Este documento fornece um resumo sobre espécies exóticas invasoras em Pernambuco, Brasil. Ele discute a construção de uma estratégia estadual para lidar com espécies invasoras, lista plantas e animais invasores no estado, e examina o problema em unidades de conservação e na ilha de Fernando de Noronha.
Espazo que abrangue a costa desde a punta do Penedo do Corvo, ao leste, ata punta Corbeira (no inicio da praia de Lóngara), ao oeste, e un tramo do curso baixo do Regueiro da Barranca que desemboca na praia de Arealonga (concellos de Ribadeo e Barreiros).
É unha área costeira na que alternan cantís, cabos, illotes e praias (Arealonga, Reinante, As Catedrais, O Esteiro, Marbadas, Cabalar e Os Castros) dun grande interese xeolóxico, ecolóxico e paisaxístico
O maior interese do espazo reside nos cantís traballados polo mar nos xistos e areiscas da rasa de Ribadeo. A intensa erosión e a disposición dos estratos da lugar a formacións moi curiosas e espectaculares.
Este documento fornece um resumo sobre espécies exóticas invasoras em Pernambuco, Brasil. Ele discute a construção de uma estratégia estadual para lidar com espécies invasoras, lista plantas e animais invasores no estado, e examina o problema em unidades de conservação e na ilha de Fernando de Noronha.
Espazo que abrangue a costa desde a punta do Penedo do Corvo, ao leste, ata punta Corbeira (no inicio da praia de Lóngara), ao oeste, e un tramo do curso baixo do Regueiro da Barranca que desemboca na praia de Arealonga (concellos de Ribadeo e Barreiros).
É unha área costeira na que alternan cantís, cabos, illotes e praias (Arealonga, Reinante, As Catedrais, O Esteiro, Marbadas, Cabalar e Os Castros) dun grande interese xeolóxico, ecolóxico e paisaxístico
O maior interese do espazo reside nos cantís traballados polo mar nos xistos e areiscas da rasa de Ribadeo. A intensa erosión e a disposición dos estratos da lugar a formacións moi curiosas e espectaculares.
Inclúe os concellos de Allariz, A Bola, Rairiz de Veiga e Vilar de Santos. O territorio está artellado arredor dos vales do Arnoia e Limia e os macizos montañosos que os separan. É unha área que acolle importantes valores naturais e culturais.
É un espazo repartido en dúas zonas nos vales dos ríos Rodil e do Bidueiro, ambolosdous afluentes do Eo que forman profundos vales nos que se conservan fragas atlánticas de grande naturalidade. En terreos dos concellos de A Fonsagrada, A Pontenova e Ribeira de Piquín.
Guia Prático para a identificação de Plantas Invasoras em Portugal - apresent...Hélia Marchante
O documento apresenta um guia prático para identificação de plantas invasoras em Portugal, incluindo (1) informações sobre como o guia está organizado e espécies cobertas, (2) novas espécies adicionadas e análise de risco das espécies, e (3) pedido para mapear plantas invasoras em um site online.
Introdução ao tema das invasões biológicas
Sessão de apresentação ao tema das invasões biológicas visualizada no Workshop prático sobre Plantas Invasoras – identificação e mapeamento. Este Workshop insere-se numa série de Workshops que têm como objetivo aumentar a sensibilização sobre o tema e dinamizar a plataforma de ciência participativa para o mapeamento de plantas invasoras em Portugal.
O documento discute o problema da invasão de Acacia longifolia em Portugal e as possíveis soluções de controle biológico. A espécie foi introduzida no século XX para estabilização de dunas, mas agora invade extensas áreas. Controle mecânico e químico são caros e pouco efetivos devido ao grande banco de sementes. O controle biológico usando o inseto Trichilogaster acaciaelongifoliae é uma alternativa sustentável estudada, podendo reduzir a produção de sementes em
Sorprendeuse Roque unha mañá cunha variada mostra de laranxas, limóns, mandarinas e outros froitos semellantes e decideu facer un achegamento a todos os que puidera atopar.
