Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 17 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale była uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze, zwłaszcza na skrzyżowaniu z DTŚ-ką i na ul. Toszeckiej, gdzie zlikwidowano pasy ruchu dla rowerów. Przewidywana zmiana przebiegu nigdy nie została zakończona. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania. Najbardziej zaniedbany jest odcinek z Czechowic do Pyskowic, który biegnie drogą nr 901. Oba miasta miały wykonać niezbędną dokumentację, ale Gliwice zrezygnowały po rozstrzygnięciu przetargu, a Pyskowice nie uzgodniły gotowej dokumentacji wykonanej przez firmę Fojud z Poznania.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 3 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale byłą uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze. Drogi tłuczniowe są mocno zdewastowane i na kilku odcinkach nie nadają się do jazdy rowerem, a drogi dla rowerów również wymagają remontu lub modernizacji. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania - nieco lepiej oznakowany jest początkowy odcinek, wspólny z trasą nr 15. Tablic informacyjnych i drogowskazów na tej trasie nigdy nie było.
Miasto od 2014 r. udaje, że wykonuje projekt modernizacji tej trasy, ale projektant poinformował, że dokumentacja dotyczy czegoś zupełnie innego i jest niezgodne z koncepcją infrastruktury rowerowej, wykonanej dla Miasta w 2013 r. przez Inkom Katowice.
Trasa nr 33 została umieszczona w koncepcji głównych tras rowerowych dla GZM jako połączenie Gliwic z Tychami. Wykorzystuje wcześniejszą koncepcję trasy nr 371 z Gliwic przez Chudów do Mikołowa. Jest oznakowana w granicach Gminy Gierałtowice jeszcze pod starym numerem. Od poprzedniego audytu w 2012 r. wiele się zmieniło. Przede wszystkim powstała droga dla rowerów wzdłuż ul. Bojkowskiej, a w budowie jest substandardowy odcinek drogi dla rowerów od stacji wąskotorówki. Trasa te jest uczęszczana przez rowerzystów, mimo braków w infrastrukturze rowerowej. Potrzebne są dalsze działanie inwestycyjne i remontowe, żeby można było oznakować w całości gliwicki odcinek tej trasy.
Gliwickie odcinki tras rowerowych nr 15 i 376 należą do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ po deszczu nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 17 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale była uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze, zwłaszcza na skrzyżowaniu z DTŚ-ką i na ul. Toszeckiej, gdzie zlikwidowano pasy ruchu dla rowerów. Przewidywana zmiana przebiegu nigdy nie została zakończona. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania. Najbardziej zaniedbany jest odcinek z Czechowic do Pyskowic, który biegnie drogą nr 901. Oba miasta miały wykonać niezbędną dokumentację, ale Gliwice zrezygnowały po rozstrzygnięciu przetargu, a Pyskowice nie uzgodniły gotowej dokumentacji wykonanej przez firmę Fojud z Poznania.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 3 należy do najstarszych z gliwickich tras rowerowych. Miała szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale byłą uczęszczana przez rowerzystów. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło, przeważnie na gorsze. Drogi tłuczniowe są mocno zdewastowane i na kilku odcinkach nie nadają się do jazdy rowerem, a drogi dla rowerów również wymagają remontu lub modernizacji. Już w 2012 r. na trasie były tylko resztki oznakowania - nieco lepiej oznakowany jest początkowy odcinek, wspólny z trasą nr 15. Tablic informacyjnych i drogowskazów na tej trasie nigdy nie było.
Miasto od 2014 r. udaje, że wykonuje projekt modernizacji tej trasy, ale projektant poinformował, że dokumentacja dotyczy czegoś zupełnie innego i jest niezgodne z koncepcją infrastruktury rowerowej, wykonanej dla Miasta w 2013 r. przez Inkom Katowice.
Trasa nr 33 została umieszczona w koncepcji głównych tras rowerowych dla GZM jako połączenie Gliwic z Tychami. Wykorzystuje wcześniejszą koncepcję trasy nr 371 z Gliwic przez Chudów do Mikołowa. Jest oznakowana w granicach Gminy Gierałtowice jeszcze pod starym numerem. Od poprzedniego audytu w 2012 r. wiele się zmieniło. Przede wszystkim powstała droga dla rowerów wzdłuż ul. Bojkowskiej, a w budowie jest substandardowy odcinek drogi dla rowerów od stacji wąskotorówki. Trasa te jest uczęszczana przez rowerzystów, mimo braków w infrastrukturze rowerowej. Potrzebne są dalsze działanie inwestycyjne i remontowe, żeby można było oznakować w całości gliwicki odcinek tej trasy.
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 6 jest najstarszą z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre również zniszczone lub niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Powstaje coraz więcej dróg dla rowerów, ale ich standard jest przypadkowy i zupełnie nieskoordynowany z otoczeniem. Z jednej strony ta infrastruktura rowerowa nie spełnia oczekiwań rowerzystów i nikogo nie przyciąga, żeby ją używać, a z drugiej brak jest informacji, gdzie tą infrastrukturę można znaleźć, żeby z niej skorzystać. Może te uwagi dadzą komuś do myślenia z korzyścią dla potencjalnych użytkowników infrastruktury rowerowej.
W Gliwicach od wielu lat wykonany jest tylko niewielki odcinek trasy rowerowej nr 4. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a znaki malowane niezbyt dobrze świadczą o ich gospodarzach. Druga część audytu to propozycja przedłużenia trasy do centrum miasta. Większość proponowanych prac ogranicza się do oznakowania. Pozostałe prace warto wykonać, ale nie musi to nastąpić równocześnie z oznakowaniem.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Obwodowa trasa Rowerowa to nie to, o co chodzi rowerzystom, nigdy tym czymś nie będzie i nigdy tego nie zastąpi. Podręczniki i instrukcje mówią wyraźnie, jakie cechy powinna mieć trasa rowerowa. Audyt wylicza większość zauważonych mankamentów, ale też zauważa nieliczne zalety omawianej trasy.
Audyt jest próbą podsumowania, co zostało zrobione, a co pozostało do zrobienia, aby wykorzystać dawne linie kolejowe jako drogę dla rowerów.
A audycie zostały wykorzystane ogólnodostępne fragmenty map i zdjęcia, w tym spora ilość zdjęć z portalu https://www.bazakolejowa.pl/. Niniejszym dziękuję autorom zdjęć z tego portalu za zgodę na ich publikację w tym audycie.
