Presentación sobre A Coruña. Autora: Nadine Baum, alumna do CEG de Leipzig no WS 2012/2013. Esta presentación é resultado do tándem lingüístico cultural coa EOI da Coruña.
Presentación sobre A Coruña. Autora: Nadine Baum, alumna do CEG de Leipzig no WS 2012/2013. Esta presentación é resultado do tándem lingüístico cultural coa EOI da Coruña.
O concello da Coruña ten unha costa moi recortada e variada, parte na ría, onde se atopa o porto da cidade, e parte en mar aberto onde se suceden cantís e fermosas praias como as de Orzán e Riazor.
O concello da Illa de Arousa ocupa a illa do mesmo nome, situada no interior da ría da Arousa. É a illa máis grande de Galiza (6 km de lonxitude e 7 km2 de superficie) e a máis poboada. Conta cuns 36 km de costa na que alternan as zonas rochosas, os seos, as praias e as dunas. Está unida a terra desde 1985 por unha ponte de 2 km de lonxitude. Foi o último concello de Galiza en constituírse, no ano 1997.
Moitos dos areais da Ila de Arousa son ricos bancos marisqueiros.
O concello de Noia está situado no fondo da ría de Muros e Noia, entre a desembocadura do Tambre e a Punta do Cabalo Baixo. Ten unha costa baixa e protexida, onde alternan rochedos con areais e esteiros dunha grande riqueza biolóxica que da lugar a importantes bancos marisqueiros.
CONCELLOS: Boiro, A Pobra do Caramiñal, Rianxo e Ribeira.
A comarca do Barbanza ou Arousa Norte atópase no suroeste da provincia da Coruña, ocupando a parte sur na península do mesmo nome. O territorio está ocupado na súa maior parte pola serra do Barbanza e a costa da banda norte da ría de Arousa e un tramo de mar aberto ata pasado o cabo Corrubedo. O último tramo do esteiro do Ulla ocupa parte das costas de Rianxo, e numerosos cursos fluviais de pequeno percorrido baixan da serra directamente ao mar.
As principais actividades son os servizos (destaca o turismo), a pesca, a industria (sobre todo relacionada coa pesca) e a construción. Ten un rico patrimonio natural centrado especialmente na costa exterior e no esteiro do Ulla.
O concello de Fisterra ocupa un saínte de relevo irregular entre a ría de Corcubión e a Costa da Morte, onde os montes caen sobre o mar en grandes desniveis. A súa costa é moi diversa, con áreas abrigadas, no interior do seo de Fisterra, e zonas expostas, no mar aberto, con grandes tramos ocupados por cantís, illotes e baixos, e algunhas praias con bos sistemas dunares onde dominan os ventos e a ondada. É un concello de importantes valores naturais e culturais, rico en vestixios históricos e arqueolóxicos e moi ligado ás tradicións relacionadas coas rutas xacobeas. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC “Costa da Morte”.
O concello de Arteixo atópase na fachada atlántica, no comezo do tramo de costa coñecido como “A Costa da Morte”. Nos seus 19 km de costa atópanse cantís de distintas alturas, esteiros, coídos e extensos areais. É unha costa dun grande valor ecolóxico, paisaxístico e xeolóxico, cunha importante actividade industrial e turística. Unha parte está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello da Coruña ten unha costa moi recortada e variada, parte na ría, onde se atopa o porto da cidade, e parte en mar aberto onde se suceden cantís e fermosas praias como as de Orzán e Riazor.
O concello da Illa de Arousa ocupa a illa do mesmo nome, situada no interior da ría da Arousa. É a illa máis grande de Galiza (6 km de lonxitude e 7 km2 de superficie) e a máis poboada. Conta cuns 36 km de costa na que alternan as zonas rochosas, os seos, as praias e as dunas. Está unida a terra desde 1985 por unha ponte de 2 km de lonxitude. Foi o último concello de Galiza en constituírse, no ano 1997.
Moitos dos areais da Ila de Arousa son ricos bancos marisqueiros.
O concello de Noia está situado no fondo da ría de Muros e Noia, entre a desembocadura do Tambre e a Punta do Cabalo Baixo. Ten unha costa baixa e protexida, onde alternan rochedos con areais e esteiros dunha grande riqueza biolóxica que da lugar a importantes bancos marisqueiros.
CONCELLOS: Boiro, A Pobra do Caramiñal, Rianxo e Ribeira.
A comarca do Barbanza ou Arousa Norte atópase no suroeste da provincia da Coruña, ocupando a parte sur na península do mesmo nome. O territorio está ocupado na súa maior parte pola serra do Barbanza e a costa da banda norte da ría de Arousa e un tramo de mar aberto ata pasado o cabo Corrubedo. O último tramo do esteiro do Ulla ocupa parte das costas de Rianxo, e numerosos cursos fluviais de pequeno percorrido baixan da serra directamente ao mar.
