2. Mil veces a temos lido e outras tantas
cativou o noso corazón.
E acendeu na nosa mente
unha idea nova .
Hoxe recordamos algunhas, que
adquiren
nestes días unha grande actualidade.
3. a A parábola reflicte a situación
do home actual
que decidiu
afastarse de Deus.
A modernidade, resumida nos escritos
de Nietzsche, fixo crer á persona que Deus é inimigo da causa
humana. Son moitos os que abandonaron a fe para sentirse
libres dos seus controis e esixencias.
4.
5. Pero a parábola dinos que quen se afastou de Deus
afástase tamén da súa propia felicidade.
6.
7.
8.
9. Á confesión de pecado do fillo que retorna á casa,
o pai non responde de forma directa.
Non é que non o acepte.
É que ás palabras prefire as accións.
O fillo solicita perdón,
e o pai dá ordes aos criados para que
preparen unha festa que rehabilite
a dignidade e a autoestima de seu fillo.
10. Nin o pecado nin o perdón teñen un carácter
exclusivamente privado e individual.
11. A parábola revélanos
tamén o resentimento do
fillo máis vello.
Nin acepta de corazón
a seu irmán nin ama con
sincera gratuidade
a seu pai.
12. A resurrección O encontro
Experiencias evocadas para significar a nova vida
que Deus espera do ser humano.
Opóñense a:
O sen sentido A soidade
14. Noso Pai, Pai de todos, perdoa ti o noso pecado, o
noso afastamento da túa casa, a nosa fachenda fronte
aos nosos irmáns. Ti sabes que botamos de menos o
teu amor e o teu perdón. Axúdanos a volver a ti con
espírito arrepentido e confiado con ánimo fraternal
e xeneroso. Amén.
15. Texto : José Román Flecha Andrés
PALABRA DO SEÑOR - Salamanca 2007