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
Planowana trasa rowerowa nr 380 ma połączyć Stare Gliwice z rezerwatem przyrody „Las Dąbrowa” i Brzezinką, którędy przebiega istniejąca już trasa nr 395. Trasa w całości prowadzi istniejącymi ulicami i drogami, z których niektóre wymagają modernizacji.
Jest to jeden z najstarszych w województwie śląskim odcinków tras rowerowych. Jego atutem jest stosunkowo dobra nawierzchnia, a poważną wadą prawie nie istniejące już oznakowanie. turystyczne.
W 2012 r. odbył się poprzedni audyt tej trasy - wyniki są pod adresami:
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016a
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016b
Audyt jest próbą naszkicowania, jak wygląda infrastruktura rowerowa.na terenie Zawiercia. Ogólnie stanowi drobny ułamek tego, co być powinno, a to co jest, dalekie jest jeszcze od stworzenia jakiego systemu i osiągnięcia dobrego standardu.
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 6 jest najstarszą z gliwickich tras rowerowych. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a pozostałe są uszkodzone lub wypłowiałe. Tablice informacyjne częściowo są nieaktualne, a niektóre również zniszczone lub niewłaściwie powieszone. Drogi dla rowerów to w wielu przypadkach bardzo nielubiane przez rowerzystów przysłowiowe śmieszki. Niektóre drogi również proszą się o remont, ponieważ nie bardzo nadają się do jazdy rowerem.
Powstaje coraz więcej dróg dla rowerów, ale ich standard jest przypadkowy i zupełnie nieskoordynowany z otoczeniem. Z jednej strony ta infrastruktura rowerowa nie spełnia oczekiwań rowerzystów i nikogo nie przyciąga, żeby ją używać, a z drugiej brak jest informacji, gdzie tą infrastrukturę można znaleźć, żeby z niej skorzystać. Może te uwagi dadzą komuś do myślenia z korzyścią dla potencjalnych użytkowników infrastruktury rowerowej.
W Gliwicach od wielu lat wykonany jest tylko niewielki odcinek trasy rowerowej nr 4. Od poprzedniego audytu w 2012 r. niewiele się zmieniło. Brakuje coraz więcej znaków, a znaki malowane niezbyt dobrze świadczą o ich gospodarzach. Druga część audytu to propozycja przedłużenia trasy do centrum miasta. Większość proponowanych prac ogranicza się do oznakowania. Pozostałe prace warto wykonać, ale nie musi to nastąpić równocześnie z oznakowaniem.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany środkowy odcinek tej trasy: droga dla rowerów wzdłuż ul. Gaudiego, której istnienie ogranicza się do ednego znaku C-13 przy skrzyżowaniu z ul. Kozielską, oraz dDroga dla rowerów wzdłuż ul. Gutenberga. Na początku trasy brak jest połączenia z rezerwatem – niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów przez ul. Kozielską. Brak jest drogi dla rowerów wzdłuż ul. Nobla i niezbędna jest modernizacja ścieżki prowadzącej do ul. Bydgoskiej w Brzezince.
Poprzedni audyt został wykonany po upublicznieniu dokumentacji projektowej Drogowej Trasy Średnicowej. Wymienione zostały liczne błędy projektowe, świadczące o tym, że projektanci nie mieli zupełnie pojęcia o projektowaniu infrastruktury rowerowej. Był czas na poprawienie błędów. Niestety urzędnicy nie potraktowali tych uwag poważnie i DTŚ-kę oddano do użytku ze wszystkimi wymienionymi błędami, a do tego doszły nowe, których w tej dokumentacji nie było. W nowym audycie do planów z infrastrukturą rowerową zostały dodane zdjęcia, jak te błędy wyglądają obecnie.
Obwodowa trasa Rowerowa to nie to, o co chodzi rowerzystom, nigdy tym czymś nie będzie i nigdy tego nie zastąpi. Podręczniki i instrukcje mówią wyraźnie, jakie cechy powinna mieć trasa rowerowa. Audyt wylicza większość zauważonych mankamentów, ale też zauważa nieliczne zalety omawianej trasy.
Audyt jest próbą podsumowania, co zostało zrobione, a co pozostało do zrobienia, aby wykorzystać dawne linie kolejowe jako drogę dla rowerów.
A audycie zostały wykorzystane ogólnodostępne fragmenty map i zdjęcia, w tym spora ilość zdjęć z portalu https://www.bazakolejowa.pl/. Niniejszym dziękuję autorom zdjęć z tego portalu za zgodę na ich publikację w tym audycie.
Audyt koncepcji sieci tras rowerowych dla LGD "Leśna Kraina" i LGD "Brynica to nie granica", nie spełniająca żadnych standardów, które kwalifikowałyby ją do realizacji. Obie LGD obejmują sporą część terenu powiatów gliwickiego, tarnogórskiego. lublinieckiego i będzińskiego.
Planowana trasa rowerowa nr 380 ma połączyć Stare Gliwice z rezerwatem przyrody „Las Dąbrowa” i Brzezinką, którędy przebiega istniejąca już trasa nr 395. Trasa w całości prowadzi istniejącymi ulicami i drogami, z których niektóre wymagają modernizacji.
Jest to jeden z najstarszych w województwie śląskim odcinków tras rowerowych. Jego atutem jest stosunkowo dobra nawierzchnia, a poważną wadą prawie nie istniejące już oznakowanie. turystyczne.
W 2012 r. odbył się poprzedni audyt tej trasy - wyniki są pod adresami:
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016a
http://www.slideshare.net/proso2/audyt-gliwice016b
Gliwicki odcinek trasy rowerowej nr 395 został wykonany jakieś 10 lat temu. Tras ma szereg usterek, których nigdy nie usunięto, ale jest uczęszczana przez rowerzystów. Najbardziej zaniedbany jest odcinek przy skrzyżowaniu ul. Wyszyńskiego z ul. Gutenberga. Trasa była oznakowana niestandardowo - obecnie znaki zachowały się głównie na terenie Os. Brzezinka.
