1. EΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ (ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΓΛΩΑ ΚΑΙΛΟΓΟΣΕΧΝΙΑ)
Βϋ ΣΑΞΗ ΗΜΕΡΗΙΟΤΚΑΙ ΕΠΕΡΙΝΟΤΓΕΛ
ΜΠΙΛΑΝΑΚΗ ΕΛΕΤΘΕΡΙΑ
Κείμενο 1
Παράγοντεσ ςτην επιλογήεπαγγζλματοσ
Απόςπαςμα από το άρθρο του ΜιχάληΚατςιμίτςη (18/8/2010),το οποίοζχει προςαρμοςτεί ςτισ ανάγκεσ τησ
εξζταςησ,https://www.in.gr/2010/08/18/greece/paideia/paragontes-stin-epilogi-epaggelmatos/
1. Πςο παράδοξο και να φανεί, θ επιλογι επαγγζλματοσ από τον νζο άνκρωπο είναι
ςυνιςταμζνη πολλϊν παραγόντων. Στθν πραγματικότθτα, αποτελεί ςυλλογικι απόφαςθ.
Βζβαια, η κλίςη του νζου είναι βαςικόσ παράγοντασ. Αλλά αυτι αποτελεί μόνο μια γενικι
κατεφκυνςθ (ενϊ το επάγγελμα είναι μια ςυγκεκριμζνθ εναςχόλθςθ). Από κει και πζρα,
ςθμαντικι είναι θ επίδραςη τησ ςτάςησ και τησ εμπειρίασ των γονιϊν, μαηί με τα όποια
όνειρα ή προςδοκίεσ ζχουν από το παιδί τουσ, κακϊσ και τθσ παρζασ του νζου, αλλά και -
αυτό δεν κα πρζπει να λθςμονιζται - των τάςεων τθσ ίδιασ τθσ κοινωνίασ. Για παράδειγμα, ςε
όςουσ αρζςει θ διδαςκαλία τθν εποχι αυτι είναι πιο εφκολο να προςλθφκοφν ωσ δάςκαλοι
παρά ωσ κακθγθτζσ. Ή, αν κάποιοσ ζχει καλλιτεχνικζσ ανθςυχίεσ, είναι πικανότερο να
κελιςει να γίνει θκοποιόσ ι τραγουδιςτισ παρά αγγειοπλάςτθσ, επειδι ςιμερα θ κοινωνία
εςτιάηειςε αυτζσ τισ δφο ομάδεσ καλλιτεχνϊν.
2. Η επιλογι του επαγγζλματοσ με βάςθ τα προςωπικά ενδιαφζροντα αποτελεί τθν εφκολθ και
απλοφςτερθ φάςθ τθσ ςυνολικισ διαδικαςίασ. Τα δφςκολα είναι οι άλλεσ, οι επιμζρουσ
παράμετροιπου κα πρζπει να λθφκοφνυπόψθ.
3. Μια τζτοια παράμετροσ είναι θ δυνατότθτα εφρεςθσ εργαςίασ ςτο αντικείμενο που πρόκειται
κανείσ να ειδικευκεί. Είναι προφανζσ πωσ δεν ζχει απολφτωσ κανζνα νόθμα να πάει και να
ςπουδάςει κανείσ κάτι, για το οποίο δεν υπάρχει ηιτθςθ ςτθν αγορά εργαςίασ. Δεν είναι
ςπάνιο το φαινόμενο να ςπουδάηει κάποιοσ ζνα αντικείμενο, κεωρϊντασ ότι δεν κα ζχει
2. εργαςιακό πρόβλθμα και μετά ναδιαπιςτϊνει ότι θ αγορά εργαςίασ είναι κορεςμζνθ από τθν
ειδικότθτα αυτι. Επομζνωσ, κα πρζπει να ζχει μια, γενική ζςτω, άποψη του χϊρου, ςτον
οποίο κα κινθκεί επαγγελματικά, ϊςτε να γνωρίηει εκ των προτζρων τισ δυςκολίεσ που κα
ςυναντιςει και, εφόςον επικυμεί να ςυνεχίςει προσ εκείνθ τθν κατεφκυνςθ, να είναι
οπλιςμζνοσ και με τθν απαραίτθτθ επιμονι και υπομονι. Από τθν άλλθ, μπορεί πάντα να
διαλζξει ζνα παραπλήςιο (τθσ αρχικισ επιλογισ του) επάγγελμα, το οποίο κα παρζχει
περιςςότερεσ ευκαιρίεσ για δουλειά.
