Erkek reproduktif sistem histolojisi
•Download as PPTX, PDF•
3 likes•6,648 views
Erkek üreme sisteminde yer alan organların yapısı ve işlevleri anlatılacaktır.
Recommended
Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Similar to Erkek reproduktif sistem histolojisi
Similar to Erkek reproduktif sistem histolojisi (20)
More from Ege Can Serefoglu MD FECSM
More from Ege Can Serefoglu MD FECSM (15)
Erkek reproduktif sistem histolojisi
- 1. Erkek Reprodüktif Sistem Anatomisi & Histolojisi Dr. Ege Can Şerefoğlu Biruni Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji A.B.D. İstanbul
- 2. Erkek Reprodüktif Sistem Histolojisi • Testis • İntratestiküler kanallar • Genital salgı kanalları • Aksesuar bezler • Penis
- 4. TESTİS • Ekzokrin ve endokrin salgılama özelliği – Ekzokrin sperm hücreleri – Endokrin testosteron, inhibin • Testisler karın boşluğu dışında – normal spermatogenez için 34°C-35°C olmalı
- 5. Spermatogonia (SG) Sertoli cells (SC) Primary spermatocytes (PS) Late spermatids (LS) Interstitial (Leydig) cells (IC)
- 6. TESTİS • Testiküler kapsül 3 tabakadan meydana gelmiştir. – Tunika Vaginalis – Tunika Albuginea – Tunika Vasküloza
- 7. TESTİS • T. Albuginea testisin posterior yüzeyinde kalınlaşır – mediastinum testis • M. Testis organ içerisine uzantılar verir – Testiküler septalar – 250 kadar piramidal kompartmanlara böler • lobuli testis • Her bir lobülde 1- 4 seminifer tubul
- 9. İnterstisyel doku • ST arasında bulunur – fibroblastlar, lenfatikler, kapiller damarlar – interstisyel (Leydig) hücreleri • büyük yuvarlak veya çokgen hücreler • merkezinde çekirdek • küçük lipid damlacıkları bakımından zengin eozinofilik sitoplazma • Sekonder sex özelliklerini veren testosteronu üretir.
- 10. Leydig hücreleri • Leydig H. erken fetal hayatta testosteron salgılamaya başlar. • Erkek fetusta gonad gelişimi için şart • Pubertede: – Sperm üretiminin başlaması, – Aksesuar bezlerin sekresyonu – Sekonder seks karakterlerinin gelişiminden sorumludur. • Yetişkinlerde bu görevlerin devamından sorumludur LH LH ST Bağ Doku
- 11. Leydig hücreleri • Leydig hücreleri fetal hayatın 5. ayında inaktif konuma geçer. • Leydig hücreleri puberte döneminde, salınan gonadotropinlerin etkisiyle tekrar aktifleşir ve androjen salgılamaya başlarlar.
- 12. Seminifer tübüller • Spermin içinde oluştuğu yapılar – Her testiste 250-1000 adet – 150-200 μm çapa, 30-80 cm uzunluğa sahiptir. – Günde 2 milyon sperm üretir • ST toplam uzunluğu 250 metreyi bulur • Kompleks, özelleşmiş stratifiye bir epitel – germinal (spermatojenik) epitel • Sertoli H + Spermatojenik H – Bazal membranı fibröz bağ doku ile çevrili – Düz kas hücrelerine benzer Myoid hücreler
- 13. Spermatogenez Spermiogenez • Spermiyogenezin 4 evresi • Golgi evresi • Şapka evresi • Akrozom evresi • Maturasyon evresi
- 16. Sertoli hücreleri Görevleri 1. Spermatik hücreleri için gerekli besini ve fiziksel desteği sağlar 2. Sitoplazmik artıkları fagosite eder. 3. Fruktozca zengin bir sıvı sentezler ve salgılar. 4. Birbirleriyle yaptıkları sıkı bağlantılarla spermatogenetik hücreleri içlerinde muhafaza eder – kandaki savunma hücrelerinin otoimmünitesinden korur (Kan Testis Bariyeri) 5.Androgen binding protein ve İnhibin salgılar. 6. Testiküler transferrin ile demir alınımını sağlar. 7. Antimüllerian Hormon (MIF) ile embriyogenezisde Müllerian yapıların gelişimini engeller.
