1. KONSTRUKTIVISME

2. Apakah Konstruktivisme?
 Konstruktivisme ialah falsafah pembelajaran yang
diasaskan kepada beberapa teori pembelajaran, di
antaranya teori perkembangan kognitif dan teori kognitif
sosial.
 Konstruktivisme mencadangkan bahawa manusia
membina pemahaman dan pengetahuannya sendiri
tentang dunia di sekelilingnya dengan mengalami dan
membuat refleksi ke atas pengalaman tersebut.

3.  Mengikut konstruktivisme, manusia belajar melalui
interaksi dengan persekitaran mereka.
 Apabila bertemu dengan sesuatu yang baru,
manusia merujuk kepada pengalaman dari idea
yang sedia ada, dan membuat perubahan atau
penyesuaian kepada apa yang sudah diketahui.
 Jika maklumat baru bertentangan dengan
pengetahuan sedia ada, manusia mungkin menolak
maklumat baru kerana dianggap tidak relevan atau
tidak benar.

4.  Pembelajaran yang baru diasaskan kepada
pengalaman lampau.
 Manusia adalah pencipta pengetahuannya sendiri –
melalui penglibatannya yang aktif – sama ada
bertanya, meneroka dan menilai kembali apa yang
telah diketahuinya.
 Oleh itu, pembelajaran ialah proses mengubahsuai
skema sedia ada untuk menyelaraskan
pengalaman-pengalaman baru dengan pengalaman
lampau.

5. 2 aspek dalam konstuktivisme
 Idea konstruktivisme telah wujud sejak Socrates
menggunakan kaedah bertanya soalan untuk
membimbing pelajarnya berfikir.
 Dialog Socrates masih menjadi alat penting bagi
guru konstruktivis untuk menilai pembelajaran
pelajar dan merancang pengalaman baru untuk
pelajar.

6.  Konsep konstruktivisme dipengaruhi oleh beberapa
teori termasuk teori perkembangan kognitig Piaget
dan teori kognitif sosial Vygotsky.
 Konsep konstruktivisme terbahagi dua iaitu
konstruktivisme radikal yang dipengaruhi oleh teori
Piaget dan konstruktivisme sosial yang dipengaruhi
oleh teori Vygotsky.

7. Konstruktivisme radikal
 Piaget – ahli psikologi Swiss – percaya bahawa
manusia membina struktur logikal satu demi satu
yang dipanggil sebagai ‘skema’.
 Beliau mendapati logik kanak-kanak dan pemikiran
kanak-kanak berbeza daripada orang dewasa.

8. Kajian Piaget dalam perkembangan intelek
& bagaimana kanak-kanak berfikir merumuskan:-
 Kanak-kanak sentiasa berusaha memahami persekitaran
mereka.
 Kanak-kanak secara semula jadi, ada rasa ingin tahu.
 Rasa ingin tahu ini menjadi motivasi kepada kanak-kanak
untuk membina perwakilan mental (skema) tentang
pengalaman mereka.

9.  Keinginan untuk memahami mendorong kanak-
kanak menyiasat dan membina teori mereka sendiri
tentang persekitaran mereka.
 Semakin kanak-kanak membesar, semakin
berkembang bahasa mereka dan ingatan mereka
menjadi lebih baik.
 Ini menunjukkan perwakilan mental (skema) mereka
menjadi bertambah kompleks & abstrak.

10. Mengikut Piaget, pedagogi yang baik…
“must involve presenting the child with situations in which
he himself experiments, in the broadest sense of that term
– trying things out to see what happens, manipulating
things, manipulating symbols, posing questions and
seeking his own answers, reconciling what he finds one
time with what he finds at another, comparing his findings
with those of other children.
(Duckworth, 1964)

11. Konstruktivisme sosial
 Vygotsky hidup sezaman dengan Piaget.
 Mengikut beliau, intelek berkembang apabila individu
cuba memahami pengalaman baru.
 Mengaitkan pengetahuan baru dengan pengetahuan
lampau akan melahirkan makna baru.
 Berbeza daripada Piaget – Vygotsky menekankan aspek
pembelajaran melalui interaksi sosial.