Κείμενο 2
ΕΡΙΛΟΓΗ
ΕΡΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
ΡΟΣΩΡΙΚΑ
ΕΝΔΙΑΦΕΟΝΤΑ
ΚΟΕΣΜΕΝΑ
ΕΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
ΑΝΑΓΚΕΣ ΑΓΟΑΣ
ΕΓΑΣΙΑΣ
ΕΡΙΔΑΣΗ
ΓΟΝΙΩΝ
3. Το απόςπαςμα που ακολουθεί προζρχεται από το μυθιςτόρημα του Χανσ Φάλαντα (1893-1947) «Λφκοσ
ανάμεςα ςε λφκουσ», Α’ τόμοσ, μετάφραςη-ειςαγωγή: Ιωάννασ Αβραμίδου, Εκδ. Gutenberg, Aθήνα, 2020
(Προςαρμογήτουκειμζνουςτισανάγκεστησεξζταςησ)
Το πρϊτο άτομο που ςυνάντθςε ςτο χολ του ξενοδοχείου ιταν, φυςικά, ζνασ γνωςτόσ *…+ Αυτι τθ
φορά επρόκειτο ακριβϊσ για ζναν ςυνάδελφο από το ςφνταγμά του, τον υπολοχαγό φον Στοφντμαν.
Ο χερ φον Στοφντμαν ςτεκόταν όρκιοσ ςτο χολ με ατςαλάκωτθ ρεντιγκότα1 και
λουςτραριςμζνα παποφτςια (πρωί πρωί!)και για μια ςτιγμι μόνο θ ςυνάντθςθ αυτι φάνθκε να του
δθμιουργεί αμθχανία. Πμωσ ο ίλαρχοσ ιταν τόςο χαροφμενοσ που είχε βρει κάποιον για να περάςει
τισ δφο ϊρεσ αναμονισ που δεν παρατιρθςετίποτα.
«Στοφντμαν, παλιόφιλε, μα ̶ είναι υπζροχο που ςε ξαναβλζπω! Ζχω δυο ϊρεσ χρόνο για ςζνα. Ήπιεσ
καφζ; *…+ ζλα, λοιπόν, αν κυμάμαι καλά, εκεί πζρα μποροφμενα κακίςουμε αναπαυτικά».
Ο υπολογαγόσ φον Στοφντμαν είπε με ςιγανι και κακαρι, αλλά λίγοκουραςμζνθ φωνι:
«Ευχαρίςτωσ, Ρράκβιτσ, μόλισ βρω λίγο χρόνο. Είμαι βλζπεισ, - αχ! - ο προϊςτάμενοσ τθσ ρεςεψιόν ς’
αυτό το ξενοδοχείο. Θζλω πρϊτα να τακτοποιιςω τουσ ταξιδιϊτεσ του τρζνου των εννζα και
ςαράντα».
*...+ Ο φον Ρράκβιτσ προςπάκθςε να ανακαλζςει ςτθ μνιμθ του το χαροφμενο, χαμογελαςτό
αποφαςιςτικό, κατά οχτϊ χρόνια νεότερο πρόςωπο αυτοφ του ίδιου Στοφντμαν, αλλά εκείνοσ ζλεγε
ιδθ: «Ναι, κυρωρζ, ζρχομαι αμζςωσ». *…+
Για λίγο, ο φον Ρράκβιτσ κοίταξε τον φίλο του που ςτεκόταν εκεί, υποκλινόμενοσ ελαφρϊσ,
και άκουγε με ςοβαρό αλλά ευγενικό φφοσ τισ επικυμίεσ ι τα παράπονα που εξζφραηε με πάκοσ θ
κυρία. Μια βακιά λφπθ τονπλθμμφριςε, μιααπροςδιόριςτθ λφπθ που τονδιαπζραςεπζρα για πζρα.
«Τι ςτο καλό; Ο άμοιροσ Στοφντμαν! δεν μποροφςε να κάνει τίποτα καλφτερο;», αναρωτικθκε. Ζνα
αίςκθμα ντροπισ τον κυρίευςε, ςαν να είχε πιάςει τον φίλο του να κάνει κάποια ανικικθ, ανζντιμθ
πράξθ. Ζκανε απότομα μεταβολι και μπικε ςτο καφζ του ξενοδοχείου. *…+ Ρροςπάκθςε να
καταλάβει για ποιο λόγο ζνιωκε πάλι αυτό το αίςκθμα τθσ ντροπισ, λεσ και ο φίλοσ του είχε
διαπράξεικάτι απαγορευμζνο, κάτι ανάρμοςτο.