- 18. Spermatojenik Hücreler • Spermatogoniumlar da Sertoli hücreleri gibi bazal lamina üzerinde – puberteye kadar görülebilen tek germ hücreleridir. – İnsanda 3 tip spermatogonium var • Tip A koyu spermatogoniumlar • Tip A açık spermatogoniumlar • Tip B spermatogoniumlar
- 19. Spermatogenez • Primer spermatositlerin bölünmesi sonucu oluşan sekonder spermatositler bir protoplazmik köprü ile hala birbirlerine bağlı haldedirler. • Birbirlerine bağlı iki sekonder spermatosit sonradan tekrar mayotik olarak bölünür ve oluşan 4 yeni hücre (spermatidler) sitokinezis tam olmadığından birbirlerine bağlı haldedirler.
- 20. Spermiyogenez • Spermiyogenez 4 evresi •Golgi evresi •Şapka evresi • Akrozom evresi • Maturasyon (olgunlaşma)
- 21. Spermiasyon • Spermatidler, oluştuktan hemen sonra Sertoli hücrelerinin yüzeyine sıkıca yapışırlar • Spermatidler spermatozoonları oluşturmak üzere metamorfoza uğrarlar. • Spermatozoonlar arasındaki sitoplazmik devamlılık kaybolur • Sertoli hücrelerinden seminifer tubul lümenine salınırlar. • Bu olaya spermiasyon denir.
- 22. Olgun sperm • 60 μm uzunluğundaki olgun insan spermatoozonu baş, orta parça ve kuyruktan oluşur. • Baş kısmı yoğunlaşmış bir çekirdek ve anterior kenarlarında dens akrozom içeren baş şapkasından meydana gelmiştir. • Baş içerisinde DNA ya da genetik materyal bulunur.
- 23. Olgun sperm • Akrozom; hyaluronidaz enzimine sahiptir. • Spermin oosit ile teması sonucu akrozom reaksiyonuyla akrozom enzimleri salınır. • Hyaluronidaz enzimi fertilizasyona yardım eder. • Mitokondriyal kılıf kuyruk hareketinin kontrolünden sorumludur. • Kuyrukta merkezi yerde 2 çift, periferde 9 çift filaman bulunur
- 24. Spermatogenezi etkileyen durumlar • Spermatogenez için, 35 ºC sıcaklık çok önemlidir. • Spermatik arteri saran pampiniform pleksus venleri sağlar. • Ters Akım Isı Değişim Sistemi (CHES) • testislere giren sıcak kan, testisten dönen soğuk kan ile soğutulur • Sıcaklık 35 ºC’nin altına düşerse • spermatik korddaki kremaster kası ve skrotumu saran dartos kası kasılır • testisleri karın boşluğuna yaklaştırır
- 25. Genital boşaltım kanalları 1.Tubuli rekti 2.Rete testis 3.Duktuli efferentes 4.Duktus epididimis 5.Duktus deferens 6.Ampulla duktus deferens 7.Duktus ejakulatorius
- 27. Rete testis & Ductus efferentes
- 28. Epididim • Duktus efferentler birleşerek tek bir duktus epididimisi meydana getirir. – Bağ dokusu ile çevrili – 5-6 metre uzunluktaki bir depo – Oldukça kıvrıntılıdır – spermatozoonlar hareketlilik ve fertilizasyon kabiliyetini kazanırlar – 3 kısım • Baş • Gövde • Kuyruk
- 29. Epididim • Bazal (kök) hücrelerden ve Kolumnar silli (esas) hücrelerden meydana gelmiş psödostratifiye epitel • Esas Hücreler: – Glikolipid/glikoprotein salgılar – Su absorbsiyonu yapar – Rezidual cisimleri yok eder – Stereosilya’ya sahip • Epididim epiteli düz kas hücreleri ile çevrili
- 31. Duktus deferens • Epididimin devamı • Uzun, düz bir tüp • Testisten inguinal bölgeye çıkar inguinal kanalı geçer ve uretraya açılır
- 32. Duktus deferens • Lümeni küçük • Epiteli psödostratifiye tip – Kolumnar epitel hücrelerinden çoğunluğu stereosilyaya sahiptir. • Lamina propria, içerisinde pek çok elastik lifler var • Kalın muskuler tabaka peristaltik kasılma ile spermleri taşır – İç ve dışta longitudinal – Ortada sirküler
- 34. Duktus deferens
- 35. Aksesuar Bezler • Ej sırasında spermle karışan sıvıları salgılar • Üreme için gerekli salgılardır • Ejakülatın %95’ini oluşturur
- 36. Seminal veziküller • Ampullar bölgede mezonefrik (Wolffian) kanalın invaginasyonuyla gelişir. – Yaklaşık 15 cm • Alt kısmı dar, düz bir duktus haline gelerek duktus deferensle birleşip ejekulator duktusu oluşturur.