Dotychczas około 10 lat temu został wykonany końcowy odcinek tej trasy wzdłuż ul. Kozielskiej i ul. Wyczółkowskiego. Droga dla rowerów a ma nawierzchnię ze żwiru i 2 niezbyt starannie wykonane przejazdy dla rowerzystów przez ul. Gaudiego i ul. Wyczółkowskiego. Pierwsza wersja projektu trasy nr 395a została wykonana równolegle z projektem trasy nr 395, a jego aktualizacja nastąpiła w 2008 r., lecz projekt ten nigdy nie został zrealizowany.
Szlak Beboków w Katowicach - 45 figurek beboków w 40 miejscachPiotr Rościszewski
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już czwarta wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca lutego 2024 r., zastępując wersję III znajdującą się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjabeboki232pdf.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. podkarpackim oraz ciekawostki w ich otoczeniu.
https://www.slideshare.net/proso2pl/prelekcjalaweczki24cz5podkpdf
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek. Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia beboków (straszydeł) w Katowicach.
To już trzecia wersja prelekcji o katowickich bebokach, która uwzględnia figurki postawione do końca października 2023 r., zastępując wycofaną wersję II. Zamieszczona ostatnio wersja IV znajdujące się pod adresem https://www.slideshare.net/slideshows/szlak-bebokw-w-katowicach-45-figurek-bebokw-w-40-miejscach/266534014
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu trzecia z siedmiu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego, które obecnie znalazły się w części 7, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz3w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświecony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną z uwagi na ograniczenie wielkości plików na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim. Poprzednia wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2aw6pdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz2bw6pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatniego roku.
W 2022 r. istniało 57 tężni, a obecnie jest ich 74. Analogicznie w budowie były 5 tężni, a obecnie 6. W 2022 r. w planach było 26 tężni, a obecnie jest ich 23. Fontann solankowych było 7, a obecnie kolejna jest w trakcie budowy. Inhalatoria solankowe były 3, a przy jednej z tężni powstało czwarte.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu piąta z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego i łódzkiego.
Poprzednia wersja dotycząca również województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego, które obecnie znalazły się w części 6, znajduje się pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z sześciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 5 dotycząca również województw mazowieckiego i łódzkiego znajduje się pod adresemhttps://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz5w5pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja drugiej z czwartej części cyklu poświęconego tężniom w woj. opolskim i w woj. małopolskim. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie22cz4w2pdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku, zwłaszcza w woj. małopolskim.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
W woj. opolskim w 2022 r. istniało 10 tężni, a obecnie jest ich 15. Analogicznie planowanych było 9 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest 6 dalszych.
W woj. małopolskim w 2022 r. istniało 50 tężni, a obecnie jest ich aż 57. Analogicznie planowanych było 27 kolejnych tężni, a obecnie planowanych jest aż 29 dalszych.
Ławeczki z rzeźbami i inne ciekawe rzeźby z woj. śląskim oraz ciekawostki w ich otoczeniu. W wersji IV prezentowane jest znacznie więcej obiektów, niż w wersji III https://www.slideshare.net/proso2/prelekcja-laweczki21-cz1slw3
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
W nowej wersji plik stanowiący obecnie część 3 został podzielony na części 3 i 7.
Nowa wersja części 3 dotycząca województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz3w6newpdf
Nowa wersja części 7 dotycząca województw pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz7w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu ostatnia w 2022 r. z pięciu części cyklu poświęconego tężniom, w której prezentowane są tężnie w Polsce z województw mazowieckiego, łódzkiego, świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego.
Poprzednia wersja jako część 3 dotycząca również województw dolnośląskiego, wielkopolskiego, lubuskiego, zachodniopomorskiego, pomorskiego, kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego znajduje się pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz3w4, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat.
W najnowszej wersji z 2023 r. plik stanowiący obecnie część 5 został podzielony na części 5 i 6.
Nowa wersja części 5 dotycząca województw mazowieckiego, łódzkiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz5w6newpdf
Nowa wersja części 6 dotycząca województw świętokrzyskiego, lubelskiego i podkarpackiego jest pod adresem https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz6w6newpdf
Można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu informacje czwarta część cyklu o tężniach w woj. opolskim i woj. małopolskim https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz4w3newpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu niecałego roku.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
W załączeniu nowa wersja pierwszej z czterech części cyklu poświęconego historii tężni, tężniom poza granicami Polski i ważniejszymi tężniami w Polsce. Poprzednia wersja jest pod adresem https://www2.slideshare.net/proso2/prelekcja-teznie20-cz1w5. W porównaniu z poprzednią wersją dodano informacje o ważniejszych tężniach w Polsce.
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Trwa moda na budowę tężni solankowych, jako miłego dla oka elementu architektury parkowej i zarazem pożytecznego urządzenia do poprawiającej zdrowie inhalacji naszych dróg oddechowych.
Obecnie cykl poświęcony tężniom liczy 7 części, w tym drugą część podzieloną na 2 partie: A i B dotyczącą tężni w woj. śląskim.
Nowa wersja jest pod adresami https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7anewpdf i https://www.slideshare.net/proso2/prelekcjateznie23cz2w7bnewpdf, więc można porównać jak dużo zmieniło się w ciągu ostatnich dwóch lat .
Z uwagi na wykorzystanie cudzych zdjęć na zasadzie cytowania, materiał może być wykorzystany wyłącznie w celach niekomercyjnych.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia gąsek w Gąsiorowicach - wsi w powiecie strzeleckim w gminie Jemielnica.
Ostatnio stało się modne rozstawianie w miejscowościach figurek, których odnajdywanie połączone jest z poznaniem znajdujących się w niej ciekawostek.
Tym razem propozycja dotyczy odwiedzenia trolli w Straduni - wsi w powiecie krapkowickim w gminie Walce.
1. mgr inż. Piotr Rościszewski
Sprawozdanie z audytu ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż ul. Żwirki i Wigury
w Gliwicach w dniu 2012-05-26
Infrastruktura rowerowa w Knurowie to 10 tras o łącznej długości 8,14 km, składających się
z odcinków dróg dla rowerów i ciągów pieszo-rowerowych. Brak jest infrastruktury rowerowej
w ścisłym centrum miasta. Najwięcej, bo aż 6 tras znajduje się w rejonie Os. Wojska Polskiego, przy
czym najdłuższa z nich łączy się z trasą przy ul. Knurowskiej w Gliwicach-Bojkowie. Po 2 trasy
znajdują się w dzielnicach Knurowa – Krywałdzie i Szczygłowicach.
