2. A paisaxe
O conxunto de
accidentes xeográficos
que podemos
contemplar sobre a
superficie terrestre,
como as montañas, as
ladeiras, os vales, as
chairas e as mesetas,
constitúen o relevo, que
xunto coa vexetación,
forma a paisaxe.
Relevo + Vexetación = Paisaxe
3. O relevo
O relevo terrestre é
causado por:
Os axentes
xeolóxicos externos:
ríos, vento,
glaciares, mar,
augas salvaxes.
Os axentes
xeolóxicos internos:
terremotos,
movementos
tectónicos.
4. A enerxía solar na Terra
Para levar a cabo a súa acción, os axentes xeolóxicos
externos necesitan enerxía, que, na maior parte dos casos,
procede do Sol.
A enerxía do Sol repártese desigualmente na superficie
terrestre, debido á inclinación do eixe de rotación terrestre.
5. Dinámica da atmosfera e da
hidrosfera
Debido ás diferenzas
de temperatura entre
o ecuador e os polos,
fórmanse correntes
atmosféricas e
oceánicas para
distribuír a calor.
Ese movemento
forma correntes de
convección, e débese
a cambios na
densidade.
6. Dinámica da atmosfera
Na atmosfera
fórmanse correntes
que conducen o aire
quente do ecuador
cara aos polos, e o
frío en sentido
contrario. Fórmase o
vento.
As correntes dan
lugar a masas de aire
que ao entrar en
contacto orixinan as
zonas climáticas.
7. Dinámica da hidrosfera
O ciclo da auga
mantén en
funcionamento
axentes xeolóxicos
como ríos, augas
subterráneas,
glaciares
encargados de
realizar a modelaxe
do relevo.
Para o seu
funcionamento
precisa a enerxía
8. Meteorización
Proceso responsable da rotura e
disgregación das rocas.
Meteorización química:
orixina cambios na
composición química.
Meteorización mecánica:
causa a rotura e desgaste das
rocas.
Meteorización biolóxica:
provocada pola acción dos
seres vivos.
9. Meteorización
A meteorización orixina
un conxunto de
fragmentos chamados
clastos, cando se
acumulan ao pé das
montañas forman
detritos ou regolitos.
Cando son colonizados
pode formar un solo, e
cambia a súa
composición e
estrutura.
10. Erosión, transporte e
sedimentación
Erosión: evacuación dos detritos e modelaxe
característica da paisaxe.
Transporte: traslado de materiais ás concas
sedimentarias.
Sedimentación: acumulación en capas, formación
de estruturas sedimentarias.
11. O solo
Fracción mineral:
areas, arxilas.
Fracción orgánica:
materia orgánica en
descomposición.
12. Formación do solo. Edafización
1. Descomposición das
rochas polos axentes
xeolóxicos. Fungos,
bacterias e liques aceleran
a descomposición.
2. Colonización das plantas
herbáceas e invertebrados,
que achegan materia
orgánica.
3. Colonización por árbores
e biocenose propia,
formándose capas ou
horizontes ben
1 2 3
13. Factores que inflúen na formación
do solo
O clima: favorece o
cálido e húmido.
O tempo: proceso
moi lento para
acadar un solo
maduro.
O tipo de rocha: as
arxilas favorecen a
formación.
A pendente do
terreo: mellor zonas
chás.
14. Horizontes do solo
Horizonte cero formado pola follaxe
e restos vexetais e animais .
Horizonte A ou de lavado fórmase
pola infiltración de auga de chuvia,
que arrastra sales e materia
soluble.
Horizonte Bou de acumulación
contén os sales e a materia
orgánica soluble.
Horizonte C rocha orixinal sen
alterar.
15. Deterioración do solo
Por contaminación por
substancias tóxicas.
Por compactación que
provoca desertificación.
Por salinización.
As consecuencias son
Desertización (natural)
Desertificación (antrópico)
16. Factores que inflúen no relevo
A natureza das rochas condiciona a forma do
relevo.
GRANITO
CALIZA
17. Factores que inflúen no relevo
O clima condiciona en
gran medida o tipo de
paisaxe.
Controla dous aspectos
clave na xénese do
relevo:
Os axentes e procesos
externos que actúan.
A cuberta vexetal
existente.
18. Sistema morfoclimático
A cada clima correspóndenlle unhas formas de relevo e
un tipo de paisaxe característicos. Isto é o que se
denomina sistema morfoclimático.
Sistema
morfoclimático de
zonas glaciarias e
periglaciarias
Sistema
morfoclimático de
zonas desérticas e
subdesérticas
Sistema
morfoclimático de
zonas tropicais e
ecuatoriais
Sistema
morfoclimático de
zonas temperadas
19. O relevo e a súa representación
A representación gráfica, plana e a escala dunha zona
do relevo da superficie terrestre chámase mapa
topográfico.
20. Mapas de curvas de nivel
O relevo represéntase mediante
liñas que unen puntos coa
mesma altura chamadas curvas
de nivel.
As curvas de nivel son sempre
equidistantes, non se cruzan
entre si.
Deben ser liñas pechadas, canto
máis próximas maior é a
pendente.
Nos relevos, as de menor
altitude envolven ás de maior
altitude. Ao revés nas
depresións.
21. O relevo e a súa representación
A partir das curvas de nivel dun mapa pódense realizar
cortes topográficos, que non son mais que un gráfico
no que no eixe vertical localízanse as alturas e no
horizontal os lugares polos que pasa a curva de nivel.
Unindo os puntos aparece o perfil do relevo .
22. Mapas de códigos de altitude
Cada intervalo de altitude represéntase cun
código, que se explican na lenda.
23. Modelos dixitais do terreo
Os satélites artificiais, mediante radares,
determinan con precisión a altitude do relevo.
Obtense deste xeito unha imaxe
tridimensional.