- 37. Seminal veziküller • Mukozası çok sayıda ince kompleks katlantı yaparak lümeni doldurur • Katlantılar basit veya yalancı çokkatlı kolumnar epitel ile döşeli – Bol salgı granülleri • LP’da elastik lifler var • İçte sirküler ve dışta longitidünal düzenlenme gösteren düz kas tabakası
- 38. Seminal veziküller • Sekresyon globülin, askorbik asit, fruktoz ve prostoglandinlerden oluşan çok sayıda madde içermektedir.Fruktoz spermatozoonların beslenmesinde önemlidir . • Vezikülün sekresyonu ve morfolojisi testosteron hormonunun kontrolü altındadır.
- 39. Prostat • Mesanenin hemen altında yer alır – 2x3x4 cm, 20 gr – 30-50 tübüloalveolar bezin bir araya gelmesi ile oluşur. • Yetişkin prostat parankimi anatomik ve klinik açıdan 3 kısımdan oluşur; – Santral zon (submukozal bezler) – Periferal zon (prostatın asıl bezleri) – Transizyonel zon (mukozal bezler)
- 40. Prostat • Prostat düz kas lifleri içeren fibroelastik bir kapsül ile sarılıdır. • Kapsül içinde yaygın bir ven ağı bulunur. • Tübüloasinar bez yalancı ÇK kolumnar epitel ile döşeli • Bezler yoğun stroma içinde gömülü. • Stroma periferde kapsül ile devam eder. • Fibroelastik stroma içerisinde ayrıca pek çok miktarda düz kas lifleri de bulunur. – ejekülasyon sırasında kasılarak prostat salgısının boşalmasını sağlar.
- 41. Prostat • Prostat salgısı ince kıvamlı sütümsü bir sıvı olup hafifçe asidiktir. – Fibrinolizin, PSA gibi proteolitik enzimlerden zengindir. • PSA semen sıvılaşmasını sağlar • Fibrinolizin semen pıhtılaşmasını önler • Bez lümeninde corpora amylacea – kısmen kalsifiye sferik birikinti – Glikoprotein ve keratan sülfat içerir – Yaşla artar
- 42. Prostat
- 43. Bulboüretral (Cowper) Bez • 3-5 mm çaplı bir çift bez • Ürogenital diafram içinde • Tübüloasiner salgı bezleri – Mukus salan basit kolumnar epite – Ereksiyon sırasında üretrayı kayganlaştırır – Cinsel ilişki ve spermin geçişini kolaylaştırır
- 44. Penis • Silindir şeklinde 3 erektil dokudan meydana gelmiştir: – Korpora kavernoza – Korpus spongiozum (glans) • Penil üretra – büyük kısmı yalançı ÇK kolumnar epitel – Glanstta stratifiye skuamoz epitel ile devam eder – Küçük mukus salgılayan üretral bezler içerir
- 45. Penis • Penis derisi uç kısımda katlantı vererek glans penisi örter. – Prepuce – İç yüzeyinde sebase (Tyson) bezler – Nemli ve nonkeratinizedir.
- 46. Penis • Korpus kavernosum – tunika albuginea adındaki kalın fibroelastik bir kılıf ile sarılmıştır. • kollajen lifleri 2 tabaka halinde • dışta longitidünal ve içte de sirküler. – İç kısımda venöz kavernöz boşluk • Tunika uzantılarının oluşturduğu odalar • Endotel ile kaplı.
- 47. Penis
- 48. Teşekkürler Dr. Ege Can Şerefoğlu drserefoglu drserefoglu drserefoglu
Editor's Notes
- The testes develop retroperitoneally in the dorsal wall of the embryonic abdominal cavity and are moved during fetal development to become suspended in the two halves of the scrotal sac, or scrotum, at the ends of the spermatic cords (Figure 21–2). During migration from the abdominal cavity, each testis carries with it a serous sac, the tunica vaginalis, derived from the peritoneum.