As principais actividades son os servizos (destaca o turismo), a pesca, a industria (sobre todo relacionada coa pesca) e a construción. Ten un rico patrimonio natural centrado especialmente na costa exterior e no esteiro do Ulla.
O concello de Fisterra ocupa un saínte de relevo irregular entre a ría de Corcubión e a Costa da Morte, onde os montes caen sobre o mar en grandes desniveis. A súa costa é moi diversa, con áreas abrigadas, no interior do seo de Fisterra, e zonas expostas, no mar aberto, con grandes tramos ocupados por cantís, illotes e baixos, e algunhas praias con bos sistemas dunares onde dominan os ventos e a ondada. É un concello de importantes valores naturais e culturais, rico en vestixios históricos e arqueolóxicos e moi ligado ás tradicións relacionadas coas rutas xacobeas. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC “Costa da Morte”.
O concello de Arteixo atópase na fachada atlántica, no comezo do tramo de costa coñecido como “A Costa da Morte”. Nos seus 19 km de costa atópanse cantís de distintas alturas, esteiros, coídos e extensos areais. É unha costa dun grande valor ecolóxico, paisaxístico e xeolóxico, cunha importante actividade industrial e turística. Unha parte está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
La serra da enciña da lastra alberga una diversa flora incluyendo matorral, prados alpinos, bosques de castaños y encinas, así como orquídeas y plantas endémicas. También hay una gran variedad de fauna como murciélagos, cangrejos de río y aves como el águila real, alimoche y águila cobreira. Se encuentra ubicada entre las regiones de Galicia y León.
El documento describe los tres sectores de la producción en Galicia: el sector primario emplea al 7% de los trabajadores, el sector secundario emplea al 30% y el sector terciario, el más grande, emplea al 66% de los trabajadores.
El documento describe los tres sectores de la economía: el sector primario incluye actividades como la agricultura y la minería que extraen recursos naturales; el sector secundario transforma las materias primas en productos manufacturados; y el sector terciario ofrece servicios a la población e incluye el comercio, turismo, finanzas y más. El documento analiza cada sector y cómo el sector terciario ha crecido en las economías más desarrolladas.
El documento describe los tres sectores de producción: el sector primario incluye la agricultura, ganadería, pesca y explotación forestal; el sector secundario contiene las industrias de base, bienes de equipo y consumo e industrias de alta tecnología; y el sector terciario abarca el turismo, comercio y transporte.
El documento describe los tres sectores de producción en Galicia. El sector primario emplea al 7% de los trabajadores y incluye la agricultura, silvicultura, ganadería, pesca y minería. El sector secundario emplea al 22% y comprende la industria energética, de base, de bienes de equipo y de consumo y la construcción. El sector terciario es el mayor empleador con un 71% de los trabajadores en actividades como la administración, comercio, banca, transporte y turismo.
El documento describe los tres sectores de producción: el sector primario incluye la agricultura, ganadería, pesca y explotación forestal; el sector secundario comprende las industrias de base, de bienes de equipo y consumo e industrias de alta tecnología; y el sector terciario abarca el turismo, comercio y transporte.
2. ÍNDICE
Na carta de presentación da punta Estaca de Bares sempre se inclúen as súas coordenadas como punto máis
setentrional da península Ibérica e, ademais, divisoria xeográfica entre o océano Atlántico e o mar Cantábrico. Este
enclave xa fora declarado Sitio Natural de Interese Nacional nos tempos da II República..
I. O MIRADOR
II. HOTEL DE NATUREZA
III. PEIRAO PREROMANO DE BARES
IV. PORTO DO BARQUEIRO
3. I. O Mirador
Ten sona internacional como paso obrigado para
centos de miles de aves. A este punto conducen
varias rutas migratorias de aves, especies
mariñas e terrestres.
4. II. Hotel da Natureza
Se trata de una antigua construcción militar,
cuya función era, a finales del siglo XIX, la
comunicación con los barcos mediante señales
con banderas, puesto de observación militar y
centro meteorológico. El primer faro en Estaca de
Bares entró en funcionamiento en 1850. Ya en
1939 se electrificaría y se instalaría una sirena y
un radiofaro.
5. III. Peirao prerromano de
bares
Reconocidos arqueólogos gallegos, datan su
existencia y fundación en el siglo VII a.C.(puerto
probablemente fenicio).
6. IV. Porto do Barqueiro
Moi próximo ao espazo protexido paga a pena
achegarnos á vila mariñeira do
Porto do Barqueiro e á estampa idílica do río
Sor na súa desembocadura.
7. IV. Porto do Barqueiro
Moi próximo ao espazo protexido paga a pena
achegarnos á vila mariñeira do
Porto do Barqueiro e á estampa idílica do río
Sor na súa desembocadura.