The Book of Obadiah is a book of the Bible whose authorship is attributed to Obadiah, a prophet who lived in the Assyrian Period. Obadiah is one of the Twelve Minor Prophets in the final section of Nevi'im, the second main division of the Hebrew Bible.

1. Obadiasz
ROZDZIAŁ 1
1 Wizja Abdiasza. Tak mówi Pan BÓG o Edomie; Usłyszeliśmy wieść od Pana i posłany został poseł do
pogan. Powstańcie i powstańmy przeciwko niej w bitwie.
2 Oto uczyniłem cię małym wśród pogan; bardzo cię wzgardziłem.
3 Zwiodła cię pycha serca twego, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, a mieszkanie twoje jest wysokie;
który mówi w swoim sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię?
4 Choćbyś się wywyższył jako orzeł i choćbyś założył swoje gniazdo wśród gwiazd, stamtąd cię strącię, mówi
Pan.
5 Gdyby do ciebie przyszli złodzieje, a rabusie nocą (jakże zostałeś wytępiony!) czy nie kradli, dopóki nie
mieli dość? gdyby przyszli do ciebie zbieracze winogron, czy nie zostawiliby trochę winogron?
6 Jak badane są sprawy Ezawa! jakże szukane są jego ukryte rzeczy!
7 Wszyscy mężowie twojego sprzymierzenia doprowadzili cię aż do granicy. Mężowie, którzy żyli z tobą w
pokoju, oszukali cię i zwyciężyli przeciwko tobie; którzy jedzą twój chleb, ranę pod tobą położyli; nie ma w
nim rozumu.
8 Czyż w owym dniu, mówi Pan, nie wytracę nawet mędrców z Edomu i rozumu z góry Ezawa?
9 Atwoi mocarze, Temanie, zostaną przerażeni, aż do tego stopnia, że każdy z góry Ezawa zostanie wytracony
przez rzeź.
10 Bo twoja przemoc wobec twego brata Jakuba okryje cię hańbą i będziesz wycięty na wieki.
11 W dniu, w którym stanąłeś po drugiej stronie, w dniu, w którym obcy uprowadzili do niewoli jego wojska,
a cudzoziemcy weszli w jego bramy i rzucali losy na Jerozolimę, byłeś jak jeden z nich.
12 Ale nie powinieneś był patrzeć na dzień twojego brata, w dniu, w którym stał się przybyszem; ani nie
powinieneś się radować z powodu synów Judy w dniu ich zagłady; ani nie powinieneś był mówić dumnie w
dzień utrapienia.
13 Nie powinieneś był wchodzić do bramy mojego ludu w dniu ich nieszczęścia; zaiste, nie powinieneś był
patrzeć na ich utrapienie w dniu ich nieszczęścia i nie powinieneś wkładać rąk na ich majątek w dniu ich
nieszczęścia;
14 Nie powinieneś był stać na rozdrożu, aby wytępić tych, którzy uciekli; ani nie powinieneś był wydawać
tych, którzy pozostali w dniu utrapienia.
15 Bo dzień Pański jest bliski nad wszystkimi narodami; jako uczyniłeś, tak ci się stanie; twoja zapłata wróci
na twoją głowę.
16 Bo jakście pili na mojej świętej górze, tak wszyscy narody będą stale pić, zaiste, będą pić i przełykać, i
będą, jak gdyby ich nie było.
17 Ale na górze Syjon będzie wybawienie i będzie świętość; a dom Jakuba posiądzie ich posiadłości.
18 I dom Jakuba będzie ogniem, a dom Józefa płomieniem, a dom Ezawa słomą, i rozpalą się w nich, i pożrą
ich; i nie pozostanie nikt z domu Ezawa; bo Pan to powiedział.
19 A ci z południa posiądą górę Ezawa; a oni z równiny Filistyni: i posiądą pola Efraima i pola Samarii, a
Beniamin posiądzie Gilead.
20 A w niewoli tego zastępu synów Izraelskich posiądzie pojmanie Kananejczyków aż do Sarepty; a niewola
Jerozolimy, która jest w Sefarad, posiądzie miasta południowe.
21 I wejdą wybawiciele na górę Syjon, aby sądzić górę Ezawa; i królestwo będzie należało do Pana.