- 1- Tunika Vaginalis: En dışta bulunan ve düzleşmiş mezotelyal hücrelerden oluşan tek bir tabakadır. Kapalı seröz kesenin visseral tabakası peritondan köken alır. Testisin ön ve yan yüzeylerini çevreler. Ayrıca yüzeyde skrotum üzerinde uzanarak T.vaginalisin paryetal tabakasını oluşturur. Tunika vaginalisin visseral tabakası bir bazal lamina üzerine oturmuştur. Visseral ve pariyetal tabakalar arasındaki seröz boşluk testisin serbestçe hareketine izin verir. 2- Tunika Albuginea: En belirgin tabakadır ve bazal lamina ile tunika vaginalisten ayrılmıştır. Tunika albuginea düz kas hücreleri içeren yoğun fibroelastik bağ dokusu yapısındadır. Testisin epididimise komşu olduğu posterior yüzeyde bu düz kas hücreleri daha yoğun halde bulunurlar. 3- Tunika Vasküloza: Testiküler kapsülün en iç tabakası olan tunika vasküloza ince bir areolar bağ dokusu içerisine gömülmüş olan kan damarları ağlarından oluşmuştur.
- the tunica albuginea thickens on the posterior side to form the mediastinum testis. From this fibrous region, septa penetrate the organ and divide it into about 250 pyramidal compartments or testicular lobules (Figures 21–2 and 21–3).
- Leydig hücreleri genellikle tubuller arasındaki üçgen şeklindeki bölgelerde sık gruplar halinde bulunur. Sitoplazmaları ışık mikroskobunda genellikle vakuollü görünümdedir. Çekirdekte kaba kromatin granülleri ve belirgin bir çekirdekçik bulunur. İki çekirdekli Leydig hücreleri yaygındır. Sitoplazma inklüzyon yönünden oldukça zengindir. İnklüzyonlar içerisinde en önemli olanı lipid damlacıklarıdır. İnsanda, sitoplazmada ayrıca çubuk şekilli lipofuksin pigmenti içeren kristalloidler de görülebilir; bunlara Reinke kristalleri denmektedir.
- Her bir seminifer tubul oldukça kıvrıntılıdır ve yaklaşık 150-200 μm çapa, 30-80 cm uzunluğa sahiptir. Tubuller serbest kör uçlar veya anastomoz gösteren büklüntüler şeklinde başlar. Her lobülün apeksinde tubul kıvrıntılı özelliğini kaybeder ve düz tubul haline geçer.
- Spermatogenez ve spermiogenez
- Seminifer tubul kompleks bir germinal ya da seminifer epitel ile döşelidir. İnce bir bazal lamina üzerine oturmuş olan epitel dıştan özelleşmiş fibröz doku ile sarılmıştır, bu kısma sınırlayıcı ya da peritubuler doku adı verilir. Peritubuler doku içerisinde çok miktarda bağ dokusu lifleri, yassılaşmış fibroblastlar ve düz kas hücresi özelliği gösteren myoid hücreler bulunur. Spermatozoonların tubul içerisinde hareketine yardım eder.
- Each Sertoli cell supports 30-50 developing germ cells.
- Uzun, prizmatik şekilli bu hücreler bazal lamina üzerine oturmuştur. Bazal laminadan seminifer tubul lümenine uzanır ve gelişmekte olan spermatogenik hücrelere kriptalar sağladığı için düzensiz apikal ve lateral hücre membranlarına sahiptirler.Ökromatik Sertoli hücre çekirdeği 7-9 nm kalınlığında filamentöz bir kılıfla çevrilmiştir ve hücre tabanının biraz yukarısında yer alır.Oval veya üçgen şekilli büyük soluk çekirdek derin invaginasyonlarla karakterizedir ve 1-2 adet belirgin çekirdekçik içerir. Çekirdeklerin sahip oldukları karakteristik çekirdekçikler bu hücrelerin spermatogenik hücrelerden ayırt edilmesinde oldukça önemli bir kriterdir; çekirdekçik oldukça belirgindir, merkezi asidofil kısmın periferinde bazofil materyal kümeleri görülür. Tespit edilmiş preparatlarda sitoplazma retiküler görünümdedir, içerisinde küçük fibriller, lipid damlacıkları, küçük uzamış mitokondriyonlar bulunur.
