ιστορία Β γυμνασίου

1. Το ταξίδι
του Κολόμβου.
Έλντα Τουσάι
Χριστίνα Αδάμ
Μιμίκα Πετρολέκα

2. Περιεχόμενα.
• «Ποιος ήταν ο Κολόμβος» σελίδα 3
• «Οι αφορμές για το ταξίδι.» σελίδα 4
• «Το ταξίδι» σελίδες 6-11
• «Ο Κολόμβος στην Αμερική» σελίδες 12 -14
• «Η επιστροφή» σελίδα 15
• «Το τέλος του Κολόμβου» σελίδες 16-17
• « Η επιρροή» σελίδα 18
• «Βιβλιογραφία» σελίδα 19
2

3. Ποιος ήταν ο Κολόμβος;
Ο Χριστόφορος Κολόμβος
υπήρξε θαλασσοπόρος,
χαρτογράφος, ναύαρχος και
αντιβασιλιάς, και διάσημος
επειδή ανακάλυψε την Αμερική
το 1492.
Ο πατέρας του, Δομίνικος
Κολόμβος ανήκε στην μεσαία
τάξη και δούλευε στη Γένοβα
και στη Σαβόνα. Η μητέρα του
Κολόμβου ονομαζόταν
Σουζάνα Φονταρόσσα.
3

4. Οι αφορμές για το ταξίδι.
Ήθελε να κάνει το
αδύνατο δυνατό και να
αποδείξει πέραν πάσης
αμφιβολίας τη
σφαιρικότητα της Γης
(γεγονός που είχαν
βέβαια ήδη αποδεχτεί τα
φωτισμένα πνεύματα της
αναγεννησιακής
Ευρώπης). Σκάρωσε
λοιπόν χάρτες, έσπασε
αυγά, ζήτησε χορηγίες,
γνώρισε απογοητεύσεις
και δοκιμασίες, αυτός
όμως ήταν σίγουρος για
την ορθότητα του
σχεδίου του.
Ο Κολόμβος συμμετείχε ως
ναυτικός σε αναρίθμητες
αποστολές στην Αφρική,
μαθαίνοντας από πρώτο χέρι
τα ρεύματα αλλά και τους
παραδεδομένους θαλάσσιους
δρόμους της εποχής. Η
μουσουλμανική κυριαρχία
όμως στον λεγόμενο «Δρόμο
του Μεταξιού» (μέσω Μέσης
Ανατολής) έκανε τις εμπορικές
οδούς προς Κίνα και Ινδία
επικίνδυνες και δύσκολες, γι'
αυτό και ο Κολόμβος βάλθηκε
να σκαρώσει έναν νέο δρόμο
προς τα δυτικά, μέσω του
Ατλαντικού Ωκεανού.
4

5. Ο δρόμος του μεταξιού.
5

6. Το ταξίδι
Αφού του αρνήθηκε τα τρία
καράβια που ζητούσε ο
βασιλιάς της Πορτογαλίας
Ιωάννης Β', στη δούλεψη του
οποίου είχε βρεθεί ο
Κολόμβος, ο θαλασσοπόρος
έφερε το φιλόδοξο πλάνο του
στη Γένοβα και κατόπιν στη
Βενετία, για να γνωρίσει την
ίδια αμείλικτη άρνηση.
Η επιδίωξη των σκοπών του
θα τον φέρει στην αυλή του
ισπανικού στέμματος το 1486,
στον Φερδινάνδο της
Αραγονίας και την Ισαβέλα
της Καστίλης. Οι ναυτικοί
σύμβουλοι του στέμματος
απέρριψαν όμως την
παράτολμη πρόταση του
Κολόμβου και ο ίδιος
εισέπραξε άλλο ένα εμφατικό
«όχι». Η ιδέα του όμως είχε
σπείρει το γονίδιο της
αμφιβολίας στα μυαλά του
βασιλικού ζεύγους, γι' αυτό
και κράτησαν τον Κολόμβο
δίπλα τους ως ακόλουθο.
6

