ZESPOŁU
ustala zakres, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-
-pedagogicznej
określa zalecane formy, sposoby i okres udzielania uczniowi
pomocy psychologiczno-pedagogicznej
określa działania wspierające wobec rodziców ucznia oraz
zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-
-pedagogicznymi
opracowuje Plan Działań Wspierających (PDW)
podejmuje działania mediacyjne i interwencyjne w sytuacjach
kryzysowych
zakłada i prowadzi Kartę Indywidualnych Potrzeb Ucznia
dokonuje oceny efektywności udzielonej uczniowi pomocy
psychologiczno-pedagogicznej, a zwłaszcza skuteczności
prowadzonych zajęć

20. Wykres pochodzi ze strony Ministerstwa Edukacji Narodowej: www.efektywnoscksztalcenia.aps.edu.pl

21. KARTA INDYWIDUALNYCH POTRZEB
UCZNIA (KIPU)
KIPU zakłada się i prowadzi dla ucznia:
posiadającego opinię poradni psychologiczno-
-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej,
posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego
obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego,
posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego
nauczania,
nieposiadającego opinii lub orzeczenia, w przypadku
którego, ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne,
nauczyciel lub specjalista stwierdził potrzebę objęcia go
pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

22. KARTA INDYWIDUALNYCH POTRZEB
UCZNIA (KIPU)
KIPU nie zakłada się uczniowi posiadającemu:
orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego
opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju
dziecka(*)
Dla takiego ucznia zespół nauczycieli opracowuje
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny (IPET).
* opinię wydaje się do momentu rozpoczęcia przez dziecko obowiązku szkolnego

23. IPET – Indywidualny Program PDW – Plan Działań
Edukacyjno-Terapeutyczny Wspierających
Dla ucznia: Dla ucznia:
z orzeczeniem o potrzebie lub grupy uczniów, wobec których
kształcenia specjalnego stwierdzono potrzebę objęcia ich
pomocą psychologiczno-
-pedagogiczną ze względu na
potrzeby rozwojowe i edukacyjne
oraz moŜliwości psychofizyczne
posiadającego opinię poradni
psychologiczno-pedagogicznej,
w tym poradni specjalistycznej
posiadającego orzeczenie o
potrzebie indywidualnego nauczania
posiadającego orzeczenie o
potrzebie indywidualnego rocznego
przygotowania przedszkolnego

24. WAśNE STRONY INTERNETOWE
Materiały dla nauczycieli związane z nowym rozporządzeniem
o pomocy psychologiczno-pedagogicznej
www.efektywnoscksztalcenia.aps.edu.pl
Polskie Towarzystwo Dysleksji
www.ptd.edu.pl
Zmiany MEN
www.ortograffiti.pl
Ministerstwo Edukacji Narodowej
www.men.gov.pl