- 1-Tip A koyu spermatogoniumlar:Koyu boyanan ovoid bir çekirdeğe sahiptir Reserv (stem) hücreler olarak görev yaparlar ve bölünerek spermatogoniumların sayısını korurlar aynı zamanda tip A açık spermatogoniumları oluştururlar. 2- Tip A açık spermatogoniumlar: Açık boyanan ovoid çekirdekleri vardır. Mitotik bölünmelerle tip B spermatogoniumları ve diğer tip A açık spermatogoniumları oluşturur. 3- Tip B spermatogoniumlar: Nüklear membrana yakın bulunan koyu boyanmış kromatin yığınları içeren küresel çekirdekleri bulunur.Tip B spermatogoniumlar mitoz ile bölündüklerinde meydana gelen yavru hücrelerin hepsi primer spermatositlere differansiye olurlar.
- Sekonder spermatositler primer spermatositlerin yarısı kadar olup, lümene daha yakın bulunurlar. Sekonder spermatositler spermatidleri oluşturmak üzere çok kısa zamanda bölündüklerinden seminifer tubul kesitlerinde oldukça güç görülebilirler. Buradaki bölünme II. Mayoz bölünmedir, oluşan her bir spermatidde 23 kromozom bulunur (haploid sayı). Bölünme ile sekonder spermatositler daha da küçülür. Oluşan spermatidler artık lümene çok yakındır
- Spermiogenezis 4 evrede özetlenebilir: •Golgi evresi: İlk önce Golgi bölgesinde bulunan pek çok sayıdaki küçük vesiküller içerisinde küçük granüller görülür, bunlar tek büyük bir granül olan akrozomu meydana getirmek üzere birleşirler. Akrozom bir akrozomal vesikül içerisindedir. Bu yapı Golgi bölgesi ile çekirdek arasında yer alır. Akrozomal vesikül bir membran ile çevrilidir, bu membran Golgi bölgesinden köken alır. •Şapka evresi: Akrozomal vezikül nüklear membran yüzeyi üzerinde büyümeye başlar ve sonuçta nüklear yüzeyin yaklaşık yarısını örter hale gelir. Golgi apparatus bundan sonra yerini terk eder çekirdeğin diğer kutbuna doğru uzaklaşır. • Akrozom evresi: Vesikül akrozom şeklinde yoğunlaşmıştır ve çekirdek üzerinde baş şapkasını meydana getirir; tabakaları arasında akrozom bulunur. Akrozom; hyaluronidaz, asit fosfataz, nöraminidaz ve tripsin benzeri proteaz olan akrozin gibi hidrolitik enzimleri içerir. Çekirdek yoğunlaşır, hafifçe düzleşir ve incelip uzar, hücre membranının üzerine doğru ilerler ve burada tam bir sperm başını oluşturur. Bu ana kadar sitoplazma içerisinde degişikliklere uğramış olan mitokondriyonlar bazal sentriol ve annulus arasındaki bölgeye geçer; burada flagellumun etrafında spiral ya da heliks şeklinde düzenlenerek mitokondriyal kılıfı oluşturur. Böylece sitoplazmanın büyük bir kısmı kalıntı haline gelir • Maturasyon (olgunlaşma) evresi: Residüel (kalıntı) cisimcikler atılır. Olgun spermatozoon’un çekirdek, orta parça ve kuyruğu etrafında yalnızca çok ince bir sitoplazma kalmıştır. Residüel cisimciklerin Sertoli hücreleri tarafından fagosite edilir. Fagositozdan sonra germ hücrelerinin lipid içeriği Sertoli hücreleri sitoplazmasında tutulur. Kuyruk yapısal yönden bir silyuma benzer, içerisinde aynı sayıda ve aynı düzenlenmede longitidünal filamanlar yer alır.Spermatozoon olgunlaşmasının son basamağı kapasitasyon olarak bilinir ki bu da dişilere ejakülasyondan sonra görülür.
