A critical view in hypnos

2.  Ύστερα από δυο μέρες συνεχούς ενασχόλησης με το μοντάζ που
συνοδεύτηκε από λίγες ώρες ύπνου, βρεθήκαμε να συζητάμε μπροστά
από την οθόνη του υπολογιστή για την αϋπνία σε μια προσπάθεια να
κρατήσουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Τη κουβέντα μας διέκοψε ξαφνικά
μια pop-up διαφήμιση. "Ξύπνα ώρα για ύπνο!".

3.  «Να πεθάνεις. Να κοιμηθείς. Να κοιμηθείς, κατά τύχη να ονειρευτείς- αχ ιδού
όμως το πρόβλημα, καθώς τι όνειρα μπορεί να έρθουν στον ύπνο αυτόν του
θανάτου;» αναρωτιέται αμφιταλαντευόμενος ανάμεσα στη δράση και την
απραξία, τη ζωή και το θάνατο ο πρίγκιπας Άμλετ στον περίφημο μονόλογο του
από το ομώνυμο έργο του Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Οι ίδιες αυτές απορίες γύρω από τα
ζητήματα που συνδέουν άρρηκτα τον ύπνο τόσο κυριολεκτικά, όσο και
μεταφορικά, με τη ζωή, το θάνατο και το αχανές πεδίο του υποσυνειδήτου
εκφράζονται μέσα από τα έργα και τα διαδραστικά δρώμενα που είναι ανοιχτά στο
κοινό από τις 18 Απριλίου μέχρι και τις 19 Ιουνίου στο φεστιβάλ «Hypnos Project»
της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του ιδρύματος Ωνάση. Το «Hypnos Project»
προκρίνει τη θέαση της καθημερινής μας εναπόθεσης στην αγκαλιά του μορφέα
μέσα από ένα φιλοσοφικό, πολιτικό, λογοτεχνικό και ιδιαίτερα καλλιτεχνικό
πρίσμα, το οποίο ενδέχεται να φανερώνει ορισμένες από τις επιδράσεις του
ύπνου ή της έλλειψης του στην πνευματική-ψυχολογική και σωματική μας
κατάσταση.

4.  Περνάμε το ένα τρίτο της ύπαρξης μας στην απραξία του ονείρου σαν
καθηλωμένοι, ακινητοποιημένοι με τα μάτια κλειστά. Τι σημαίνει τελικά το
να κοιμάμαι ή το να απέχω από τον ύπνο; Είναι τελικά ο ύπνος μια
παράδοση σε έναν θάνατο ολίγων λεπτών ή ωρών ή μια άλλη ανάλογου
χρόνου φαντασιακή και συμβολική ζωή του υποσυνειδήτου; Με τις σκέψεις
αυτές στο μυαλό και λίγες μόλις στιγμές ξεκούρασης παρακολουθήσαμε
διάφορα έργα και παραστάσεις του φεστιβάλ τείνοντας πότε προς τον ύπνο
και άλλοτε προς την αϋπνία. Η ώρα πέρασε και έξω νύχτωσε. Επιτέλους,
μετά από μια βραδιά πολύωρου ύπνου παρουσιάζουμε παρακάτω τα έργα
που απαθανατίσαμε και χαράχτηκαν στο υποσυνείδητο μας, έτσι όπως
εμείς τα ερμηνεύσαμε.

5. ''Χωρίς τίτλο'' Α. Γεωργίου
Ώρα για ύπνο! Το βιολογικό ρολόι. Ο ύπνος ως αναγκαίο κακό, ως μέρος της καθημερινότητας μας, ως βιολογική
ανάγκη, ως ευεργετική κατάσταση

6. '' Κοιμήθηκε μέσα στο όνειρο του'' Θ. Τότσικας
Σωματική και πνευματική αδράνεια. Η φυλακή του ύπνου. Μια καθηλωτική κατάσταση η οποία μας εμποδίζει
να αντιδράσουμε, να διεκδικήσουμε και να πράξουμε γενικότερα.

7. ''Βόλακας΄΄ Π. Κοκκινιάς
Ελευθερία και απόδραση. Ο ύπνος δε ξεχωρίζει κοινωνικές τάξεις, φύλο, φυλή, σεξουαλικές προτιμήσεις, επίπεδο
μόρφωσης, ταξικά στρώματα, είναι ένα αγαθό πολύτιμο και διαθέσιμο. Μια απελευθέρωση προσιτή οπουδήποτε σε
οποιονδήποτε

8. ''Ο ύπνος'' Ν. Καναρέλης
Ύπνος και σεξουαλικότητα. Οι ερωτικές-σεξουαλικές επιθυμίες και φαντασιώσεις, θραύσματα του υποσυνειδήτου που
απελευθερώνονται στον ύπνο και κορυφώνονται με την ονείρωξη

9. '' Ψυχιατρικό νοσοκομείο Αττικής'' Ν. Παναγιωτόπουλος
Η εξάρτηση της ψυχικής μας υγείας από τον ύπνο. Η ύπνωση ως μια ψυχοθεραπευτική μέθοδος

10. ''Νεκρικό πορτραίτο νεογνού'' Φ.Μαργαρίτης/Ι.Κωνσταντίνου
Ένας ύπνος νεκρικός. Ο ύπνος και ο θάνατος είναι δίδυμα αδέλφια ανέφερε ο Όμηρος στην Ιλιάδα γύρω στο
800-750 π.Χ.

11.  Ο ύπνος δεν είναι ένα πράγμα. Χρησιμοποιώντας ως γνώμονα τα έργα του «Hypnos
Project» κατανοήσαμε ότι είναι τόσο ζωή, όσο είναι και θάνατος, τόσο απελευθέρωση και
απόδραση, όσο και καθήλωση και φυλακή. Ζωή, θάνατος, ψυχοθεραπεία, σεξουαλική
έκφραση, όνειρο, διαταραχή, βιολογικό ρολόι και σωματική αδράνεια. Όποια μορφή και
αν πάρει, ο ύπνος συνιστά ένα μοναδικό βίωμα και ανάγκη μέσω των οποίων
προσεγγίζονται κρυμμένοι πόθοι, φιλοδοξίες, φοβίες και ψυχώσεις. Είναι μια
αναπόφευκτη «παράδοση» που συνδέει συγκεχυμένα θραύσματα του παρόντος και του
παρελθόντος μας, συγκροτώντας μια ταυτότητα. Αποτελεί μια καθημερινή συνήθεια και
κατάσταση της οποίας η λειτουργία, όπως ακριβώς αυτή του κάθε μέσου, περνάει
απαρατήρητη και οι επιδράσεις της θεωρούνται δεδομένες. Πρέπει, λοιπόν, να μας
θυμίσει ένα φεστιβάλ την ύπαρξη του ύπνου, προκειμένου να στοχαστούμε εκ νέου πάνω
σε ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας; Έχουμε άραγε αφεθεί τόσο στη ρουτίνα της
καθημερινότητας, ώστε να χρειάζεται να μας επισημανθεί η σημασία και η ανάγκη του να
κοιμόμαστε;

13. Επιμέλεια: Σωκράτης Σαπουνάς
Χριστίνα Χαραλαμπίδου