7. Η στιγμή που περίμενε ήρθε τον Ιανουάριο του 1492, όταν τα
ισπανικά στρατεύματα κατέλαβαν τελικά το τελευταίο μουσουλμανικό
οχυρό της Γρανάδας και η χώρα πήρε μια μεγάλη ανάσα από τον
αραβικό κίνδυνο: το βασιλικό ζεύγος συμφωνεί τότε να
χρηματοδοτήσει την αποστολή του Κολόμβου.
7

8. Στη συμφωνία
περιλαμβάνονταν
ευνοϊκότατοι όροι για τον
ίδιο: στο
απομακρυσμένο
ενδεχόμενο επιτυχίας
του ταξιδιού του, ο
Κολόμβος θα ονομαζόταν
ναύαρχος του ωκεανού,
θα διοριζόταν
αντιβασιλέας των
εδαφών που θα
ανακάλυπτε και θα
έπαιρνε το 1/10 από τα
πλούτη που θα έβρισκε
εκεί.
8

9. Στις 3 Αυγούστου του 1492
μαζί με τους αδερφούς Πινθόν,
που ήταν εφοπλιστές στο
Πάλος, ξεκίνησε για την
ανακάλυψη του. Ο στολίσκος
του αποτελούνταν από 2
καραβέλες τις "Νίντα" και
"Πίντα" και τη ναυαρχίδα του
βασιλικού στόλου, τη "Σάντα
Μαρία", στην οποία επέβαινε ο
ίδιος. Το πλήρωμα και των
τριών σκαφών, συνολικά, δεν
ξεπερνούσε τους 90 άνδρες.
Η πληροφορία που θέλει τους περισσότερους
ναυτικούς να ήταν κατάδικοι που για να πειστούν
να συμμετάσχουν σε ένα τόσο επικίνδυνο
εγχείρημα, πήραν αμνηστία από τον βασιλιά και
άφεση αμαρτιών από τον Πάπα, δεν
επιβεβαιώνεται από όλες τις σχετικές πηγές.
9

10. Αρχικά τα σκάφη
κατευθύνθηκαν προς τα
Κανάρια νησιά, όπου και
παρέμειναν για 25 περίπου
ημέρες (12 Αυγούστου - 6
Σεπτεμβρίου 1492). Από εκεί
κινήθηκαν προς τα δυτικά και
κατόπιν προς τα νοτιοδυτικά,
πλέοντας σε θάλασσες
αχαρτογράφητες, δίχως επαφή
με στεριά. Αναφέρεται ότι
ύστερα από πολλές ημέρες
συνεχούς πλου τα πληρώματα
άρχισαν να αποθαρρύνονται
και παρουσιάστηκαν, μάλιστα,
κρούσματα απειθαρχίας.
10

11. Στις 7 με 10 Αυγούστου 1492 υπήρξαν, πάντως, σαφείς ενδείξεις ότι
τα πλοία προσέγγιζαν σε ξηρά καθώς εμφανίστηκαν πάνω από τα
πλοία σμήνη από θαλασσοπούλια. Πράγματι, τη νύχτα της 12ης
Οκτωβρίου 1492 ένας ναύτης της Πίντα είδε στον ορίζοντα γη.
11

12. Ο Κολόμβος στην Αμερική.
Τα ξημερώματα της 13ης Οκτωβρίου 1492, ο Κολόμβος αποβιβάστηκε
στην ξηρά και ύψωσε την ισπανική σημαία. Το νησί στο οποίο βρισκόταν
ονομαζόταν από τους ντόπιους Γκουαναχάνι και περιλαμβανόταν στο
σύμπλεγμα των νησιών Μπαχάμας. Ο Κολόμβος ονόμασε το νησί Σαν
Σαλβαδόρ (άγιος Σωτήρας).
12