- Tubuli Rekti Seminifer tubuller her lobulün apeksinde düz tubulü meydana getirmek üzere birleşirler. Kısa olan düz tübül kıvrıntı ve büklüntülerden yoksundur. Yaklaşık 25 mikron çapa sahiptir. Tubuli rektinin seminifer tubullerden başladığı yerden itibaren tubuli rektide spermatogenik hücreler kaybolur. Yalnızca Sertoli hücreleri görülür. Sertoli hücreleri tubuli rektinin basit prizmatik epitelini oluşturur. Bu hücreler yağ damlacıklarından zengindir. Epitel bir bazal lamina üzerine oturur. Epiteli çevreleyen gevşek bağ dokusunda düz kas hücreleri bulunmaz. Rete Testis Düz tübüller mediastinum testisin dens bağ dokusu içerisine doğru seyreder ve burada anostomoz gösteren kanallar halinde bir ağ oluşturulur.Buna rete testis denir. Düzensiz boşluklar görünümünde olan rete testis basit kübik veya yassı epitel ile döşelidir.Tubuli rekti ve rete testis lümenlerinde spermatozoonların nadiren görülmeleri bu hücrelerin bu yollardan süratle geçtiklerin düşündürmektedir
- Rete testis (R) channels have simple cuboidal epithelium and are usually embedded in dense connective tissue. The efferent ductules (E) that drain the rete testis have a lining with a characteristic scalloped appearance in section, consisting of patches of simple cuboidal cells with water-absorbing microvilli alternating with patches of taller cells with cilia (arrows)
- Epididimiste meydana gelen değişiklikler; • Nuklear DNA yoğunlaşması. Sperm başı boyutunda azalma. • Sitoplazma miktarında azalma. Sperm hücrelerinde incelme. • Plasma membranının lipid, protein ve glikozilasyonunda değişiklik. • Dış akrozomal membranda değişiklik (dekapasitasyon).
- (a) The long, coiled duct of the epididymis (DE), where sperm undergo maturation and short-term storage, is enclosed by connective tissue with many blood vessels (V) and covered by a capsule and the tunica vaginalis (TV). The duct is lined by a pseudostratified columnar epithelium with long stereocilia (arrows). (X140; H&E) (b) The columnar epithelium of the epididymal duct is surrounded by a thin circular layer of smooth muscle (SM) cells and its lumen contains sperm (S). The smooth muscle becomes thicker and a longitudinal layer develops in the body and tail of the epididymis. (X400; H&E) (c) The inset photo shows the epithelium with tall principal cells (P) with stereocilia and fewer small basal stem cells (B). Intraepithelial lymphocytes are also commonly seen in the epididymal duct. (X500; H&E)
- Prostata girmeden önce ampulla denilen iğ biçimli bir genişleme yapar. epithelium is thicker and more extensively folded Prostat içine girdiğinde daralarak duktus ejakulatorius adını alır. İki duktus ejakulatorius, utrikulus prostatikusun iki yanından uretraya açılır.
- Seminal vesiküller seminal sıvının yapışkan kısmının salgılanmasından ve depolanmasından sorumlu olan bir bezdir. Seminal vesiküller içerisinde ölümden sonra bir miktar spermatozoon görülebilir; bunlar muhtemelen geriye doğru akış ile buraya gelmişlerdir, seminal vesiküller gerçekte spermatozoonların depo edildikleri bir yer değildir.
- •Sentral (merkezi) zon: Ejakulator duktusu sarar, bez dokusunun %25’ini içerir. Prostatın karsinom ve inflamasyona dirençli bölgesidir. Son çalışmalarda, bu zonun embriyolojik açıdan gelişen prostata mezonefrik duktusun inklüzyonuyla meydana geldiği ileri sürülmüştür. •Periferal zon: Prostat bez dokusunun %70’ini içerir. Merkezi zonu sarar ve bezin posterior ve lateralini işgal eder. Prostatik karsinomların ve inflamasyonların çoğu bu zonda gelişir. •Transitional zon: Prostatik üretrayı sarar, prostatik bez dokusunun %5’ini ve mukozal bezleri içerir. Yaşlılıkta bu bölgedeki parankim hücreleri hiperplaziye uğrar ve epitel hücrelerinde nodular kitleler oluşur. Dolayısıyla gelişen bu noduller prostatik üretraya baskı yaparak ürinasyonu zorlaştırır. Bu durum benign prostatik hiperplazia (BPH) olarak bilinir. •Periüretral zon: Mukozal ve submukozal bezleri içerir. BPH’nin ileri aşamasında bu zonda patolojik büyüme izlenir. Bu büyüme üretral basınca neden olur ve mesaneden ürin sızması gerçekleşir.