Większość infrastruktury rowerowej to nielubiane przez rowerzystów drogi z betonowej fazowanej
kostki brukowej, która daje opór jazdy aż o 30 % większy od jazdy po asfalcie, z wysokimi
krawężnikami, przejściami dla pieszych zamiast przejazdów dla rowerzystów, z przyciskami
sygnalizacji świetlnej, ze slupami w skrajni drogi i z brakami w oznakowaniu, które skutkują tym,
że jazda po drogach dla rowerów jest w tych miejscach nielegalna.
Przez Miasto przebiega jedna turystyczna trasa rowerowa oznakowana znakami kategorii R. Trasa ta
prowadzi z Chudowa w Gminie Gierałtowice przez Ornontowice, Knurów-Szczygłowice, Knurów-
Krywałd do Nieborowic w Gminie Pilchowice, ale nie została oznakowana w granicach Ornontowic.
A. Plan centrum Knurowa wraz z Os. Wojska Polskiego
(drogi dla rowerów i ciągi pieszo-rowerowe zostały zaznaczone czerwonymi liniami)
2. 2
Zestawienie tras rowerowych
Centrum
Brak dróg dla rowerów
Os. Wojska Polskiego
1. ul. 1 Maja – ul. Marynarzy – ul. 26 Stycznia
2. ul. Kosmonautów
3. ul. Witosa – ul. Legionów
4. ul. Lipowa – ul. Wiosenna
5. ul. Szpitalna – ul. 26 Stycznia
6. ul. Ziętka
Krywałd
7. ul. Niepodległości – rondo – ul. Michalskiego
8. ul. Zwycięstwa
Szczygłowice
9. ul. Lignozy
10. al. Piastów
Krywałd i Szczygłowice
Turystyczna trasa nr 372
Trasy rowerowe w rejonie
Os. Wojska Polskiego, razem 5,45 km
1. Trasa ul. 1 Maja – ul. Marynarzy – ul. 26 Stycznia, 2,48 km
1 i 2. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Wilsona, początek ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż ul. 1 Maja.
Brak możliwości legalnego wjazdu i zjazdu z ciągu pieszo-rowerowego zmusza do łamania przepisów
3. 3
3 i 4. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Dąbrowskiego.
Brak przejazdu dla rowerzystów, chociaż miejsca na jego wykonanie nie brakuje
4. 4
5 i 6. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Dąbrowskiego i pobliski zjazd na parking.
Przykłady niewłaściwie obniżonych krawężników
7. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Kazimierza Wielkiego.
Brak przejazdu dla rowerzystów, chociaż miejsca na jego wykonanie nie brakuje
5. 5
8 i 9. Zjazd na parking.
Brak ciągłości drogi dla rowerów
i niewłaściwie obniżone krawężniki
6. 6
10÷12. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Kosmonautów.
„Zapomniano” o wymalowaniu przejazdu dla rowerzystów na jezdni (znak P-11), nie obniżono
należycie krawężników, a sygnalizację świetlną wyposażono w nielegalne przyciski dla rowerzystów
7. 7
13 i 14. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Kosmonautów. Dziwna geometria drogi dla rowerów
w kierunku północnym, ze słupami w skrajni drogi
15. Ciąg pieszo-rowerowy przy ul. 1 Maja na południe od skrzyżowania z ul. Lipową
8. 8
16÷18. Zjazd na parking. Niewłaściwa geometria drogi dla rowerów, brak ciągłości drogi dla
rowerów i niewłaściwie obniżone krawężniki, zła lokalizacja znaku „Ustąp pierwszeństwa”
9. 9
19. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Lipową. Nie wydrapano nieaktualnej linii na jezdni,
sygnalizację świetlną wyposażono w nielegalne przyciski dla rowerzystów,
zła lokalizacja znaku „Stop”
(Mapy Google)
20. Zjazd na parking. Brak ciągłości drogi dla rowerów
10. 10
(Mapy Google)
U góry:
21. Zjazd na parking.
Brak ciągłości drogi dla rowerów
Po lewej:
22. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Witosa.
Droga dla rowerów w kierunku
południowym (patrz też zdjęcie 21)
11. 11
23. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Witosa. Droga dla rowerów w kierunku południowym
24. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Witosa. Droga dla rowerów po stronie północnej omija z tyłu
przystanek autobusowy, brak oznakowania drogi dla rowerów
12. 12
25 i 26. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Witosa. W miarę poprawnie wykonany
przejazd dla rowerzystów, brak prawidłowego oznakowania drogi dla rowerów
13. 13
27 i 28. Ul. Marynarzy.
Brak ciągłości ciągu pieszo-rowerowego
na zjazdach w boczne uliczki.
Brak prawidłowego oznakowania
drogi dla rowerów
i słup w skrajni drogi dla rowerów
14. 14
29 i 30. Zakręt ul. Marynarzy, odgałęzienie drogi dla rowerów w kierunku ul. Knurowskiej.
Przejazd dla rowerzystów wykonany zbyt blisko przejścia dla pieszych
15. 15
31 i 32. Skrzyżowanie ul. 1 Maja, ul. 26 Stycznia w Knurowie i ul. Knurowskiej w Gliwicach.
U góry przejazd dla rowerzystów od strony ul. Marynarzy, a u dołu początek ul. Knurowskiej
16. 16
33 i 34. Skrzyżowanie ul. 1 Maja, ul. 26 Stycznia w Knurowie i ul. Knurowskiej w Gliwicach.
Widok od strony ul. Knurowskiej i niewłaściwie obniżony krawężnik
35. Ul. Marynarzy, wylot bocznej uliczki, przejazd dla rowerzystów przez ul. Marynarzy.
Brak łuku poziomego na drodze dla rowerów
17. 17
36 i 37. Ul. Marynarzy, wylot bocznej uliczki, przejazd dla rowerzystów przez ul. Marynarzy.
Początek drogi dla rowerów między ul. Marynarzy a ul. 26 Stycznia, brak łuku poziomego
38. Objaśnienia patrz zdjęcie 40
18. 18
39. Przejazd dla rowerzystów przez ul. Lotników pomiędzy ul. Marynarzy a ul. 26 Stycznia
40 (również patrz zdjęcie 38). Ul. 26 Stycznia, koniec drogi dla rowerów.