12.  Budaya penting menentukan perkembangan
manusia. Hanya manusia membina budaya. Setiap
anak manusia berkembang dalam budaya.
 Oleh itu, pengaruh utama ke atas perkembangan
pembelajaran kanak-kanak ialah budaya – termasuk
budaya yang ada dalam persekitaran keluarga.

13.  Interaksi sosial mendorong pembinaan idea baru, dan
meningkatkan perkembangan intelek.
 Konsep Zon perkembangan proksimal ialah perbezaan
antara tahap perkembangan sebenar dengan tahap
perkembangan potensi seseorang.
 Pembelajaran berlaku melalui interaksi sosial antara
kanak-kanak dengan orang dewasa, kanak-kanak
dengan guru atau kanak-kanak dengan rakan sebaya
yang lebih berpengetahuan.

14. Zon perkembangan proksimal
 Apa yang boleh dibuat oleh seseorang kanak-kanak
jauh berbeza daripada apa yang boleh dibuatnya
dengan bantuan orang lain. Perbezaan ini dipanggil
‘zon perkembangan proksimal’.
Kanak-kanak
Orang dewasa
Zon perkembangan proksimal
---------------------------------------------------------------------------

15.  Kanak-kanak belajar daripada budaya sekelilingnya
dan menyelesaikan masalahnya melalui bantuan
orang dewasa. Oleh itu adalah tidak sesuai
membiarkan kanak-kanak belajar bersendirian.
 Interaksi dengan budaya di sekelilingnya, di
samping hubungannya dengan ibu bapa atau rakan
sebaya yang lebih berkebolehan boleh membantu
menyuburkan perkembangan intelek kanak-kanak.

16. Pandangan John Dewey
 Dewey menekankan agar pendidikan diberi melalui
pengalaman sebenar. Katanya, “if you have doubts
about how learning happens, engage in sustained
inquiry: study, ponder, consider alternative
possibilities and arrive at your belief grounded in
evidence.”
 Inkuiri adalah penting dalam pembelajaran
konstruktivis.

17. Pandangan Jerome Bruner
 Bruner memulakan initiatif ke arah perubahan
kurikulum berasaskan idea bahawa pembelajaran
adalah proses sosial yang aktif, di mana pelajar
membina pengetahuan baru berasaskan kepada
pengetahuan mereka yang sedia ada.

18. Pandangan Seymour Papert
 Seymour Papert memulakan penggunaan komputer
untuk mengajar kanak-kanak menggunakan program
LOGO dalam persekitaran konstruktivisme.
 Teknologi komputer membolehkan kanak-kanak
berinteraksi dengan bahan pembelajaran untuk
membina pengalaman pembelajaran.
 Perkembangan dalam teknologi komputer
menggalakkan idea konstruktivisme.

19. Konsep Persepsi
 Makna dibina melalui pengalaman.
 Makna mempengaruhi persepsi.
 Makna sesuatu pengalaman lampau kepada seseorang
mempengaruhi makna yang baru dibina dalam
pengalaman baru.
 Persepsi berbeza-beza terhadap pengalaman yang
sama.
 Realiti ialah binaan individu (Suchman, 1987).

20. Konsep Pembelajaran Konstruktivisme
 Memberi fokus kepada perkembangan konsep dan
kefahaman.
 Proses mendapatkan jawapan amat penting –
bagaimana pelajar mendapat jawapan lebih penting
daripada jawapannya.
 Kebenaran dan realiti lebih daripada satu. Jawapan
mungkin lebih daripada satu.

21. Implikasi kepada Pengajaran
 Tidak menekankan objektif yang ditentukan oleh
guru.
 Bahan pembelajaran mestilah pelbagai kerana
pelajar mencipta makna melalui interaksi mereka
dengan bahan, dengan guru, atau dengan rakan.

22.  Suasana pembelajaran – kompleks dengan aktiviti yang
authentik.
 Pelajar diberi peluang berbincang bagi mencetus celik
akal.
 Isi pelajaran disusun dalam pelbagai mod – supaya
pelajar dapat melihat daripada pelbagai perspektif.
 Refleksi dan metakognisi digalakkan.
 Pelajar menentukan keperluan belajar mereka sendiri.

23. Implikasi kepada guru
 Pengajaran disampaikan dalam pelbagai bentuk &
kaedah.
 Guru hormati idea dan pandangan pelajar – galakkan
pelajar berfikir.
 Guru galakkan pelajar bertanya dan cari jawapan sendiri
– meneroka, menyelidik dll.
 Soalan-soalan terbuka dikemukakan – mencari jawapan
bersama.

