Espazos naturais Galicia

1. CARNOTA
ALEJANDRA MÉNDEZ PÉREZ
6º DE PRIMARIA

2. INDICE
Situación
xeográfica
Historia
Praia de
Carnota
MonumentosHábitats
Flora
Fauna

3. SITUACIÓN
XEOGRÁFICA
O concello ten 70,9 km2, e ten 5 parroquias. Ocupa unha
estreita faixa costeira entre os montes da serra de Outes
ao leste (límite co concello de Mazaricos) e a costa do
océano Atlántico ao oeste. Limita ao norte co concello
de Dumbría a través da desembocadura do río Xallas e o
monte Pindo, e ao sur co concello de Muros a través da
punta Lens, nas inmediacións do Ancoradoiro. O seu
centro administrativo e a casa do concello atópanse no
núcleo de Carnota, dentro da parroquia de Santa
Comba de Carnota. O concello marca a transición entre
as rías Altas e as rías Baixas e é, segundo algúns, o
derradeiro polo sur da costa da Morte.
Ademáis, Carnota é un espazo natural declarado como
zona especial de conservación. (Atópase dentro da Rede
Natura 2000).

4. HISTORIA
 Existen mámoas e castros que indican que a zona foi poboada
desde antigo. O castro de Mallou é unha acrópole fortificada
da idade de ferro. O castro de Miñarzos está na actual vila de
Lira, polo que está moi alterado.
 Na Idade Media pertenceu aos condes de Trastámara e de
Lemos e formou parte do antigo condado de Cornatum.
 Coa Gran Guerra Irmandiña de 1467 desapareceron as
fortalezas. Hai restos de catro fortificacións:
 O Castelo de Penafiel, situado sobre o monte e a fervenza do
Ézaro, que foi derrumbado durante a Gran Guerra Irmandiña.
 O Castelo de Pindo Central que é unha gran fortificación na
zona máis alta do monte Pindo.
 O Castelo de Canedo que é unha fortificación episcopal do
século x.
 O lugar da capital, Carnota naceu no século XVII. No século XIX
foi saqueado polos franceses.

5. PRAIA DE CARNOTA
Localización
Parroquia: Santa Comba de Carnota (Santa
Comba)
Características
Lonxitude (metros): 7000
Tipo: Praia aberta
Tipo de area: Fina
A praia de Carnota, con forma de media lúa, pasa
cos seus case sete quilómetros, por ser a máis longa
de Galiza. Parte deste espazo natural está protexido
dentro da Rede Natura 2000 e conta con dunas
móbeis, semi-móbeis e fixas. O relevo érguese
rapidamente cara o interior, chegando aos 503 m no
lugar de Adraño.
Carnota na baixamar chega a ter ata 1 km de
anchura.

6. MONUMENTOS
 Carnota é coñecida sobre todo polos hórreos
("cabaceiras")de Carnota e Lira, que compiten por
seren os máis grandes de Galiza.
 Tamén atopamos a Igrexa de Carnota que ten
planta de cruz latina e tres naves lonxitudinais e a de
San Mamede (neoclásica )que conta cun retablo do
século XVII.
 O bico do Santo, situado no lugar de Pedrafigueira,
é un picacho en cuxo cumio houbo unha ermida
dedicada a San Sebastián.
 Por último, Carnota destaca polas súas praias: a
praia de Carnota e a praia de Boca do Río, onde
desemboca o río Valdebois. Ésta última é moi
popular entre os veraneantes.

7. HÁBITATS
 O ambiente mariño do parque é de augas
oligotróficas e mesotróficas. No litoral conta con
furnas mariñas e áreas de area sempre cubertas
polo mar.Ademáis na costa hai calas e baías pouco
fondas e arrecifes.Na fronte do litoral hai chairas de
lama ou areosas, na marisma, e lagoas costeiras,
no seu interior. Hai dunas xa fixas, non móbiles,
onde medra a vexetación e semellan dunas grises,
e outras xa fixas e descalcificadas ou vexetación
esclerófita. Entre as dunas hai áreas de depresión,
ou caídas, nas que se forman humidais.

8. FLORA
O seu conxunto natural inclúe ao Carballo
anano.A especie atópase catalogada como
vulnerable no catálogo galego de especies
ameazadas en Galicia, xa que se distribúe por un
pequeño asentamento dun só quilómetro cadrado
de superficie.
Esta especie, declarada en alto risco de extinción,
coexiste con outros carballos como os Quercus
robur e Quercus pyrenaica, piñeiros coma o Pinus
pinaster, e con loureiros e acivros. Tamén ten
algunhas especies case desaparecidas, coma o lirio
do monte e exemplos de cabriña e fento.

9. FAUNA
 No extremo norte, nas Marismas de
Caldebarcos pódense ver aves
acuáticas como corvos mariños,
mascatos, gabitas, mazaricos,
garzas, píldoras raiadas e tamén...
as escorregadizas lontras.