O concello de Vimianzo está situado, na súa maior parte, no núcleo do Val de Soneira -o val do río Grande-. Conta con dous pequenos tramos de litoral, na costa ao mar aberto e no interior da Ría de Camariñas. Está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
A ría de Corme e Laxe está situada na Costa da Morte. Ábrese entre as puntas do Roncudo (ao norte) e Laxe (ao sur), na saída ao mar do río Anllóns. Nesta ría pódense distinguir dúas áreas diferenciadas: o interior, formado polo esteiro do Anllóns, protexido da forza do mar por unha barra de area de 2 km; e o resto do espazo, máis aberto, rochoso e recortado con algunhas zonas abrigadas nas que hai praias. As vilas máis importantes son Corme, Ponteceso e Laxe. Está protexida no LIC/ZEC “Río Anllóns” e “Costa da Morte” e na ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Ponteceso está situado na marxe dereita da ría de Corme e Laxe e na costa de mar aberto, entre as puntas do Roncudo e Queimada. Os principais núcleos de poboación son Ponteceso e Corme. Acolle áreas de grande valor paisaxístico e biolóxico asociados ás costas e ao río. Está protexida nos LICs/ZECs “Costa da Morte” e “Río Anllóns” e na ZEPA “Espazo Mariño da Costa da Morte”.
O concello de Laxe está situado no corazón da Costa da Morte, entre a ría de Corme e Laxe e o litoral de mar aberto. Ten unha costa moi diversa na que se alternan grandes areais e marismas, ría, enseadas, cabos, illotes, furnas... con tramos expostos e protexidos, zonas baixas e elevados cantís. É dun grande interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte” e na Paisaxe Protexida “Penedos de Traba e Pasarela”.
O concello de Camariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
CABANA DE BERGANTIÑOS está situado no fondo e na banda sur da ría de Corme e Laxe, onde ten un amplo tramo de litoral, en parte protexido nos LICs/ZECs “Río Anllóns” e “Costa da Morte”.
O concello de Malpica de Bergantiños forma parte do tramo de litoral coñecido como Costa da Morte, unha sucesión de cantís abruptos entre os que se atopan algunhas praias e que inclúe as illas Sisargas.
Acolle importantes valores naturais e culturais. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Carballo forma da parte da Costa da Morte, unha costa exposta aberta ao océano e moi diversa, na que se alternan grandes areais e marismas, enseadas cabos, illas... con zonas baixas e elevados cantís. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de Arteixo atópase na fachada atlántica, no comezo do tramo de costa coñecido como “A Costa da Morte”. Nos seus 19 km de costa atópanse cantís de distintas alturas, esteiros, coídos e extensos areais. É unha costa dun grande valor ecolóxico, paisaxístico e xeolóxico, cunha importante actividade industrial e turística. Unha parte está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
O concello de A Laracha ten unha única parroquia que da ao mar, Caión. Está situada na Costa da Morte e ten un litoral que alterna cantís e areais de grande valor paisaxístico e biolóxico.
A costa comprendida entre a Punta de Mera e Torella é un espazo de mar aberto que separa as rías da Coruña e Betanzos-Ares. Un espazo de enormes valores paisaxísticos e ecolóxicos.
É unha ría curta e ampla, que se abre entre as puntas do Seixo Branco e Herminia, cunha separación de 4 km, e unha lonxitude total de 14 km, dos que case a metade corresponden á chamada ría do Burgo formada polo esteiro do Mero, que está separada da parte máis ancha pola frecha de Santa Cristina.
O concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
O concello da Coruña ten unha costa moi recortada e variada, parte na ría, onde se atopa o porto da cidade, e parte en mar aberto onde se suceden cantís e fermosas praias como as de Orzán e Riazor.
2. Xénero Calocedrus.
Formado por catro especies:
-Calocedrus decurrens, do oeste de
Norteamérica
-Calocedrus formosana, Calocedrus
macrolepis e Calocedrus rupestris do
leste de Asia, máis escasas na natureza.
Calocedrus rupestris, endémico das
rochas calcarias do norte de Vietnam
foi descrito por primeira vez no ano
2004.
CLASE
pinopsida
ORDE
pinales
FAMILIA
cupresáceas
3. As follas son escamas de entre 1 e 8 mm de lonxitude, dispostas en pares
opostos e próximos que semellan verticilos de catro, planas nas caras e
dobradas nos laterais.
Os conos masculinos miden entre 4 e 8 mm, e os femininos, formados por seis
escamas, poden medir de 10 a 30 mm de longo.
Follas de
Calocedrus
rupestris
8. FLORES
Os conos masculinos son globulares, de cor dourada, miden 3 mm
e aparecen en grupos no remate das ponlas.
Os femininos son ovoides, de cor verde, e están formados por seis
escamas.
9. CONOS
Maduran un ano despois da
fecundación. Son de cor
castaña, miden de 15 a 25
mm, son ovoides, estreitos e
rematados en punta. Abren
para soltar ata catro
sementes con ás.
10. USOS:
A madeira, lixeira e blanda emprégase en marquetería, para tallas e
na fabricación de lapis. A súa tona quéimase para aromatizar
ambientes, polo que se coñece co nome de cedro do incenso.
Cultívase como ártbore ornamental para parques e xardíns.