24.  Pengalaman pelajar dalam pembelajaran mereka
diterima.
 Sifat ingin tahu pelajar yang semula jadi dipupuk.
 Model mental (mental model) – skema pelajar
diambil kira.
 Kepercayaan dan sikap pelajar diberi perhatian.

25.  Pembelajaran pelajar – apa yang pelajar pelajari, bukan
pengajaran guru – diberi penekanan.
 Belajar secara berdikari digalakkan - pelajar mengambil
tindakan mereka sendiri dalam usaha belajar.
 Pelajar dianggap sebagai individu yang mempunyai cara
dan tujuan mereka sendiri.
 Pembelajaran pelajar adalah satu proses – bukan
matlamat.

26.  Pembelajaran pelajar dinilai berasaskan hasil kerja
dan pemahaman mereka.
 Penggunaan istilah “ramal”, “bina atau cipta” dan
“analisis” kerap digunakan dalam penilaian.
 Penilaian mengambil kira proses pelajar belajar iaitu
bagaimana pelajar belajar :-
- kaedah yang digunakan semasa belajar
- langkah-langkah yang diambil semasa belajar.

27.  Pelajar digalakkan berbincang dengan pelajar lain.
 Pelajar diberi peluang belajar dalam kumpulan
koperatif.
 Pelajar dilibatkan dalam situasi sebenar.
 Penekanan diberi kepada ‘context’ pembelajaran.
Pelajar diberi peluang membina pengetahuan dan
pemahaman baru daripada pengalaman sebenar.

28.  Pelajar digalakkan berfikir pada aras tinggi.
 Perbincangan, dialog dll. – interaksi pelajar-pelajar
diperbanyakkan.
 Pengalaman seperti membuat projek, menyelesai
masalah, mengikuti latihan – sama ada secara
sendirian atau kumpulan diperbanyakkan.
 Penggunaan data dan maklumat daripada pelbagai
sumber digalakkan.

29. Problem-based Learning
 Bermula di McMaster University Medical School, dicipta
oleh Barrows, 1986.
 Kaedah alternatif menyediakan doktor pelatih
menghadapi masalah perubatan dalam kes sebenar.
 Mereka bekerja dalam kumpulan di bawah doktor
bertauliah sebagai fasilitator.
 Sekarang banyak digunakan dalam program pendidikan
tinggi, sekolah menengah dan rendah seluruh dunia.

30. Pembelajaran berasaskan masalah
(Problem-based learning)
 PBL berperspektifkan konstruktivisme yang
berlandaskan teori Piaget dan Vygotsky.
 Semua pelajar aktif terlibat mencari maklumat &
membina pengetahuan sendiri.
 Pengetahuan BUKAN sesuatu yang statik –
sentiasa diubah suai mengikut pengalaman baru.

31.  Kurikulum PBL mengandungi masalah-masalah yang
dipilih dan direka bentuk dengan teliti.
 Memerlukan pelajar mencari pengetahuan kritikal,
kecekapan menyelesaikan masalah, strategi
pembelajaran arah kendiri, dan kemahiran bekerja
dalam kumpulan
 Masalah dalam PBL tidak berstruktur – tiada jawapan
tepat.

32.  Ia menyerupai masalah dalam dunia sebenar yang
kompleks.
 Ia relevan kepada situasi pelajar.
 Ia memerlukan pelajar mencari sumber maklumat yang
lain, selain daripada guru.
 Peranan guru – pelajar berubah. Pelajar
bertanggungjawab kepada pembelajaran mereka sendiri.
 Guru ialah fasilitator dan sumber maklumat, tutor, penilai
pemimpin kepada pelajar yang berusaha menyelesaikan
masalah pembelajaran mereka.

33. Rujukan
 Salomon, G. and Perkins, D. (1998) Individual and Social
Aspects of Learning, In: P. Pearson and A. Iran-Nejad
(Eds) Review of Research in Education 23, pp 1-24,
American Educational Research Association,
Washington, DC.
●Vygotsky, L.S. (1978). Mind in society. Cambridge, MA:
Harvard University Press.

34. Catatan

35. Catatan

36. Catatan