Niewłaściwie obniżony krawężnik i zakręt od ekierki (brak łuku poziomego
19. 19
2. Trasa na ul. Kosmonautów, 0,76 km
41. Skrzyżowanie ul. 1 Maja z ul. Kosmonautów.
Początek ciągu pieszo-rowerowego
42. Ciąg pieszo-rowerowy
w obrębie przystanku autobusowego
43. Pierwsze skrzyżowanie ul. Kosmonautów z ul. Kapelanów Wojskowych
Niewłaściwie wykonany przejazd dla rowerzystów – brak znaków D-6b i P-11
20. 20
44÷46. Drugie skrzyżowanie ul. Kosmonautów z ul. Kapelanów Wojskowych
Niewłaściwie wykonany przejazd dla rowerzystów – brak znaków D-6b i P-11,
niewłaściwie obniżony krawężnik, znak „Stop” powinien znajdować się przed przejazdem
21. 21
(Mapy Google)
(Mapy Google)
47 i 48. Skrzyżowania ul. Kosmonautów z ul. Jedności Narodowej i ul. Armii Krajowej.
Niewłaściwie wykonane przejazdy dla rowerzystów – brak znaków P-11, niewłaściwie obniżony
krawężnik, znaki „Ustąp pierwszeństwa” powinny znajdować się przed przejazdami
22. 22
49÷51. Skrzyżowanie ul. Kosmonautów z ul. Szarych Szeregów
Niewłaściwie wykonany przejazd dla rowerzystów – brak znaków D-6b i P-11,
niewłaściwie obniżone krawężniki z powodu złej lokalizacji studzienek kanalizacyjnych
23. 23
52 i 53. Skrzyżowanie ul. Szpitalnej z ul. Kosmonautów. Brak przejazdu dla rowerzystów
uniemożliwia skorzystanie z drogi dla rowerów przy ul. Kosmonautów i zmusza do łamania przepisów
24. 24
3. Trasa ul. Witosa – ul. Legionów, 0,95 km
54. Rozwidlenie ciągów pieszo-rowerowych przy ul. 1 Maja i na zapleczu ul. Witosa.
Początek ciągu pieszo-rowerowego na zapleczu ul. Witosa
55. Początek odgałęzienia ciągu pieszo-rowerowego do ul. Marynarzy
25. 25
56. Ul. Marynarzy. Ciąg pieszo-rowerowy do ul. Witosa.
Przekręcony znak ciągu pieszo-rowerowego
(Mapy Google)
57. Ul. Marynarzy. Ciąg pieszo-rowerowy na zapleczu ul. Witosa.
Brak znaków pionowych ciągu pieszo-rowerowego
26. 26
(Mapy Google)
58. Ul. Lotników, skrzyżowanie z ciągiem pieszo-rowerowym na zapleczu ul. Witosa.
Brak oznakowania ciągu w stronę ul. Legionów uniemożliwia legalny przejazd rowerem
(Mapy Google)
59. Skrzyżowanie ul. Sikorskiego z ul. Legionów. Brak obniżonego krawężnika ciągu pieszo-
rowerowego i oznakowania ciągu pieszo w stronę ul. Witosa uniemożliwia legalny przejazd rowerem
27. 27
4. Trasa ul. Lipowa – ul. Wiosenna, 0,42 km
Trasa rowerowa rozpoczyna się na końcu
parkingu przy Zespole Szkół na ul. Lipo-
wej, prowadzi alejką, która przecina ciąg
pieszo-rowerowy ul. Witosa – ul. Legio-
nów, a następnie prowadzi ciągiem pieszo-
rowerowym przy ul. Wiosennej.
60 i 61. Skrzyżowanie
ul. Ziętka z ul. Wiosenną.
Ciąg pieszo-rowerowy przy ul. Wiosennej
28. 28
5. Trasa ul. Szpitalna – ul. 26 Stycznia, 0,60 km
62÷64. Skrzyżowanie ul. Szpitalnej z ul. Ziętka. Ciąg pieszo-rowerowy do marketu.
Przekręcony znak ciągu pieszo-rowerowego, niewłaściwie obniżony krawężnik,
a sygnalizację świetlną wyposażono w nielegalne przyciski dla rowerzystów
29. 29
65÷67. Skrzyżowanie ul. Szpitalnej z ul. Ziętka. Przejazd dla rowerzystów przez ul. Ziętka.
Brak znaku ciągu pieszo-rowerowego, niewłaściwie obniżony krawężnik, niewłaściwe odwodnienie,
słup w skrajni, a sygnalizację świetlną wyposażono w nielegalne przyciski dla rowerzystów
30. 30
68 i 69. Ul. Szpitalna, zjazd na parking.
Brak ciągłości drogi dla rowerów
i niewłaściwie obniżone krawężniki,
brak znaku ciągu pieszo-rowerowego
w stronę ul. Ziętka
31. 31
70 i 71. Skrzyżowanie ul. Szpitalnej z ul. 26 Stycznia. Rozgałęzienie ciągów pieszo-rowerowych.
Przejazdy dla rowerzystów znajdują się zbyt blisko przejść dla pieszych
32. 32
72 i 73. Skrzyżowanie ul. Szpitalnej z ul. 26 Stycznia.
Na razie jeden z ciągów pieszo-rowerowych został wykonany na zapas i prowadzi do nikąd
33. 33
74 i 75. Ul. 26 Stycznia, dojazd do skrzyżowania z ul. Szpitalną. Brak możliwości wjazdu i zjazdu
z ciągu pieszo-rowerowego – zapomniano o obniżeniu krawężnika, np. jak na zdjęciu 40
34. 34
6. Trasa na ul. Ziętka, 0,24 km
76. Skrzyżowanie ul. Szpitalnej z ul. Ziętka.
Po prawej początek ciągu pieszo-rowerowego przy ul. Ziętka
77. Skrzyżowanie ul. Ziętka z ul. Jesienną. Koniec ciągu pieszo-rowerowego przy ul. Ziętka.
Zapomniano o obniżeniu krawężnika i wykonaniu przejazdu dla rowerzystów.