13. Αφού έμεινε λίγες ημέρες
εκεί και ήλθε σε επαφή
με τους ντόπιους, ο
Κολόμβος κατηύθυνε τα
πλοία του νότια και στις
28 Οκτωβρίου έφτασε
στην Κούβα.
Ακολούθησε εξερεύνηση
της περιοχής, με κύριο
ζητούμενο την εύρεση
χρυσού, και γνωριμία με
τους κατοίκους, που
έδειξαν απέναντι στους
επισκέπτες εξαιρετικά
φιλικές διαθέσεις.
13

14. Εκείνες τις ημέρες εκδηλώθηκε σοβαρότατη διαφωνία, με θέμα
τον όλο σχεδιασμό της επιχείρησης, ανάμεσα στον Κολόμβο
και τον Μαρτίν Αλόνθο Πινθόν. Ο τελευταίος, επιμένοντας στις
απόψεις του, απέσπασε το Πίντα από τον στολίσκο και
κινήθηκε ανεξάρτητα.
Κατόπιν, ο Κολόμβος έπλευσε προς την Αϊτή, αποβιβάστηκε
στο νησί στις 6 Δεκεμβρίου 1492 και του έδωσε το όνομα
σπανιόλα. Ακολούθησαν εξερευνητικές διεισδύσεις στην
ενδοχώρα με σκοπό την ανεύρεση των περίφημων
χρυσοφόρων πηγών. Τα Χριστούγεννα του 1492, ύστερα από
μεγάλη τρικυμία, η ναυαρχίδα Σάντα Μαρία προσάραξε και
ήταν αδύνατον, πλέον, να ταξιδέψει. Τότε, ο Κολόμβος έδωσε
εντολή να διαλυθεί το πλοίο και από τα υλικά του να
κατασκευαστεί ένα οχυρό που το ονόμασε Βίγια λα Ναβιδάδ
(Πόλη των Χριστουγέννων). Εκεί εγκαταστάθηκαν 39
εθελοντές.
14

15. Η επιστροφή
Στις 4 Ιανουαρίου 1493 ο Κολόμβος επιβιβάστηκε στο μοναδικό πλοίο που
του είχε απομείνει, τη Νίνια, και ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής. Τελικά, ο
Κολόμβος έφτασε στις 15 Μαρτίου 1493 στο λιμάνι του Πάλος, απ’ όπου είχε
ξεκινήσει. Στα τέλη Απριλίου έγινε δεκτός με τιμές στη Βαρκελώνη από τους
βασιλείς της Ισπανίας, που έμειναν έκπληκτοι από τις διηγήσεις του
ταξιδιού αλλά και από τα δείγματα πλούτου (χρυσός, πολύτιμοι λίθοι κτλ.)
που είχε φέρει πίσω ο Κολόμβος.
15

16. Το τέλος του Κολόμβου.
Στα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του, ο
Κολόμβος πάλεψε να ανακτήσει τους
τίτλους του και τον Μάιο του 1505 κατάφερε
να πάρει πίσω κάποια από τα πλούτη του,
αν και όχι τα αξιώματά του.
16

17. Ο μεγάλος περιηγητής πέθανε στις 20 Μαΐου
1506 πιστεύοντας ότι είχε ανακαλύψει μια πιο
σύντομη οδό για την Ασία. Αυτό που κατάφερε
ωστόσο είναι να παραδώσει την Αμερική στις
αδηφάγες βουλές της αποικιοκρατικής
Ευρώπης...
17

18. Η επιρροή
Το ταξίδι του Κολόμβου, έχει εμπνεύσει πολύ τον
σύγχρονο κόσμο. Έτσι δημιουργήθηκαν ταινίες, βιβλία
και αλλά.
18

19. Βιβλιογραφία
• http://www.newsbeast.gr
• http://users.sch.gr
• http://www.livepedia.gr
• http://el.wikipedia.org
19

20. Τέλος
20