Είναι μια δουλειά, όπωσ όλεσ οι δουλειζσ, ςκζφτθκε ζκπλθκτοσ. Σιμερα δεν είμαςτε πια τόςο
ςτενοκζφαλοι, ϊςτε να κεωροφμε πωσ υπάρχουν αξιοφρόνθτα επαγγζλματα. Στο κάτω κάτω, κι εγϊ
κάκομαι εδϊ μόνο χάρθ ςτθν καλοςφνθ του πεκεροφ μου από το Νόιλοε και μαηεφω τα λεφτά του
μιςκϊματοσ που πρζπει να του καταβάλω, με πολλάβάςανα όμωσ! Τότε γιατί νιϊκω ζτςι;
Ξαφνικά του πζραςε από το μυαλό θ ιδζα πωσ θ διάκεςι του αυτι ίςωσ να οφειλόταν ςτο
γεγονόσ ότι ο φον Στοφντμαν ζκανε αυτι τθ δουλειάαπόανάγκθ. Σίγουρα, πρζπει κανείσ ναδουλεφει
1
Ανδρικόεπίςθμο ςακάκι, ςταυρωτό, ςτενό ςτθ μζςθκαι μακρφ, το οποίοφοριόταν ωσ πανωφόρι
4. για να δικαιολογιςει τθν φπαρξι του. Αλλά υπάρχει θ ελεφκερθ βοφλθςθ και ςφμφωνα μ’ αυτι
μποροφμε να επιλζγουμε τθ δουλειά. Η μιςθτι εργαςία που γίνεται αποκλειςτικά για τα χριματα
είναι ατιμωτικι. Ο φίλοσ του δεν κα είχε ποτζ επιλζξει αυτοβοφλωσ να κάνει αυτι τθ δουλειά.
Ρροφανϊσ, δεν είχε άλλθ επιλογι.
ΘΕΜΑΣΑ
ΘΕΜΑ 1
1ο υποερϊτημα(μονάδεσ 10)
Ροιεσ είναι, ςφμφωναμε το Κείμενο 1, οι βαςικζσ παράμετροι, βάςει των οποίων ο νζοσ άνθρωποσ
μπορεί να επιλζξει το μελλοντικό του επάγγελμα; Να απαντιςεισ ςε μιαπαράγραφο 60-70 λζξεων.
Μονάδεσ 10
2ο υποερϊτημα(μονάδεσ 10)
Να περιγράψεισ με ςυντομία τον τρόπο με τον οποίο εξαςφαλίηεται θ αλλθλουχία των νοθμάτων
ανάμεςα ςτθ δεφτερη και ςτην τρίτη παράγραφο του Κειμζνου 1.
Μονάδεσ 10
3ο υποερϊτημα(μονάδεσ 15)
Στο Κείμενο 1 πρόθεςη του πομποφ είναι κυρίωσ να πληροφορήςει τον/τθν αναγνϊςτθ/-ςτρια. Να
εντοπίςεισ (μονάδεσ 6) και να αναλφςεισ με ςυντομία (μονάδεσ 9) τρεισ γλωςςικζσ επιλογζσ (ρθματικό
πρόςωπο, λειτουργία τθσ γλϊςςασ, ρθματικι ζγκλιςθ, ςφνταξθ, ςθμεία ςτίξθσ κ.ά.) με τισ οποίεσ
επιχειρεί να πετφχει τον ςτόχο του.
Μονάδεσ 15
4ο υποερϊτημα(μονάδεσ 15)
Να ερμθνεφςεισ με ςχετικζσ κειμενικζσ ενδείξεισ τθ ςυναιςκθματικι αντίδραςθ του Ρράκβιτσ, όταν
ςυνειδθτοποιεί τον λόγο τθσ παρουςίασ του Στοφντμαν ςτο ξενοδοχείο. Ραράλλθλα, να εκφράςεισ
τθ ςυμφωνία ι τθ διαφωνία ςου με τισ ςκζψεισ που διατυπϊνει ο Ρράκβιτσ για τθν εργαςία.
Μονάδεσ 15