Znak „Ustąp pierwszeństwa jest niewłaściwie zlokalizowany
35. 35
Trasy rowerowe w Krywałdzie, razem 1,04 km
B. Plan Knurowa-Krywałdu (ciągi pieszo-rowerowe zostały zaznaczone czerwonymi liniami,
a trasa rowerowa nr 372 – niebieską linią)
36. 36
7. Trasa ul. Niepodległości – rondo – ul. Michalskiego, 0,24 km
78÷80. Skrzyżowanie ul. Niepodległości, ul. Michalskiego, ul. Rybnickiej i ul. Wilsona.
Ciąg pieszo-rowerowy przy ul. Niepodległości między zjazdem na parking kąpieliska a rondem
37. 37
81÷83. Skrzyżowanie ul. Niepodległości, ul. Michalskiego, ul. Rybnickiej i ul. Wilsona.
Ciąg pieszo-rowerowy przy ul. Michalskiego z niewłaściwie obniżonym krawężnikiem
38. 38
8. Trasa na ul. Zwycięstwa, 0,80 km
84. Skrzyżowanie ul. Zwycięstwa z ul. Michalskiego.
Ciąg pieszo-rowerowy przy ul. Zwycięstwa z niewłaściwie obniżonym krawężnikiem
i słupkiem znaku drogowego w skrajni drogi dla rowerów
85. Ul. Zwycięstwa. Ciąg pieszo-rowerowy nie ma zachowanej niwelety podłużnej na zjazdach
39. 39
86. Ul. Zwycięstwa. Ciąg pieszo-rowerowy ma niedopuszczalną przerwę w strefie przystanku
autobusowego. Po drugiej stronie przystanku brak znaków ciągu pieszo-rowerowego
87. Ul. Zwycięstwa. Nieoczekiwany koniec ciągu pieszo-rowerowego
40. 40
Trasy rowerowe w Szczygłowicach, razem 1,65 km
C. Plan Knurowa-Szczygłowic
9. Trasa na ul. Lignozy, 1,14 km
88. Skrzyżowanie ul. Zwycięstwa z ul. Lignozy, początek ciągu pieszo-rowerowego
wzdłuż ul. Lignozy. Brak możliwości legalnego wjazdu i zjazdu z ciągu pieszo-rowerowego
zmusza do łamania przepisów
41. 41
Po lewej:
89. Skrzyżowanie ul. Lignozy
z ul. Wieczorka, koniec ciągu pieszo-
rowerowego wzdłuż ul. Lignozy.
U dołu:
90. Al. Piastów, zjazd na parking.
Przejście dla pieszych przez al. Piastów,
przy którym zapomniano wykonać
przejazd dla rowerzystów.
10. Trasa na al. Piastów, 0,51 km
42. 42
91 i 92. Skrzyżowania al. Piastów z ul. Kołłątaja i ul. Kilińskiego. Brak przejazdów dla rowerzystów
wprowadza niebezpieczeństwo spowodowania wypadku przez kierowców
nieświadomych istnienia tutaj ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż al. Piastów
43. 43
93 i 94. Skrzyżowania al. Piastów z ul. Kołłątaja i ul. Kilińskiego.
Brak obniżonych krawężników zwiększa niebezpieczeństwo wypadku
95. Skrzyżowanie al. Piastów z ul. Parkową.
Ciąg pieszo-rowerowy przechodzi przez przystanek autobusowy
44. 44
96 i 97. Skrzyżowanie al. Piastów z ul. Parkową.
Ciąg pieszo-rowerowy jest właściwie oznakowany przy przejściu dla pieszych,
ale włączenie go w jezdnię ul. Parkowej jest niewłaściwe
45. 45
98 i 99. Skrzyżowanie al. Piastów z ul. Parkową. Włączenie ciągu pieszo-rowerowego
w jezdnię ul. Parkowej jest niewłaściwe – brak możliwości płynnego połączenia
z jezdnią al. Piastów, bardzo wysoki krawężnik stwarza niebezpieczeństwo wypadku
46. 46
Turystyczna trasa rowerowa nr 372
D. Trasy rowerowe nr 372 i 372a w Knurowie
Ponieważ trasa nr 372 omija zabudowania Szczygłowic, doprowadzono do nich odgałęzienie – trasę
nr 372a. Z uwagi na szkody górnicze trasa nr 372 została zastępczo zmieniona tak, że aktualny
przebieg trasy nr 372 kuriozalnie pokrywa się z przebiegiem trasy nr 372a – zgodnie z instrukcją
znakowania PTTK należało zdemontować nieaktualne znaki tras nr 372 i 372a, a na dotychczasowej
trasie nr 372a wykonać wyłącznie znaki trasy nr 372. Oznakowanie trasy w Knurowie jest dobrze
utrzymane.
E. Trasy rowerowe w Gminie Ornontowice – niekompatybilne z trasami w Knurowie
Niesamowity bałagan panuje na terenie Gminy Ornontowice i przy pobliskiej granicy Knurowa.
Zamiast trasy nr 372 w Gminie Ornontowice wykonano inną trasę w tym samym kolorze, kolidującą
z trasą nr 372 oraz 2 łączniki w kolorach czarnym i czerwonym, przy czym czarny łącznik niczego
nie łączy, ponieważ zamiast prowadzić prosto do trasy nr 372, skręca ślepo na północ. Przy granicy
47. 47
z Knurowem można jeszcze spotkać nieaktualne znaki tras rowerowych czerwonej i żółtej oraz nową
trasę żółta wykonaną przez Gminę Czerwiona-Leszczyny. W praktyce jest niemożliwe, aby jakiś
rowerzysta odgadł intencje organizatorów tych tras rowerowych, którzy nie postarali się
o standardowe oznakowanie tych tras.
mapa Wydawnictwa Compass Kraków 2013)
U góry:
E. Trasy rowerowe między Knurowem a Ornontowicami
w 2013 r.
Po lewej:
F. Aktualny przebieg trasy nr 372 w Szczygłowicach
100. Ul. Szybowa w Szczygłowicach,
wylot leśnej drogi.
Znak informujący o zamknięciu
dotychczasowego odcinka trasy nr 372
48. 48
101 i 102. Dublujące się drogowskazy tras nr 372 i 372a w Szczygłowicach
103 i 104. Oznakowanie trasy nr 372 przy kąpielisku w Krywałdzie
49. 49
Uwagi ogólne
Infrastruktura rowerowa w Knurowie to 10 tras o łącznej długości 8,14 km, składających się
z odcinków dróg dla rowerów i ciągów pieszo-rowerowych. Brak jest infrastruktury rowerowej
w ścisłym centrum miasta. Najwięcej, bo aż 6 tras znajduje się w rejonie Os. Wojska Polskiego, przy
czym najdłuższa z nich łączy się z trasą przy ul. Knurowskiej w Gliwicach-Bojkowie. Po 2 trasy
znajdują się w dzielnicach Knurowa – Krywałdzie i Szczygłowicach.
Większość infrastruktury rowerowej to nielubiane przez rowerzystów drogi z betonowej fazowanej
kostki brukowej, która daje opór jazdy aż o 30 % większy od jazdy po asfalcie, z wysokimi
krawężnikami, przejściami dla pieszych zamiast przejazdów dla rowerzystów, z przyciskami
sygnalizacji świetlnej, ze slupami w skrajni drogi i z brakami w oznakowaniu, które skutkują tym,
że jazda po drogach dla rowerów jest w tych miejscach nielegalna.
Przez Miasto przebiega jedna turystyczna trasa rowerowa oznakowana znakami kategorii R.
Trasa ta prowadzi z Chudowa w Gminie Gierałtowice przez Ornontowice, Knurów-Szczygłowice,
Knurów-Krywałd do Nieborowic w Gminie Pilchowice, ale nie została oznakowana w granicach
Ornontowic.
Ponieważ trasa nr 372 omija zabudowania Szczygłowic, doprowadzono do nich łącznik – trasę
nr 372a. Prawdopodobnie z uwagi na szkody górnicze trasa nr 372 została zastępczo zmieniona tak,
że aktualny przebieg trasy nr 372 kuriozalnie pokrywa się z przebiegiem trasy nr 372a – zgodnie
z instrukcją znakowania PTTK należało zdemontować nieaktualne znaki tras nr 372 i 372a,
a na dotychczasowej trasie nr 372a wykonać wyłącznie znaki trasy nr 372.
Uwagi szczegółowe:
Rejon Os. Wojska Polskiego
1. Trasa ul. 1 Maja – ul. Marynarzy – ul. 26 Stycznia
1) Wszystkie odcinki ciągu pieszo-rowerowego lub drogi dla rowerów zostały wykonane
z nielubianej przez rowerzystów fazowanej betonowej kostki brukowej. Przy okazji remontów
nawierzchnia ta powinna być sukcesywnie zamieniana na asfaltową.
2) Wskazane jest przedłużenie ciągu pieszo-rowerowego wzdłuż ul. 1 Maja o odcinek między
ul. Niepodległości a ul. Wilsona.
3) Na skrzyżowaniu ul. 1 Maja z ul. Wilsona brak jest możliwości legalnego wjazdu i zjazdu
z ciągu pieszo-rowerowego. Niezbędna jest przebudowa geometrii skrzyżowania
wraz z sygnalizacją świetlną
4) Niezbędne jest wybudowanie przejazdów dla rowerzystów na skrzyżowaniach ul. 1 Maja
z ul. Dąbrowskiego i ul. Kazimierza Wielkiego.
5) Na ul. 1 Maja przy 5 zjazdach na parkingi brakuje ciągłości ciągu pieszo-rowerowego
i prawidłowych obniżeń krawężników. Uzyskanie ciągłości wymaga przebudowania tych
miejsc (pas drogi dla rowerów o nawierzchni asfaltowej w kolorze czerwonym ze znakami
P-11) lub odpowiedniego przebudowania krawężników i oznakowania przejazdów
dla rowerzystów.
6) Na skrzyżowaniach ul. 1 Maja z ul. Kosmonautów i ul. Lipową brak jest prawidłowego
oznakowania przejazdów dla rowerzystów, a na pierwszym z nich prawidłowo obniżonych
krawężników. Usunięcie tych usterek powinno się wiązać z likwidacją nielegalnych przycisków
sygnalizacji świetlnej dla rowerzystów. Na obu skrzyżowaniach brakuje śluz umożliwiających
skręt z drogi dla rowerów na drugą stronę ul. 1 Maja.
7) Znaki A-7 i B-20 powinny znajdować się poza obrębem skrzyżowań i zjazdów (obecnie są
zlokalizowane pomiędzy drogą dla rowerów a jezdnią ul. 1 Maja.
8) Należy wyraźnie jednoznacznie oznakować odcinek drogi dla rowerów między ul. Witosa
a ul. Marynarzy, zwłaszcza w strefie przystanku autobusowego, a połączenie z ul. Marynarzy
wymaga poszerzenia.
9) Na ul. Marynarzy przy 3 zjazdach brakuje ciągłości ciągu pieszo-rowerowego, co wymaga
przebudowania tych miejsc (pas drogi dla rowerów o nawierzchni asfaltowej w kolorze
czerwonym ze znakami P-11) lub odpowiedniego oznakowania przejazdów dla rowerzystów.
50. 50
10) Słupy oświetlenia ulicznego powinny zostać usunięte poza skrajnię drogi dla rowerów
(m.in. w pobliżu wylotu ul. Kosmonautów i przy ul. Marynarzy
11) Na skrzyżowaniu ul. 1 Maja z ul. 26 Stycznia wskazane jest poprawienie odległości między
przejazdami dla rowerzystów a przejściami dla pieszych.
12) Na odcinku drogi dla rowerów przy ul. 26 Stycznia należy poprawić promienie łuków
poziomych i wykonać na końcu prawidłowo obniżony krawężnik przy zjeździe na jezdnię.
2. Trasa na ul. Kosmonautów
1) Wszystkie odcinki ciągu pieszo-rowerowego zostały wykonane z nielubianej przez
rowerzystów fazowanej betonowej kostki brukowej. Przy okazji remontów nawierzchnia ta
powinna być sukcesywnie zamieniana na asfaltową.
2) Na skrzyżowaniach brak jest prawidłowego oznakowania przejazdów dla rowerzystów, a na
niektórych z nich prawidłowo obniżonych krawężników. Znaki A-7 powinny znajdować się
poza obrębem skrzyżowań (obecnie są zlokalizowane pomiędzy drogą dla rowerów a jezdnią
ul. Kosmonautów.
3) Na skrzyżowaniu ul. Kosmonautów z ul. Szarych Szeregów przy krawężnikach znajdują się
niebezpieczne mocno zagłębione studzienki kanalizacyjne.
4) Brak jest większości znaków C-13/16 i C-16/13
5) Na skrzyżowaniu ul. Szpitalnej z ul. Kosmonautów brak jest możliwości legalnego wjazdu
i zjazdu z ciągu pieszo-rowerowego. Niezbędne jest wykonanie przejazdu dla rowerzystów
przez ul. Szpitalną, najlepiej w osi drogi dla rowerów.
3. Trasa ul. Witosa – ul. Legionów
1) Początkowy odcinek ciągu pieszo-rowerowego ma nawierzchnię asfaltową, a pozostałe
odcinki zostały wykonane z nielubianej przez rowerzystów fazowanej betonowej kostki
brukowej. Przy okazji remontów nawierzchnia ta powinna być sukcesywnie zamieniana
na asfaltową.
2) Pomiędzy ul. Lotników a ul. Sikorskiego brak jest oznakowania ciągu pieszo-rowerowego,
a na skrzyżowaniu ul. Sikorskiego z ul. Legionów brak jest obniżonego krawężnika.
4. Trasa ul. Lipowa – ul. Wiosenna
1) Ciąg pieszo-rowerowy został wykonany z nielubianej przez rowerzystów fazowanej
betonowej kostki brukowej.
5. Trasa ul. Szpitalna – ul. 26 Stycznia
1) Końcowy odcinek ciągu pieszo-rowerowego ma nawierzchnię asfaltową, a pozostałe odcinki
zostały wykonane z nielubianej przez rowerzystów fazowanej betonowej kostki brukowej.
Przy okazji remontów nawierzchnia ta powinna być sukcesywnie zamieniana na asfaltową.
2) Na skrzyżowaniu ul. Szpitalnej z ul. Ziętka wskazane jest poprawienie odległości między
przejazdami dla rowerzystów a przejściami dla pieszych, wykonanie prawidłowo obniżonych
krawężników, poprawienie odwodnienia i przestawienie słupa, który znajduje się w skrajni
drogi dla rowerów. Usunięcie tych usterek powinno się wiązać z likwidacją nielegalnych
przycisków sygnalizacji świetlnej dla rowerzystów.
3) Na ul. Szpitalnej przy zjeździe na parking brakuje ciągłości ciągu pieszo-rowerowego
i prawidłowych obniżeń krawężników. Uzyskanie ciągłości wymaga przebudowania tego
miejsca (pas drogi dla rowerów o nawierzchni asfaltowej w kolorze czerwonym ze znakami
P-11) lub odpowiedniego przebudowania krawężników i oznakowania przejazdu
dla rowerzystów.
4) Na końcu drogi dla rowerów przy ul. 26 Stycznia należy wykonać zjazd na jezdnię
z prawidłowo obniżonym krawężnikiem.
6. Trasa na ul. Ziętka
1) Ciąg pieszo-rowerowy został wykonany z nielubianej przez rowerzystów fazowanej
betonowej kostki brukowej.
2) Na skrzyżowaniu ul. Ziętka z ul. Jesienną brak jest obniżonego krawężnika w osi ciągu
pieszo-rowerowego.
51. 51
Krywałd
7. Trasa ul. Niepodległości – rondo – ul. Michalskiego
1) Ciąg pieszo-rowerowy został wykonany z nielubianej przez rowerzystów fazowanej
betonowej kostki brukowej.
2) Na końcu ciągu pieszo-rowerowego na ul. Michalskiego niezbędne jest wykonanie
prawidłowo obniżonego krawężnika.
8. Trasa na ul. Zwycięstwa
1) Ciąg pieszo-rowerowy został wykonany z nielubianej przez rowerzystów fazowanej
betonowej kostki brukowej, ze zmianą niwelety podłużnej w obrębie zjazdów. Przy okazji
remontów nawierzchnia ta powinna być sukcesywnie zamieniana na asfaltową (pas drogi
dla rowerów o nawierzchni asfaltowej w kolorze czerwonym ze znakami P-11),
z ograniczeniem ilości miejsc, w których następuje zmiana niwelety podłużnej.
2) Należy prawidłowo oznakować końcowy odcinek ciągu pieszo-rowerowego włącznie ze strefą
przystanku autobusowego.
3) Wskazane jest przedłużenie ciągu pieszo-rowerowego o odcinek do skrzyżowania
z ul. Lignozy w Szczygłowicach i dopuszczenie ruchu rowerowego na chodniku do czasu
przebudowy.
Szczygłowice
9. Trasa na ul. Lignozy
1) Ciąg pieszo-rowerowy został wykonany z betonowych płytek chodnikowych i z nielubianej
przez rowerzystów fazowanej betonowej kostki brukowej. Przy okazji remontów
nawierzchnia ta powinna być sukcesywnie zamieniana na asfaltową.
2) Na skrzyżowaniu ul. Zwycięstwa z ul. Lignozy brak jest możliwości legalnego wjazdu
i zjazdu z ciągu pieszo-rowerowego. Niezbędna jest przebudowa geometrii skrzyżowania
wraz z budową przejazdu dla rowerzystów przez ul. Lignozy (patrz pkt. 3 trasy nr 8).
10. Trasa na al. Piastów
1) Ciąg pieszo-rowerowy ma nawierzchnię asfaltową, ale przypomina rowerowy tor przeszkód
– nie ma przejazdów dla rowerzystów i obniżonych krawężników, niezbędnych
do prawidłowego funkcjonowania ciągu.
2) Na początku ciągu należy znieść zakaz ruchu rowerów i nakaz korzystania z krótkiego
odcinka tego ciągu po stronie północnej alei (nakaz powinien pozostać w kierunku
przeciwnym).
3) Na końcu ciągu pieszo-rowerowego należy zapewnić zjazd na jezdnię al. Piastów.
Krywałd i Szczygłowice – turystyczna trasa nr 372
1) Oznakowanie trasy rowerowej jest w dobrym stanie.
2) Objazd trasy nr 372 w Szczygłowicach znacznie obniża jej walory, zmuszając rowerzystów
do przejazdu wąską i niebezpieczną jezdnią ul. Zwycięstwa. Oznakowanie objazdu odbiega
od ustalonych reguł, ale dla rowerzystów jest jednoznaczne i nie budzi wątpliwości.
3) Wskazane jest uporządkowanie oznakowania na terenie Gminy Ornontowice m.in. w celu
uzyskania ciągłości trasy rowerowej nr 372.